- Μια οικογένεια θρηνεί το παιδί της, στολίζει μνήμα αντί το χριστουγεννιάτικο τραπέζι (συγνώμη για το "μελό" αλλά ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ!), αισθάνεται προσβεβλημένη από την σκύλευση της μνήμης του...
- Μια γενιά ουρλιάζει "ακούστε μας", πλακώνεται στο ξύλο με τους πραίτορες που την χαρακτηρίζουν, μαζί με ανεγκέφαλους πολιτικούς και δημοσιογράφους, "αλήτες", "χαβαλέδες" και δεν συμμαζεύεται...
- Μικρομαγαζάτορες τρώνε την τελειωτική φάπα (μετά την επέλαση των malls και golden halls που ρουφάνε τους πελάτες τους) βλέποντας τις περιουσίες τους να γίνονται στάχτη και τις "περιφρουρούσες αρχές" να λένε το αμίμητο "τί θέλετε,κι άλλους νεκρούς ή ασφαλή μαγαζιά;"...
Μια κοινωνία βλέπει
- Απίθανους πολιτικάντηδες να εφευρίσκουν υποκινητές, ξένους συνωμότες (τάχα μου γιατί θέλουν να ρίξουν "τον γίγαντα" που τα'βαλε με τους Αμερικάνους), να εξυφαίνουν σενάρια συγκυβέρνησης, να ρίχνουν το ανάθεμα του ξεχαρβαλόματος σε πολιτικούς αντιπάλους, να το παίζουν ανεύθυνοι για τα σκάνδαλα και να καμαρώνουν σαν γύφτικα σκεπάρνια για επιτυχίες που υπάρχουν μόνο στις φαντασιώσεις τους, να ξεπουλάνε δημόσιο πλούτο μόνο και μόνο για να απαλλαχτούν από τις ευθύνες διαχείρισής του...
- "Υπουργήσιμους" που ανυπομονούν να κάτσουν σε "καρέκλα" μπας και προλάβουν και αυτοί οι "δύσμοιροι" να ξεκοκκαλίσουν ό,τι περίσσεψε από το "πάρτυ" της τελευταίας 5ετίας ("τί διάολο, καλύτεροι είναι οι τωρινοί;")...
- Ένα ανθρωπάκι να καμώνεται τον πρωθυπουργό που "τα πανθ' ορά" αλλά τίποτα δεν πράττει και να ζητάει "ταπεινά" την κατανόησή μας γιατί, ναι μεν τα έβλεπε αλλά δεν τα καταλάβαινε, να ζητάει(;) να τον συγχωρέσουμε, λες και εμείς είμαστε ο εξομολόγος του που θα του δώσει άφεση, να ψάχνει αγωνιωδώς το νέο "Ρουσόπουλο" για να τον βοηθήσει να περάσει τον κάβο...
- Μια πολιτική παράταξη να χειροκροτεί ενθουσιωδώς τον μετανοήσαντα αντί να τον φασκελώνει...
- Ένα υποψήφιο πρωθυπουργό με "σκανδιναβικό" βλέμμα που, αμήχανος από την ξαφνική μετάλλαξη της κοινωνίας που του δίνει ασφαλές(;) προβάδισμα έναντι του αντιπάλου του, δεν δείχνει ότι έχει τα κότσια να κυβερνήσει...
- Ένα δημαρχάκο που επιμένει να στολίσει χριστουγεννιάτικο δέντρο μπας και φτιάξει η διάθεσή μας... (Διάολε, το παιδί ΜΑΣ δολοφονήθηκε, ούτε να πενθήσουμε δεν ξέρουμε; ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΧΕ ΔΕΝΤΡΟ ΦΕΤΟΣ Η ΑΘΗΝΑ!!)
ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ;;
Όταν πέρυσι καίγονταν συνάνθρωποί μας και τα λίγα εναπομείναντα δάση μας, οι περισσότεροι από μας, χαλαροί στους καναπέδες μας, αναλωνόμασταν στο κυνήγι του χρήματος και της γκλαμουριάς και δίναμε στον "Νέρωνα" απλόχερα την δεύτερη ευκαιρία που επιζητούσε γιατί, δεν μπορεί, την δεύτερη φορά θα μάθαινε να κυβερνήσει... Άλλωστε δεν έφταιγε αυτός, ο "στρατηγός άνεμος" έκαψε τους ανθρώπους και όχι η ανικανότητά του... Νοιώθαμε την τσέπη μας (την παντοδύναμη θεά που κυβερνά τον Έλληνα...) ακόμα γεμάτη οπότε "ας πάει και το παλιάμπελο"...
Τώρα, ξαφνικά γίναμε κοψοχέρηδες...
Αλέξη δεν σε ξεχνάμε, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ...
9 σχόλια:
Τώρα να δούμε πώς θα τον ξεκουμπίσουμε που δεν κουνιέται ούτε με βίντσι... Να μας δω πώς θα τον αντέξουμε μέχρι το '11... Παναγιά μου, βόηθα μας!
Δυστυχώς ούτε ο Νέρωνας, ούτε ο Ηρώδης πρόκειτε να μας ταρακουνήσουν.. είμαστε κοιμισμένοι με το τηλεκοντρόλ στο χέρι σε λίγο ο χούλιγκαν τιβι σόουμαν θα κατευθύνει την ψήφο μας με υπνοπαιδεία..
Το ΔΝΤ ίσως αλλάξει την κατάσταση, δυστυχώς..
Θα κυβερνησει,φίλε Τσότσο,θα κυβερνήσει,και μετά τη λαίλαπα της τελευταίας καραμανλοπενταετίας θα ζήσετε στιγμές "81, οσοι δεν τις έχετε ζήσει!Αισιοδοξώ...
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...
Καπ.Κουμ. συμφωνώ μαζί σου, μόλις περάσει λίγο ο ορυμαγδός θα ξαναβουλιάξουμε στους καναπέδες μας απαθείς να καταναλώνουμε τηλεοπτικά σκουπίδια...
Και αν η γενιά του Πολυτεχνείου έγινε έτσι (μετά τα τόσα όνειρα, οράματα που την ενέπνευσαν τότε), σκέψου τη σημερινή που δεν έχει τις τότε προσλαμβάνουσες παραστάσεις και δεν είναι πολιτικοποιημένη. Ευελπιστώ όμως ότι θα πάρει την κατάσταση στα χέρια της απηυδισμένη από τα δικά μας χάλια.
Καλά Χριστούγεννα!
Βασίλη, σίγουρα θα είναι ΛΙΓΟ καλύτερος από τον σημερινό ανύπαρκτο και αυτό λόγω ικανών στελεχών και όχι λόγω δικής του (οργανωτικής) επάρκειας. Προσωπικά με έχει απογοητεύσει μετά τις εκλογές του 2007, κυρίως για την ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχει για το κόμμα του μπαμπά του.
Πολύ ψηλά βάζεις τον πύχη συγκρίνοντας με το 81!
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Δυστυχώς, οι νεώτερες γενιές έπρεπε να ζήσουμε κάποια πράγματα για να καταλάβουμε το περιεχόμενο διαχρονικών συνθημάτων.
Τώρα δεν έχουμε πια το άλλοθι ότι δεν ξέραμε ποιος είναι ο αντίπαλος!
Χρόνια πολλά σας εύχομαι! Με υγεία, αγωνιστικότητα και δημιουργικότητα!
Και με μνήμη ;-)
Πολλά πολλά χρόνια, πολύ όμορφα χρόνια και πολλά πολλά όνειρα και ακόμα περισσότερες απο τις πολλες πολλες ελπίδες για αυτά που θα έρθουν.
Γιατί ναι μωρέ, θα έρθουν. Κι αν δνε έρθουν μονα τους, θα τα σπρώξουμε και εμείς.
Φιλια, ευχές και μια μεγάλη αγκαλια για την υπέροχη Αννη, και τον γλυκο Τσότσο.
Χρόνια Πολλά και σε σένα Γιάννη, υγεία και ευτυχία εύχομαι!
Νομίζω ότι ο διαχρονικός αντίπαλος είναι η "ολιγαρχική" αντίληψη δεξιών κυβερνήσεων που θεωρούν πλέμπα τον απλό λαό και, για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, τον μπουκώνουν με τηλεόραση, γκλαμουριά και εξοντωτικά ωράρια εργασίας για να μην έχει χρόνο να σκέφτεται.
Συμβαίνουν όμως καταστάσεις σαν τις πρόσφατες που ο "λαουτζίκος" ξυπνάει και τότε πανικοβάλλονται όπως καλή ώρα τώρα...
Κατερίνα μας, καλή μας φίλη, χρόνια πολλά,καλά, ευτυχισμένα σε σένα και την οικογένειά σου, να σε νοιώθουμε δίπλα μας να μας ταρακουνάς με την ασύγκριτη "πέννα" σου και, πού ξέρεις, μπορεί να γίνουν κάποτε πραγματικότητα τα όνειρά μας, όχι τόσο τα προσωπικά (αυτά τα ψιλοκαταφέρνουμε...), όσο για την χώρα μας (βάζουμε και εμείς οι bloggers ένα πετραδάκι προς τη σωστή κατεύθυνση).
Φιλιά πολλά!
Άννη/Τσότσος
Δημοσίευση σχολίου