Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

"ΣΠΙΤΙΓΚΛΙΣ" (ΜΕ ΠΑΧΥ ΤΟ ΣΙΓΜΑ)

Πάμε λοιπόν προς αυτοδιοικητικές εκλογές για να εκλέξουμε για άλλη μια φορά τους τοπικούς άρχοντές μας που θα έχουν χρήμα πια στις χερούκλες τους και, αν δεν το φάνε (ας ελπίσουμε ότι ο Ραγκούσης ήξερε τί θεσμοθέτησε με τους αυξημένους πόρους του "Καλλικράτη"...), δεν θα ξέρουν τί να το κάνουν...
Ποιους θα εκλέξουμε αδέλφια; Αν δεν απατώμαι, σχεδόν ΟΛΟΙ οι υποψήφιοι προέρχονται από τα προηγούμενα "βλαχοδημαρχιακά" σχήματα, τα άντρα της διαφθοράς, κακογουστιάς, αγυρτίας και ρουσφετιού.

Κακά τα ψέμματα, οι βλαχοδήμαρχοί μας είναι πιστή αντανάκλαση των κακών χαρακτηριστικών μας:
Σύμφωνα με την ΗΜΕΡΗΣΙΑ, το προφίλ του μέσου δήμαρχου που μας "κυβέρνησε" τα τελευταία χρόνια είναι: μεσήλικας πτυχιούχος, οικογενειάρχης. Τί κακό μ'αυτά τα χαρακτηριστικά; Κανένα, αν σκεφτεί κανείς ότι ένα κουτσοπτυχίο όλο και κάποιος θα τό'χει με φιλοδοξίες να ασχοληθεί με τα κοινά.

Όμως μόνο το 35% από αυτούς ταξιδεύει συχνά στο εξωτερικό, να δει βρε αδελφέ πώς αντιμετωπίζουν οι ξένοι ομοειδή προβλήματα, τί λύσεις δίνουν, πώς εξυπηρετούν τους δημότες τους για να δουν μπας και κάποιες από αυτές τις λύσεις εφαρμόζονται και στον "οίκο" τους (διάολε, δεν θα ανακαλύψουμε εμείς τον τροχό ούτε οι ξεχωριστοί Ελ είμαστε που τίποτα δεν έχουμε να μάθουμε από τους κουτόφραγκους!).

Τα ίδια χάλια με την εξοικίωση με το Ίντερνετ: μόνο το 34% το χρησιμοποιεί...

Με τα κουτσοαγγλικούλια όλο και κάτι γίνεται (74%), αν και φαντάζομαι το επίπεδο κουβέντας που θα κάνουν όταν πάνε έξω ("do you like mamazelle the Greece").

Αυτά τα "αστροπελέκια" λοιπόν θα κληθούν αύριο να αναμορφώσουν πόλεις, περιφέρειες, να σκεφτούν νέες ιδέες, να πάνε τον τόπο τους μπροστά, να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ...

Και αν πάμε στα πιο προβεβλημένα πρόσωπα που εξ αντικειμένου είναι στην επικαιρότητα (Περιφέρεια Αττικής, Αθήνα, Θεσσαλονίκη), ποιος πραγματικά ξεφεύγει από τη μιζεροεικόνα που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια; Μόνο ο Καμίνης και ο Μπουτάρης... Οι άλλοι; ο λεβεντόβλαχος Γκιουλέκας (τί όνομα!), ο κλαψο... Δημαράς, το Σγουροκομματόσκυλο, ο "τα σχόλια περιττεύουν" Ψωμιάδης, ο άχρηστος Κακλαμάνης...

ΜΙΖΕΡΙΑ με όλη τη σημασία της λέξης...

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΕΦΕΥΡΟΥΜΕ...

Λύσσα κακιά έχει πιάσει όλους αυτούς (και μιλάω για τους δημοσιογράφους με ελάχιστες εξαιρέσεις), που, βλέποντας ότι τελείωσαν οι παχιές ρουσσοπουλιακές αγελάδες και τα "σπίτια" τους πάνε κατά διαόλου και ότι ο Παπανδρέου δεν τους κάνει τα χατίρια, βάλθηκαν να παίξουν το χαρτί του αντωνάκη (με άλφα μικρό) περί αποφυγής του μνημονίου και άλλων δυνατοτήτων που είχαμε να εξεσφαλίσουμε τα λεφτά που μας έλειπαν.

Έτσι άρχισαν τις "έγκυρες" δημοσκοπήσεις που "δείχνουν" πρωτιά του Κικίλια (ο "σοβαρός" Κύρτσος στην τζάμπα φυλλάδα του) καθώς και τις τραβηγμένες από τα μαλλιά αναλύσεις των δηλώσεων Γιούνκερ για γνώση των οικονομικών δεδομένων από τον Παπανδρέου πολύ πριν από την άνοδό του στην εξουσία. Από κοντά βέβαια ο "μαϊντανός" Πρετεντέρης (εδώ) που επί της ουσίας αναπαράγει αυτούσια τα επιχειρήματα της ΝΔ καθώς του είναι αδύνατο να χωνέψει το προ 3ετίας κάζο του εκλεκτού του Βενιζέλου...

Ο Καψής του ΒΗΜΑΤΟΣ βάζει τα πράγματα στη θέση τους (εδώ), δεν ξέρω όμως αν τέτοιες νηφάλιες φωνές βρίσκουν απήχηση μέσα στον αυξανόμενο αντιμνημονιακό ορυμαγδό... Ότι ο Σαμαράς, μέλος του ΝΔκρατικού κυβερνομπουλουκιού, δεν ήξερε τα πραγματικά οικονομικά στοιχεία όταν διαλαλούσε τον Μάιο του '09 ότι το έλλειμμα ήταν 4% (αλλά το ήξερε ο Παπανδρέου) μικρή σημασία έχει φαίνεται...

Τελικά τί επιδιώκουν με όλη αυτή την μαλακοκουβέντα περί αναγκαιότητας του μνημονίου;

Ότι θα κάναμε μόνοι μας αυτά που επιτάσσουν οι καιροί και συζητούσαμε τα τελευταία 20 χρόνια ("θα φτάσει σύντομα η μέρα που δεν θα πληρώνονται οι συντάξεις", "να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα για να μην είμαστε έρμαια της χούντας των φορτηγατζήδων", "να κοπούν τα άσχετα επιδόιματα των αργόσχολων στο δημόσιο" κλπ.); Ότι "χρειαζόμαστε ένα Γερμανό πάνω από το κεφάλι μας για να σοβαρευτούμε"; Ότι "μόνοι μας αποκλείεται να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας¨;

Δηλαδή πώς θα τα κάναμε όλα αυτά χωρίς τη δαμόκλεια, αλλά, όπως φαίνεται, σωτήρια σπάθη του μνημόνιου;
Θα λύναμε όλα τα προαναφερόμενα με διαπραγματεύσεις με τους νταλικέρηδες και τους βολεμένους δημόσιους συνδικαλιστές;
Θα τακτοποιούσαμε το ασφαλιστικό με λάου-λάου "χωρίς σάλιο";
Θα εξυγιαίναμε τον ΟΣΕ συζητώντας με λαμόγια μεσάζοντες και επιτήδειους καμματοπροέδρους;
Θα κόβαμε τις σπατάλες στο ΕΣΥ ερχόμενοι σε συμφωνίες με διπλοτριπλοσυνταγογραφούντες γιατρούς και άπληστους προμηθευτές;

Ε, και αν το καταφέρναμε, δεν θα έφτανε μια ζωή...

Και τώρα, έστω και με αυτό τον κορσέ, θα τα κάνουμε σε 3-5 χρόνια, θα γίνουμε, ελπίζω, ΚΡΑΤΟΣ!

Διάολε, δεν θέλουμε να ξεμπερδεύουμε μια για πάντα με όλα αυτά τα καρκινώματα όσο πιο γρήγορα γίνεται;

Ναι, έγιναν και μαλακίες, ειδικά το "δάκτυλο" στους χαμηλοσυνταξιούχους δεν χωνεύεται και αυτό πρέπει να αλλάξει γρήγορα... Αλλά να μιλάει ο στυγνός ντερμπεντέρης για τα "γεροντάκια", ε, αυτό πάει πολύ!!

Ας κοιτάξουμε λοιπόν πώς θα απεμπλακούμε όσο πιο γρήγορα γίνεται από το λούκι που, θέλοντας και μη, μπήκαμε (ΕΠΡΕΠΕ να μπούμε...), να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε σαν μεμψίμοιροι, μίζεροι βολεψάκηδες και να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ, να ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ με κέφι μπας και τα παιδιά μας δουν (κάποτε; σε λίγο;) άσπρη μέρα...

Και ας στείλουμε Κύρτσους, Τράγκες, Ντερμπεντέρηδες με τους παχυλούς μισθούς εκεί που τους αξίζει...