Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

ΕΛΛΑΔΑ - ΓΕΡΜΑΝΙΑ: 1(ΣΙΓΟΥΡΑ) - 0 (ΣΙΓΟΥΡΑ)

Κοίτα από τί γλυτώνουμε:

Οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες "τσίμπησαν" προ 4ετίας στις σειρήνες του μεγάλου συνασπισμού και συγκυβέρνησαν με τους Χριστιανοδημοκράτες κατά γενική ομολογία όχι άσχημα. Αποτέλεσμα: καταβαραθρώθηκαν στις χτεσινές εκλογές, έχασαν το 30% της εκλογικής τους δύναμης (σε σύγκριση με το 2005) ειδικώτερα στις παραγωγικές ηλικίες προς όφελος των μικρότερων κομμάτων (Φιλελεύθεροι, Αριστεροί, Πράσινοι)!

Σύμφωνα με τους αναλυτές, σε συγκυβερνήσεις τέτοιου είδους (2 μεγάλα κόμματα), ο προοδευτικός εταίρος (στην συγκεκριμένη περίπτωση οι Σοσιαλδημοκράτες) είναι πάντα ο μεγάλος χαμένος, ιδιαίτερα, όπως και συνέβη, αν, για λόγους σταθερότητας της κυβέρνησης, βάλει συντηρητικό "νερό" στο κρασί του, ενώ το πρώτο κόμμα έχει συνήθως λιγώτερες απώλειες λόγω δημοσιότητας/προβολής του πρωθυπουργού/καγκελάριου που "πουλάει" εύκολα τις διεθνείς σχέσεις του κλπ. Έτσι η άχρωμη Μέρκελ, που μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν ήξερε καλά-καλά αγγλικά, εξελίχτηκε στο δυνατό χαρτί των Χριστιανοδημοκρατών και τους κράτησε σε αξιοπρεπή ποσοστά.

Το μεγάλο κόλπο είναι η μεγάλη άνοδος των "μικρών", κάποιοι από τους οποίους πριν από χρόνια αγωνίζονταν να μπουν στην ομοσπονδιακή βουλή: διψήφια ποσοστά για όλους!

Κάτι τέτοιο λοιπόν είχαν στο μυαλό τους Ντερμπεντέρηδες και λοιποί που, συνεπικουρούμενοι από "φωτισμένα" μυαλά της Δεξιάς, μιλούσαν για συγκυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ δήθεν για να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα προβλήματα από κοινού: σου λέει, "θα κυβερνήσουν 4 χρόνια και μετά, όταν θα έχουν ανδρωθεί εκλογικά ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι κλπ. (αφού θα είναι η μοναδική αντιπολιτευτική φωνή στη βουλή και την κοινωνία), οι 2 μεγάλοι θα έχουν αποχαιρετίσει 38άρια και σαραντάρια". Έτσι θα πετύχαιναν το σκοπό τους, τις αδύναμες κυβερνήσεις συνεργασίας ή, ακόμα καλύτερα, τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις.

Έλα όμως που τους χαλάσαμε τη σούπα... Τη σούπα την είχε φτιάξει ο Ρουσόπουλος με τα παπαγαλάκια του συνεπικουρούμενος από τους γκαλοπατζήδες: καταλληλότερος μακράν ο Καραμανλής, το ΠΑΣΟΚ δεν τραβάει, πολιτική ηγεμονία της ΝΔ και δεν συμμαζεύεται... Το καράβι αρμένιζε στη ρότα που ήθελαν... Θυμάστε τον καράβλαχο Σιούφα που περηφανευόταν απευθυνόμενος στους ΠΑΣΟΚους ότι "δι(!) πάρτυ ιζ όβερ";;

Και ΞΑΦΝΙΚΑ (όπως λένε οι δημοσκόποι), μέσα σε 48 ώρες τούμπαρε το πλοίο: τα σκάτωσε ο Κωστάκης πέρυσι στη ΔΕΘ και οι δημοσκοπήσεις της Τρίτης ανέτρεψαν αυτές της Παρασκευής: μπροστά ο "πεθαμένος" Παπανδρέου που πλέον επελαύνει.

Και ποιος του έδωσε τη δύναμη; ΕΜΕΙΣ που αναγκάσαμε τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης να "διαμορφωθούν" κατάλληλα. Γιατί, αν εξαιρέσουμε ΝΕΑ, ΕΘΝΟΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, όλα τα άλλα ΜΜΕ χτύπησαν, λοιδώρησαν, κορόιδεψαν τον Γιώργο σε απίθανο βαθμό. Ιδιαίτερα η "ναυαρχίδα" της δημοκρατικής παράταξης, ΤΟ ΒΗΜΑ, τα έδωσε όλα για να ξεφτιλίσει το Γιώργο και τώρα ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ να τα γυρίσει. Όπως τα γύρισαν και οι μεγαλοδημοσιογράφοι που ξαφνικά ανακάλυψαν ότι δεν μας χρειάζονται οι ρήτορες-πολιτικοί αλλά οι ήρεμοι και πράοι, ότι "δεν είναι όλοι ίδιοι" και ότι οι μονοκομματικές κυβερνήσεις είναι προτιμώτερες από τις δι/πολυκομματικές... Φυσικά τα παλιά συνθήματα περί απλής και "άδολης" αναλογικής έχουν προ πολλού θαφτεί...

Νικήσαμε λοιπόν, τους αναγκάσαμε να αλλάξουν γραμμή για να μην βρεθούν κόντρα με το δημόσιο αίσθημα. Και αποφασίζουμε να δώσουμε την ευκαιρία αλλά και ΟΛΗ την ευθύνη σε ΕΝΑ κόμμα, ώστε μετά να πάρει ΟΛΟ το χειροκρότημα (μακάρι) ή ΟΛΟ το φάσκελο...

Κάναμε αυτό που θαυμάσαμε το 2004 στους Ισπανούς που, πιάνοντας ψευδόμενο τον Αθνάρ, έστειλαν για βρούβες τους δημοσκόπους μέσα σε 48 ώρες. Αργήσαμε λιγουλάκι βέβαια αλλά δεν πειράζει, ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ...

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Ο "ΤΖΕΦΡΥ" ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ...



Γεμίσαμε σάλια:

" Καλέ, τί πειστικός ο Γιώργος, πόσο τεκμηριωμένα μιλάει, έχει όραμα, πάρα πολύ καλός ήταν στη ΔΕΘ" κλπκλπ....

Συγγνώμη αλλά, επειδή τον παρακολούθησα στη ΔΕΘ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ (γιατί ΠΑΝΤΑ τον θεωρούσα ΚΛΑΣΕΙΣ ανώτερο από τον ανύπαρκτο...), δεν βλέπω και μεγάλες διαφορές στα λεγόμενά του φέτος σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές: πάντα μιλούσε για την "πράσινη ανάπτυξη" (και τον λοιδορούσαν), πάντα δυσκολευόταν να εκφραστεί (και τον αποκαλούσαν "αμερικανάκι" που δεν ξέρει ελληνικά), πάντα είχε αυτό το "σκανδιναβικό" βλέμμα (και τον κορόιδευαν), πάντα φάνταζε Ετρωπαίος και έξω από τα νερά του μέσου καφενόβιου Έλληνα ( και τον έστελναν αδιάβαστο μπροστά στον "καταλληλότερο").

Τί έγινε φέτος λοιπόν;

Ναι, ήταν πιο συγκεκριμένος, λογικό άλλωστε, εκλογές έχουμε... Κατά τα άλλα όμως, τα ίδια που έλεγε κάθε χρονιά είπε και φέτος: πράσινη ανάπτυξη, δίκαιη φορολογία, ελάφρυνση των ασθενέστερων κλπ.

Εκλογές είχαμε και το 2007 , και ΤΟΤΕ παρουσιάστηκε συνεκτικό και ολοκληρωμένο πρόγραμμα από το ΠΑΣΟΚ, που πάνω-κάτω τα ίδια με τα φετεινά πρότεινε. Εμείς όμως δεν ακούγαμε αφιονισμένοι από την προπαγάνδα Ρουσόπουλων και λοιπών...

Δεν ακούγαμε ΕΜΕΙΣ λοιπόν, όχι ότι ο Γιώργος άλλαξε...

Και τώρα που θέλουμε επιτέλους να τον ακούσουμε (έτσι είναι: οι έξυπνοι λαοί σαν εμάς θέλουν 5 χρόνια να πάρουν μπρος και να καταλάβουν την πραγματικότητα...), όλα μας φαίνονται θαυμάσια γύρω από τον αυριανό πρωθυπουργό: μέχρι και το φόρεμα της πάντα αρχοντικής Άντας στη ΔΕΘ μας άρεσε ("τί κλάση Θεέ μου"), ενώ τώρα ακόμα και τα κοσμήματα της "καραγκούνας" μας ενοχλούν...

Αηδία, εμετός....

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

ΜΑΥΡΟ ΣΤΟ "ΜΑΥΡΟΓΥΑΛΟΥΡΟ"!

Είναι επικίνδυνος σαν πληγωμένο θηρίο (εμείς, ο Ρουσόπουλος και οι κοτούλες οι δημοσιογράφοι τον κάναμε θηρίο, νούλα ήταν από την αρχή)...

Μιλάει τη γλώσσα του καφενείου, χειρονομεί και είναι άσσος στο "σπρέχεν" που τόσο γουστάρει ο Νεοέλληνας...

Παραδέχεται λάθη κεντρίζοντας το θυμικό μας, το παίζει μαχητής, απαντάει με χαρακτηριστική άνεση στις στημένες ανώδυνες ερωτήσεις που του υπέβαλαν (αλήθεια πού ήταν οι ερωτήσεις για τις πυρκαγιές, τη Ζήμενς, το κλείσιμο της Βουλής; Κότες λυράτες οι δημοσιογραφάρες μας, κιότεψαν ακόμα μια φορά ακόμα και τώρα που οι καραμανλοαντώναροι πνέουν τα λοίσθια...).

Θα επιδιώξει, λέει, απευθείας διάλογο με τον Παπανδρέου και φαντάζεται ότι θα τον κάνει μια χαψιά... Και θα τον έκανε (αφού θα αντιπαραθέσει το κουτσαβάκικο στυλάκι του με το "σκανδιναβικό", τουτέστιν άχρωμο, ύφος του Γιώργου), αν δεν του είχε γυρίσει η κοινωνία την πλάτη, που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ βαρέθηκε (άργησε όμως) τις μαγκιές και, μην έχοντας πού αλλού να στραφεί, γέρνει με απελπισία προς το ΠΑΣΟΚ (Ναι, απελπισία, γιατί τόσα χρόνια την έπεισαν ότι "όλοι ίδιοι είναι" γιατί αυτό βολεύει τους ανάξιους κυβερνώντες μας και έτσι δεν βλέπουμε την οφθαλμοφανή διαφορά του ενός κόμματος με το άλλο ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ στην διαχειριστική επάρκεια).

Δεν είναι όμως επικίνδυνος μόνο επειδή ταιριάζει στο στυλάκι του Έλληνα, κυρίως είναι γιατί, ακόμα και χτες, που υποτίθεται ότι έδινε τον υπέρ πάντων αγώνα, αποκάλυψε την ανεπάρκειά του αλλά και τις προθέσεις του:

  1. Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη: Σε συνάντηση με τον νέο Βούλγαρο πρωθυπουργό ο Πούτιν του είπε επί λέξει: "just say'no' and it is over"... Και ο χοντρούλης μας, μαζί με την "πολύφερνη νύφη" κάθονται και κοιτάνε τα τραίνα να περνούν...
  2. Δημοκρατικές κατακτήσεις: "δεν μπορούμε να μετακινήσουμε ένα δημόσιο υπάλληλο, μας εμποδίζουν τα υπηρεσιακά συμβούλια", "ο υποτιθέμενος διάλογος για τα πανεπιστήμια δεν κατέληξε πουθενά, στο μέλλον θα δίνω διορία 3 μήνες και μετά θα κάνω αυτό που θέλω". Μπα; Και εγώ που νόμιζα ότι δεν υπάρχει πια Δεξιά...

Παραδέχτηκε ωστόσο την ήττα του: "αν προταθεί άλλο πρόσωπο αντί για τον Παπούλια θα δούμε τότε τί θα κάνω". Μα αν κερδίσει τις εκλογές δεν τίθεται θέμα Παπούλια, ούτε να προταθεί άλλο πρόσωπο. ΑΥΤΟΣ, σαν νικητής των εκλογών (φτουφτου), θα προτείνει και ο άλλος, ο χαμένος, θα ακολουθήσει. Καμμιά κοτούλα όμως δεν το επισήμανε...

ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ λοιπόν... Και οι ΠΑΣΟΚοι δεν θα έχουν περίοδο χάριτος (και έτσι πρέπει). Απλά δεν κατάλαβα τί είδους ψυχικό ταράκουλο μας είχε πιάσει και κρατήσαμε επί 5 χρόνια το "άδειο πουκάμισο" που, εκμεταλλευόμενο άριστα την ευπιστία μας και την εμμονή μας στα "σεμνά και ταπεινά", μας έστειλε 20 χρόνια πίσω...

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

ΔΡΥΟΣ ΠΕΣΟΥΣΗΣ...

Κοιτάζω όλες αυτές τις μέρες τα κανάλια, ακούω τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και απορώ. Απορώ, εξίσταμαι, νευριάζω και εν τέλει οικτίρω τους δημοσιογράφους, αλλά και γενικά τους Έλληνες ψηφοφόρους για την έλλειψη πολιτικής παιδείας, κρίσης, μα κυρίως σεβασμού και διάθεσης αυτοκριτικής και καταμερισμού ευθυνών. Προσωπικά δεν αμφέβαλλα ποτέ ότι ο Καραμανλής και η παρέα του είναι άχρηστοι, φαύλοι, αλαζόνες και κλέφτες. Το ζήτημα είναι ότι εγώ, όπως σαφώς και αρκετοί από τους Έλληνες -πάντως σίγουρα η μειοψηφία-, στήριξα την άποψή μου αυτή σε όλες τις κρίσιμες στιγμές, ακόμα και όταν αυτό αντετίθετο κατάφωρα στο γενικό κλίμα. Έτσι, έχω κάθε δικαίωμα την περίοδο αυτή της άγριας καπήλευσης του πολιτικού λειψάνου του Καραμανλή να συμμετέχω με σφοδρότητα στην αυστηρή κριτική απέναντι στο κυβερνών κόμμα, ακριβώς επειδή η κριτική αυτή θα είναι συνέχεια και συνέπεια της συνολικής μου πολιτικής θεώρησης.
Διαφωνώ, όμως, κάθετα με όλους αυτούς, οι οποίοι όχι μόνο έχουν ψηφίσει τον Καραμανλή, αλλά τον έχουν στηρίξει κιόλας με όλα τους τα μέσα, λοιδορώντας αυτόν που τώρα ονόμαζουν ελπίδα του τόπου, τον Παπανδρέου. Δεν θεωρώ ότι ο Παπανδρέου έχει αλλάξει σε κάτι, αλλά κυρίως πιστεύω ακριβώς το ίδιο και για τον Καραμανλή. Ο τελευταίος κυβέρνησε τη χώρα στο διάστημα 2004-2007 με έναν συγκεκριμένο τρόπο, ο οποίος αν όχι επιβραβεύτηκε τουλάχιστον έγινε ανεκτός από τους Έλληνες πολίτες το Σεπτέμβριο του 2007. Την επαύριο, λοιπόν, των εκλογών ο πρωθυπουργός είχε δύο επιλογές: ή να συνεχίσει να κυβερνά με τον τρόπο, τον οποίο του ζήτησε ο ελληνικός λαός ή να αλλάξει την τακτική του και να φανεί ασυνεπής απέναντι στον ελληνικό λαό. Προτίμησε το πρώτο και έτσι συνέχισε να καίει δάση και σπίτια, να φέρνει σε αδιέξοδο την οικονομία της χώρας και γενικά να κάνει αυτό που το ζητήθηκε, να καταστρέφει τη χώρα. Να ξεκαθαρίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν τον θεωρώ άμοιρο ευθυνών ή ότι εγκρίνω την πολιτική του. Απλά αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη την κουβαλάει ο ελληνικός λαός, ο οποίος εμπιστεύτηκε έναν πυρομανή.
Και φτάνουμε στο σήμερα. Το κλίμα έχει αντιστραφεί τελείως και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ. Στο σημείο αυτό θα μπορούσα να αναρωτηθώ με πραγματική απορία για ποιο λόγο συνέβη αυτό, αλλά νομίζω πως δεν θα καταλήξω σε κανένα ασφαλές συμπέρασμα. Κάποιοι παραδόπιστοι, φιλοχρήματοι θα απαντήσουν ότι δεν μπορούν να ανεχτούν έναν φαύλο πρωθυπουργό, ο οποίος υποστηρίζει τους κονομημένους πάνω στην πλάτη του Βατοπεδίου φίλους του. Άλλοι αρκετά εύθικτοι και ψωροπερήφανοι θα διαλαλήσουν την απέχθειά τους σε όποιον τους κοροϊδεύει κατάμουτρα και γελάει πίσω από την πλάτη τους με τα κατορθώματά του εις βάρος της τσέπης τους. Φυσικά, κανείς δεν θα βρεθεί να μαυρίσει τον Καραμανλή εξαιτίας των καμμένων ανθρώπων, ζώων, δασών, της κατεστραμμένης οικονομίας, της τεμπελιάς, της ανύπαρκτης εξωτερικής πολιτικής. Γιατί, αν οι Έλληνες ψηφοφόροι ήθελαν να τον διώξουν γι' αυτούς τους λόγους, θα το είχαν κάνει ήδη από το 2007.
Με ποιο δικαίωμα λοιπόν, φέρονται όλοι με τόση σκληρότητα στον πρωθυπουργό, όταν εκείνος υπήρξε απλά συνεπής σ' αυτά που του ζήτησαν; Γιατί τον κατηγορούν για την ανικανότητα και την τεμπελιά του, όταν τα τεκμήρια αυτών των στοιχείων έχουν δοθεί εδώ και χρόνια; Μπορώ να δεχτώ αυτόν, ο οποίος κατηγορεί τον Καραμανλή ως κλέφτη και φαύλο. Διότι πραγματικά είναι το μόνο χαρακτηριστικό, το οποίο δεν είχε φανεί σε τέτοια έκταση μέχρι το 2007. Σιχαίνομαι, όμως, αυτούς, που, ενώ τον είχαν ψηφίσει το 2007, τώρα όχι απλώς δεν θα τον ψηφίσουν, αλλά κακοποιούν με μια απίστευτη εκδικητικότητα την πολιτική εικόνα του και τον παρουσιάζουν ως έναν λαίμαργο Νέρωνα και τίποτα άλλο. Φυσικά, είναι ευτύχημα το ότι είδαν την αλήθεια έστω και τόσο αργοπορημένα, αλλά θα ήταν πιο τίμιο να μουτζώσουν τους εαυτούς τους και να δεχθούν τις ευθύνες τους, παρά να ρίχνουν όλο τους το μένος σε κάποιον που τους εκπλήρωσε τις επιθυμίες τους. Σχιζοφρενική μεν, όμως η καταστροφή της Ελλάδας δεν παύει να ήταν η επιθυμία τους πριν δύο χρόνια. Ας κοιτάξουν, λοιπόν, να τα βρουν με τον εαυτό τους και να αντέξουν το βάρος των τύψεων, που θα τους κατατρέχουν για την υπόλοιπη ζωή τους, και ας αφήσουν την ιστορία και όσους δεν έδωσαν ποτέ ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτό το κόμμα να κρίνουν το μέγεθος της καταστροφής.

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ!


Επιτέλους τις προκήρυξε!

ΑΝΑΣΤΑΣΗ, σίγουρη, αφού ακόμα και ο Πρετεντεράκος άρχισε τα σάλια οσμιζόμενος ποιος έρχεται στην εξουσία (ζω για να δω τις μουράκλες του στο MEGA το βράδυ των εκλογών...).


Επιτέλους θα φύγουν οι Νέρωνες, δολοφόνοι δασών, εφήβων, ελπίδων, αξιών.


Δεν τρέφω φρούδες ελπίδες, απλά πιστεύω ότι ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να μην μπορέσουμε να ανέβουμε από τον πάτο που μας έχουν ρίξει τα τελευταία χρόνια.


Αν δεν μπορέσει ο Παπανδρέου να είναι καλύτερος από τον μπούλη, ε τότε τί να πω...