Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ...

Αντιγράφω (και προσυπογράφω) από την τσούγδω:

Η χρήση της λέξης "κηπουρός" για να χαρακτηρίσουν κάποιοι προσωπικές επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το καλοκαίρι από τον Γιώργο Φλωρίδη στην εκπομπή "Φάκελοι".


Δεν γνώριζα τότε τη "θεωρία του κηπουρού" που λέει λίγο πολύ οτι ο βασιλιάς μπορούσε να διορίσει Πρωθυπουργό όποιον ήθελε, ακόμα και τον κηπουρό του. Κάτι το οποίο φυσικά σημαίνει οτι όποιος διορίζει σε συγκεκριμένες θέσεις άτομα που βρίσκονται κοντά σε αυτόν, έχει σύμφωνα με τη συγκεκριμένη θεωρία, ηγεμονικές τάσεις.

Ας δούμε λίγο ποιοί θεωρούνταν κηπουροί του Γιώργου Παπανδρέου...

Η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη και οι κύριοι Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Δημήτρης Δρούτσας, Παύλος Γερουλάνος, Ηλίας Μόσιαλος, Γιάννης Ραγκούσης.

Η Τίνα Μπιρμπίλη ήταν ένα από τα άτομα που δέχθηκαν τρομερό πόλεμο από τη μέρα που ανέλαβε το νεοσύστατο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Η πράσινη ακτιβίστρια με τις ... πράσινες εμμονές της, δημιούργησε πρόβλημα σε διάφορους μπετολάγνους, οπαδούς του δόγματος "Οικοδομή, αγάπη μου". Δύσκολα ξεχνιέται το μπαϊράκι που σήκωσαν βουλευτές του Πασοκ με αφορμή το νομοσχέδιο για τη δόμηση στις περιοχές Natura. Πρώτη φορά είχαμε Υπουργείο Περιβάλλοντος και μάλιστα με Υπουργό σχετική με το αντικείμενο. Ένα άλλο βασικό πρόβλημα της Τίνας Μπιρμπίλη ήταν οτι όπως λένε οι φήμες, ο Γιώργος Παπανδρέου τη γνώρισε σε γυμναστήριο, κάτι το οποίο προφανώς την καθιστά μη αξιόλογη, γιατί ως γνωστόν τα αξιόλογα στελέχη ή τα συναντάς σε εκδηλώσεις ή στα συστήνουν... χορηγοί.

Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ευρωβουλευτής του Πασοκ, άνθρωπος ηπίων τόνων, που κατέχει τα Οικονομικά, στην αρχή δεν αμφισβητούνταν ιδιαίτερα από κανέναν, εισέπραξε όμως όλη τη φθορά, κατηγορήθηκε οτι δεν διαπραγματεύτηκε και στο τέλος αντικαταστάθηκε μετά την καλοκαιρινή ανταρσία βουλευτών, που θεώρησαν ικανοποιητική την αντικατάστασή του από τον μελλοντικό ηγέτη του Πασοκ, ο οποίος μπορεί να μην κατέχει τα οικονομικά, αλλά έχει λέγειν.

Ο Δημήτρης Δρούτσας, επίσης άνθρωπος ηπίων τόνων, δεν κατηγορήθηκε ιδιαίτερα από κανέναν, προσωπικά δεν μπορώ να αξιολογήσω το έργο του, όπως και το έργο οποιουδήποτε Υπουργού Εξωτερικών, καθώς αυτό φαίνεται με τα χρόνια και με τις συμμαχίες που διαμορφώνονται.

Ο Παύλος Γερουλάνος, άνθρωπος ηπίων τόνων και αυτός, όπως άλλωστε όλοι οι κατά Φλωρίδη "κηπουροί", ανέλαβε ένα Υπουργείο μέσω του οποίου πολλοί προκάτοχοί του δια των επιδοτήσεων στον χώρο της τέχνης, δημιούργησαν πολλές χρήσιμες συμμαχίες. Δεν ξέρω κατά πόσο έπραξε το ίδιο, το έργο του δεν μπορώ να το κρίνω, αλλά θα θυμάμαι για αρκετό καιρό την επιστολή του Θανάση Παπαγεωργίου που ένιωσε προσβεβλημένος με τη μικρή επιδότηση που πήρε.

Ο Ηλίας Μόσιαλος, άνθρωπος με βιογραφικό που απλά το χαζεύεις και σκέφτεσαι οτι το πιθανότερο είναι να μη το αποκτήσεις ποτέ, εξελέγη βουλευτής Επικρατείας. Μέχρι τον Ιούνιο του 2011 δεν είχε αναλάβει κάποια θέση και στον τελευταίο ανασχηματισμό ανέλαβε Υπουργός Επικρατείας. Λίγο καιρό αφ΄οτου ανέλαβε τα καθήκοντά του παρουσίασε σχέδιο αναδιάρθρωσης της ΕΡΤ και ξεκίνησε η .... επανάσταση τόσο από την ΕΡΤ όσο και από βουλευτές που πήγαν να πάθουν καρδιακό, ακούγοντας οτι σκέφτεται να κλείσει την ΕΤ1 και κυρίως το περιοδικό που κάθε Έλληνας αγοράζει φανατικά, τη "Ραδιοτηλεόραση". Δεν έχει αυτή τη στιγμή κάποια υπουργική θέση, στην ΕΡΤ πάντως, όπως και μέσα στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, ακόμη τον βρίζουν.

Ο Γιάννης Ραγκούσης, τέως δήμαρχος Πάρου και επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Πασοκ, ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών στην πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου. Επι Υπουργείας του πέρασε ο Καλλικράτης, ο νόμος για την ιθαγένεια, ενώ έγινε πραγματικότητα η Διαύγεια. Στη συνέχεια ανέλαβε το Υπουργείο Υποδομών, ενώ τώρα είναι αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Αποτελεί το κόκκινο πανί των εκλεγμένων στελεχών του Πασοκ καθώς υπήρξαν υπόνοιες οτι διανοήθηκε να σκεφτεί να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του Πασοκ όντας μη εκλεγμένος.


Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Είναι μη εκλεγμένοι! Διορισμένοι από τον Γιώργο Παπανδρέου, οπότε σύμφωνα με το σκεπτικό των πραγματικών εκπροσώπων του Ελληνικού λαού όπως η Θεοδώρα Τζάκρη, είναι και μη αξιόλογοι. Φυσικά δεν μπορούν να έχουν καμία φιλοδοξία και εξυπακούεται οτι είναι κατώτεροι των εκλεγμένων με σταυρό βουλευτών. Άλλωστε η δήλωση "δεν υπήρξα ποτέ κηπουρός" που παίζει πολύ τον τελευταίο καιρό, είναι κάτι σαν παράσημο που από εδώ και πέρα θα πρέπει να κοσμεί κάθε βιογραφικό βουλευτή ή Υπουργού.

Υπάρχει τρόπος να εκλείψουν αυτά τα πολιτικά ζωύφια, οι κηπουροί, που τόσο ενοχλούν, αρκεί να κινητοποιηθούν οι πραγματικοί εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού.

Κηπουροί είναι: Οι βουλευτές Επικρατείας και οι εξωκοινοβουλευτικοί Υπουργοί.

Άρα:

- Κατάργηση του θεσμού των βουλευτών Επικρατείας τον οποίο εισήγαγε ο Κων/νος Καραμανλής προκειμένου να συμπεριλάβει μετά την τραυματική περίοδο της δικτατορίας στα ψηφοδέλτιά του εξέχοντες επιστήμονες, καταξιωμένες προσωπικότητες Ελλήνων που διέπρεπαν στο εξωτερικό, αλλά και προσωπικότητες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν θα ήσαν διατεθειμένες να κατέβουν στο στίβο της πολιτικής.
- Πλήρης σύνδεση νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, να μην επιτρέπεται δια νόμου να υπάρχουν εξωκοινοβουλευτικοί Υπουργοί.

Έτσι και μόνο έτσι θα σταματήσουν να υπάρχουν οι τόσο ενοχλητικοί για κάποιους "κηπουροί". Όποιος χρησιμοποιεί αυτό τον προσβλητικό χαρακτηρισμό, θα πρέπει να έχει και τα κότσια να προτείνει αυτά τα τόσο απλά πράγματα, εκτός βέβαια αν βαθιά μέσα του... ζαχαρώνει μία θέση στο Επικρατείας. Περιμένω λοιπόν από τα τόσο αξιόλογα εκλεγμένα με σταυρό στελέχη, να πάρουν τις σχετικές πρωτοβουλίες, αλλιώς καλύτερα να μην ξαναχρησιμοποιήσουν τη λέξη "κηπουροί".

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΤΩ ΚΑΙΣΑΡΙ


Για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους:

Οι άτσαλες, σκληρές προσπάθειες των τελευταίων 2 ετών έχουν στόχο την ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ του ελλείμματος στα προ του 2004 επίπεδα: μέχρι τότε δανειζόμασταν περίπου 8-10 δις το χρόνο, την 2ετία 2008-2009 25-35 δις το χρόνο (μιλάμε για πρωτογενή ελλείμματα, χωρίς τα τοκοχρεολύσια δηλαδή). Ποιος φούσκωσε και ξεχείλωσε έτσι τον δημόσιο τομέα ώστε να ματώνουμε σήμερα;;

Ο περί ού ο λόγος αύξησε το χρέος κατά 60% περίπου σε 5 χρόνια. Και οι μεν Παπανδρέου και Σημίτης το πήγαν στα 180 δις δίνοντας αξιοπρεπή διαβίωση στους απόκληρους την περίοδο 1981-1989 (ο πρώτος) και φτιάχνοντας ευρωπαϊκού επιπέδου έργα (ο δεύτερος). Ο αρχιμαλάκας "κουρασμένος" τί έφτιαξε προσθέτοντας 120 δις στο συνολικό χρέος;; (το 2009 το πρωτογενές έλλειμμα έφτασε στο πρωτοφανές ύψος των 24 δις και το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών από 5% του ΑΕΠ το 2003 έφτασε το 15% το 2008! - παγκόσμια πρωτιά...).

Απλά ο λοβοτομημένος νεοέλληνας από τα φτισίδια του Οκτωβρίου 2009 (θυμάστε που οι ΝΔκράτες δεν τολμούσαν να βγουν στο δρόμο;) τα χώνει τώρα στους ΠΑΣΟΚους, όχι γιατί απέτυχαν να βάλουν μια τάξη στο μπουρδέλο (μακάρι να ήταν αυτό το κίνητρο) αλλά γιατί δεν κατάφεραν:
  • και δανεικά να βρουν (που βρήκαν)
  • και εκτός ΔΝΤ και ΕΕ πηγές χρηματοδότησης να βρουν π.χ. από τους Ρώσους, Κινέζους κλπ. (που ΔΕΝ μας δάνειζαν παραπέποντάς μας στο ΔΝΤ)
  • και χαμηλά επιτόκια να εξασφαλίσουν (που εξασφάλισαν αν λάβουμε υπόψη ότι οι αγορές μας δάνειζαν με 10άρια στις αρχές του 2010)
  • και να διαγράψουν το χρέος στο ΣΥΝΟΛΟ του (ε, μόνο κατά 50-60% κατάφεραν) ακολουθώντας την κλασσική ελληνική συνταγή "δανεικά κι αγύριστα"
  • και την λογιστριούλα Μέρκελ δεν κόντραραν όταν επέμενε σε όρους  γρήγορου νοικοκυρέματος (παρεπιπτόντως: η λογιστριούλα ασκεί αφόρητες πιέσεις στους γερμανούς κατόχους ελληνικών ομολόγων να συμμετάσχουν στο PSI...)
Διάολε, να εξισώνουμε (τί λέω, να επιβραβεύουμε δημοσκοπικά) τον εμπρηστή με τον (έστω) αποτυχημένο πυροσβέστη, ε, αυτό είναι πέρα από κάθε λογική!!

Ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω:

Υποτίθεται ότι ο Έλληνας, εκτός από την τσέπη του, λατρεύει τα παιδιά του, όμως η γενιά μας δεν θέλει να πιει το πικρό ποτήρι μπας και οι επόμενες καταφέρουν να ζήσουν σε κράτος της προκοπής με νοικοκυρεμένα οικονομικά. Άρα, επί της ουσίας, ο "περήφανος", "αλτρουιστής" σημερινός καραμπουζουκλής μεταθέτει το "φαρμάκι" στα παιδιά του...

Γιατί, μη γελιόμαστε, "δη πάρτυ ιτς οβερ" (που έλεγε και ο Σιούφας): δανεικά και αγύριστα γιοκ πλέον από τώρα και στο εξής...Και χώρες-μπουρδέλα, όπως καλή ώρα η δική μας, αποκλείεται πλέον να βρίσκουν ευρώπουλα στα δέντρα...

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

Βαυκαλιζόμουνα σαν μαλάκας επί χρόνια ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σοβαρής (κυκλοφοριακά) επιρροής tabloids σε αντίθεση με Γερμανία/Αγγλία όπου η Bild, Daily Mail και λοιπές πατσαβούρες ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις.
Παρέβλεπα το γεγονός ότι οι δικές μας "κίτρινες" (Χώρα, Αυριανή κλπ.) κρέμονταν στα μανταλάκια δίπλα στις "σοβαρές" και είχαν το ίδιο impact στον περαστικό, που έτσι κι αλλιώς έχει πάψει προ πολλού να αγοράζει εφημερίδες...

Ώσπου, ακούγοντας τις παντός είδους μαλακίες που διακινούνται πλέον στο ελλαδιστάν περί γκαουλάιτερ, broker Παπανδρέου, συμφωνημένου σχεδίου υποδούλωσης του "περιούσιου" στο Δ' Ράιχ και δεν συμμαζεύεται, άρχισα να προβληματίζομαι για το ρόλο των ΜΜΕ στη χώρα μας...
Σκέφτηκα ότι οι δικές μας φυλλάδες (σοβαρές και μη), τα κανάλια και οι αστοιχείωτοι, αμόρφωτοι μαρκουτσοφόροι κάνουν το ίδιο ή και περισσότερο κακό από την κάθε Bild, για τον απλούστατο λόγο αφού:
  1. Η κάθε Bild έχει σαν αντίβαρο εφημερίδες ΜΕΓΑΛΗΣ κυκλοφορίας εγνωσμένου κύρους που ενημερώνουν, από τη δική τους σκοπιά ασφαλώς και με βάση τα συμφέροντα της χώρας τους, την κοινή γνώμη που τις λαμβάνει σοβαρά υπόψη.
  2. Στη Γερμανία η συντριπτική πλειοψηφία βλέπει τα επίσης εγνωσμένης αξίας ΚΡΑΤΙΚΑ κανάλια ARD/ZDF, ενώ εμείς, εκτός από την αποχαύνωση που μας "προσφέρουν" Τράγκες, Παπαγιάννηδες και λοιποί, καταπίνουμε αμάσητα τις "περισπούδαστες" αναλύσεις Πρετεντέρηδων, Βαρουφάκηδων και δεν συμμαζεύεται, που αλωνίζουν στα ιδιοτελών συμφερόντων MEGA, KONTRA, ALTER κλπ. Ούτε λόγος βέβαια να παρακολουθήσουμε την ψύχραιμη ΝΕΤ, αυτή βλέπεις έχει αλωθεί από την ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα...
Και νά τα αποτελέσματα:


  1. Αντί η κεντρική άποψη της κοινής γνώμης να ήταν η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ των δισταγμών της προηγούμενης κυβέρνησης να εφαρμόσει το ΘΕΟΣΤΑΛΤΟ μνημόνιο, αναλωνόμαστε σε μαλακοαναλύσεις περί συνομωσίας των "ξένων" (σιγά μην τους πούμε εταίρους...) και νοσταλγούμε την δραχμή μας που θα την κάναμε στο πιτς φυτίλι "πετσετάκια" για να απογειώσουμε τις "αστείρευτες" εξαγωγές μας (λες και όταν την είχαμε κοντράραμε τη Γερμανία στις εξαγωγές...).
  2. Χάβουμε αμάσητα τα "ζάππεια" του "εν δυνάμει" που, έτσι όπως το ξεκίνησε (ευτυχώς, μετά τις φάπες από τη Μέρκελ, κάτι αρχίζει να καταλαβαίνει...), πήγαινε φουλ για νόμπελ οικονομίας υποσχόμενος ανάπτυξη ΧΩΡΙΣ δραστικό νοικοκύρεμα και χωρίς περικοπές (βλέπεις, Ιταλοί, Πορτογάλοι, Ιρλανδοί και Ισπανοί δεν έχουν τέτοιου βεληνεκούς οικονομολόγο και ακολουθούν την πεπατημένη των περικοπών).
  3. Η συσσωρευμένη μαλακία όλων αυτών των τυχάρπαστων, αφού διήγειρε την συντριπτική πλειοψηφία των κρυψίνοων, κουτσομπόληδων, αλαζόνων καραβλαχονεοελλήνων, διοχετεύτηκε σε αντίστοιχου μεγέθους ηγετίσκους της πολιτικής σκηνής που ονειρεύονται μεγαλεία θώκων και εθνοσωτήριες απελευθερωτικές εκστρατείες και εφορμούν να διαλύσουν όποια ψήγματα αξιοπιστίας μας έχουν απομείνει.
  4. Το τελευταίο "φρούτο" που μας ταλανίζει είναι ότι ΟΛΑ τα χρήματα που μας δανείζουν πάνε για να σωθούν οι "κακές' τράπεζες και όχι ο λαουτζίκος, ξεχνώντας ότι το μεγαλύτερο μέρος των δανεικών των τελευταίων δεκαετιών (που ζητάμε να διαγραφούν ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥΣ) πήγαν για να αυξηθούν μισθοί και συντάξεις που, αλλιώς (χωρίς δανεικά δηλαδή) θα ήταν επί δεκαετίες καθηλωμένοι/ες σε επίπεδα χρεοκοπίας (πώς αλλιώς θα αυξάνονταν σε μια ελλειματική χώρα με χαμηλή παραγωγικότητα; χωρίς δανεικά;). Τώρα πρέπει να πληρώσουμε σ'αυτούς που μας δάνειζαν το ποσοστό ευημερίας που απολαμβάναμε χωρίς να το δικαιούμαστε (αφού ΔΕΝ το χρηματοδοτούσαν οι πόροι που παράγαμε). Άλλωστε, αφού το πρωτογενές έλλειμμά μας είναι ακόμα ψηλό, ή θα είχαμε περαιτέρω περικοπές ή θα δανειζόμασταν (από πού αν δεν ήταν το μνημόνιο; α, ξέχασα, οι αδελφοί μας Ρώσοι θα μας τα έδιναν χωρίς όρους τιμώντας τον λαό που τους έδωσε τα φώτα της Ορθοδοξίας...).
Τελικά, αν προέκυψε κάτι που με κάνει "περήφανο" από αυτή την κρίση είναι η απόδειξη ότι καταγόμαστε ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ  από τους "αρχαίους ημών": μόλις ενέσκηψε η επιδημία του λοιμού στην αρχαία Αθήνα στα πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου οι Αθηναίοι κάλεσαν σε απολογία τον Περικλή και του επέβαλαν χρηματικό πρόστιμο γιατί δεν τους προστάτεψε από τα δεινά της...
Πραγματικά ενθουσιάστηκα που έτσι απαντάμε στους κάθε λογής Φαλμεράιερ αν και, από ό,τι φαίνεται, ΜΟΝΟ τις μαλακίες των προγόνων μας κληρονομήσαμε...