Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Η (ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ) ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ (ΜΠΡΡ...)

Όχι δηλαδή ότι με ενδιαφέρει ιδιαίτερα αλλά βγαίνω λίγο από τα ρούχα μου με τα επιχειρήματα της Μπακογιάννη περί Σαμαρά και τα τοιαύτα:

Υποτίθεται ότι έχει απογαλακτιστεί από τον μπαμπά της και έχει αυτόνομη πολιτική πορεία και θεώρηση των πραγμάτων. Τότε γιατί είναι τόσο πολύ εναντίον του, έτοιμη να τον δαγκώσει; Θα μας πει ότι έχει τόσο πολύ πονέσει που ο Σαμαράς πλήγωσε την "παράταξη" με την αποστασία του και γιαυτό....

Δηλαδή αυτή είναι Ο θεματοφύλακας της ΝΔ, αυτή που νοιάζεται και δεν μπορεί να ανεχτεί τον "προδότη" αλλά, τί να κάνει, συναίνεσε στην επιστροφή του...Είναι λοιπόν πιο ΝΔκράτισσα από ΟΛΟΥΣ τους άλλους, ανηψιούς του ιδρυτή, Σιούφες, Βαρβιτσιώτηδες και λοιπούς, γιαυτό της έρχεται εμετός μόνο που τον βλέπει...

Μπα, καθόλου δεν παίζει ρόλο (ή τέλος πάντων μικρό) που ο Σαμαράς ανέτρεψε τον μπαμπά της, μα καθόλου!

Είναι για γέλια αν προσπαθεί να περάσει κάτι τέτοιο... Και είναι για γέλια γιατί ΠΟΤΕ δεν έκανε την ελάχιστη κριτική στις πολιτικές του ακατανόμαστου: πότε κριτίκαρε την κυβέρνηση 90-93, έστω και τυπικά; πότε αντέδρασε στις σκληρές νεοφιλελεύθερες εξάρσεις περί παγώματος μισθών, μείωσης των κρατικών δαπανών, περιορισμού των συνδικαλιστικών ελευθεριών που μας ξεφούρνιζε τόσα χρόνια ο επίτιμος;

Άρα κλασσικό "παιδί του μπαμπά" της είναι, του μοιάζει άλλωστε με το καρφιτσωμένο χαμόγελο, τις κινήσεις των χεριών, τον τονισμό των λέξεων (μπρρρ).

Είναι και χαζή συν τοις άλλοις: "εγώ θα σας ξαναοδηγήσω στην εξουσία ξεπερνώντας ιδεολογίες και διευρύνοντας την ΝΔ προς τα αριστερά και δεξιά". Δηλαδή να ξαναπάρουμε την εξουσία (που δεν την απολαύσαμε όσο θέλαμε), να ξεχαρμανιάσουμε πάλι και μετά ας πέσουμε (γιατί χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο δεν θα ξέρουμε τί να την κάνουμε).

Στοχεύει δηλαδή στα βουλιμικά ένστικτα των κομματικών και δεν βλέπει ότι ΑΛΛΑΞΑΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ: η κοινωνία αγκαλιάζει τις επαναστατικές πρωτοβουλίες του Γιώργου για δημόσια διαβούλευση και διαφάνεια και αυτή ουσιαστικά κλείνει το μάτι στους βουλιμικούς της εξουσίας. Βέβαια και οι σκληροΠΑΣΟΚοι τα ίδια με αυτήν πιστεύουν (δείτε πώς αντιδρούν στις προσπάθειες του Παπανδρέου) αλλά ας μην το κάνουμε θέμα...

Αμ το άλλο; "Αν δεν είχε σκοτωθεί ο Μπακογιάννης δεν θα ήμουν τώρα στην πολιτική"! Θέλει να κρυφτεί αλλά η χαρά δεν την αφήνει....

Προσωπικά με αφήνει αδιάφορο ποιον θα εκλέξουν αύριο οι ΝΔκράτες γιατί στο άμεσο μέλλον, όπως το πάνε, θα είναι τελείως αποκρουστικοί, με τα μυαλά που κουβαλάνε, για τον μέσο μετριοπαθή ψηφοφόρο που ψάχνει νέες ιδέες και πολιτικές. Μου κάνει απλά εντύπωση που κανένας δημοσιογράφος δεν την κοντράρει, την αφήνουν να λέει Ο,ΤΙ θέλει! Και μετά μιλάει για "σύστημα ΠΑΣΟΚ" ενώ το "σύστημα Μπακογιάννη" καλά κρατεί (τουλάχιστον στα ΜΜΕ)...

Και κάτι άλλο: αυτό το κόμμα έχει "τη δήλωση" μέσα του, στο χούι του: ο κάθε αυριανός ψηφοφόρος θα πρέπει να δηλώσει ότι "ασπάζεται τις αρχές της ΝΔ" για να του επιτραπεί να ψηφίσει λες και δεν είναι αυτονόητο αυτό αφού θα υποχρεωθεί να γίνει μέλος για να συμμετάσχει στην ψηφοφορία! Η δήλωση πρέπει να υπάρχει...

ΑΔΙΟΡΘΩΤΟΙ, ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΙ, ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ (με την κακή έννοια του όρου)...

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

ΦΑΟΥΛ, ΓΚΑΦΑ, ΜΑΛΑΚΙΑ Ή ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ (ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ);

Να λοιπόν που οι πολέμιοι της "γενιάς του Πολυτεχνείου" βρίσκουν τα εύκολα πατήματα για να την κατηγορήσουν/συκοφαντήσουν:

Η "φωνή", η ασυμβίβαστη κομμουνίστρια, που στα νιάτα της (φαντάζομαι ότι) θα οραματιζόταν την προλεταριακή Ελλάδα (και σκασμός οι υπόλοιποι που θα κατέληγαν σε "κόκκινα" μακρονήσια-ή όχι;), θα ξόρκιζε την "δήθεν" αστική δημοκρατία που, σύμφωνα με τον οδηγητή παντών κομμουνιστών, "μόνη της θα μας δώσει το σκοινί να την κρεμάσουμε" (ή όχι;), θα έφτυνε στον κόρφο της στη σκέψη των πλουτοκρατών Δυτικοευρωπαίων, θα ΕΡΓΑΣΤΕΙ, λέει, για το ΚΟΙΝΟ μας ευρωπαϊκό σπίτι!!! Ένοιωσε και συγκίνηση λέει με την απόφαση του Γιώργου!!!

Η νέα μας επίτροπος λοιπόν, που θα "ζήλευε μια Μπάρμπι με μυαλό" και "δεν θεωρεί ότι είναι τώρα λιγότερο αριστερή, απλά έχει ανοίξει η οπτική της γωνία" (ΜΠΡΑΒΟ ρε "κουρδιστό"!), είδε "έγκαιρα" το φως το αληθινό και μπήκε εκεί που πάντα, όπως φαίνεται, ήθελε: στα κέντρα εξουσίας με χλίδα, χρήμα και ευθύνες (α ναι, παραλίγο να τις ξεχάσω αυτές...).

Με ενδιάμεσο σταθμό τον δυστυχή ΣΥΝ κατέληξε εκεί που, προφανώς, στα νιάτα της έφτυνε: Grand Place, Berlaymont, Μπαρόζους, Σαρκοζήδες, πωπωπωωω!!

Σιγά μην συμβιβαζόταν με το υφυπουργιλίκι που της πρότεινε ο Γιώργος, αυτή παιδί μου είναι φτιαγμένη για μεγαλεία, δεν την χωράει η Ελλάδα και το ταπεινό πόστο της υφυπουργού, έπρεπε να βγει ΕΞΩ (φαντάζομαι με εφόδια τα άριστα αγγλικά Στρατηγάκη και τις πολυσχιδείς ευρωπαϊκές δραστηριότητές της...).

Θα απολαύσει τώρα τα μύδια και τα λαχανάκια Βρυξελλών, θα την πηγαινοφέρνουν λιμουζίνες, πρώτη θέση στα αεροπλάνα βεβαίως-βεβαίως, να πώς ανοίγει η οπτική γωνία ενός (πρώην φυσικά) αριστερού...

Άντε τώρα να κλείσεις τα στόματα των "μαύρων" που τόσα χρόνια ωρύονταν ότι οι (κατά τη γνώμη τους δήθεν) αγωνιστές του πολυτεχνείου εξαργυρώνουν τις (πάλι δήθεν) περγαμηνές τους εισερχόμενοι σε κόμματα, παρέες με στόχο ποιον; Μα τελικά το πλουσιοπάροχο βόλεμα, έτσι δεν είναι;

Και άντε τώρα να τους πείσεις ότι υπάρχει και η άλλη "φωνή", ο Παπαχρήστος, που τον συνέλαβαν οι μπάτσοι γιατί τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για τον αυταρχισμό τους και δεν τον αναγνώρισαν (πώς να αναγνωρίσουν την σεμνότητα και το ήθος, μήπως ξέρουν;).

Και καλά η Δαμανάκη, τη δουλειά της κάνει (θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει), αλλά ο Παπανδρέου; Αυτός που δεν χρωστάει σε κανένα (και μάλλον έτσι είναι), τί διάολο τον έπιασε και "τα σκάτεψε" σε ένα τέτοιο θέμα; Πού είναι η υπέρβαση που μας έχει ζαλίσει; Δεν θα κέρδιζε πολλαπλάσια αν έκανε ΤΗΝ υπέρβαση και κράταγε τον Δήμα, άρτι εκλεγμένο "Επίτροπο της χρονιάς" φέρνοντας τούμπα την ΝΔουλα;

Τί έπαθε, blackout; ΓΑΜΩΤΟ απογοητεύτηκα!!!

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

ΟΜΕΛΕΤΤΑ

Λύσσα κακιά...

"Δυσλειτουργίες στο κράτος", "αργείτε", "φύλλο συκής τα βιογραφικά", "φιάσκο στο λιμάνι", "διώχνουμε τους ξένους επενδυτές", "μας τά'ψαλαν στις Βρυξέλλες" κλπ.κλπ.

Ένας μήνας πέρασε και ΠΑΣΟΚοι, ΜΜΕ (φίλια), σχολιαστές την πέφτουν στη Μπιρμπίλη, στην Κατσέλη, στον Παπακωσταντίνου (οι άλλοι προς το παρόν τη γλυτώνουν, θά'ρθει και αυτών η σειρά τους...) γιατί, λέει, δεν ξέρουν τί να κάνουν με τα προβλήματα που τους κληροδότησαν οι άλλοι.

Μα φυσικά, σε 40 μέρες έπρεπε να τα λύσουν όλα, τί διάολο, γιαυτό τους ψηφίσαμε, χ...καμε αν τα εμπόδια είναι βουνό, δεν είμαστε ικανοποιημένοι, μας κορόιδεψαν... ΕΜΕΙΣ, οι αφισοκολλητές τους βγάλαμε (μας άφησε χωρίς δουλειά και ρόλο ο Παπανδρέου πανάθεμά τον), τί νόημα έχει να είμαι στο κόμμα και να μην γεύομαι εξουσία, άμα τό'ξερα...

Τσουπ και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με το πρώτο γκάλλοπ που δείχνει υποχώρηση του ενθουσιασμού και έδεσε το γλυκό...

Κουβέντα για τους άχρηστους που μας έφεραν σ'αυτά τα χάλια και έχαιραν πρωτοφανούς ανοχής επί χρόνια (όχι μέρες όπως οι σημερινοί...), καμμιά θετική γνώμη για την τιτάνια προσπάθεια που δείχνει να έχει αναλάβει η κυβέρνηση όχι μόνο για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα αλλά και να αλλάξει κατεστημένες νοοτροπίες δεκαετιών, να φέρει την προ πολλού αναμενόμενη (και τώρα επιχειρούμενη) επανάσταση αποκομματισμού του κράτους, την ακύρωση "του μπάρμπα από την Κορώνη", του "βύσματος"!

Σιγά τώρα μη πιστέψουμε ότι οι γραμματείς επιλέγονται με αξιοκρατικά κριτήρια, ότι η γνώμη μας ακούγεται μέσω της δημόσιας διαβούλευσης! Αυτά παιδί μου είναι για τη Σκανδιναβία, εμείς (οι παντογνώστες) ξέρουμε ότι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας αυτά δεν γίνονται!

Τί και αν φωνάζαμε κάποτε "Γιώργο προχώρα, άλλαξέ τα όλα", τί και αν λέγαμε ότι επιτέλους θέλουμε να γίνουμε "Ευρώπη", να επικρατήσει διαφάνεια και αξιοκρατία, να απελευθερώσουμε κρυμμένες δυνάμεις, να πιάσουμε τους φοροφυγάδες, να έχουμε δίκαιο φορολογικό σύστημα... Τα λέγαμε, τα πιστεύαμε (;), όταν βλέπουμε όμως τίς πρώτες ειλικρινείς (γαμώτο!) προσπάθειες προς τα εκεί που (δήθεν) ποθούσαμε, τότε ΔΕΝ μας αρέσει και αρχίζει η γκρίνια, η μιζέρια, η κακία...

Γιατί, όλα κι'όλα, εμείς οι "βλάχοι" θέλουμε τελικά τον κομματάρχη μας, τον "μπάρμπα" που θα μας εξασφαλίσει, θα μας διορίσει, θα μας δώσει τη "δουλίτσα" που προσδοκούσαμε και, αφού "τρυπώσουμε" (γιαυτό άλλωστε οργανωθήκαμε σε κόμματα, να βρούμε το "μπάρμπα" ντε!), ε, τότε ας βγάλουμε τους γνωστούς "δεκάρικους" περί διαφάνειας και δεν συμμαζεύεται...

Τον Παπανδρέου τον βγάλαμε μπας και, αφού τα συμμαζέψει τα ρημάδια, να μοιράσει φέουδα, εξουσία, χρήμα σε μας, τους "αγνούς" αγωνιστές που πάντα τον πιστεύαμε και, τί διάολο, είμασταν πάντα δίπλα του (με "ανιδιοτελή" κίνητρα εννοείται!)...

Τέτοιο κλίμα πάει να διαμορφωθεί σιγά-σιγά στη χώρα όπου διάφοροι παρατρεχάμενοι λιγούρηδες της εξουσίας συμμαχούν με τα, για πρώτη φορά, απειλούμενα διαπλεκόμενα (εμείς στους θώκους μοιράζουμε σε σας την πίττα) συμφέροντα σε μια λυσσαλέα προσπάθεια να ναρκοθετήσουν την πορεία των πραγμάτων προς ένα καλύτερο αύριο...

Και η "αμέτοχη" κοινωνία, όλοι εμείς που είμαστε έξω από όλα αυτά τα παιχνιδάκια, κοιτάμε απαθείς;

Ε ΟΧΙ! Συμμμετέχουμε στη διαβούλευση, στέλνουμε βιογραφικά, κοιτάμε μπροστά, κλείνουμε τα αυτιά στις σειρήνες των "αναλύσεων", προβλέψεων για αποτυχία, προχωράμε, ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ και στο τέλος θα ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ...

Πάρτε πέντε, ΝΙΣΑΦΙ ΠΙΑ!!!