Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

"ΣΟΥΠΑ";

Σούπα, λοιπόν το ντιμπέιτ, απαράδεκτη, λένε, τέτοιου είδους διαδικασία, λείπει ο ζωντανός διάλογος, η αντιπαράθεση, δεν μπορούν να συνομιλήσουν μεταξύ τους οι αρχηγοί, δεν βγήκαν ειδήσεις κλπκλπ.

Δηλαδή για να καταλάβω: ΤΙ ακριβώς θέλουμε;

Να ρωτάει ο ένας αρχηγός τον άλλο και να "ξεμαλλιάζονται" χωρίς χρονόμετρα;

Να δημιουργείται η γνωστή ελληνική "χάβρα" τύπου τηλεπαράθυρων που θα μιλάνε όλοι μαζί και τις εντυπώσεις θα κλέβει ο καλύτερος ρήτορας/ατακαδόρος;

Συζήτηση στυλ Βουλής με δευτερολογίες και έμμεσες απαντήσεις του ενός προς τον άλλο; (μα γιαυτό υπάρχει η Βουλή, εκεί γίνονται τέτοιες συζητήσεις, γιατί δεν τις παρακολουθούμε λοιπόν;)

Όλοι αποκηρύττουν το ντιμπέιτ όπως έχει λειτουργήσει μέχρι τώρα, κανείς όμως δεν λέει ΑΚΡΙΒΩΣ πώς θα ήθελε να είναι... Το γνωστό ελάττωμά μας: δεν μας αρέσει κάτι, ΔΕΝ προτείνουμε συγκεκριμένες λύσεις στο πρόβλημα (μόνο αοριστίες του στυλ "να συνομιλούν μεταξύ τους", "να ζωντανέψει ο διάλογος"...), παπαγαλίζουμε ό,τι το ρεύμα της εποχής επιτάσσει (απαξίωση της πολιτικής, μπανάκια την επόμενη Κυριακή "για να πάρουν μάθημα").

Εγώ νομίζω ότι, ΕΑΝ ο κάθε δημοσιογράφος ρωτάει ό,τι θέλει ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ και ο πολιτικός έχει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ χρόνο να απαντήσει (στρογγυλά ή όχι, δικό του θέμα, εμείς τελικά κρίνουμε) και ο δημοσιογράφος επανέρχεται (όπως έγινε χτες), τότε το σύστημα λειτουργεί ικανοποιητικά...

ΆΛΛΟ θέμα είναι ΤΟ ΕΙΔΟΣ των ερωτήσεων, ποιοι δημοσιογράφοι καλούνται:

ΠΡΟΦΑΝΩΣ εφημεριδογράφοι θα ήταν κλάσεις ανώτεροι από τους life style Ευαγγελάτους (αν και οι άλλοι "τηλεοπτικοί" και ιδιαίτερα ο Κωσταντάτος τα πήγαν καλά...), ΠΡΟΦΑΝΩΣ κάποιες ερωτήσεις και απαντήσεις ήταν κατώτερες του αναμενόμενου... Όμως αυτό δεν έχει να κάνει με τη διαδικασία αλλά με τους ανθρώπους που συμμετέχουν (όπως πολλά στη Ελλάδα: διαδικασίες έχουμε, οι άνθρωποι που τις χειρίζονται τις ευτελίζουν...).

Εγώ βρήκα πιο ανούσιες τις ΜΕΤΑ το ντιμπέιτ (τί λέξη κι αυτή...) αναλύσεις κυρίως επικοινωνιακού χαρακτήρα, όπου τα φώτα στρέφονται στο καινούργιο "κοσκινάκι" τους δημοσκόπους, επικοινωνιολόγους και δεν συμμαζεύεται...

Και κάτι ακόμα: το ΒΗΜΑ έβγαλε δημοσκόπηση, υποτίθεται ΜΕΤΑ το ντιμπέιτ, όπου αποτύπωσε την υπεροχή Καραμανλή. ΜΠΡΑΒΟ όμως στον ΚΡΟΓΙΑ που αποκάλυψε ότι η δημοσκόπηση έγινε σχεδόν την στιγμή ΕΝΑΡΞΗΣ της εκπομπής (20.15...) !!! Τί βίτσιο κι αυτό: μια ιστορική προοδευτική εφημερίδα να ξεφτιλίζεται έτσι για χάρι του "κουρασμένου"...

Αρχίζω και συμπαθώ τον Παπανδρέου: για να τον πολεμάνε τόσο, μάλλον φοβούνται ότι θα τους βάλει χέρι...

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

"ΜΩΡΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΟΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΑΠΩΛΕΣΑΙ;"

"Από τον Ελευθέριο Βενιζέλο μέχρι εμένα, αυτή η οικογένεια έχει μεγάλη προσφορά στον τόπο"!

Αυτά είπε η δρακουλιάρα σε τηλεοπτικό σταθμό πριν από μερικές μέρες...

Πώς της ξέφυγε, πώς οι στρατιές των παρατρεχάμενών της δεν την προφύλαξαν; Τόσο είναι σίγουρη ότι έχει τη διαδοχή στο τσεπάκι και μετά ("τί διάολο, πόσα χρόνια θα μείνει ο γιωργάκης πρωθυπουργός;") ότι θα γίνει η πρώτη Ελληνίδα πρωθυπουργός;

Τόσο γρήγορα ξέχασε ότι όλα μπορεί να τα συχωρέσει ο Έλληνας (εδώ ξανάβγαλε τον 'Νέρωνα" πρωθυπουργό πρόπερσι...), την ύβρι όμως της αλαζονείας ΠΟΤΕ;

Τί το ψάχνουμε όμως, εδώ ο κόσμος φαίνεται να έχει ξεχάσει ότι η λεγάμενη δεν διαφώνησε ΠΟΤΕ με τον (μπρρρ...) πατέρα της, ότι η εξωτερική μας πολιτική βαδίζει από αποτυχία σε αποτυχία, ότι, εκτός από "αστραφτερό" χαμόγελο (την έχετε δει από κοντά μόλις δεν την ζουμάρουν οι κάμερες; φάτσα χειρότερη και από του μπαμπά της...), γαλλικά/γερμανικά και πιάνο (και εγώ ξέρω γερμανικά, αδέλφια, κάντε με πρωθυπουργό σας παρακαλώ!), το κυβερνητικό της έργο το ξέρει (και εκτιμά) μόνο η ίδια...

Παίζει όμως στα σίγουρα:

Όσο ξέρει ότι ο Έλληνας εξακολουθεί και "ενημερώνεται" από τα "έγκυρα" τηλεοπτικά κανάλια όπου κυριαρχούν τα παπαγαλάκια της, ψηφίζει τον Καραμανλή (το γέρο....) πιο ψηλά από τον Αριστοτέλη σαν "μεγάλο Έλληνα", ανέχεται να ακούει τις μπουρδοαναλύσεις του μπαμπά της εδώ και τόσα χρόνια, τί να φοβηθεί...

Εκτός και αν, μέσα στην αλαζονεία της, υπερέβη τα εσκαμμένα συγκρίνοντας το Μητσοτακέικο με τον (ένα και μοναδικό Εθνάρχη) και ο, κατά τα άλλα ψυχοπονιάρης, Έλληνας ψηφοφόρος δεν συγχωρήσει την ύβρι.

Εμείς πάντως οι bloggers ας κάνουμε το καθήκον μας, ΑΣ ΤΗΝ ΞΕΦΩΝΙΖΟΥΜΕ όπου/όπως μπορούμε!

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ/ΠΡΑΣΙΝΟΙ


Ξεκίνησαν καλά: ούτε διακηρύξεις περί αυτονομίας, ούτε τσιτάτα "δεν συνεργαζόμαστε με κανένα". Σεμνά και ταπεινά δήλωσαν το αυτονόητο, ότι δηλ. θα συνεργαστούν με τον οποιοδήποτε έχει στόχο να προωθήσει την προστασία του περιβάλλοντος, να προασπίσει την ποιότητα ζωής, να βοηθήσει επιτέλους να ανασάνουμε. Τουτέστιν "έδειξαν" ΠΑΣΟΚ, γιατί μη μου πείτε ότι η ΝΔουλα μας έχει ψηλά στην ατζέντα της το περιβάλλον (μάλλον για ξεκάρφωμα την ανέφεραν σαν πιθανό μελλοντικό συνεργάτη).

Αυτό μου δημιουργεί την αισιοδοξία ότι, αν το ΠΑΣΟΚ δεν πετύχει την αυτοδυναμία και απευθυνθεί στους "μικρούς", οι Οικολόγοι/Πράσινοι θα αποφύγουν τους μικρομεγαλισμούς ΑλαβανοΤσιπραίων ("καλώς τα παιδιά" δεν είχε πει για τους ΠΑΣΟΚους ο Αλαβάνος την εποχή των δημοσκοπικών μεγαλείων του;) και, σεμνά/ταπεινά, θα συμφωνήσουν με 1-2 υπουργεία, κοινές πολιτικές στο περιβάλλον και τον πολιτισμό και θα πορευτούμε όμορφα και ωραία.

Και θα μείνει ο ΣΥΝ με τα (δημοσκοπικά) ποσοστά του 2008 στο χέρι... Άλλωστε η ελληνική κοινωνία, που πάντα (;) ψάχνει το καινούργιο (τρομάρα μας...), βρήκε, μετά τον Τσίπρα πέρυσι (πάει αυτός, "φρέσκα κουλούρια" τώρα!), καινούργιο κοσκινάκι, τους Οικολόγους!

Κοίτα να δεις που γίναμε όλοι ευαίσθητοι με το περιβάλλον... Στα λόγια βέβαια ΠΑΝΤΑ είμασταν/είμαστε: ωραία είναι νά'χουμε τα δάση μας, τις καθαρές θάλασσες για να πηγαίνουμε βόλτες, να πλατσουρίζουμε κλπ.

Στα ΕΡΓΑ δεν ξέρω, αν και πολλά δείγματα τον τελευταίο καιρό επιτρέπουν αισιοδοξία:

Τα ποσοστά ανακύκλωσης υλικών ανεβαίνουν θεαματικά τα τελευταία χρόνια, αρκετοί "τρελλοί" ντύθηκαν στα μαύρα και διαδήλωσαν/διαμαρτυρήθηκαν και τον αφανισμό της Πάρνηθας, εκδηλώσεις για την προώθηση της χρήσης του ποδήλατου όλο και πληθαίνουν, φιλοζωικές οργανώσεις ιδρύονται σε πόλεις, χωριά, νησιά...

Όσοι ψάχνουμε να δώσουμε ένα μήνυμα σε όλους αυτούς που προσπαθούν να μας κρατήσουν στην σημερινή "αρχοντοχωριάτικη" πραγματικότητα (πόσο μακρυνό φαντάζει πια το 2004...) έχουμε τώρα μια εναλλακτική λύση τουλάχιστον για τις ευρωεκλογές: ακόμα και το οδεύον προς την εξουσία ΠΑΣΟΚ θα πάρει ένα καλό μήνυμα και θα ενισχύσει το φιλοπεριβαλλοντικό προφίλ του (εδώ ο Παπανδρέου είναι πραγματικά πρωτοπόρος, τα λέει εδώ και χρόνια αλλά ποιος τον άκουγε...) αν οι Οικολόγοι/Πράσινοι πετύχουν ένα αξιόλογο ποσοστό... Διάολε, ευρωεκλογές είναι, δεν διακυβεύεται η διακυβέρνηση της χώρας, πολύ καλύτερα θα τα πάει στην Ευρωβουλή η Ελληνίδα (!) πρόεδρος των Πράσινων της Βιέννης (2η στο ψηφοδέλτιό τους) από πολλούς άλλους!

Και μια τελευταία κουβέντα για τους ΣΥΝασπισμένους:

Ο Παπαδημούλης αξιολογήθηκε σαν ένας από τους πιο δραστήριους Ευρωβουλευτές όλων των χωρών - μελών και η "ανταμοιβή" του από το κόμμα του (που κόπτεται για την αξιοκρατία...) ήταν να προτιμηθεί, με δημοκρατικές διαδικασίες βέβαια, ο Χουντής (που, όπως έμαθα, έχει τα ελληνικά για ξένη γλώσσα) σαν 1ος (και σίγουρος) Ευρωβουλευτής.

Και ξέρετε γιατί; "Τόσα χρόνια, λέει, δούλευε σαν σκυλί για το κόμμα με ένα γλίσχρο μισθό, να μην τον ανταμείψουμε;"

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

Πάνε οι γαλάζιοι να μας πείσουν, λόγω της ΜΑΝ/παραίτησης Βερελή και της εμπλοκής Τσουκάτου με μαύρο χρήμα, ότι "να, τα λέγαμε, ο αρχιερέας της διαπλοκής (Σημίτης) τά'τρωγε παρέα με τους κολλητούς του ή, στην καλύτερη περίπτωση, είχε χάσει τον έλεγχο και έτσι αυτός μεν δεν κονόμησε αλλά οι δικοί του έφαγαν το καταπέτασμα"...

Τί λέτε βρε αθεόφοβοι; Ακόμα και αν δεχτούμε τον συλλογισμό σας, είναι το ίδιο να παράγεις έργο και να "τρως" (φυσικά κατακριτέο, αλλοίμονο) με το δικό σας καθησιό μετά απύθμενης "μάσας";;;


Και οι μεν πράσινοι έφαγαν (αν έφαγαν...) μέσα από προμήθειες, ευρωπαϊκά προγράμματα που δημιουργούσαν πλούτο στη χώρα. Εσείς τί πλούτο δημιουργήσατε για να "δικαιούστε" να φάτε;;


Και υπάρχει σύγκριση ενός εργασιομανούς πρωθυπουργού με τεράστιες προκλήσεις μπροστά του (ΟΝΕ, Ολυμπιακοί, Κύπρος, προεδρία ΕΕ εν μέσω κρίσης στο Ιράκ) που, αφοσιωμένος στα "μεγάλα", παραμέλησε να μαζέψει το "μαγαζί" του με τον αραχτό τον δικό σας (και δυστυχώς ΚΑΙ δικό μας, μας κυβερνάει διάολε...) που, όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων, αναφώνησε, όταν σαν μαλάκες τον ψηφίσατε/με, "ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά, αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου";;


Πάντα πίστευα ότι, για τον πολιτικό που παράγει έργο ΧΩΡΙΣ να βάλει το δάχτυλο στο μέλι, πρέπει να στηθεί ΑΝΔΡΙΑΝΤΑΣ (γιατί χρειάζονται τρομερές ηθικές βάσεις να μπορείς να "βολευτείς" εν κρυπτώ και να μην το κάνεις...). Από εκεί και πέρα, προτιμώ τον πολιτικό που παράγει 8 και τρώει 2 από αυτόν που παράγει μηδέν και τρώει μηδέν. Τί να πω για τους σημερινούς που παράγουν μηδέν και τρώνε 8 σκαρφιζόμενοι Βατοπέδια, ομόλογα και δεν συμμαζεύεται;