Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

1 ΔΙΣ. ΔΕΝΤΡΑ!

Να λοιπόν που οι πολίτες του κόσμου κάνουν το καθήκον τους και σηκώνονται από τον καναπέ (αν και τα πιο κάτω στοιχεία δείχνουν ότι καναπέδες δεν υπάρχουν πάντα διαθέσιμοι...): 1 δισεκατομμύριο δέντρα φυτεύτηκαν σε όλο τον κόσμο το 2007 για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την αποκατάσταση οικοσυστημάτων!

Όπως ανακοίνωσε το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP) , η προσπάθεια που ξεκίνησε με το «Κίνημα της Πράσινης Ζώνης», το μεγαλύτερο πρόγραμμα δενδροφύτευσης στην Αφρική (για το οποίο η εμπνευστής του, η Κενυάτισσα οικολόγος Ουανγκάρι Μαατάι, τιμήθηκε το 2004 με το Νόμπελ Ειρήνης) έφτασε φέτος σε αυτά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Πιο εντυπωσιακό είναι όμως το γεγονός ότι "πρωταθλητές" στην δεντροφύτευση ήταν οι αναπτυσσόμενες χώρες (οι χωρίς καναπέδες που λέγαμε...): η Αιθιοπία και το Μεξικό φύτεψαν 700 εκατ. και 217 εκατ. δέντρα αντίστοιχα...
Ψηλά στη λίστα βρίσκονται επίσης η Τουρκία με 150 εκατ., η Κένυα με 100 εκατ., η Κούβα με 96,5 εκατ. και η Ρουάντα με 50 εκατ. δέντρα.

Όπως είπε ο διευθυντής του UNEP Achim Steiner, «εκατομμύρια αν όχι δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θέλουν να σταματήσει η ρύπανση και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και σήκωσαν τα μανίκια και λέρωσαν τα χέρια τους για να το αποδείξουν».

Και τώρα εμείς: η Μάκιστος, η Καλίδονα, η Αρχαία Ολυμπία (εμπρός αρχαιολάτρες μου!), τα χωριά της Εύβοιας και όπου αλλού κάηκαν δάση μας περιμένουν να σηκωθούμε από τον καναπέ...


πηγή: in.gr, UNEP

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ - Α' ΜΕΡΟΣ

Μόλις επέστρεψα από ένα ταξίδι-σταθμό στη ζωή μου. Πήγα για φωτογράφιση στον δήμο Ζαχάρως στην Ηλεία. Αυτό το ταξίδι ήθελα να το κάνω από την πρώτη στιγμή της τραγωδίας αλλά συγκρατήθηκα γιατί δεν ήθελα να βγάλω την δυστυχία των ανθρώπων στις φωτογραφίες μου. Έχουμε χορτάσει από πόνο στα ρεπορτάζ των επίδοξων δημοσιογράφων της τηλεόρασης. Ήθελα να βγάλω φωτογραφίες που να έχουν - έστω - ψήγματα ελπίδας μιας καλύτερης μέρας. Θα δούμε τι έκανα με τις φωτογραφίες, όταν τις ανεβάσω στο site μου θα σας ενημερώσω.

Σε αυτό το σημείωμα θα αναφέρω τις εντυπώσεις μου που σχετίζονται με τη ζωή των πυρόπληκτων κατοίκων.

Η ζωή τους έχει αλλάξει οριστικά και αμετάκλητα: έχασαν τη δουλειά τους και δεν ξέρουν να κάνουν τίποτε άλλο εκτός από αυτό που έκαναν μέχρι τώρα, να ζουν δηλαδή από τη γη. Μπορούμε εμείς να μπούμε στο πετσί τους έστω για λίγο;

Ζητούν να μην τους ξεχνάμε. Μια επίσκεψή μας στον τόπο τους αρκεί. Με ευχαριστούσαν μόνο και μόνο γιατί άκουγα τον πόνο τους...

Ανάμεσα στους κατοίκους ξεχωρίζουν αυτοί που συνέχεια ζητούν και αυτοί που συνέχεια δίνουν. Για όσους γκρινιάζουν δεν θα γράψω. Δεν δικαιούμαι να κάνω κριτική από την ζεστασιά του σπιτιού μου σε όσους έχασαν τα πάντα και κοιμούνται σε ένα μεταλλικό κουτί. Ένα από τα δεύτερα, χρυσά παραδείγματα είναι η Μαρία από την Μάκιστο. Αξίζει να επισκεφθείτε το blog της. Είμαι σίγουρη ότι δεν θέλει να γράψω τίποτε άλλο για κείνη, κοκκινίζει μόλις κάποιος αναφέρεται στις προσπάθειές της...

Αυτά προς το παρόν. Ακόμα προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρά...

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

" Ο ΥΨΩΝΩΝ ΕΑΥΤΟΝ..."

Να λοιπόν που τα εγγλεζάκια, οι "γεννήτορες" του ποδοσφαίρου, έμειναν έξω από το Euro 2008 χάνοντας από τους "παρακατιανούς", κατά τη γνώμη τους, Βαλκάνιους...
Να δούμε τί δικαιολογία θα βρουν τώρα, γιατί, ως γνωστόν, το περίφημο αγγλικό fair play ισχύει μόνο όταν κερδίζουν: θυμάστε τον "πολύ" Beckham που στο Euro 2004 καταριόταν το χορτάρι όταν έστειλε στις μπεκάτσες την μπάλα στη διαδικασία των πέναλτυ με την Πορτογαλία;

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΑΣΟΚ: ΜΙΑ "ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ"


Τώρα που κατακάθησε ο αχός των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, έχει ενδιαφέρον να δούμε γιατί, πέραν των προφανών (;) λαθών του, δεν βγήκε ο Ε.Βενιζέλος...

Πρώτον:
Θεωρείται ότι έπεσε θύμα της υπερβολικής (;) ευφυίας του (πρώτη φορά ακούω να εμφανίζεται η βλακεία σαν προσόν υποψήφιου αρχηγού...)
Αυτό σημαίνει ότι ο Έλληνας ψηφοφόρος (του ΠΑΣΟΚ στην προκείμενη περίπτωση αλλά όχι μόνο...) δεν ανέχεται να του εμφανίζεται ο μελλοντικός ηγέτης του σαν "ξερόλας" (τό'χει αυτό ο Βενιζέλος, αν και νομίζω ότι από όλους τους Έλληνες του είδους είναι αυτός που, επί της ουσίας, πλησιάζει περισσότερο τον χαρακτηρισμό...) γιατί, ως γνωστόν, τον μόνο "ξερόλα" που παραδέχεται ο Έλληνας είναι τον εαυτό του...

Δεύτερον:
Θεωρείται αντιπαθής
Αυτό σημαίνει ότι ο Έλληνας ψάχνει για ηγέτη του αυτόν με τον οποίο θα πήγαινε για ούζα ή στο γήπεδο και όχι αυτόν που φαίνεται ότι είναι ικανός να ηγηθεί παράταξης/χώρας...

Τρίτον:
Ο αντίπαλός του (Γ. Ππανδρέου) είναι καλό παιδί
Αυτό σημαίνει ότι ο Έλληνας ψάχνει για ηγέτη του αυτόν στον οποίο θα έδινε την κόρη του για νύφη...

Τέταρτον:
Ο Έλληνας (συμπεριλαμβανόμενων των ΠΑΣΟΚων) θέλει ακόμα την ΝΔ στην εξουσία (2η ευκαιρία) και επιλέγει αυτόν που έχει, με βάση την μέχρι σήμερα εμπειρία, τις περισσότερες πιθανότητες να ξαναχάσει
Αυτό σημαίνει ότι οι εκλογές θα έπρεπε να γίνονται κάθε 8 και όχι κάθε 4 χρόνια αφού οι συμπάθειες και ανοχές μας δεν εξαντλούνται στην 4ετία.
Έτσι θα γλυτώναμε κόπο και έξοδα...

Μήπως να το ξανασκεφτούμε; Θα βοηθούσαμε έτσι στα οικονομικά του κράτους...

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ 3

Το πρόβλημα της παιδείας στην Ελλάδα επικεντρώνεται, κατά τη γνώμη μου, στην υπερβολική άνθηση της παραπαιδείας (γνωστή, κοινότοπη αλήθεια...): αν αυτή μειωνόταν και οι γνώσεις παρέχονταν κυρίως από το σχολείο, τότε ίσως (ποτέ δεν ξέρεις με τον απαιτητικό Έλληνα τί θα του τη "βάραγε" σ'αυτή την περίπτωση) να εκτιμούσαμε καλύτερα το εκπαιδευτικό επίπεδό μας και να μην ζηλεύαμε (δίκαια ή άδικα) τους ξένους.
Δεν μιλάω βέβαια για τις οφθαλμοφανείς περιπτώσεις δημόσιων σχολείων όπου υπάρχουν ελλείψεις σε καθηγητές, υποδομή, ΜΕΡΑΚΙ και δημιουργούνται κενά στα παιδιά...Ξέρω όμως για την πλειοψηφία των μαθητών ακόμα και καλών ιδιωτικών σχολείων που τρεχολογάνε στα φροντιστήρια για να είναι (λένε...) σίγουρο/πιθανό ότι θα μπουν στη σχολή που θέλουν...

Πού οφείλεται αυτή η άνθηση της παραπαιδείας;

Στην "μανία" γονιών (κυρίως) και παιδιών να "ξεπεράσουν τον ίσκιο τους":

Γιατί, αγόρι μου/κορίτσι μου, επιμένεις να γίνεις δικηγόρος/μηχανικός/γιατρός αφού τόσο το επίπεδό σου (αν έχεις βασικά κενά) όσο και η προσπάθεια που θέλεις να καταβάλεις για μάθηση ανταποκρίνονται σε βαθμούς γύρω από το 10-11; Πώς το 11 να γίνει 18-19;; "Πεθαίνεις" στα φροντιστήρια, παίρνεις τελικά ένα 14-15 και παραπονιέσαι ότι δεν τα κατάφερες...

Αλλά και αν ακόμη τα παιδιά δεν πολυγουστάρουν το "λούκι" του νυχθημερόν διαβάσματος και του φροντιστηρίου και ενδόμυχα καταλαβαίνουν μέχρι πού αντέχουν, πώς να γλυτώσουν από το όνειρο του μπαμπά (κυρίως) και της μαμάς να καμαρώσουν το βλαστάρι τους ό,τι δεν κατάφεραν εκείνοι να γίνουν; Να λοιπόν τα "ιδιαίτερα", τα φροντιστήρια, το ξεπαράδιασμα...

Αν ρωτήσετε 20 παιδιά 1ης-2ας Γυμνασίου τί θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν, θα πάρετε, αν όχι 20, πάντως 10-15 διαφορετικές απαντήσεις (μουσικός, ξυλουργός, ζωγράφος, μηχανικός, γιατρός κλπ.). Οι απαντήσεις περιορίζονται, όταν τα ίδια παιδιά φτάσουν στην 2α-3η Λυκείου, σε 5-6 (το πολύ) "κλασσικές": γιατρός, μηχανικός, δικηγόρος, άντε και οικονομολόγος...Πού πήγαν οι ξυλουργοί, μουσικοί, ζωγράφοι; Μα στον κάλαθο των αχρήστων, αφού η νεόπλουτη ελληνική κοινωνία δεν "σηκώνει" τέτοια "αιρετικά" επαγγέλματα: "πώς θα πούμε στη θεία, στους γείτονες ότι έγινες μουσικός, αν είναι δυνατόν!"... Ξέρω ελάχιστα παιδιά που άντεξαν την οικογενειακή πίεση και ακολούθησαν το όνειρό τους (όποιο και αν είναι αυτό)...

Μήπως (λέω μήπως...) να πατήσουν όλοι λίγο πιο γερά στη γη και να αφήσουν τις πτήσεις στους αιθέρες;;

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ 2

Μικρές αλήθειες (που άκουσα από τον Γεράσιμο, φίλο καλό με ευαίσθητα μάτια, αυτιά, ΚΑΡΔΙΑ)

"Το να είμαστε πάντα καλοί με όλους σημαίνει ότι είμαστε άδικοι απέναντι σε αυτούς που αξίζουν πραγματικά"

"Επιτυχία δεν μετριέται από το πόσο ψηλά βρίσκεσαι σήμερα αλλά με το πόσα εμπόδια έχεις προσπεράσει προσπαθώντας να την φτάσεις"

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ

"Δεν έχω αναφερθεί ποτέ για την διαιτησία, διότι αν δεν μπορείς να μιλάς όταν ευνοείσαι τότε δεν πρέπει να μιλάς και όταν αδικείσαι..."
Ζοζέ Πεσέιρο, προπονητής Παναθηναϊκού (ΒΗΜΑ 18.11.07)

ΓΙΑ ΑΡΧΗ...

Ας αρχίσουμε με κάτι αισιόδοξο: ΠΑΙΔΕΙΑ (αν είναι δυνατόν να συμβαίνουν αισιόδοξα πράγματα στην ελληνική παιδεία σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη της ελληνικής κοινής γνώμης...).

ΚΑΙ ΟΜΩΣ:
Προ ημερών, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του στον ραδιοσταθμό ALPHA 98.9 FM, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.Χ.Κίττας επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα του ρεπορτάζ που παρουσίασαν οι δημοσιογράφοι Κ.Μακρή & Γ.Κύρτσος για την (κατά 150 θέσεις) άνοδο του Πανεπιστημίου στην παγκόσμια λίστα των καλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου σε θέματα ΕΡΕΥΝΑΣ!

Ένα από τα βασικά κριτήρια που συνετέλεσαν σε αυτή την εντυπωσιακή άνοδο του πανεπιστημίου ήταν το πλήθος των επιστημονικών δημοσιεύσεών του, στις οποίες βασίστηκαν άλλοι ερευνητές από όλο τον κόσμο για να προωθήσουν τις δικές τους επιστημονικές εργασίες. Ένα άλλο κριτήριο ήταν η αποδοτικότητα της έρευνας σε σχέση με τα κονδύλια που διατέθηκαν (που, ως συνήθως, είναι μηδαμινά...).
Μου φάνηκε, αν και δεν ήταν δυνατόν να διαπιστωθεί οπτικά, ότι οι δύο δημοσιογράφοι είχαν μείνει με το στόμα ανοικτό...

Από την εμπειρία μου σε συνεργασία με επιστημονική ομάδα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) έχω καταλήξει σε παρόμοια ενθαρυντικά συμπεράσματα ( σε σύγκριση μάλιστα με αντίστοιχη ομάδα του Πολυτεχνείου Κοπεγχάγης): οι δικοί μας επιστήμονες δεν υστερούν (το αντίθετο...) σε σχέση με τους ξένους συναδέλφους τους. Μάλιστα η υπεύθυνη της συγκεκριμένης ομάδας του ΕΜΠ, απλή ερευνήτρια τότε, εξελίχθηκε ταχύτατα σε πολλά υποσχόμενη καθηγήτρια σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού...

Για σκεφτείτε και κάτι άλλο: αν οι απόφοιτοι των ("διαλυμένων" όπως λένε οι ξερόλες μας) πανεπιστημίων μας βγαίνουν "ντουβάρια", τότε πώς διαπρέπουν όταν πάνε για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό; Όσο φιλότιμο και αν έχουν, πώς τα καταφέρνουν και προοδεύουν στον δύσκολο/απαιτητικό κόσμο της παγκόσμιας έρευνας αφού έχουν, όπως λένε οι καλοί μας ξερόλες, βασικά κενά γνώσεων;;

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

ΛΑΒΕΤΕ ΘΕΣΕΙΣ...


Ξεκινάμε λοιπόν:

"σκάω"
  • με αυτά που συμβαίνουν,


  • με ό,τι διαβάζω,


  • με την επικαιρότητα που μας "πλακώνει" (αλλά και ερεθίζει για διεξόδους),


  • με την στενοκεφαλιά μερικών

θέλω
  • να "βγουν" από μέσα μου εμπειρίες, "διαβάσματα", βιώματα...


  • να τα συζητήσω με φίλους


  • ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΩ, όχι γιατί κάτι μου λείπει αλλά για να νοιώσω τη χαρά της συμφωνίας και διαφωνίας με αυτούς που θα με τιμήσουν με τα σχόλιά τους

τί θα κουβεντιάζουμε;

  • επικαιρότητα (πολιτική και άλλη)


  • σινεμά/θέατρο/μουσική


  • ταξειδιωτικές εμπειρίες


  • ό,τι άλλο "κατεβάσει" η κούτρα μου


ΚΑΛΩΣΗΛΘΑΤΕ!



τσότσος/rolling stone