Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Η ΚΑΛΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑ & ΚΥΡΑ, έ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΚΤΟΝΟΣ...

Μέσα στην τρέλλα των ημερών και τις αμφίσημες δηλώσεις των Μέρκελ, Παπακωνσταντίνου, ΔΝΤ και ΕΕ είπα κι εγώ να διαβάσω ένα "ελαφρύ" μιθυστόρημα του Γ.Παπαχρήστου των ΝΕΩΝ. Δεν ήθελα άλλο ένα γλυκερό, "γυναικείο" βιβλίο του γνωστού εκδοτικού οίκου που πουλάει δήθεν ιστορικά μυθιστορήματα με γυναίκες ηρωίδες που ξεπέρασαν πολέμους, λιμούς & λοιμούς και στάθηκαν άξια στο πλευρό των συζύγων τους.

Έχω διαβάσει κι άλλα βιβλία του Παπαχρήστου και χωρίς να με ξετρελλάνουν τα βρήκα ενδιαφέροντα. Το τωρινό του βιβλίο ξεπερνάει σε στερεότυπα και κοινοτοπίες και τα πάλαι ποτέ Άρλεκιν..

Τι να πρωτοθυμηθώ;

Τον εργένη μεγαλογιατρό καθηγητή με το τετράγωνο θεληματικό πηγούνι (καλά, αυτό είναι δικό μου), τα γκρίζα μαλιά, την μαιζονέτα και το ιατρείο στο Κολωνάκι (Α ρε ΣΔΟΕ πού είσαι;).

Την καλή κυριούλα (νοσηλεύτρια βεβαίως-βεβαίως γιατί σιγά μην έχει γκόμενα ο μεγαλογιατρός καμιά μεγαλογιατρίνα...) που περιμένει για 13 χρόνια τον αγαπημένο της να δεήσει να την παντρευτεί και η οποία μαγειρεύει υπέροχες μακαρονάδες για τον βλαμένο της.

Την ατίθαση κόρη της καλής κυριούλας η οποία τρώει το λίγα χρήματα της μανούλας της δήθεν σπουδάζοντας στην Θεσσαλονίκη αλλά κατά βάση πηδιέται με μεγαλύτερους άνδρες που της προσφέρουν την δυνατότητα να αγοράζει επώνυμες τσάντες και όχι μαϊμούδες από τους μαύρους της Ερμού (αυτό ΔΕΝ είναι δικό μου, έτσι ακριβώς τα γράφει ο 'συγγραφέας' μας!).

Αυτή η καλή κορούλα αφού πηδιέται μία και μόνη φορά με τον μεγαλογιατρό, μένει έγκυος και συνειδητοποιεί πόσο ωραία σύζυγος και μάνα θα ήταν στο πλάι του "αυτός χωμένος στα βιβλία του να σηκώνει για λίγο το κεφάλι του να δει τα αγαπημένα του παιδιά και την πολυαγαπημένη του σύζυγο" (ναι, ναι έτσι τα γράφει!).

Και εκεί που ήμουνα έτοιμη να το σκίσω το ρημαδοβιβλίο, μ'έπιασε η ρημαδοπεριέργειά μου να δω πού το πάει ο μεγαλο-δημοσιογράφος-συγγραφέας. Καλά να πάθω! Γιατί το επόμενο είναι ότι η κορούλα μαχαιρώνει τη μάνα αφού προηγείται ένας τρικούβερτος καβγάς των δυό τους για το ποιά θα κρατήσει τον γαμιά για πάρτυ της! Μην ζητωκραυγάσετε ακόμη, έχει κι άλλο το μενού...

Ο καημένος ο μεγαλογιατρός απογοητευμένος για το κακό που έκανε σε δύο ανυπεράσπιστα θηλυκά, τελικά αυτοκτονεί αφήνοντας με ένα αιματοβαμμένο σημείωμα όλη του την περιουσία στην μητροκτόνο. Και τώρα μπαίνει στο σκηνικό ο έταιρος γαμιάς. Στέλεχος επιχειρήσεων, κορμί στητό, ντυμένος στην τρίχα, φίλος του μεγαλογιατρού, αποφασίζει να πληρώσει τον καλύτερο δικηγόρο της πόλης για να υπερασπιστεί την πτωχή-πλην τίμια μητροκτόνο η οποία σαπίζει εδώ και μερικές ημέρες στην φυλακή. Και ώ του θαύματος! Από κει που είναι να φάει ισόβια η κόρη, τελικά την γλυτώνει με 5,5 χρόνια φυλακής!

Το τέλος του βιβλίου απαιτεί χειροκρότημα μετά ροχάλας: η πολύπαθη έγκυος-μητέρα-μητροκτόνος όταν βγαίνει απ'την φυλακή αντικρύζει στο απέναντι πεζοδρόμιο τον κ.Στέλεχος Επιχειρήσεων μπροστά από την σκούρα μπλε μπε-εμ-βε του να την περιμένει με ανοιχτές αγκάλες. Και το επιμύθιο του συγγραφέα είναι το εξής: μετά από όσα τράβηξε το φτωχό κοριτσάκι κι αφού πλήρωσε τα λάθη του, δικαιούται να ζήσει μια καλύτερη ζωή!

Γιατί, βέβαια, η καλύτερη ζωή είναι οι μπε-εμβεδιές, τα Κολωνάκια και τα χρήματα των γκόμενων...

Έτσι θα πάμε ως λαός μπροστά κυρίες και κύριοι (ή Ελληνίδες κι Έλληνες όπως έλεγε κάποτε μια ψυχή...). Εμείς οι γυναίκες στα σαλόνια κι οι άντρες στ'αλώνια του Κολωνακίου.

Βρε ουστ από δω παλιορεμάλια!

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

ΜΕΓΑΛΟΦΥΕΣ;

Λοιπόν, μάλλον ο Παπανδρέου τους (μας) δουλεύει όλους:

Αφού μπαλαμούτιασε τους κουτόφραγκους ότι υπάρχει θεσμικό κενό άμυνας του ευρώ απέναντι στους κερδοσκόπους της αγοράς και ότι χρειάζεται δίχτυ ασφάλειας (που ΔΕΝ θα το χρησιμοποιήσουμε) και, αφού τσίμπησαν το δόλωμα, έστησαν το μηχανισμό και αποσαφήνισαν τις λεπτομέρειες (για να έτοιμο το κουμπί να πατηθεί ΑΝ χρειαστεί), ξαφνικά, εκεί που λέγαμε ότι, φτου κακά με το δίχτυ, αρχίζουμε να λέμε "γιατί όχι"...

Σου λέει, "μαλάκας είμαι να το έχω ετοιμάσει, να έχω λιώσει παπούτσια για να τους πείσω να το στήσουν και να μου το αρπάξουν πορτογαλοϊσπανοί την τελευταία στιγμή μόλις το χρειαστούν λέγοντας 'εις υγεία του κορόιδου' και, κατά το Σεπτέμβριο που μπορεί να το χρειαστώ, να μου πουν 'δώσαμε-δώσαμε, δεν υπάρχει σάλιο και για σας';".

Όχι αγόρια μου, θα με δείρουνε και στην πιάτσα αν την πατήσω έτσι...

Έχει πάρει ήδη μέτρα ΔΝΤ (δεν διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους ότι το ΔΝΤ, αν πάμε σ'αυτό, δεν θα μας ζητήσει πρόσθετα μέτρα για το 2010;), άρα εξασφαλίζει το χρήμα και, αν του βγουν τα μέτρα και δείξει στο τέλος του 2010 ότι συμμάζεψε το πράγμα, δεν θα μπορεί το ΔΝΤ να του ζητήσει τίποτα πρόσθετο για το 2011-12 και θα του δίνει και εύσημα για το θάρρος του... Θα έχει ησυχάσει για μια 3ετία με το ανεβοκατέβασμα των επιτοκίων, θα φουλάρει τα αναπτυξιακά μέτρα (άντε ντε, μας γκαστρώσατε μέχρι να τα βγάλετε!) και, φανταστείτε, να δείξει μείωση του ελλείμματος όπως το είχε προϋπολογίσει...

Και τότε, τα μεν κοράκια των αγορών, έχοντας χάσει το λουφέ με τα επιτόκια για το 2010 και ξέροντας ότι το η Ελλάδα θα έχει πρόσβαση στο μηχανισμό για 3ετία με "συμπαθητικά" επιτόκια, θα αναγκαστούν να ρίξουν το 2011 τα "τιμημένα" spreads. Οπότε κουνάμε μαντήλι στο ΔΝΤ/μηχανισμούς και βγαίνουμε στο κλαρί του δανεισμού με άλλο "κούτελο"...

Μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια:

Μαζεύουμε το μαγαζί υπό την εποπτεία του Στρος-Καν (τί όνομα κι αυτό...) χωρίς να βγάλουν κιχ κοινωνία/συνδικάτα, βγάζει το ΔΝΤ τη ρετσινιά από πάνω του ότι γδέρνει επειδή έτσι του γουστάρει ("άμα μόνοι σας κάνετε αυτά που ζητάω, γιατί να επιβάλω πρόσθετα μέτρα;"), τα κοράκια κατεβάζουν λίγο τα επιτόκια φοβούμενα την "απώλεια" του πελάτη (Ελλάδα) και ο Γιώργος ενδύεται το μανδύα του μάγκα καραβοκύρη που μανουβράρισε το καράβι ανάμεσα από θεριά με τις λιγώτερες δυνατές απώλειες και εκτοξεύει τη δημοτικότητά του στα ύψη...

Το στοίχημά του είναι να πετύχει το Πρόγραμμα Σταθερότητας, εκεί στέκεται ή πέφτει όλος ο συλλογισμός...

Και άσε μετά το Σαμαρά να τραβιέται με τη δρακουλιάρα για το αν έπρεπε να βάλουν πλάτη στα δύσκολα...

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ Ή ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΧΩΡΑ-ΣΚΟΡΠΟΧΩΡΙ;

Μακάρι ο νέος σχεδιασμός για την διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας ("Καλλικράτης") να βάλει ένα τέλος στις μωροφιλοδοξίες δημαρχίσκων και άλλων φαιδρών τοπαρχών που επί δεκαετίες μοίραζαν τα λεφτά μας κατά το ιδιοτελές δοκούν τους και σπάνια για το καλό των τοπικών κοινωνιών.

Κατ' αρχήν ελπίζω να βάλει φρένο στη μεγαλομανία τους να θεωρούν το δήμο τσιφλίκι τους και να θεωρούν τον εαυτό τους και την περιοχή που διοικούν (διοικούν ή απλά απομυζούν;) σαν "ομφαλό της γης" (ο Δήμος Νέου Ψυχικού αντιδρά στην συγχώνευσή του με τον όμορο Δήμο Παλαιού Ψυχικού γιατί, άκουσον-άκουσον, έχει ιστορική ιδιαιτερότητα: στα όριά του ξεψύχησε ο Φειδιπίδης λέγοντας το "νενικήκαμεν" και γιαυτό ονομάστηκε Ψυχικό η περιοχή και όχι επειδή κάποια πλούσια κυρία έκανε "ψυχικό" δίνοντας νερό σε κουρασμένους διαβάτες όπως μέχτι πρότινος ήταν η διαδεδομένη άποψη!!!).

Αυτό είναι το ένα. Το άλλο σημαντικό θέμα είναι να περιοριστεί η παρανομία (ας την πούμε "νομότυπη νομιμότητα") που μέσω δημοτικών επιχειρήσεων, οργανισμών και δεν συμμαζεύεται καταδυνάστευσε τις τοπικές κοινωνίες προς όφελος "ημετέρων". Αν εφαρμοστούν οι διαδικασίες που προβλέπονται στον "Καλλικράτη" (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) με ελεγκτές νομιμότητας, ισχύ αποφάσεων μόνο αν έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο, προληπτικό έλεγχο δαπανών από το Ελεγκτικό Συνέδριο, τότε θα "σφίξουν οι κώλοι" κυριολεκτικά...

Από την άλλη φοβάμαι λίγο την έξαρση τοπικιστικών τάσεων που αναπόφευκτα θα θεριέψουν, ειδικά στις μεγάλες περιφέρειες και σε μεγάλους πλέον δήμους που, με βάση την προϊστορία μας (πόλεις-κράτη) και τις τοπικές αντιπαλότητες. Ελπίζω να πέσω έξω...

Το αν θα βαφτεί ο χάρτης "πράσινος" στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές ποσώς με ενδιαφέρει. Άλλωστε μόνο από τους ΠΑΣΟΚους μπορούσε να προκύψει τέτοιου είδους μεταρύθμιση, οι ΝΔκράτες μόνο την μείωση του ποσοστού εκλογής δημάρχου/νομάρχη από 51% σε 42% επέβαλαν μπας και βγάλουν έτσι πιο πολλούς τοπάρχες...

ΑΝΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ...

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Ο,ΤΙ ΚΑΛΟ ΕΧΟΥΝ ΒΓΑΛΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ STONES

Πόσο το ευχαριστήθηκα το προχτεσινό στραπάτσο των Εγγλέζων στο ποδόσφαιρο δε λέγεται!Αναντίρρητα παίζουν μπαλάρα, ειδικά η Μάντσεστερ, αλλά αυτή η αλαζονεία τους μου σπάει τα νεύρα, λες και δεν υπάρχει η λέξη "ήττα" στο λεξιλόγιό τους...

Μας έχουν ζαλίσει τα ούμπαλα οι πάντες για το "ευ αγωνίζεσθαι" που είναι, δήθεν, το ευαγγέλιο της γηραιάς Αλβιώνος αλλά, όπως φαίνεται, τουλάχιστον όσον αφορά το ποδόσφαιρο αυτό ισχύει όσο κερδίζουν, μόλις χάσουν γίνονται κατινάρες...

Ο πολύς "σερ" Φέργκιουσον, μαινόμενος για τον αποκλεισμό από την Μπάγερν, είπε το αμίμητο, ότι δηλ. οι Γερμανοί ουσιαστικά "εξεβίασαν" τον διαιτητή (περικυκλώνοντάς τον) να δείξει 2η κίτρινη κάρτα στον παίκτη της Μάντσεστερ που αποβλήθηκε και έτσι άλλαξαν οι ισορροπίες του ματς και γιαυτό έφαγαν το 2ο γκολ και γιαυτό αποκλείστηκαν και αν είχαν μείνει 11 παίκτες δεν θα αποκλείοντο και αν και γιαυτό κλπκλπ...

Λες και ο διαιτητής, μέσα στο καμίνι των 75000 ορυόμενων κοκκινόκωλων, φοβήθηκε μην κάνουν εισβολή στη χώρα του τα πάντσερ και γιαυτό τους έκανε το χατίρι και τον απέβαλε...

Θυμήθηκα και τον φλώρο Μπέκαμ που, όταν έχασε το πέναλτυ εναντίον της Πορτογαλίας στο Euro 2004, δήλωσε ότι "για όλα φταίει το γκαζόν" που ήταν κακοκουρεμένο στο σημείο που έστησε τη μπάλα...

Αγόρια μου (τρόπος του λέγειν όταν αναφέρεσαι σε Εγγλέζους), αυτά δεν τα λένε ούτε οι Τζιγγεροκοκκαλαίοι στις χειρότερες εκδόσεις τους!

Μπορεί να καταμαρτυρούμε πολλά στους Γερμαναράδες, αλλά τουλάχιστον τέτοιες μαλακίες δεν λένε, παραδέχονται ιπποτικά την ήττα τους και παλεύουν μέχρι το τελευταίο λεπτό...

Δεν παίζει σπουδαία μπάλα η Μπάγερν, όμως οι μπαλαδόροι που κατά καιρούς έχουν ντυθεί την κόκκινη φανέλλα της και έχουν γράψει ιστορία (Μπεκενμπάουερ, Μύλλερ, Μπράιτνερ, Ρουμενίγκε) αρκούν για να την σεβόμαστε...


See you later alligator!

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

"ΝΗΣΤΕΥΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΝΗΣΤΕΥΣΑΝΤΕΣ"



Νηστέψαμε λοιπόν, έγινε μόδα η προ ετών "οπισθοδρομική" εντολή της Εκκλησίας...

Τηλεστάρ, κανάλια, περιοδικά διατυμπανίζουν πόσο τηρούν τα έθιμα και τις παραδόσεις του έθνους και της θρησκείας, ενώ οι γιατροί τονίζουν διαρκώς ότι, αν κρατάμε τις νηστείες που επιτάσσει η χριστιανική θρησκεία, θα ζήσουμε μια όμορφη, υγιή ζωή...

Γεμίσαμε με νηστίσιμες συνταγές, εστιατόρια και κάθε είδους φαγάδικα μας διευκολύνουν με αντίστοιχα εδέσματα, μέχρι και τα φαστφουντάδικα προσαρμόστηκαν!

Νέοι άνθρωποι δεν ντρέπονται, σε αντίθεση με προ 20ετίας καταστάσεις, να δηλώνουν στις παρέες τους ότι νηστεύουν, ξαφνικά οι μη νηστεύοντες έγιναν passé... Το ενδιαφέρον είναι ότι οι περισσότεροι, όπως λένε, δεν το κάνουν για αποτοξίνωση (παράπλευρο όφελος) αλλά γιατί "το επιτάσσει το έθιμο, οι παραδόσεις μας, η θρησκεία"!

Και δώστου λοιπόν οι καραβιδόψυχες, οι αστακομακαρονάδες, οι γαριδοσαλάτες, όλα τα εκλεκτά εδέσματα που "επιτρέπονται" για την περίσταση, την σχεδόν 50μερη νηστίσιμη περίοδο...

Μας είπε άραγε κανείς ότι

  • το βασικό κριτήριο της νηστείας είναι το ΛΙΓΟ, ΦΤΗΝΟΤΕΡΟ και ΟΧΙ εκλεκτό φαγητό με σκοπό την εξοικονόμηση χρημάτων που θά'πρεπε να διατεθούν σε φιλανθρωπίες;
  • η νηστεία είναι πνευματικός αγώνας κυριαρχίας του νου επί της σάρκας, περιορισμού των ορέξεων, "δουλέματος" της ψυχής;
  • η "δουλεμένη" ψυχή απαλλάσσεται από πάθη, μίση, φιλαργυρία, φιλαυτία, εγωισμό και κοιτά τον διπλανό της σαν ΑΔΕΛΦΟ ακολουθώντας το παράδειγμα Εκείνου προς τιμήν του οποίου νηστεύουμε;
  • η μηχανιστική προσήλωση στα τυπικά (όχι κρέας/γαλακτερά, μόνο λαδερά) ΧΩΡΙΣ αυτογνωσία, αυτοκριτική, ξερίζωμα χρόνιων παθών/συνηθειών, κατανόηση για τον συνάνθρωπο μικρή τελικά σημασία έχει;
  • όλα αυτά δεν εξαντλούνται στο 50ήμερο του Πάσχα, το 40μερο των Χριστουγέννων, το 15μερο του Αυγούστου αλλά γίνονται ΑΦΕΤΗΡΙΑ για να βελτιωθούμε ψυχικά, πνευματικά και, φυσικά, σωματικά;

  • η νηστεία είναι ΕΝΑ από τα "γυμναστήρια" του πνεύματος και της ψυχής μας και ότι αυτή η "γυμναστική" είναι παρόμοια με την αντίστοιχη του σώματος δηλαδή μια άοκνη προσπάθεια που δεν αρχίζει/τελειώνει με τις νηστίσιμες περιόδους;

  • είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτοσυγκέντρωση και προσευχή σε Αυτόν που λέμε ότι πιστεύουμε;
    ΜΑΚΑΡΙ να αντιμετωπίζουμε αυτή την περίοδο ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ, σαν αφορμή να γίνουμε πιο αυστηροί με τον εαυτό μας και πιο ανεκτικοί με τους άλλους, να ανέβουμε ένα τόσο δα σκαλοπάτι στο δρόμο της ωρίμανσης/ολοκλήρωσης της προσωπικότητάς μας, να δούμε την ύλη στην σχετικότητά της, να κερδίσουμε τελικά "το στοίχημα" της ζωής μας...


ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!


Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

ΡΑΒΕ-ΞΗΛΩΝΕ...

Τελικά ρε παιδιά, αρχίζω να εκνευρίζομαι με τα μπρος-πίσω στα σχέδια της κυβέρνησης... Ειδικά στα οικονομικά μου φαίνεται ότι όλα έρχονται για διαβούλευση, συζήτηση στη βουλή, τελική επεξεργασία "ψιλοαμελέτητα" μετά συγχωρήσεως:

Θα φορολογήσουμε την εκκλησία αλλά μετά το ψιλοπαίρνουμε πίσω...

8% προκαταβολή φόρου στην παροχή υπηρεσιών, δεύτερες σκέψεις και το αποσύρουμε...

Αποδείξεις για γιατρούς (το χειροκροτήσαμε όλοι), δευτερότριτες σκέψεις μετά και το αλλάζουμε...

Αποδείξεις παντού και αντίστοιχο "χτίσιμο" του αφορολόγητου, το "αναμορφώνουμε" μετά από αντιδράσεις...

2 χιλιάρικα ο μισθός που δεν θα αγγιχτεί κατ'αρχήν, του αλλάζουμε τον αδόξαστο μετά από λίγο...

Καλά, είπαμε ότι αυτή η κυβέρνηση έχει αναγάγει το διάλογο, τη διαβούλευση, το opengov σε ευαγγέλιο, αλλά σοβαρή μελέτη γιοκ πριν φέρουν τα νομοσχέδια στη συζήτηση;; Είναι σοβαρή εικόνα αυτή;;;

Είπαμε, οι άλλοι μας έγραφαν στα αμελέτητά τους και ακολουθούσαν τη γραμμή take it και αν σας αρέσει, αλλά και τούτοι το ξεφτίλισαν με την προχειρότητα και το μπίρι-μπίρι...

Καταλαβαίνω τη βιασύνη να προλάβουν αλλά, διάολε, λίγη σοβαρή μελέτη πριν την διαβούλευση δεν βλάπτει: βάλτε τα κάτω, μετρείστε αντιδράσεις, νούμερα, οφέλη/ζημίες και πείστε μας ότι είστε σοβαροί, οργανωμένοι, στοχοπροσηλωμένοι με στιβαρά σχέδια!

Τώρα δημιουργείτε την εντύπωση ότι, μόλις σας κράξουν λίγο οι θιγόμενοι, κάνετε πίσω και άρα πεισθήκατε για το δίκαιο των αντιδράσεων, άρα δεν το είχατε επεξεργαστεί επαρκώς...

Εμ έτσι δεν γίνεται δουλειά... Και κρίμα για τον σοβαρό, μαχητή, δουλευταρά Παπακωνσταντίνου που, είτε δεν έχει σοβαρό επιτελείο γύρω του, είτε πέφτει θύμα εισηγήσεων "υπηρεσιακών" χαρτογιακάδων, είτε έχει παραμερίσει την ραχοκοκκαλιά του Υπουργείου Οικονομικών δηλ. διευθυντές, τμηματάρχες κλπ., είτε δεν τους εμπιστεύεται, είτε, είτε...

Πάντως, μόλις έρχεται ένα νομοσχέδιο, μια απόφαση/διακήρυξη στη δημοσιότητα και ετοιμάζομαι να χειροκροτήσω/επιδοκιμάσω, τσουπ μου παίρνουν τη γλύκα από το στόμα...