Παιδί μου είσαι (ναι, ζεις εκεί με τους αγγέλους), παιδί καρδιάς όλων των γονιών που στο πρόσωπό σου βλέπουν τα παιδιά τους "εκ κοιλίας μητρός"...
Σκέψου με την ζεστή σου καρδιά τους γονείς σου, όλους όσους σε αγαπάνε και σπαράζουν, στείλε την "αύρα" σου σ'αυτούς μήπως απαλυνθεί κάπως, αν είναι δυνατόν, ό πόνος τους...
Αν μπορείς (σίγουρα μπορείς εκεί που βρίσκεσαι...), συγχώρεσε αυτόν που σε έστειλε "ένθα ουκ έστι λύπη, οδύνη και στεναγμός", που δεν σε άφησε να ζήσεις τα όνειρά σου, που ανέλαβε τον ρόλο του αρχάγγελου της "κάθαρσης" της κοινωνίας μας από τους "ταραξίες", τα "αποβράσματα", γιατί στο αρρωστημένο του μυαλό καλοί είναι μόνο όσοι πάνε νωρίς στο σπίτι, διαβάζουν τα μαθήματά τους, δεν κυκλοφορούν σε "ύποπτες" περιοχές, δεν πίνουν, δεν διασκεδάζουν, δεν ΒΡΙΖΟΥΝ, προσκυνάνε κάθε μορφή εξουσίας, ιδίως την οπλισμένη...
Λυπάμαι που σε "γνώρισα" με αυτό τον τρόπο, χαίρομαι που κάποτε θα τα πούμε από κοντά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου