Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

ΚΙΝΑ




Πήγα στο Πεκίνο για 1 εβδομάδα. Εξωτικό ταξίδι, πολλές εμπειρίες, συζητήσεις (με ανθρώπους που ζουν χρόνια εκεί αλλά και ντόπιους), ανακαλύψεις που συνοψίζονται στα εξής:
  1. Οι Κινέζοι αποπνέουν ευγένεια που πηγάζει "από μέσα": διαρκές χαμόγελο χωρίς ίχνος δουλικότητας: πέρα από την εξυπηρέτηση στους τουρίστες, χαμογελούν διαρκώς και μεταξύ τους.
  2. Η βασική εικόνα που βλέπεις στο Πεκίνο, την βιτρίνα της χώρας, είναι ένας άκρατος "copy-paste" καπιταλισμός με χρώμα Αμερικής περασμένων δεκαετιών: θηριώδη malls με τεράστια καταστήματα που πουλάνε είδη πολυτελείας (ρολόγια να δει το μάτι σου, ρούχα, αξεσουάρ, ηλεκτρονικά κλπ.) σε τιμές 2-3 φορές ακριβότερες από τις αντίστοιχες στην Ευρώπη.
  3. ΠΛΗΡΗΣ αλλοτρίωση του λαού: απουσιάζουν ΕΝΤΕΛΩΣ τα αυθεντικά κινέζικα καταστήματα, χώροι που θα μπορούσαν να αναδείξουν στοιχεία του πανάρχαιου κινέζικου πολιτισμού (κεραμικά, μεταξωτά κλπ.). Μοναδική εξαίρεση τα πανέμορφα tea houses, όπου όμως δεν μπορείς να κάτσεις και να απολαύσεις το τσάι σου (σε αφήνουν μόνο να δοκιμάσεις το τσάι που θα αγοράσεις). Παντού υπήρχαν επιγραφές "merry christmas", "happy New Year 2013" (αλήθεια, πότε είναι η κινέζικη Πρωτοχρονιά; ούτε οι Κινέζοι δεν μπορούσαν να μου απαντήσουν...). Οι εικόνες με φάτνες και ποζάροντες Κινέζους ήταν για γέλια!
  4. Αστυνομοκρατία παντού: η πρόσβαση στην θηριώδη πλατεία Τιεναμέν (η μεγαλύτερη του κόσμου) γίνεται αφού περάσεις από καλά φυλασσόμενες υπόγειες διαβάσεις όπου ανιχνευτές μετάλλων σε στυλ security check αεροδρομίου και "μυριάδες" αστυνομικών δεν αφήνουν να περάσει ούτε μύγα...
  5. Ο Μάο λατρεύεται σαν θεός (επισκέφτηκα το μαυσωλείο του με το ταριχευμένο σώμα του όπου πλήθη λαού καταθέτουν καθημερινά λουλούδια) αν και η σημερινή πολιτική των ιθυνόντων πόρρω απέχει από τα νάματά του: "θεός" έχει γίνει η θεωρία του διαδόχου του Ντενκ Χσιάο Πιγκ ("άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, ο σκοπός είναι να πιάνει τα ποντίκια").
  6. "Ίχνη" κομμουνισμού έχουν απομείνει μόνο στις προσφωνήσεις των μελών του κομμουνιστικού κόμματος Κίνας (ΚΚΚ): ο σύντροφος τάδε συνάντησε τον σύντροφο δείνα... Στο γυμνάσιο (!) και στο πανεπιστήμιο (για τα κρατικά μιλάμε) πληρώνονται δίδακτρα, φοιτητική γκαρσονιέρα χωρίς μπάνιο και κουζίνα κοστίζει 150 €/μήνα! Γυναίκες στα χωριά πουλούν χειροποίητες τσάντες στα πολυτελή ξενοδοχεία προκειμένου να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο και να θεραπευθούν από το AIDS!
  7. Το διεθνές αεροδρόμιο του Πεκίνου, θηριώδες στο μέγεθός του, έχει εξελιχθεί στο 2ο μεγαλύτερο του κόσμου (72 εκατομύρια επιβάτες το χρόνο, 5.5 φορές μεγαλύτερο από το "Ε. Βενιζέλος").

Αν αξίζει κάτι για τον "ψαγμένο" ταξιδιώτη είναι τα μοναδικά αξιοθέατα (σινικό τείχος, Απαγορευμένη Πόλη) και κυρίως η "ιδέα" ότι είσαι στην άκρη του κόσμου (11 ώρες πτήση από την Αθήνα...). Αν είσαι άκρατος shopping freak και φυσάς το χρήμα, τότε πας στον "παράδεισο" του νεοπλουτισμού και του κιτς όπου θα συναγωνιστείς στα ψώνια τη νέα κινέζικη μεσαία τάξη των κομματικών κομμισάριων και των άμεσα/έμμεσα συνδεδεμένων με το ΚΚΚ...

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;



Γιατρέ μου, έχω πρόβλημα και, τώρα που πλησιάζει το κλείσιμο του χρόνου, θέλω να το βγάλω από μέσα μου, να κάνω την αυτοκριτική μου...

Γιατί, επειδή αποκλείεται νά'ναι στραβός ο γιαλός, μάλλον ΕΓΩ στραβά αρμενίζω!

Οι απόψεις μου για τα κακώς κείμενα και την κρίση της ελληνικής κοινωνίας μας, του "γιαλού" δηλαδή, είναι ΕΚ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ αντίθετες με την συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μου και μου δημιουργεί στρες και αγωνία τί στο διάολο κάνω λάθος...

Ας πάρουμε, γιατρέ μου, τα πράγματα με τη σειρά...
  1. Πιστεύω ότι το μνημόνιο 1 ήταν μοναδική ευκαιρία να κάνουμε όσα δεν έγιναν επί δεκαετίες: τα περισσότερα μνημονιακά μέτρα ήταν κλασσικές επεμβάσεις νοικοκυρέματος και μεταρρυθμίσεων που, αφού δεν τα κάναμε ΜΟΝΟΙ μας τόσα χρόνια, ήλθαν οι Τόμσεν και οι λοιποί να μας υποχρεώσουν να τα εφαρμόσουμε επιτέλους. Και επειδή οι κυβερνώντες μας δείλιασαν και ασχολήθηκαν μόνο με τις περικοπές μισθών/συντάξεων (το εύκολο δηλαδή), ήλθαν τα μνημόνια 2 και 3. ΑΝΤΙΘΕΤΑ, ό "γιαλός" βγήκε από την πρώτη στιγμή στους δρόμους (θυμάστε τους νεκρούς της MARFIN την μέρα ψήφισης του μνημονίου τον Μάιο του '10;), αντέδρασε για τις περικοπές αλλά ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕ τις μεταρρυθμίσεις που, νόμιζα εγώ ο ηλίθιος, ότι ήθελε (ακούγοντας τα προηγούμενα χρόνια από φίλους αλλά και γενικώτερα το γνωστό κλισέ "δεν βρίσκεται κάποιος να βάλει μια τάξη μωρέ;"). Έδειξε δε ο "γιαλός" πώς αντιλαμβανόταν τα δημόσια δρώμενα αγκαλιάζοντας τα ποικιλώνυμα ΄"δεν πληρώνω" κλπ. Και γιατί έγιναν όλα αυτά; Γιατί ο "γιαλός" πίστευε τότε (και συνεχίζει μάλλον να το πιστεύει) ότι υπήρχαν ΑΛΛΕΣ εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης (Ρώσοι, Κινέζοι, φυτείες με "ευρώδεντρα" από όπου μπορούσαμε να "κατεβάσουμε" χρήμα χωρίς να κοπιάσουμε και χωρίς όρους)... Φαίνεται ότι δεν έχω επαρκή πληροφόρηση και ενημερώνομαι μονομερώς από τον "κατάπτυστο" γερμανικό τύπο και τα εδώ μίσθαρνα όργανά του...
  2. Πιστεύω ότι το μνημονιακό "φάρμακο" είναι μεν πικρότατο αλλά ΑΣΥΓΚΡΙΤΑ ηπιότερο από την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία που η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση διατυμπάνιζε (ή μήπως εξακολουθεί;) επί 30 τόσους μήνες. Φαίνεται όμως ότι πάλι κάνω λάθος πιστεύοντας ότι περικοπές 24 δις (τόσο ήταν το πρωτογενές έλλειμμα το 2009) "μια και έξω" είναι σκληρότερες από τις προφανώς επώδυνες των 8-10 δις που υποχρεωθήκαμε να υποστούμε ανά έτος (με την ελπίδα νοικοκυρέματος). Φαίνεται ότι οι αντιμνημονιακοί, ο "γιαλός" δηλαδή (το 85% είναι εναντίον του μνημονίου) πιστεύουν το αντίθετο...
  3. Εάν ο ΓΑΠ έπαιρνε τα 26 δις (και όχι τα 13) που του πρόσφεραν οι αγορές το Φεβρουάριο του '10, τότε θα την σκαπουλάραμε και, κάνοντας ό,τι χρειαζόταν (δηλ. μεταρρυθμίσεις, περιορισμό της κρατικής σπατάλης κλπ.) σε 1 χρόνο ΜΟΝΟΙ μας, θα μας επιβράβευαν οι αγορές και θα μας δάνειζαν με προνομιακά επιτόκια από το 2011 και μετά.. Έτσι πιστεύει ο "γιαλός" που καταριέται τον νέο "Τσολάκογλου"... Εγώ αντίθετα νομίζω ότι οι αγορές ΞΕΡΟΥΝ τί συμβαίνει και δεν χρειάζονταν τον ΓΑΠ να τις ξυπνήσει... Μάλλον και εδώ κάνω λάθος: η αφέλεια του ΓΑΠ έριξε, εκτός από μας, και Ιρλανδούς, Πορτογάλους, Ισπανούς και Ιταλούς στα δόντια των αγορών που ΤΟΤΕ κατάλαβαν τί συνέβαινε στον ευρωπαϊκό Νότο. Έτσι δεν είναι, γιατρέ μου;
  4. Οι δανειστές μας, λέει ο "γιαλός", είναι στυγνοί τοκογλύφοι που μας δανείζουν με επιτόκια ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ κατά πολύ της αγοράς (και που τώρα χαμήλωσαν ακόμα περισσότερο...), που κάποιοι από αυτούς δανείζονται με μεγαλύτερο επιτόκιο για να μας τα δίνουν... Εγώ τώρα που πιστεύω ότι τοκογλύφους αποκαλείς αυτούς που σε δανείζουν με επιτόκια ΠΟΛΥ ΨΗΛΟΤΕΡΑ της αγοράς, είμαι, φαίνεται, "αλλού"...
  5. Όλοι έχουν πεισθεί ότι, με καλύτερη διαπραγμάτευση το '10, θα είχαμε αποφύγει τους σκληρούς όρους του μνημονίου. Εγώ που πιστεύω ότι, όταν είσαι με απλωμένο το χέρι στη ζητιανιά, τα περιθώρια διαπραγμάτευσης είναι ανύπαρκτα (το ένοιωσε στο πετσί του και ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς, το αντιλήφθηκαν και οι υπόλοιπες μνημονιακές χώρες και εφαρμόζουν τα μνημόνιά τους χωρίς πολλή συζήτηση...) είμαι βαθιά νυχτωμένος...
  6. Ο "γιαλός" έχει αποφασίσει ότι Γερμανοί/Γάλλοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους αφού το 2003 δεν δέχτηκαν να μπουν στη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος και, άρα, δεν δικαιούνται να μας κουνάνε το δάκτυλο. Εγώ που πιστεύω ότι άλλο πράγμα είναι το τότε έλλειμμά τους (5%) και άλλο το τραγικό 15.5% δικό μας (άντε, 12,5% που ήταν αρχικά) μάλλον κάνω λάθος...
  7. Πιστεύω ότι οι πολιτικοί μας έχουν μεν ευθύνες που όμως ΔΕΝ είναι ίδιες για όλους: π.χ. ο μεν Κωστάκης έβαλε τη φωτιά (έφτασε το έλλειμμα του '09 στα 35 δις όταν οι προηγούμενοι το κρατούσαν ελεγχόμενο στα 8-10/χρόνο), ο δε ΓΑΠ απέτυχε να τη σβήσει αποτελεσματικά, πιστώνεται όμως την δημιουργία ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ του "σωστικού" μηχανισμού (που φυσικά έχει σημαντικό κόστος, μας έσωσε όμως από την ολική κατάρρευση). Πιστεύω επίσης ότι ο Καραμανλής ΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ την έλευση της COSCO και ο Παπανδρέου ΧΡΕΩΝΕΤΑΙ την τότε αντίδρασή του. Δεν είναι λοιπόν ΟΛΟΙ ίδιοι: κάποιοι διαχρονικά αποδείχτηκαν ικανοί και κάποιοι όχι. Αντίθετα ο "γιαλός" τους τσουβαλιάζει ΟΛΟΥΣ, απαιτεί λαϊκά δικαστήρια και προωθεί όλους όσους του υπόσχονται ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος (προς τα πού άραγε;) με ακραίο παράδειγμα τη Χρυσή Αυγή...
  8. Ο "γιαλός" είναι σίγουρος ότι ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ σε τίποτα, για ΟΛΑ φταίνε οι πολιτικοί που δεν έλεγξαν τα ψεύτικα επιδόματα, δεν σταμάτησαν τη μικροδιαφθορά (μικροδιαφθορά;) δημάρχων, εφοριακών, την τεμπελιά των δημοσίων υπαλλήλων, δεν μπουντρούμιασαν τους επίορκους όλων των αποχρώσεων. Εγώ που θεωρώ ότι σε τέτοιας έκτασης διαφθορά και σπατάλη χρειάζεσαι μηχανισμούς "στάζι" (1 ελέγχων για κάθε ελεγχόμενο για να έχεις αποτελεσματικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς με τα χάλια που μας αποκαλύπτονται καθημερινά...), που πιστεύω ότι μεγαλύτερη ευθύνη έχει ο οδηγός που παραβιάζει το STOP από τον αστυνομικό που δεν του κόβει κλήση, είμαι, διάολε, "φάουλ"... Εγώ που πιστεύω ότι, αν οι πολίτες ΠΙΕΖΑΝ τους τοπικούς βουλευτές να προχωρήσουν στις μεταρρυθμίσεις και όχι για να ικανοποιήσουν τα ρουσφέτια τους ή να τους γιαουρτώσουν, αν δεν "αγκάλιαζαν" όλους αυτούς τους λαϊκιστές (ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ κόμματα και δημοσιογράφους) τότε και οι πολιτικοί ΙΣΩΣ να είχαν αλλάξει στάση, ε μάλλον ΣΤΡΑΒΑ ΑΡΜΕΝΙΖΩ...
Άλλωστε, όπως μας ενημέρωσε πρόσφατα και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπήρχε οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης του "περιούσιου" λαού που ο Καραμανλής αρνήθηκε να υλοποιήσει σε αντίθεση με τον ΓΑΠ που το αγκάλιασε με θέρμη...

Γιατρέ μου, ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ

- Α ρε προδότη ΓΑΠ, πού μας έμπλεξες...
- Γιατί προδότης, ξέρεις πολλούς πολιτικούς που αντί να δίνουν λεφτά να θέλουν να ξεζουμίζουν το λαό τους;
- Μπορούσε να πάρει λεφτά από τους Ρώσους, τους Κινέζους χωρίς τους δυσβάσταχτους όρους του μνημονίου...
- Οι Ρώσοι του είπαν τότε (2009) να πάει στο ΔΝΤ, οι δε Κινέζοι έκαναν την πάπια, άρα; Το μνημόνιο το διάβασες; Τα περισσότερα μέτρα που προτείνονται είναι τα αυτονόητα: νοικοκύρεμα παντού! Έφτιαξε από το μηδέν ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και προσπάθησε να βάλει μια τάξη ΜΟΝΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ και με τους ΝΔκράτες στα κάγκελα που με τα "Ζάππεια" πίστευαν σε μαγικές λύσεις!
- Μπορούσε να κάνει στάση πληρωμών...
- Δηλαδή να κάνει μια και έξω περικοπές 24 δις (τόσο ήταν το πρωτογενές έλλειμμα που του άφησε ο χοντρός) αντί τις όντως επώδυνες που τρώμε στη μάπα και έφεραν τέτοια ύφεση... Φαντάζεσαι τι και πόσα θα έπρεπε να κόψει για να εξοικονομήσει 24 δις σε ένα χρόνο;
- Μπορεί να λιμοκτονούσαμε αλλά θα είχαμε την αξιοπρέπειά μας...
- Φάε λοιπόν αξιοπρέπεια και ζήσε με μαρούλια και ελιές που για να αποδώσουν λάδι θέλουν και κάποια χρονάκια... Μέχρι να μεγαλώσουν τα ελαιόδεντρα τι θα έτρωγες;  Και καλά εσύ, έχεις "άκρες" στο χωριό σου, οι υπόλοιποι πού θα φύτευαν τις ελιές; Και φάρμακα, πετρέλαιο πού θα βρίσκαμε;
- Έχουμε άπειρο πετρέλαιο!
- Ακόμα και να είναι έτσι, θέλει τουλάχιστον 15 χρόνια μέχρι να μπορέσεις να το πουλήσεις και να γίνεις "Νορβηγία"!
- Να συνέχιζε να δανείζεται έστω με ψηλά επιτόκια!
- Δηλαδή με 8, 10, 12 % έτσι; Δηλαδή, αν τώρα θεωρούμε το χρέος δυσβάσταχτο, πού θα έφτανε τότε;
- Ναι, αλλά και με το μνημόνιο το χρέος ανεβαίνει...
- Όμως, αν βάζαμε το κεφάλι κάτω, κάναμε τα αυτονόητα (πιο πολλή δουλειά, λιγώτερες αποδοχές) μπορεί και να τα καταφέρναμε, ίσως τα καταφέρουμε, ενώ εσύ προπαγανδίζεις τον ξαφνικό θάνατο με τις βλακείες περί στάσης πληρωμών. Άσε που δεν θα μας δάνειζε κανείς, αν χρεοκοπούσαμε, στον αιώνα τον άπαντα!
- Ο κερατάς ο πατέρας του και οι επόμενες ΠΑΣΟΚικές κυβερνήσεις μας έβαλαν σ'αυτό το λούκι του δανεισμού...
- Δηλαδή θα προτιμούσες μηδέν χρέος και φτώχεια στυλ Τσαουσέσκου που το έκανε και κατέστρεψε 2 γενιές Ρουμάνων; Φίλε μου, μέχρι το 2006 όλες οι κυβερνήσεις κρατούσαν το χρέος σε λογικά επίπεδα. Ο χοντρός το εκτροχίασε από 8-10 δις/χρόνο μέχρι το 2006 σε 35 δις το 2009...
- Δηλαδή μόνο ο χοντρός φταίει;
- Ε τι να κάνουμε, τα νούμερα είναι αμείλικτα... Γιαυτό δεν τον φτύναμε τον Οκτώβριο/Νοέμβριο του 2009 και δεν μπορούσε να ξεμυτίσει από τη Ραφήνα; Τα ξεχάσαμε φαίνεται...
- Οι τοκογλύφοι Ευρωπαίοι...
- Επειδή μας δανείζουν με επιτόκια χαμηλότερα της αγοράς (3-4%) και πιέζουν να εξορθολογίσουμε τις δαπάνες; Γιαυτό δεν τους χωνεύουμε;
- Να τα πάρει από τους πλούσιους, με τόση φοροδιαφυγή που έχουμε, αν τα παίρναμε από αυτούς, δεν θα μου έκοβε εμένα το επίδομα!
- Δηλαδή θα πηγαίναμε για νόμπελ οικονομίας: οι άλλοι, Ιρλανδοί, Πορτογάλοι και λοιποί, γιατί ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ κόβουν μισθούς και συντάξεις; Εμείς ΜΟΝΟ από τη φοροδιαφυγή θα τα μαζεύαμε; Ακόμα και αν την περιορίζαμε δραστικά, άντε, αντί για 500 € θα σου έκοβαν τα 400. Αυτό είναι το ζητούμενο;
- Δεν ξέρω πιο είναι το ζητούμενο, εγώ περνούσα μια χαρά και το μνημόνιο τα κατέστρεψε όλα!
- Όλα τα κατέστρεψε η τεμπελιά μας και η μανία μας να ζούμε πάνω από τις δυνατότητές μας, όχι το μνημόνιο που είναι το πικρό, δυστυχώς, φάρμακο αλλά τουλάχιστον δίνει την ελπίδα ότι, ΑΝ κάνουμε ό,τι πρέπει, ίσως γίνουμε κάποτε σοβαρό κράτος...

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

ΟΙ "ΠΑΝΩ", ΟΙ "ΚΑΤΩ"

Ξέρω, βολεύει όλους μας να μπινελικώνουμε τους "πάνω", στην συγκεκριμένη περίπτωση τους πολιτικούς (ΜΟΝΟ), τους χρεώνουμε ΟΛΑ τα δεινά μας και έτσι ξεμπερδεύουμε μια και καλή από τις ευθύνες μας...

Ξέρω, πολλοί θα διαμαρτυρηθούν λέγοντας ότι δεν φταίνε αυτοί αλλά εμείς που τους ψηφίζουμε. Γνωστό επιχείρημα που θυμίζει την γνωστή μαλακία που ξαμολάμε σε συζητήσεις, συνεντεύξεις κλπ.: "ξέρετε, το μεγάλο ελάττωμά μου είναι ότι είμαι πολύ ειλικρινής" θέλοντας και πάλι να αναδείξουμε τις αρετές μας (κανείς π.χ. δεν λέει ότι ελάττωμά του είναι η τεμπελιά, η υποκρισία, το θράσος, μπα, σιγά μην αποκαλύψουμε το βαθύτερο εαυτό μας στους άλλους...).

Επί της ουσίας όμως δεν παραδεχόμαστε ότι φταίμε στο ελάχιστο, πάντα φταίνε οι άλλοι και κυρίως οι "πάνω":
  1. Ο υπουργός (προσωπικά...)  που δεν ελέγχει τους υπαλλήλους του υπουργείου του και τους αφήνει χαλαρούς να ρεμπεσκεύουν.
  2. Το "κράτος" (λέγε με υπουργό...) που δεν υποχρεώνει τους μαγαζάτορες να μειώσουν τις τιμές τους. 
  3. Ο υπουργός (πάλι) που δεν πιάνει τους φοροφυγάδες και δεν δημοσίευσε την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ.
  4. Ό διοικητής του ΙΚΑ που του διέφυγε ή αποδείχτηκε ανίκανος να αποτρέψει τις ψεύτικες συντάξεις
  5. Ο δήμαρχος που δεν μπορεί να καθαρίσει την πόλη του από τα σκουπίδια.
κλπκλπ.

Ναι λοιπόν, οι "πάνω" ελέγχονται γιατί δεν διεκπεραιώνουν σωστά τον ελεγκτικό/εποπτικό ρόλο τους αλλά μην τρελλαθούμε κιόλας:
  • Ο υπουργός φταίει που οι καπανατζήδες υπάλληλοι ξεπερνούν το 60% του συνόλου σε κάποιες υπηρεσίες, μερικοί δε δεν πατάνε καν στην υπηρεσία τους; (ξέρω, οι περισσότεροι έχουν βρει τη δικαιολογία "δουλεύω λίγο γιατί με πληρώνουν λίγο", το ίδιο όμως συνέβαινε και προ κρίσης, έχω ιδίαν αντίληψη...).
  • Ο υπουργός φταίει που οι εφοριακοί επί χρόνια δεν κάνουν ελέγχους παρά μόνον προς ίδιον όφελος;
  • Ο υπουργός φταίει που οι του ΣΔΟΕ δεν έκαναν τη δουλειά τους στην περίπτωση της λίστας Λαγκάρντ (Γιατί, λέει, δεν πήραν γραπτή εντολή από τον υπουργό... Φαντάζεστε τον αγγλικό "ΣΔΟΕ" να παίρνει στα χέρια του τέτοια λίστα και να μην κινείται αθόρυβα και αποτελεσματικά περιμένοντας εντολές και παραινέσεις;);
  • Ο διοικητής είναι υπεύθυνος που οι "κάτω" συνδιαλέγονται με ψευτοτυφλούς και λοιπούς καταφερτζήδες και τους δίνουν ψεύτικα επιδόματα και συντάξεις;
  • Ο δήμαρχος φταίει που ο ελληναράς πετάει το μισοτελειωμένο φραπέ του από το παράθυρο του αυτοκινήτου του;
Πρέπει επιτέλους σ'αυτή τη χώρα να αποδώσουμε τα "του καίσαρος..." σωστά, να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους βάση.

Στον επιμερισμό των ευθυνών δεν μπορεί η ελεγκτική ευθύνη να ΕΞΙΣΩΝΕΤΑΙ με το "αμάρτημα" των παραβάσεων βασικών αξιωμάτων που, αν είχαμε στοιχειώδη ηθική", θα τις αποφεύγαμε.
Πώς να το κάνουμε, δεν μπορεί να μην καταλαβαίνουμε ότι η ευθύνη του ελέγχοντος είναι ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ μικρότερη από την αντίστοιχη του παραβάτη.

Δεν μπορεί να μας διαφεύγει ότι, όταν παρανομούν ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ, χρειάζεσαι μηχανισμούς "Στάζι" (ένας ελέγχων για κάθε ένα ελεγχόμενο) για να βάλεις τάξη.

Γνωρίζω περιπτώσεις που
  • Διοικητικοί υπάλληλοι προπηλακίστηκαν από "συναδέλφους" όταν πήγαν να ελέγξουν τις κάρτες εισόδου/εξόδου σε υπουργείο...
  • Τμηματάρχης εξαναγκάστηκε να "αλλοιώσει" την έκθεσή του για να μην εκτεθούν οι κοπανατζήδες...
  • Υπάλληλος λοιδωρήθηκε όταν ζήτησε να διεκπεραιωθεί υπόθεση 1 ώρα πριν τη λήξη του ωραρίου γιατί η συνάδελφός του ετοιμαζόταν, όπως ΚΑΘΕ μέρα, να αποχωρήσει...
  • Διευθυντής θεωρήθηκε γραφικός όταν αναζήτησε υπάλληλο που στις 11 το πρωί δεν ήταν στο πόστο του και ο οποίος του ζήτησε και τα ρέστα επειδή τον ξύπνησε...
  • Ολόκληρα πρανή τουριστικού νησιού βρίθουν πλαστικών μπουκαλιών εμφανώς πεταμένων από τον παρακείμενο δρόμο...
Δεν θα μιλήσω φυσικά για τους εφοριακούς που παίρνουν το "κατιτί" τους, για τους μαγαζάτορες που ενθυλακώνουν το ΦΠΑ κλκλπ., γνωστά πράγματα σε όλους...

Απουσιάζει, αδέλφια, η μίνιμουμ εσωτερική ηθική από πολλούς από εμάς, αυτή είναι η ουσία!
Δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι ΠΡΩΤΟΙ ΕΜΕΙΣ, οι "κάτω", πρέπει να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και ΜΕΤΑ να ψέξουμε τους "πάνω" για τις δικές τους ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΕΣ παραλείψεις.

Πιστεύω ότι, αν το δούμε πρακτικά, 80% της ευθύνης πέφτει στους ώμους του παραβάτη και 20% στον αμελή/φαύλο ελέγχοντα, πιο πολύ φταίει αυτός που παραβιάζει το κόκκινο και λιγώτερο ο "τροχαίος" που δεν του κόβει κλήση, πώς να το κάνουμε!

Και σε τελευταία ανάλυση χρειάζεται "κνούτο" για να κάνεις τη δουλειά σου, ειδικά εσύ, ελληναρά μου, που παινεύεσαι για το ρόλο σου στην παγκόσμια ιστορία και διεκδικείς δάφνες "διδάσκοντος" προς κουτόφραγκους, σλάβους, πακιστανούς και λοιπούς "κατώτερους" λαούς;


Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

ΠΡΟΣ ΓΝΩΣΗ (ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ;)

Δημοσιογράφος: κ. Υπουργέ, η χώρα σας θέλει να γίνει μέλος της ευρωζώνης παρόλη την κρίση χρέους. Γιατί,
Υπουργός: Χωρίς το Ευρώ έχουμε μεγάλο κόστος σε όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές οικονομικές δοσοληψίες μας. Άλλωστε οι κερδοσκόποι παραμονεύουν περιμένοντας πώς θα εξελιχθεί η ισοτιμία του νομίσματός μας, κάτι που δεν θέλουμε. Βέβαια η συμμετοχή μας στο Ευρώ δεν εξασφαλίζει την σταθερότητα της οικονομίας μας, είναι όμως βασικό συστατικό σταθερότητας.

Δημοσιογράφος: Η οικονομία σας αναπτύσσεται ετησίως κατά 5%, το 2008 όμως ήταν σχεδόν χρεοκοπημένη...
Υπουργός: Και αυτό τα τελευταία 3 χρόνια! Είμαστε μια μικρή ανοικτή οικονομία και κάναμε στο παρελθόν πολλά λάθη, όπως φτηνό χρήμα, φούσκα ακινήτων και υπερβολική εξάρτηση από τον τομέα των υπηρεσιών. Τέτοια λάθη έκαναν και μεγάλες χώρες, μόνο που στις μικρές χώρες η πτώση είναι πιο επώδυνη.

Δημοσιογράφος: Κατά τη διάρκεια της κρίσης έγιναν μειώσεις μισθών μέχρι 50%...
Υπουργός: Η οικονομία μας έχασε 30% της απόδοσής της κατά τη διάρκεια της κρίσης. Φυσικά υπήρξε άνοδος της ανεργίας και δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις, όμως, υποθέτοντας ότι το νοικοκύρεμα των οικονομικών μπορεί να επιτευχθεί χωρίς θυσίες ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ, θα είμασταν εκτός πραγματικότητας. Μερικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις νομίζουν ότι μπορούν να αναβάλουν τα σκληρά μέτρα μέχρι "την ημέρα του Αγίου Ποτέ" και έτσι οδηγούν τις οικονομίες τους σε χειρότερη οικονομική περιδήνηση. Το αποφύγαμε με γρήγορες και σκληρές αποφάσεις και τώρα απολαμβάνουμε τους κόπους μας: οι μισθοί και η κατανάλωση αυξάνονται, η ανεργία μειώνεται και οι αυξημένοι φόροι, που αναγκαστήκαμε να επιβάλουμε, μειώνονται.

Δημοσιογράφος: Δεν υποτιμήσατε το νόμισμά σας παρόλο που σας το πρότεινε το ΔΝΤ και προτιμήσαστε να προχωρήσετε σε εσωτερική υποτίμηση μισθών και τιμών. Είστε έτσι ένα πρότυπο για άλλες χώρες;
Υπουργός: Δεν επιλέξαμε την υποτίμηση γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό των δανείων και υποθηκών των επιχειρήσεών μας είναι σε Ευρώ, οπότε η υποτίμηση θα εκτόξευε στα ύψη τα χρέη μας. Με την εσωτερική υποτίμηση αποκαταστήσαμε ξανά την ανταγωνιστικότητά μας.
Το ερώτημα αν είμαστε πρότυπο δεν μπορώ να το απαντήσω, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η οικονομία μας είναι μικρή και πολύ ευέλικτη. Εκτός από αυτό η κοινωνία μας είναι πολύ πιο υπομονετική από άλλες. Έχουμε περάσει και χειρότερες καταστάσεις

Δημοσιογράφος: Ποιο είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας σας;
Υπουργός: Είμασταν πάντα το σημείο συνάντησης του εμπορίου μεταξύ Ανατολής και Δύσης και θέλουμε να παράγουμε προϊόντα "δυτικής" ποιότητας σε ελκυστικές τιμές

Δημοσιογράφος: Εάν όμως επικεντρώνεστε στις εξαγωγές δεν γίνεται πολύ ευαίσθητη σε κρίσεις η οικονομία σας;
Υπουργός: Η εξωστρεφής ανάπτυξη είναι πάντα συνειφασμένη με ρίσκα και κινδύνους, αλλά ποια άλλη επιλογή έχει μια μικρή χώρα; Χώρες σαν τη Γερμανία μπορούν πάντα να βασιστούν στην εσωτερική τους κατανάλωση, εμείς όχι.

Συνέντευξη του Daniel Pavluts, υπουργού Οικονομικών της Λετονίας, στο SPIEGEL.
Πάσα ομοιότητα με τα καθ'ημάς χωρίς σημασία, εμείς γαρ ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα τι πρέπει να κάνουμε και δεν έχουμε ανάγκη από άλλα παραδείγματα...



Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

ECCE HOMO!



Ο Ανδρέας φταίει που φτάσαμε ως εδώ, αυτός είναι η γενεσιουργός αιτία για τα δεινά μας...

Το άκουσα κι αυτό και σοκαρίστηκα, όχι επειδή είμαι οπαδός του μακαρίτη (το αντίθετο: δεν τον ψήφισα ακόμα και στον "παροξυσμό" του '81), αλλά γιατί, γαμώτο, τα του καίσαρος πρέπει να αποδίδονται ακριβοδίκαια, ειδικά όταν έχουν περάσει τόσα χρόνια από την εποχή της παντοδυναμίας του...

Ο Ανδρέας εξέθρεψε τον θηριώδη κομματοσυνδικαλισμό (που μας έχει τώρα δέσει χειροπόδαρα), έβαλε τα κομματόσκυλα στα πανεπιστήμια και τα διέλυσε, δανείστηκε μέχρι τα μπούνια, έφερε τον άκρατο κρατισμό κλπκλπ....

ΝΑΙ, εκ του αποτελέσματος ίσως να έχουν δίκιο οι επικριτές του αφού, σύμφωνα με την παροιμία-θέσφατο του Έλληνα, "το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι"...

Αν για κάτι μπορώ να τον κατηγορήσω είναι που λάθεψε στην εκτίμησή του για τον "περιούσιο", "εξυπνότερο λαό του κόσμου": πού να φανταστεί ο κακομοίρης ότι προ πολλού καταξιωμένοι παγκοσμίως θεσμοί όπως ο συνδικαλισμός θα καταντούσαν έτσι όταν εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα!

Και εξηγούμαι:

Όσοι από μας τους παλιούς αναπολούμε την προ του '80 κατάσταση, πρέπει να θυμηθούμε ότι:
  1. Οι εργοδότες, ελλείψει οργανωμένης "εργατιάς", έκαναν ό,τι ήθελαν
  2. Οι καθηγητές διοικούσαν τα πανεπιστήμια κατά το δοκούν αυθαιρετώντας ασύστολα
  3. Στο δημόσιο ήσουν έρμαιο του εκάστοτε διευθυντή και της πολιτικής ηγεσίας
Σκέφτηκε λοιπόν ο "μεγάλος" να εφαρμόσει στην ψωροκώσταινα καταξιωμένα μοντέλα διακυβέρνησης που δούλευαν/δουλεύουν ρολόι στις προηγμένες χώρες ένθεν/κακείθεν του Ατλαντικού. Θυμάμαι, φοιτητής στη Γερμανία τη δεκαετία του '70, τους καθηγητές μου να διδάσκουν στα αμφιθέατρα με την κονκάρδα του SPD ή του CDU στο πέτο και φυσικά ούτε λόγος για αποχές, καταλήψεις και δεν συμμαζεύεται.
Πού να το φανταστεί ο δόλιος ότι, άπαξ και έδωσε εξουσίες στο πόπολο, το απτό αποτέλεσμα δεν θα ήταν ο δημοκρατικός αγώνας των πανεπιστημιακών παρατάξεων για την βελτίωση του πανεπιστημίου μέσα από εκλογές, οι κομματικές πρωτοβουλίες για προώθηση της έρευνας, το σλόγκαν του ΚΚΕ "πρώτοι στον αγώνα, πρώτοι ΚΑΙ στα γράμματα" αλλά η άθλια κομματική συναλλαγή διδασκόντων/διδασκόμενων για στενά προσωπικά συμφέροντα...

Σου λέει "δεν μπορεί ο δημόσιος υπάλληλος να φοβάται να εκδηλώσει το πολιτικό του πιστεύω και να διπλοδιπλώνει την εφημερίδα του μην τον σταμπάρουν, ας δώσω λοιπόν ελευθερίες έκφρασης στους ανθρώπους της δημόσιας διοίκησης, θα νοιώσουν πιο ελεύθεροι στη δουλειά τους και θα αποδώσουν καλύτερα και με πολιτικές προτάσεις θα συμβάλουν στην βελτίωσή της".
Δεν πήγε το μυαλό του ότι η βασική συνισταμένη των συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων θα ήταν ΜΟΝΟ η εξασφάλιση των κουτσοεπιδομάτων, το ραχάτι και το βόλεμα χωρίς ΟΥΤΕ ΜΙΑ πρόταση εκσυγχρονισμού της διοίκησης, ο θρίαμβος της ήσσονος προσπάθειας και οι κομματικές αλλαξοκωλιές...

Οραματίστηκε να βάλει ένα τέλος στην αυθαιρεσία των εργοδοτών και να δυναμώσει το εργατικό κίνημα.
Δεν διανοήθηκε ότι οι παντοδύναμοι πλέον συνδικαλιστές θα διέλυαν κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού των επιχειρήσεων όπου δούλευαν, θα μπλόκαραν επενδύσεις, ούτως ώστε υγιείς επιχειρήσεις (θυμάστε την PIRELLI που πήρε των ομματιών της και "την έκανε" για άλλες "πολιτείες";) να σταματήσουν επενδύσεις και να περιοριστούν στη διαχείριση της καθημερινότητας εξευμενίζοντας τους εκάστοτε "Φωτόπουλους"...

Γιατί, αδέλφια, μόλις ο Έλληνας πάρει εξουσία στα χέρια του και περάσει στην απέναντι πλευρά του "τραπεζιού", βγάζει το χειρότερο, παραδόπιστο και αλαζονικό, εαυτό του...
Έτσι φτάσαμε στα επιδόματα έγκαιρης προσέλευσης, στις παγκόσμιας πρωτοτυπίας 15ετείς συντάξεις, στο ραχάτ και διεφθαρμένο δημόσιο υπάλληλο...

Ειδικά για το τελευταίο, τη διαφθορά δηλαδή, το κεντρικό επιχείρημα των "δωράκια λαμβανόντων" επίορκων δημόσιων λειτουργών είναι η μνημειώδης φράση του "καταλαβαίνω να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και 500 εκατομύρια" που είπε τότε στα "ένδοξα" eighties: ε, αφού η κεφαλή του κράτους δικαιολογεί την δωροληψία, ε τότε βουρ στο μέλι!
"Ευγενές" άλλοθι για να απελευθερωθούμε από τυχόν τύψεις και φυσικά πάει περίπατο η έννοια του καθήκοντος, της ηθικής, του κοιτάγματος στον καθρέφτη της ψυχής μας. Άγνωστες πλέον έννοιες για πολλούς... Και έτσι ξεμπερδεύουμε και τρώμε άπληστα από το βάζο με το μέλι...

Κάπως έτσι την έπαθε και ο γιος του, δεν κατάλαβε ότι τα opengov, οι "Καλλικράτηδες" και οι "Διαύγειες" είναι για πολιτισμένους λαούς και όχι για τους κατσαπλιάδες...

Όσον αφορά το δανεισμό, ναι, δανείστηκε για να βγάλει από την αφάνεια τους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Ο "καταλληλότερος" για ποιους δανείστηκε 35 δις το 2009;

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ

Διάβασα το περσινό/φετεινό best seller του Γερμανού πεσσιμιστή φιλόσοφου Arthur Schopenhauer "Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο", ένα μάλλον αδιάφορο manual στρεψοδικίας που κανονικά θα έπρεπε να πεταχτεί στον "κάλαθο" από τους νουνεχείς και διψασμένους για την αναζήτηση της αλήθειας αναγνώστες του...
Όχι όμως από τους Έλληνες "βιβλιόφιλους" (υπάρχουν άραγε;) που το "καταβρόχθησαν" (13 εκδόσεις σε 1 χρόνο!)...

Ο λόγος;

Η μανία μας να υπερισχύουμε στις συζητήσεις μας (συζητάμε άραγε ή παλεύουμε μονολογώντας παράλληλα;) και, κατά συνέπεια, χρειαζόμαστε "όπλα" για να επιβάλλουμε την άποψή μας, όπλα που απλόχερα μας προμηθεύει το βιβλίο. Άλλωστε, όπως τονίζει ειρωνικά ο φιλόσοφος, "σε μια αντιπαράθεση πρέπει να αγνοήσουμε την αντικειμενική αλήθεια και να επικεντρωθούμε στην υπεράσπιση της θέσης μας"...

Αν κάτι αποδεικνύει την προέλευσή μας από τους "αρχαίους ημών" είναι η κλίση μας στην ρητορική και την στρεψοδικία, "εγγενή έννοια της ποταπότητας της ανθρώπινης φύσης" κατά τον Schopenhauer: στην αρχαιότητα η ρητορική δεινότητα και η διάκριση στον δημόσιο διάλογο αποτελούσαν βασικούς παράγοντες στην αυτοεκτίμηση του ατόμου, γιαυτό και είχαν τόσο μεγάλη επιτυχία οι σοφιστές. Στρατιές γραφιάδων-λογογράφων δημιουργήθηκαν τότε που επ´αμοιβή σού έγραφαν ό,τι ήθελες... Γιαυτό και οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ φιλόσοφοι, ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας, τους περιφρονούσαν βαθύτατα...

Τι χρείαν μαρτύρων έχουμε λοιπόν να αντικρούσουμε τους εκάστοτε Falmereyer; Οι 13 εκδόσεις του βιβλίου αρκούντως εξοπλίζουν το οπλοστάσιό μας...

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ

Μια που το συνολικό πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό δεν προσφέρεται για "καλοκαιρινές" αναλύσεις (θα μιζεριάσουμε πάλι...), λέω να ασχοληθώ σήμερα με κάτι πιο "ανάλαφρο", αν μπορείς βέβαια να χαρακτηρίσεις τα του ποδοσφαίρου ανάλαφρα για τον μέσο Έλληνα...

Ας καταπιαστούμε λοιπόν με τις 2 κύριες φυλές "φιλάθλων" (αν μπορείς βέβαια να χαρακτηρίσεις φιλάθλους τις ορδές των οπαδών...), τους βάζελους και τους γάβρους...
Προφανώς δεν θα ασχοληθώ με τους κάφρους των "θυρών" ούτε και με τους επώνυμους χούλιγκαν στυλ Πρετεντέρη αλλά με τον μέσο οπαδό των 2 ομάδων σκιαγραφώντας το προφίλ του...

Πάμε λοιπόν...

ΓΑΥΡΟΣ

  • Ο μέσος γαύρος ζει και αναπνέει για τον "θρύλο", οι επιτυχίες του είναι βασικό συστατικό της αυτοεκτίμησής του. Δεν του αρκούν τα 10, 15, 20, 30 πρωταθλήματα, θέλει να τα κάνει πάση θυσία 40, 50, 100...
  • Ων αρχοντοχωριάτης ηδονίζεται με τους εγχώριους τίτλους, ειδικά αν έχει επικρατήσει επί του "αιωνίου"... Νομίζω ότι, ακόμα και αν κέρδιζε η ομάδα του το Champions League, θα ήθελε να το τρίψει στη μούρη των μισητών αντιπάλων του, αυτό θα ήταν το κίνητρό του και όχι η ικανοποίηση ότι θα υποστήριζε την πρωταθλήτρια Ευρώπης... Ο αρχοντοχωριατισμός του υποδαυλίζεται και από τις σχετικές κόκκινες φυλλάδες που γράφουν ό,τι μπορείς να φανταστείς, από το ότι "ο Ολυμπιακός, με βάση τις στατιστικές του 2012 είναι σε ψηλότερη θέση από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ" (άκουσον-άκουσον!) μέχρι τα κλασσικά statements "2-0 αντί για 8-0"... Και φυσικά τις διαβάζει: αν δείτε τις κυκλοφορίες των αθλητικών εφημερίδων (ο Θεός να τις κάνει εφημερίδες...), οι κυκλοφορίες του "ΦΩΤΟΣ", του "Γαύρου", του "Πρωταθλητή" απέχουν παρασάγγας από τις υπόλοιπες πράσινες και κίτρινες. Συχνά έχω δει "νορμάλ" (όπως φαίνονται με την πρώτη ματιά) ανθρώπους να διαβάζουν εμβριθώς τις κόκκινες "πατσαβούρες" ενώ αντίθετα δεν έχω δει βάζελους ή χανουμάκια να κάνουν το ίδιο με τις "δικές"τους (για τους ΜΠΑΟΚτσήδες δεν έχω άποψη, φαντάζομαι ότι είναι της ίδιας "συνομοταξίας" με τους γαύρους...). Πάντα προβληματιζόμουν τί ενδιαφέρον μπορεί να διαβάσει κάποιος σε φυλλάδες τέτοιου είδους (όλων των αποχρώσεων, μην παρεξηγηθώ...).
  • Ζει και αναπνέει για να βλέπει τον ΠΑΟ στο καναβάτσο (που φυσικά δημιουργεί, τηρουμένων των αναλογιών, την ανάλογη αντίδραση...): ακόμα και στην "πέτρινη" δεκαετία ('86 - '96) το "Καραϊσκάκη" γέμιζε για να απολαύσουν τις νίκες εναντίον του τότε παντοδύναμου Παναθηναϊκού...
  • Το μάτι του γυαλίζει αν ξεστομίζεις ακόμα και ήπια κριτική κουβέντα εναντίον της ομάδας του: γνωρίζω γλυκύτατο άνθρωπο, αδελφό πραγματικό, που τα μάτια του γύρισαν ανάποδα μόλις αμφισβήτησα τον "θρύλο"! Άλλος φίλος, επιχειρηματίας με τα βιβλία του Πλάτωνα στο προσκεφάλι, βάφεται στα ερυθρόλευκα και πάει ανελλιπώς στο γήπεδο. Είναι σαν τα μέλη "σέκτας" έτοιμοι να πολεμήσουν για το ψυχολογικό δεκανίκι τους...
  • Λατρεύει τους "μεσσίες", Κοσκωτά (πώς να ξεχάσεις την υποδοχή που του επιφύλαξαν όταν κρατούμενος μεταφερόταν με την κλούβα της αστυνομίας το '89...), Κόκκαλη και τώρα Μαρινάκη...
  • Πραγματικά δεν έχω συναντήσει (πολύ θα το ήθελα...) μετριοπαθή, αντικειμενικό ολυμπιακό, θα υπάρχει (δεν μπορεί...), είναι όμως είδος εν ανεπαρκεία...
  • Δεν είναι παράξενο που η πλειοψηφία των επαρχιωτών είναι ολυμπιακοί, τους καλύπτουν όλα τα παραπάνω... Έτσι έχουν εξαπλωθεί σαν μάστιγα σε όλη την Ελλάδα...
ΒΑΖΕΛΟΣ


  • Ως οπαδός της παραδοσιακά πιο μεγάλης ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ομάδας με έδρα το κέντρο της Αθήνας, αστός, μορφωμένος, είναι κλασσικός "πελάτης": πληρώνει για να δει ωραίο ποδόσφαιρο και, αν αυτό δεν είναι εφικτό, αποδοκιμάζει τα ινδάλματά του ακόμα και αν παίρνουν τίτλους. Αυτό φαίνεται και στα εισιτήρια που, ακόμα και την εποχή της παντοδυναμίας του Παναθηναϊκού, είχαν φθίνουσα πορεία όταν η ομάδα δεν έπαιζε καλά...
  • Γι'αυτόν το ποδόσφαιρο είναι just a game, χαίρεται ή λυπάται "στιγμιαία" και το ξεχνάει μετά από λίγο...
  • Αδιαφορεί για "λυτρωτές", λεφτάδες και δεν συμμαζεύεται: το τί έχει ακούσει ο Βαρδινογιάννης (βασικός επί δεκαετίες χρηματοδότης) ακόμα και την εποχή της παντοδυναμίας του είναι πασίγνωστο...
  • Συζητάει κριτικά για την ομάδα του ακόμα και με οπαδούς άλλων ομάδων γιατί δεν παίρνει ψυχολογική δύναμη από τις επιτυχίες της, έχει να ασχοληθεί και με άλλα σοβαρότερα πράγματα...  
  • Είναι γενικά μετριοπαθής, βγάζει ένα προφίλ ηρεμίας και θετικής αύρας. Φυσικά πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις...
Δεν χρειάζεται να πω ποιος μου ταιριάζει περισσότερο...

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

ΟΙ "ΠΕΤΡΕΣ" ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ ΜΑΣ



"Πενηντάρησαν" λοιπόν και, για όλους εμάς τους παλιούς που παραληρούσαμε στην συναυλία τους στην Αθήνα το 1967 (θυμάμαι ότι παρακαλούσα "γονατιστός" τον πατέρα μου να μου δώσει το 500σάρικο του εισιτηρίου για να δω τους "μαλλιάδες") και που παρακολουθούμε την μυθική πορεία τους από τότε μέχρι σήμερα, παραμένουν το ίδιο φρέσκοι και δημιουργικοί γράφοντας, ακόμα και τώρα, αριστουργήματα...

Το μυστικό τους είναι η αστείρευτη βουλιμία τους για ζωή και δημιουργία: ακόμα και τώρα ο Mick Jagger έφτιαξε "παράλληλο" γκρουπ, τους Super Heavy, και γράφει τραγούδια, ο Charlie Watts περιοδεύει στην Ευρώπη επικεφαλής δικού του τζαζ συγκροτήματος, ο Ronnie Wood ζωγραφίζει μανιωδώς και ο Keith Richards, εκτός από το γράψιμο της αυτοβιογραφίας του ("LIFE"), δηλώνει ότι θα βάλει αγγελία για να βρει δουλειά ως κιθαρίστας γιατί "τον τρώνε τα χέρια του που δεν έχει ανέβει στη σκηνή τα τελευταία 5 χρόνια"...

Οι τελευταίες συναυλίες τους (2002 - 2003, 2005 - 2007) ήταν κλάσεις ανώτερες από άλλες νεώτερων performers (είχα την τύχη να τις απολαύσω) και τώρα, στα late sixties τους, ετοιμάζονται για μία ακόμα...

Πού κολλάει η ελληνική πραγματικότητα και τα βαρίδια που κουβαλάει διαμορφώνοντας ένα ολόκληρο λαό;

  1. Σχόλιο "έγκριτου" δημοσιογράφου για τα 50χρονα των Rolling Stones: "μόνο την φωτογραφία τους να δεις...σταφιδιασμένοι, γεμάτοι ρυτίδες, τι άλλο να πείς..."
  2. Οι περισσότεροι που έτρεξαν να προμηθευτούν εισιτήρια για την, τελικά ματαιωθείσα, συναυλία τους στο ΟΑΚΑ το 2006, αλλά και όσοι πήγαν στην συναυλία του 1998 σχολίαζαν (στα ΜΜΕ) ότι το κίνητρό τους ήταν, όχι τόσο η απόλαυση της μουσικής τους (τι να καταλάβουν οι κατσαπλιάδες του κλαρίνου/μπουζουκιού από paint it black, sympathy for the devil κλπ. αφού οι περισσότεροι, όσοι άκουγαν ροκ στη δεκαετία του '60,  αρκούνταν σε Olympians και ελληνικού στίχου ροκιές...), αλλά να δουν ΑΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ και να επιβεβαιώσουν την άποψή τους ότι η ζωή τελειώνει στα 40 και από εκεί και πέρα "καλή ψυχή" (άντε και κάνα χάιδεμα μικρογκομενίτσας για να επιβεβαιώσουν τη λίμπιντό τους)...
Πού να καταλάβουν την ρήση του Mick ("όσο δεν θα χάνω νότες θα τραγουδάω, τίποτα δεν έχει αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν, μόνο λίγο λιγώτερα ναρκωτικά"...), πώς να προσεγγίσουν το φαινόμενο οι πρώιμοι συνταξιούχοι της ΔΕΗ, ΟΤΕ και δεν συμμαζεύεται;

Δείτε τους "σταφιδιασμένους" στα videos του blog και απολαύστε νεανικό σφρίγος και μαγκιά...

Τελικά για ποιο πράγμα να τους ζηλέψουμε, για τη ζωή που ζουν ή για το γήρας που εμπαίζουν;

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

UPSIDE DOWN

Ξέρω, είμαι "φωνή βοώντος..." αλλά θα τα ξαναπώ:

Τα δεδομένα είναι τα εξής:
  1. Ο Παπανδρέου πέτυχε να στήσει εκ του μηδενός μηχανισμό αλληλεγγύης με συμπαθητικό επιτόκιο, όταν δεν μας δάνειζε κανείς. Θυμίζω ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝ από τις ευρωπαϊκές συνθήκες η αλληλοστήριξη των χωρών της ευρωζώνης και αυτός με την επιμονή του το πέτυχε.
  2. Ο πρώτος προϋπολογισμός του ΠΑΣΟΚ που εκπονήθηκε τον Οκτώβριο του 2009 προέβλεπε μείωση του ελλείμματος (που το νόμιζαν στο 12.5%) κατά 3 μονάδες. Άρα μέτρα πήρε αλλά οι αγορές τον "έγραψαν"...Λογικό: αν χρωστάς 100 χιλιάρικα, έχεις μηνιαίο έλλειμμα 5.000, εισόδημα 1000 € και δηλώνεις ότι θα τα μειώσεις στα 95 και το έλλειμμά σου στα 3.000, αλλά τα έσοδά σου θα γίνουν 1.500, ποιος να μην σε θεωρήσει ξεγραμμένο; Έτσι και εμείς: με 300 δις χρέος, πρωτογενές έλλειμμα 24 δις το 2009, πού πας ρε Καραμήτρο ξεβράκωτος στα αγγούρια μειώνοντας το πρωτογενές έλλειμμα κατά 3 μονάδες; 10 θα έπρεπε να το μειώσεις για να σε δανείσουν πάλι, γινόταν;
  3. Αν δεν υπήρχε το μνημόνιο, η ύφεση θα ήταν ακόμα χειρότερη γιατί θα έπρεπε να βρεθούν "με τη μία" 24 δις τουλάχιστον... Από πού; Τα περί Ρώσων και λοιπών "ευεργετών" δεν νομίζω ότι αξίζουν σχολιασμό...
  4. Το μνημόνιο ΔΕΝ εφαρμόστηκε τουλάχιστον στο σκέλος των μεταρρυθμίσεων για τις οποίες έκανε κάποια δειλά βηματάκια το ΠΑΣΟΚ (ο ΓΑΠ δηλαδή) έχοντας τους πάντες απέναντι. Το μόνο που εφαρμόστηκε ήταν το εύκολο, οι οριζόντιες περικοπές...
  5. Ο Έλληνας δεν κατάλαβε ότι το φάρμακο είναι μεν πικρότατο, η εναλλακτική λύση όμως ήταν/είναι ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΙΚΡΟ φάρμακο, η πλήρης κατάρρευση!
Με αυτά λοιπόν τα δεδομένα ποιο θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να ήταν το αποτέλεσμα των εκλογών του Μαϊου σε μια σοβαρή χώρα;
  1. Το ΠΑΣΟΚ σκληρά λαβωμένο για να καταλάβει ότι ΘΕΛΟΥΜΕ (θέλουμε;) να αλλάξει τα κακώς κείμενα και επιτέλους να βάλει κάτω τη γκλάβα του και να σταματήσει τα εύκολα (περικοπές) κάνοντας αυτά που πρέπει για να γίνουμε επιτέλους "ευρώπη"...
  2. Τη ΔΗΜΑΡ δηλ. τη σοβαρή Αριστερά με φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό για να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ σε προοδευτική κατεύθυνση...
  3. Τη ΝΔ, αν και δεν θά'πρεπε (αυτούς που άφησαν "θωρακισμένη" την οικονομία), αλλά τι να κάνουμε, δεν μπορεί να εξαφανιστεί ένα ιστορικό κόμμα με βάσεις στην κοινωνία. Άντε και επειδή ο Σαμαράς ακούει Rolling Stones...
  4. Το ΚΚΕ επειδή εκφράζει σθεναρά την ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ εναλλακτική λύση...
  5. Τον ΣΥΡΙΖΑ τιμωρώντας τον για το μπάχαλο που είναι το "ευαγγέλιό" του έχοντας πάρει μυρωδιά τι επιδιώκουν αυτοί που τον υποστηρίζουν: κανείς, ρε γαμώτο, δεν προβληματίζεται γιατί Τράγκας και Κουρής τον υποστηρίζουν ανερυθρίαστα;
  6. Τον ΛΑΟΣ για τις διαρκείς κωλοτούμπες του...
Κάπως έτσι φανταζόμουν το πολιτικό σκηνικό, αυτός είναι ο (ουτοπικός) κόσμος μου...

Καλό βόλι λοιπόν την Κυριακή, με το καλό και πάλι η "ένδοξη" δραχμούλα μας!

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ "ΑΓΑΝΑΚΤΟΥΜΕ"...

Ακούω από έκπληκτους φίλους πώς είναι δυνατόν να έχει γιγαντωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο πολύ, τόσο ξαφνικά...

Να παίρνουν τα φασιστοειδή της "Χρυσής Αυγής" απίστευτα ποσοστά σε μια κοινωνία που περηφανεύεται επί δεκαετίες για την αταλάντευτη προσήλωσή της στην πεμπτουσία της δημοκρατίας...

Φίλοι, προς τι η έκπληξη;

Eδώ και πολλά χρόνια ακούμε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ να διατυμπανίζουν (ακόμα και την περίοδο παντοδυναμίας ΠΑΣΟΚ/ΝΔ) ότι "είναι με τον ΣΥΝ" ή ότι για τους λαθρομετανάστες "ένας Παπαδόπουλος χρειάζεται".
Ήλθε λοιπόν η ώρα, από τη στιγμή που οι "χορηγοί" (ΠΑΣΟΚ/ΝΔ) δεν μπορούν να τους "εξυπηρετήσουν" (και άρα να τους ψηφίζουν διαχρονικά όχι γιατί τους πίστευαν αλλά γιατί περίμεναν να επωφεληθούν από την "χορηγία"), να ψηφίσουν αυτό που επιτάσσει η πολιτική κοσμοθεωρία τους...
Άλλωστε, νομίζω, το σύνθημα "Γιώργο προχώρα άλλαξέ τα όλα" επεδίωκε όχι να αλλάξουν τα κακώς κείμενα ΓΕΝΙΚΑ, αλλά να φύγουν τα τότε λαμόγια και να "έλθουμε εμείς".
Γιαυτό εξοργίστηκαν οι περισσότεροι με το "λεφτά υπάρχουν" (περίμεναν να τους τα μοιράσει ο ΓΑΠ), γιαυτό δεν πολυακούστηκαν διαμαρτυρίες για τις απάτες με τα επιδόματα (από ΚΑΝΕΝΑ κόμμα, από ΚΑΝΕΝΑ "αγανακτησμένο")...
Πιστεύω επίσης ακράδαντα ότι η οργή για τον Τσοχατζόπουλο δεν είναι και τόσο ειλικρινής: πείτε μου σας παρακαλώ, πόσοι από τους φωνασκούντες δεν θα ήθελαν να είναι σε θέση ευθύνης και να πάρουν το "κατιτίς τους"... Το ακούς άλλωστε συχνά για δημόσιους λειτουργούς: "γιατί σκίζεται τόσο πολύ, για την ψυχή της μάνας του;".  Κατά βάση μαλάκα απρόσεκτο τον θεωρούν, αυτοί θα τα κατάφερναν καλύτερα: γνωρίζω για συνταξιούχο ΔΕΚΟ που περηφανεύεται για την παχυλή σύνταξή του και την καπατσοσύνη του που επί 28 χρόνια δεν πάτησε στο γραφείο του κάνοντας τον υδραυλικό στην ελεύθερη αγορά ("κονόμησα τρελλά")...

Και δεν νομίζω ότι το λένε γιατί αποτυπώνουν, με την φράση αυτή, την υπάρχουσα, εδώ και δεκαετίες, νοοτροπία, ΕΝΔΟΜΥΧΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ εκφράζουν!
Άλλωστε το trend που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια για απόκτηση ενός πτυχίου "ό,τι νάναι" και κατάληψη μιας θέσης στο δημόσιο δεν οφείλεται ΜΟΝΟ στην προσδοκία του αξιοπρεπούς μισθού και την σιγουριά της μονιμότητας: "όλο και κάτι θα προκύψει" σου λένε...
Είναι άλλωστε γνωστοί "οι πλειστηριασμοί" που γίνονταν (γίνονται;) στις εφορίες για την κατάληψη των θέσεων-φιλέτων...

Τώρα λοιπόν που "το καινούργιο κοσκινάκι" υπόσχεται διορισμούς στο δημόσιο και διατήρηση των κεκτημένων, έβγαλε στην επιφάνεια ο νεοέλληνας κατσαπλιάς ΤΑ ΕΣΩΨΥΧΑ του, τις πραγματικές επιθυμίες του...

Άρα η έκπληξή σας, φίλοι, είναι εκτός τόπου και χρόνου...

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΙΣ ΑΤΟΠΟΝ ΑΠΑΓΩΓΗΣ

Τι ΔΕΝ θα ψηφίσω:
  1. Νέα Δημοκρατία γιατί
  • Διέλυσε την Ελλάδα την καταραμένη 5ετία της
  • Ο μαλάκας αρχηγός της, αντί να υπερθεματίσει το μνημόνιο και να γαμάει τον Παπανδρέου για τις καθυστερήσεις/αστοχίες του ούτως ώστε να γίνουν επιτέλους οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, νομιμοποίησε με την αντιμνημονιακή υστερία του (για καθαρά κομματικούς λόγους, άσχετα αν του γύρισε μπούμεραγκ) την "κάθοδο" των νοικοκυραίων στο πεζοδρόμιο
  • Με την μανία του να γίνει πρωθυπουργός προκάλεσε τις εκλογές στη χειρότερη δυνατή στιγμή: κάνεις, ρε μαλάκα, εκλογές με τον κόσμο στα κάγκελα έχοντας κάνει 10 σβούρες πολιτικής;
   2.   ΣΥΡΙΖΑ γιατί
  • Εμπορεύεται ο αλήτης την απόγνωση του λαού υποσχόμενος μαγικές λύσεις ΧΩΡΙΣ τα λεφτά Ευρωπαίων και ΔΝΤ και έχοντας φουσκώσει τα μυαλά του κόσμου για φορολόγηση ΜΟΝΟ των πλούσιων. Αν ήταν τόσο εύκολο, ρε μάγκα μου, τότε γιατί δεν το εφαρμόζουν και οι υπόλοιποι (Πορτογάλοι κλπ.); Γιατί όλοι λένε ότι ΟΛΕΣ οι λύσεις νοικοκυρέματος είναι επώδυνες; Τους πολλούς φτωχούς/μικρομεσαίους βαράνε, γιατί, αν μαζεύονταν τα λεφτά από την υπερφορολόγηση των πλουσίων, τότε δεν θα μιλάγαμε για δύσκολες/επώδυνες πολιτικές (αυτός που βγάζει 500 χιλιάρικα το χρόνο και τα μισά και περισσότερα να του πάρουν δεν θα πονέσει τόσο όσο ο υπαλληλάκος που τα 1000 του τα κάνουν 700). 
  • Υποστήριξε, στο μένος του για μπάχαλο, ακόμα και την πιο αντιπαθή τάξη, του ιδιοκτήτες ταξί (και όχι τους ΟΔΗΓΟΥΣ...) και κάλεσε σε ανυπακοή ακόμα και τους πρυτάνεις σε ψηφισμένο νόμο (με συντριπτική πλειοψηφία). 
  • Το πρόγραμμά του είναι άλλης εποχής: διορισμοί στο δημόσιο, επανακρατικοποιήσεις ΔΕΚΟ, καμμία κουβέντα για άνοιγμα επαγγελμάτων κλπ. Άσε που ΔΕΝ έχει πρόγραμμα: ο πολύς Δραγασάκης, σε συνέντευξη στον Παπαχελά, μιλούσε για κοινά μέτωπα με Ολλάντ που ΘΑ οργανώσει, για αντίσταση που ΘΑ κάνει, για στοιχεία και δεδομένα που ΘΑ αξιολογήσει κλπ.κλπ. Για να μην αναφερθώ σε Στρατούληδες, Λαφαζάνηδες και Γλέζους...
  •  Το συνοθύλευμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ έχεις την εντύπωση ότι αν έπαιζαν ποδόσφαιρο, θα έκαναν ψηφοφορία σε ποια γωνία να χτυπήσουν το πέναλτι. Κόμμα δεν είναι, είναι άθροισμα γκρουπούσκουλων...
  • Το κυριώτερο: από την πολλή ιδεοληψία και τα ηρωικά σαλπίσματα πολύ φοβάμαι ότι, από τυχαίο γεγονός π.χ. κάποια κοτσάνα του Σόιμπλε, θα καταγγείλουμε το μνημόνιο (αυτό δεν λέει;) και τότε, καλωσήλθες δραχμούλα μας (αυτό δεν ευαγγελίζεται ο Λαφαζάνης και ο πρώην μέντορας του "πρωθυπουργήσιμου" Αλαβάνος;)
    3.   ΚΚΕ γιατί δεν πιστεύω στον κομμουνισμό....

    4.    Καμμένο, Καρατζαφέρη, Χρυσή Αυγή (χωρίς σχόλια...)

    5.    ΔΗΜΑΡ γιατί
  • Δεν μπορώ να καταλάβω τι λέει/θέλει: μέσα στο ευρώ χωρίς μνημόνιο,    επαναδιαπραγμάτευση, ναι μεν αλλά δηλονότι και γαμώτο, έχω μπερδευτεί...
Τι μένει;

Ο μουντός, ξεφτισμένος πράσινος ήλιος, κουρασμένος, πολυφορεμένος, σέρνει τα βήματά του έχοντας πεταχτεί στη γωνία σαν στυμμένη λεμονόκουπα, διοικούμενος από ένα φαφλατά που, αφού υπέσκαψε τον μοναδικό κοσμοπολίτη που έχει στις τάξεις του, κατάλαβε πόσα απίδια έχει ο σάκκος και (ίσως) ωρίμασε....
Το ΠΑΣΟΚ που δεν αρέσει πια, που όμως, μόνο εναντίον όλων, έπεσε μέσα στα σκατά και προσπάθησε να ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ κάποια πράγματα που δεν έγιναν σε 30 χρόνια (και εμείς ζητούσαμε να έχουν γίνει σε 2...).
Που ξεκίνησε να βάζει ΚΑΠΟΙΕΣ βάσεις για πάταξη της φοροδιαφυγής (αυτόφωρο, ίδρυση οικονομικής αστυνομίας), της αδιαφάνειας (Διαύγεια), να "μαζέψει" το σπάταλο κράτος (προσπαθούμε να φέρουμε τα πρωτογενή ελλείμματα εκεί που τα παρέδωσε ο Σημίτης το 2004...), να περιορίσει τις σπατάλες των σκανδαλωδών επιδομάτων, της υπερσυνταγογράφησης κλπ.
Που ήταν αρκούντως ΗΛΙΘΙΟ (ο ΓΑΠ δηλαδή) και, αντί να πετάξει την καυτή πατάτα από πάνω του όταν ανακάλυψε τις λοβιτούρες της ΝΔ (αρχές του 2010) ρωτώντας τον "κυρίαρχο" λαό ΤΟΤΕ, προτίμησε να πάρει πάνω του το σταυρό του μαρτυρίου με το βαρύτατο τίμημα της σχεδόν ολοκληρωτικής εξαφάνισής του κάνοντας μια απέλπιδα προσπάθεια μόνο (ΜΟΝΟΣ ο ΓΑΠ, οι βαθυπασόκοι τον υπονόμευαν) εναντίον όλων (κομμάτων αλλά ΚΑΙ κοινωνίας!)...
Που, διάολε, πέτυχε να μας δίνουν οι Ευρωπαίοι (οι λαοί, μην το ξεχνάμε...) κολοσσιαία ποσά με ανταγωνιστικό επιτόκιο (ποιος σε δανείζει σήμερα με επιτόκιο 3.8%;), να μας χαρίζουν μέρος του χρέους και να μας κάνουν ευκολίες πληρωμής (περίοδοι χάριτος) στήνοντας χρηματοδοτικούς μηχανσμούς ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ...

Επειδή λοιπόν επί δεκαετίες αναρωτιόμουν (όπως υποτίθεται αναρωτιόταν ΟΛΟΣ ο λαός) γιατί κάποιοι πολιτικοί δεν αναλάμβαναν το πολιτικό κόστος γινόμενοι "καμικάζι", Ε, ΔΙΆΟΛΕ, έγινε αυτό, έστω άτσαλα/δειλά, αλλά ΕΓΙΝΕ...

Και οφείλω να το αναγνωρίσω...

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

ΠΕΔΙΟΝ ΔΟΞΗΣ ΛΑΜΠΡΟΝ!

"Σοφέ" μου λαέ, Σήκωσες στα ουράνια αυτούς που σου έταξαν εναλλακτικούς, αδάκρυτους δρόμους... Χλεύασες τους "αυτοδύναμους" στέλνοντάς τους στα τάρταρα... Επιβράβευσες τους "αδούλωτους" περιμένοντας να στηθούν τα δικαστήρια και οι κρεμάλες... Έστειλες τους ναζιστές στη Βουλή, φαντάζομαι, Καλαβρυτινέ, γιατί θα έχει γεμίσει το μαρτυρικό χωριό σου με λαθρομετανάστες (τι άλλο να σκεφτώ άραγε;)... Εξαφάνισες τους προδότες που, μαλάκες όντες, πήραν εν τη αγνοία τους, την καυτή πατάτα πριν από 2.5 χρόνια στήνοντας εκ του μηδενός χρηματοδοτικούς μηχανισμούς όταν είχαν κλείσει ΟΛΕΣ οι κάνουλες (παρεπιπτόντως το πουλαίν σου, ο Τσίπρας, σε συνέντευξη στο ΒΗΜΑ το Φεβρουάριο του 2010 ζητούσε ακριβώς αυτό!)... Και τώρα τι;; Βλέπεις τους βλαχοαλαζόνες ΣΥΡΙΖίτες τρομοκρατημένους μπροστά στην ευθύνη που τους έδωσες να νοσταλγούν το πεζοδρόμιο που εκείνοι εξέθρεψαν... Μαθαίνεις για τους "καμμενοχαϊκάληδες" ότι στήνουν φάρσες σε εντολοδόχους διερευνητικής εντολής σχηματισμού κυβέρνησης... Εξιτάρεσαι με την κολοκυθιά που παίζεται αυτές τις μέρες για το σχηματισμό κυβέρνησης και, φαντάζομαι, το απολαμβάνεις (αλλιώς δεν θα διέλυες τον τρισκατάρατο δικομματισμό).. Απολαμβάνεις το πελιδνό ύφος του Σαμαρά και τα κομμένα φτερά του Βενιζέλου και πανηγυρίζεις για την εξαφάνιση των "κηπουρών"... Άντε λοιπόν, μάγκα και καραμπουζουκλή ελληναρά μου, να δω πώς θα κυβερνηθείς τώρα... Υποπτεύομαι, εδώ είσαι και εδώ είμαι, ότι η συζήτηση τον Ιούνιο, μετά την διαφαινόμενες νέες εκλογές, θα επικεντρώνεται σε κατάρες στον ΓΑΠ, που ο άθλιος δεν πήρε τα τσάμπα λεφτά των Ρώσων, Κινέζων και Αράβων τότε που του τα έδιναν χωρίς όρους και μας έβαλε στο λούκι του μνημονίου. Γιατί δεν νομίζω να περιμένεις ότι τα σκληρά καρύδια, Σόιμπλε, Μέρκελ και σία, θα κιοτέψουν μπροστά στους "γίγαντες" Τσιπροκαμμένους που θα έχουν πάρει αέρα τα πανιά/μυαλά από την νίκη του Hollande... Για να μην παρεξηγηθώ: ΑΓΑΛΜΑ θα στήσω σε όποιον καταφέρει να βρει και να υλοποιήσει "αναίμακτο" εναλλακτικό δρόμο σε απάνεμα νερά και θα ζητήσω από αυτό το ταπεινό blog μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ από όλους αυτούς που μετά μανίας προσπάθησα να πείσω για την αναγκαιότητα και τον μονόδρομο του μνημονίου... Σαν μη τυπικός Έλληνας ξέρω να παραδέχομαι τα λάθη μου...

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

ΜΑΥΡΟ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΤΖΗ!


Τελικά, ρε παιδιά, ο ΓΑΠ πρέπει να γίνει θέμα διδακτορικού της ψυχιατρικής...


Μαθαίνω για τη συνέντευξη του ελληνο-ρώσου βουλευτή Ιβάν Σαββίδη (επίδοξου επενδυτή στον ΠΑΟΚ και προέδρου της ρωσικής ομοσπονδίας μπιλιάρδου...) όπου αναφέρεται ότι οι Ρώσοι έδιναν ΤΣΑΜΠΑ λεφτά αλλά ο άθλιος δεν απάντησε ποτέ στην πρόταση...


Διαβάζω στην έγκυρη ΑΥΡΙΑΝΗ ότι ο Πούτιν πρότεινε στον "προδότη" 100 δις με αντάλλαγμα το Νεώριο Σύρου να γίνει ρωσική ναυτική βάση και αυτός αρνήθηκε και βγαίνω από τα ρούχα μου...


Το επιβεβαιώνει ο κολοσσός της αντικειμενικής ενημέρωσης ΚΟΝΤΡΑ channel μιλώντας για επιτόκιο 2-3% και γίνομαι ακόμα πιο έξαλλος που ο αλήτης προσέφυγε στους Ευρωπαίους (άσχετο: ο πολύς Βαρουφάκης είπε, με μεγάλη μου έκπληξη, ότι "ήταν αναπόφευκτη και σωστή η προσφυγή στους φυσικούς συμμάχους μας"..) με επιτόκιο ληστρικό (4.5% που κατέβηκε με το 2ο μνημόνιο στο 3.8%, σιγά τα ωά!)...


Τελικά ο ΓΑΠ πρέπει είναι ψυχοπαθής, δεν εξηγείται αλλιώς:


Του έδιναν λεφτά τσάμπα, μπορούσε να γίνει λαϊκός ήρωας (ποιος θα είχε αντίρρηση να δοθεί το Νεώριο στους αδελφούς μας Ρώσους, το σύνθημα «έξω οι βάσεις του θανάτου» αφορά βέβαια ΜΟΝΟ τις αμερικανικές, όχι  τις ρώσικες, αυτές είναι «καλές»...) και αυτός ο άθλιος προτίμησε (σαν λακές των ευρωπαίων και των αμερικάνων που είναι) να μην αλλάξει τις γεωπολιτικές ισορροπίες της χώρας (σκέψου να είσαι στο ΝΑΤΟ και να δίνεις βάσεις στους Ρώσους...) και να ζητήσει βοήθεια από τους φυσικούς μας συμμάχους, τους ευρωπαίους...


Κόλλησε ο μαλάκας στο δεδομένο ότι, ακόμα και αν ήθελε να πάρει τα ρώσικα λεφτά, ίσως να ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ σαν μέλος της Ευρωζώνης, όπου αυτοί οι άθλιοι τραπεζίτες και οι ναζί Μέρκελ και Σόιμπλε μπορεί να του έλεγαν ότι η λύση θα έπρεπε να είναι ευρωπαϊκή ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ (τι διάολο κοινό νόμισμα έχουμε;): είναι σαν να θέλει η Περιφέρεια Θράκης να ζητήσει δάνειο από τους Κινέζους χωρίς να έχει την έγκριση του Υπουργείου Οικονομικών!

Προτίμησε να γυρίσει τον κόσμο όλο για να μας καταστρέψει, χωρίς όφελος για τον ίδιο (ούτε ΓΓ του ΟΗΕ δεν έγινε), ενώ του έδιναν τσάμπα χρήμα...

 Άσε που έβαλε στο τρυπάκι και τους αθώους Πορτογάλους και Ιρλανδούς που οι καημένοι δεν είχαν την τύχη να έχουν τέτοιους φίλους όπως εμείς τους ανιδιοτελείς ορθόδοξους αδελφούς μας Ρώσους και κατέφυγαν στον τρισκατάρατο μηχανισμό στήριξης (που αυτός ο τιποτένιος έστησε εκ του μηδενός)...

Πραγματικά ο άνθρωπος είναι για τα μπάζα, δεν κατέστρεψε μόνο "τον ομφαλό της γης", διαλύει όλο τον ευρωπαϊκό Νότο: στο τσαφ τη γλύτωσαν οι φασίστες Ιταλοί (ε βέβαια, φασίστες είναι αφού ανέχονται να κυβερνιούνται από τεχνοκράτες και δεν κάνουν εκλογές όπως εμείς, οι εφευρέτες της δημοκρατίας...), οσονούπω ακολουθούν και οι Ισπανοί. Όλοι αυτοί, ένα ανεξήγητο πράγμα, ακολουθούν παρόμοια συνταγή...

Και όχι μόνο αυτό: δεν άκουσε τον "πατριωτικότερο" που ωρυόταν για μείωση των φορολογικών συντελεστών σαν το "κλειδί" που θα μας απογείωνε με μαγικό τρόπο (κρίμα: ακόμα δεν τον έχουν προτείνει για νόμπελ οικονομίας!) και προτίμησε να μας γαμήσει στους φόρους ενώ θα μπορούσε, εκτοξεύοντας την οικοδομική δραστηριότητα, να μαζέψει τα λεφτά που χρειαζόμασταν από τους αυξημένους τζίρους που αναπόφευκτα θα δημιουργούνταν (ως γνωστόν ο Έλληνας επιχειρηματίας, μόλις του μειώσεις τους φόρους ξεσκίζεται στις επενδύσεις και απορροφά την ανεργία, ο δε Έλληνας καταναλωτής τρέχει αμέσως και ξεπληρώνει τα τραπεζικά δάνειά του και αγοράζει μετά μανίας ελληνικά καταναλωτικά προϊόντα...) και να παίξει τα ωραία παιχνιδάκια του με τα οποία είναι κολλημένος: φωτοβολταϊκά, ανάπλαση του Φαλήρου, πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου και δεν συμμαζεύεται...

Εκτός και αν δεν είναι ψυχοπαθής (σαδομαζοχισμός πρέπει να είναι ο επιστημονικός όρος της ασθένειάς του) αλλά πραγματικά πουλημένος προδότης σε αντίθεση με τον πατέρα του (όπως μας διαβεβαιώνει στην συνέντευξη του ο κολοσσός Σαββίδης)...

Μαύρο λοιπόν στον αλήτη, μαύρο και γιαούρτωμα όπου τον βρείτε!!!



Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ

Ο κόσμος είναι οργισμένος. Για να δούμε λοιπόν για ποιο λόγο:

  1. Γιατί τελείωσε το πάρτυ των εύκολων δανεικών της προηγούμενης δεκαετίας και οι συνακόλουθες σπατάλες ("πάρε κόσμε")
  2. Γιατί οι αναγκαίες προσαρμογές έγιναν απότομα, δηλαδή σε 2 χρόνια επιχειρήθηκε να γίνουν αυτά που έπρεπε να γίνουν σε 20
  3. Γιατί ό,τι γίνεται γίνεται υπό την εποπτεία των ξένων (και ως γνωστόν του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει και μην του θίξεις την περηφάνια του)
  4. Γιατί οι πολιτικοί (δηλαδή ο ΓΑΠ) τον κορόιδεψε με το "λεφτά υπάρχουν"
  5. Γιατί το τρισκατάρατο μνημόνιο έφερε ύφεση
  6. Γιατί τα λεφτά που μας δίνουν πάνε ουσιαστικά για αποπληρωμή των δανεικών και όχι για πληρωμή συντάξεων/μισθών
  7. Γιατί, αντί για το μαρτύριο της σταγόνας, έπρεπε μια και έξω να χρεοκοπήσουμε για να ξεκινήσουμε από την αρχή, ενώ ο άθλιος ΓΑΠ προσπάθησε να το αποτρέψει.
Αυτοί είναι οι 7 προφανείς λόγοι...

Λόγος 1
Δεν ομολογείται, αλλά αυτός ο λόγος είναι η αιτία της θλίψης των τυφλών της Ζακύνθου, των συνταξιούχων-μαϊμού και λοιπών λαμόγιων, αλλά και όσων αλόγιστα έβαλαν το κεφάλι τους στο ντορβά των διακοποδανείων, των στεγαστικών για πολυτελή εξοχικά κλπ.

Λόγος 2
Ομολογείται(;) λοιπόν ότι οι προσαρμογές ήταν μεν αναγκαίες αλλά, βρε αδελφέ, πιο μαλακά, λάου-λάου, όχι τόσο βίαια... Η γνωστή δηλαδή συνταγή της αέναης κουβέντας που δεν καταλήγει πουθενά ("όποιος δεν θέλει να ζυμώσει...").
Θυμίζω ότι, όποτε θαρραλέοι πολιτικοί έκαναν (ή προσπάθησαν να κάνουν) 2-3 σωστά πράγματα, εμείς, ο αγνός και διψασμένος για μεταρρυθμίσεις λαός, τους ρίξαμε στον καιάδα (Πεπονής με το ΑΣΕΠ, Γιαννίτσης με το Ασφαλιστικό, Γιαννάκου με την αξιολόγηση των πανεπιστημίων)...

Λόγος 3 (αλληλένδετος με τον 2)
Ασχολίαστο: οι ξένοι μας φταίνε πάλι... Ή είναι σωστές οι μεταρρυθμίσεις ή όχι... Αν ναι, τότε, αφού δεν τις κάναμε επί 10ετίες, ας τις κάνουμε σύντομα υπό την εποπτεία αυτών που ξέρουν πώς γίνεται η δουλειά. Άρα, όσοι αντιδρούν, είναι επί της ουσίας υποκριτές ή ρομαντικοί που αφήνονται στα "χάδια" Καμμένων και ονειροπόλων (στην καλύτερη περίπτωση) αριστερών...

Λόγος 4
Ο άτιμος ο ΓΑΠ... Εκεί που νομίζαμε ότι οι πανθομολογούμενες σπατάλες θα μαζεύονταν και θα κατέληγαν σε επιδοματάκια για τις τσεπούλες μας...

Λόγος 5
Το άτιμο το μνημόνιο κατέστρεψε την "θωρακισμένη" οικονομία που μας κληροδότησε ο "καταλληλότερος"...
Όμως ακόμα και ο Σαμαράς παραδέχτηκε ότι "η Ελλάδα δεν αντέχει ΠΕΝΤΕ χρίνια συνεχούς ύφεσης", άρα η "θωρακισμένη" ήταν αέρας κοπανιστός...

Λόγος 6
Αστειότητες: Χώρα με πρωτογενές έλλειμα 24 δις το 2009 ( + 10 δις για τοκοχρεολύσια) χρειάζεται ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ τα 24 για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.
Για τα 10 να το δεχτώ, αν και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πρέπει να αποπληρώσω την ευμάρεια που μου χάρισαν τα δανεικά της προηγούμενης 10ετίας.
Και όμως θά'πρεπε να το καταλάβω: ποιος δανειολήπτης δεν θά'θελε να του χαρίσουν τα χρέη του ειδικά αν είναι Έλληνας που έχει αναγάγει σε "επιστήμη" το "δανεικά και αγύριστα";
Άρα προφανής και δικαιολογημένος αυτός ο λόγος, μπαταξήδες γαρ από κούνια...

Λόγος 7
Θα πεινάγαμε για αρκετά χρόνια αλλά μετά, ποιος μας πιάνει, η οικοδομική δραστηριότητα θα εκτιναζόταν (θα κτίζαμε όποιο ελεύθερο οικόπεδο, πλατεία, δάσος έχει απομείνει), οι εξωστρεφείς βιομηχανιάρες μας θα κατέκλυζαν τις ξένες αγορές με πάμφθηνα προϊόντα (όπως γινόταν όταν είχαμε την τιμημένη δραχμούλα μας) και θα χεζόμασταν στο τάληρο χωρίς να έχουμε ανάγκη τα καταραμένα ευρώπουλα των Γότθων...
Σωστό αλλά μετά γύρισα από το άλλο πλευρό...

Αλλά, ρε πούστη μου, δεν άκουσα κανέναν να διαμαρτύρεται για τον ΟΓΔΟΟ λόγο (που κανείς δεν τολμά να αναφέρει):
Την ευκαιρία που χάσαμε, υπαιτιότητι "κολοσσών" όπως ο Ρέππας, να ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΟΥΜΕ, να ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΥΤΟΥΜΕ, ώστε τα παιδιά μας να μην βαρύνονται με τις δικές μας "δανεικοδίαιτες" αμαρτίες!

Αν αυτός ήταν ο λόγος της οργής πρώτος θα ήμουν "στη γραμμή του αγώνα"...

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

ΝΕΟΕΛΛΗΝΟΣ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ


Από το "ερεθιστικό" βιβλίο του Στέλιου Ράμφου "Ο καημός του ενός":

"Μας κατέχει η νοοτροπία επαρχιωτών λογίων. Μπορεί να μην το νοιώθουμε και να μην μας ενοχλεί, επειδή αποτελεί στοιχείο του είναι μας, καταβάλλουμε ωστόσο εξακολουθητικά το βαρύ λύτρο της πνευματικής μιζέριας. Ο επαρχιώτης λόγιος είναι χαρακτήρας και όχι εξωτερικός προσδιορισμός. Κατά βάθος πρόκειται για άτολμο άτομο, καθηλωμένο σε νεανικά βιώματα και διαβάσματα, τα οποία αναβαπτίζει φραστικά στο επικρατούν ιδεολογικό ρεύμα της εποχής και του περιβάλλοντός του. Η ανησυχία του δεν ξεπερνά την επιβεβαίωσή του και η ανασφάλειά του τον κάνει τυραννικά απαιτητικό. Τίποτε στο διανοητικό του στερέωμα δεν υπερβαίνει εν τέλει το φράγμα της νευρώσεώς του, καμμία ρωγμή στον ορίζοντα δεν αφήνει να περάσει μέσα του το ζωτικό σφρίγος της πάλης των ιδεών. Παρακολουθεί τα γεγονότα για να ασφαλισθεί, χωρίς κατά βάθος να τα σκέπτεται και ιεραρχεί μέσα του τα πάντα για να κρατεί θέση στον εαυτό του. Το αίτημα αυτής της θέσεως κάνει την λογική του αποπνικτική και αφαιρεί από την ζωή του την αληθινή αγωνία της ελευθερίας.
Το κενό της αγωνίας τον σπρώχνει σε ηθική ρητορεία, μεγαληγορία καταγγελτική, η οποία στεγνώνει την ύπαρξη από κάθε χυμό του αισθήματος, από κάθε γενναιοδωρία.
Με περιεχόμενο την κοινοτυπία και ρεαλισμό την αίσθηση της προσωπικής του υποχονδρίας δεν διακινδυνεύει τίποτε. Σέρνεται πίσω από το ύφος του, κρύβεται μέσα στην ηθική του.

Με τέτοιον εσωτερικόν εγκλωβισμό πώς να πάρει απόσταση από τον εαυτό του και να σταθεί με καθαρό μάτι απέναντι στα πράγματα, να τα αντιμετωπίσει ως όντα καθ'εαυτά και δι'αυτά, όχι ως όντα για εκείνον;"

Τά'πε όλα:

Με "τσιμενταρισμένες" αντιλήψεις "εκ νεότητος", βολεμένος σε στερεότυπα της "ομάδας" στην οποία ανήκει (οικογένεια, συγγενολόι, χωριό, συντεχνία, ποδοσφαιρική ομάδα) βγάζει φτηνούς "δεκάρικους" με σκοπό να επιβεβαιώσει τις παγιωμένες αντιλήψεις του και τα πιστεύω του επιδιώκοντας το χειροκρότημα των ακροατών του...
Καμμία αναζήτηση της αλήθειας, φοβάται γαρ τυχόν ρωγμές στο "τσιμέντο" του...

Καληνύχτα και καλή τύχη, νεοέλληνα...

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΟΙ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ


Πήγα χτες, Μ.Τρίτη, να ακούσω το τροπάριο της Κασσιανής στον Άγ. Γεώργιο στην πλατεία Καρύτση. Ήταν μια "όαση" αυτιών και ματιών!

Τα αυτιά μου ευφράνθηκαν από τις ψαλμωδίες της δυτικότροπης ανδρικής χορωδίας που μας πήγε στα ουράνια! Κιχ δεν ακουγόταν (σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες εκκλησίες όπου το "Καρρά/ Πανταζή στυλ" των ΓΚΑΡΙΣΜΑΤΩΝ των λεγόμενων βυζαντινών ψαλτών σε ωθεί να τους πετάξεις γαρύφαλλα)...

Τα μάτια μου κοίταξαν με συμπόνοια το εκκλησίασμα: μεσήλικες/ηλικιωμένοι ΒΕΡΟΙ Αθηναίοι (φαινόταν από το ντύσιμο, στάση, βλέμμα, χαμόγελο...) παρακολουθούσαν εκστασιασμένοι αυτή τη "μυσταγωγία" που κορυφωνόταν από την διάχυτη ευσέβεια του νέγρου ορθόδοξου ιερέα... Ένοιωσα συμπόνοια και μαζί θλίψη: όλοι εμείς που αγαπήσαμε αυτή την πολύπαθη πόλη, ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ, βλέπουμε να την καταστρέφουν οι αγροίκοι καράβλαχοι που μας κουβαλήθηκαν διαχρονικά και δεν την είδαν ΠΟΤΕ σαν δική τους νοσταλγώντας τα χωριά τους (που τα κατακλύζουν στις γιορτές για να ξαναμυρίσουν την οικεία τους βαρβατίλα)...

Πού καταντήσαμε...
Θυμάμαι, παιδί στην δεκαετία του '60, πόσες εκκλησίες είχαν χορωδίες τουλάχιστον στην Αθήνα μας. Μετά οι ορδές των άξεστων μας ΕΠΕΒΑΛΑΝ την βυζαντινή ψαλμωδία που, προσωπικά, ακόμα και με "καλλίφωνους" ψάλτες (δεν υπάρχουν αλλά ας μην το κάνουμε θέμα...) με απωθεί τα μάλα.

Αποτέλεσμα;
Γεμίσαμε wannabe μπουζουκόβιους που βγάζουν τα απωθημένα τους στο αναλόγιο και δοκιμάζουν την υπομονή και τα νεύρα μας, με αποτέλεσμα να τρέχουμε κατατρεγμένοι να ηρεμήσουμε τα αυτιά μας στις ελάχιστες εκκλησίες που έχουν απομείνει (για πόσο ακόμα;) στην Αθήνα μας: Σωτήρας στην Πλάκα, Άγ. Νικόλαος στο Χαλάνδρι (και τελειώσαμε)...Υπήρχε και η Αγ. Αικατερίνη στην Πλάκα αλλά οι "ελληνολάτρες/βυζαντινολάτρες" μας υποχρέωσαν τον παπά να εξοβελίσει την χορωδία...

Αν περιπλανηθείτε σε sites/blogs ελληναράδων, ιεροψαλτών και δεν συμμαζεύεται, θα εκπλαγείτε από την διάχυτη αντιπάθεια (σχεδόν μίσος) που αναβλύζουν όταν αναφέρονται σε δυτικού τύπου ψαλσίματα, καθολικούς, οτιδήποτε "δυτικό", λες και αυτοί έχουν την άνωθεν ευλογία της ξερολίασης και θεϊκή επιφοίτηση...

Και όχι τίποτα άλλο αλλά έχουμε και τους "θεωρητικούς" τύπου Γιανναρά που μας πουλάνε φούμαρα (έτσι νομίζω) περί καταγωγής της βυζαντινής μουσικής από την αρχαιοελληνική: αν είναι έτσι (που αμφιβάλλω), τότε νά και κάτι που, τουλάχιστον εγώ, ΔΕΝ είμαι περήφανος για τους "αρχαίους ημών..."
Και δεν φτάνει αυτό: ο Γιανναράς, σε βιβλία του ("ενάντια στη θρησκεία"), οικτίρει τους ορθόδοξους αδελφούς μας Βούλγαρους, Σέρβους, Ρώσους που ψάλλουν "δυτικότροπα" (και φυσικά σε πάνε στα ουράνια) χαρακτηρίζοντάς τους σχεδόν αιρετικούς!!

Έτσι γεμίσαμε σε κάθε σχεδόν ενορία με "σχολές" βυζαντινής μουσικής βγάζοντας καινούρια φυντανάκια που θα μας ταλαιπωρούν εσαεί...

Έτσι μούρχεται να μεταναστεύσω στη Σερβία ή Βουλγαρία, άσε που θα με βόλευε και οικονομικά. Φτηνότερη η ζωή εκεί γαρ...

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

ΓΛΥΚΑ ΨΕΜΑΤΑ...


 ΨΕΜΑ 1
Όπου έχει αναλάβει το ΔΝΤ βύθισε την οικονομία στην ύφεση
Το ΔΝΤ από τις 20 χώρες που έχει χρηματοδοτήσει οι 13 αναπτύχτηκαν και οι 3 τώρα βρίσκονται στους G20 (Αγγλία,Τουρκία, Βραζιλία).
 Ο άλλες 7 απλά δεν εφάρμοσαν το σταθεροποιητικό πρόγραμμα (βλέπε Ελλάδα). Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι της Αγγλίας το 1979 που μπήκε στο ΔΝΤ και, εφαρμόζοντας πολιτικές απελευθέρωσης της αγοράς, γνώρισε την μεγαλύτερη ανάπτυξη της ιστορίας της.
ΨΕΜΑ 2
Θα μπορούσαμε να χρηματοδοτηθούμε από την Ρωσία
Όχι μόνο δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ αυτό, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Ρωσία είναι από τα μέλη του ΔΝΤ που έφερε αντίρρηση για το ύψος της βοήθειας προς την Ελλάδα σαν μη συμφέρουσα επένδυση.
Η περίπτωση της Λευκορωσίας είναι χαρακτηριστική: ενώ βγήκε από τις αγκάλες του ΔΝΤ, στράφηκε σε δανεισμό στη Ρωσία, η οποία της δάνεισε λιγότερα με μεγαλύτερο επιτόκιο και με επαχθέστερους όρους όπως το ξεπούλημα όλων των υποδομών  τους σ’ αυτήν.
Δείγμα των προθέσεών της είναι ότι αρνείται να πουλήσει πετρέλαιο επί πιστώσει στα ελληνικά διυλιστήρια, δηλ. σε κερδοφόρες και φερέγγυες επιχειρήσεις.
Και για να δείξουμε το ανεδαφικό του παραπάνω ισχυρισμού, η Ρωσία θα μπορούσε να αγοράσει ελληνικά ομόλογα από την ελεύθερη αγορά, απλά δεν το έκανε...
ΨΕΜΑ 3
Θα μπορούσαμε να χρηματοδοτηθούμε από την Κίνα
Αυτό είναι το δεύτερο σκέλος της πλάνης ότι αρνηθήκαμε να αναλάβει το χρέος μας η Κίνα και οι προδότες πολιτικοί μας μας έριξαν στην μέγγενη του ΔΝΤ.
Η Κίνα όπως και η Ρωσία, όπως είπαμε, θα μπορούσαν να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα από την ελεύθερη αγορά, χωρίς να υπάρχει διακρατική συμφωνία. Δεν το έκαναν γιατί απλά δεν ρισκάρουν τα λεφτά τους σε μια αναξιόπιστη οικονομία.
Πρέπει να γνωρίζουν οι μυθοπλάστες της ελληνικής πραγματικότητας ότι η Κίνα έχει δικό της οίκο αξιολόγησης, ο οποίος υποβαθμίζει συνεχώς την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδος. Με λίγα λόγια, όχι μόνο δεν θέλει να μας δανείσει, αλλά συμβουλεύει και τους άλλους να μην το κάνουν.
Είναι πράγματι αφελείς αυτοί που πιστεύουν, πως η Κίνα θα αναλάμβανε το χρέος μας για να περνούν οι Έλληνες καλά, όταν από τα αποθεματικά της δεν τροφοδοτεί ανάγκες του δικού της λαού...
ΨΕΜΑ 4
Οι δανειστές μας είναι στυγνοί τοκογλύφοι
Αυτοί που δανείζουν  το κάνουν για να κερδίσουν, αυτό είναι ξεκάθαρο. Το ύψος του επιτοκίου είναι ανάλογο του ρίσκου που παίρνουν. Ας δούμε λοιπόν τι αναλογία επιτοκίου –ρίσκου υπάρχει.
Το επιτόκιο –ρίσκο που θα έβαζαν οι αγορές για να δανείσουν τη χώρα μας (spreads) κυμαίνονταν πάνω από 20%. Δηλ. απαγορευτικό. Το επιτόκιο δανεισμού που έλαβε η Ελλάδα από τον μηχανισμό στήριξης για το πρώτο μνημόνιο ήταν 4-5% και για το δεύτερο μνημόνιο 3,6%, όταν τα επιτόκια στην ελεύθερη αγορά έφταναν το 30%. Ποιος λοιπόν είναι ο στυγνός τοκογλύφος;
ΨΕΜΑ 5
Η Γερμανία δανείζει την Ελλάδα με σκοπό να ελέγξει την οικονομία της και να αγοράσει τα πάντα έναντι πινακίου φακής
Γιατί τότε η Γερμανία δεν άφησε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να αγοράσει τα πάντα φτηνότερα και χωρίς ρίσκο;
Γιατί τα δεκάδες δις που εκταμιεύονται από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των εταίρων μας και δη της Γερμανίας δεν επενδύονται σε ασφαλέστερα σημεία του πλανήτη και επενδύονται στην Ελλάδα;
Στον μηχανισμό στήριξης συμμετέχουν όλες οι χώρες της ευρωζώνης. Γιατί αυτή η πολεμική μόνο για τους Γερμανούς και όχι για τους Ολλανδούς, Φιλανδούς, Κύπριους κλπ;
Προφανώς όλα εντάσσονται στα συμφέροντα κάθε χώρας και της ευρωζώνης γενικότερα. Κανένας δεν χαρίζει και κανένας δεν θέλει να χάσει. Αλλά η προσπάθεια διάσωσης της χώρας μας ευνοεί πρωτίστως εμάς και προφανώς ΚΑΙ τους εταίρους μας.
ΨΕΜΑ 6
Η Γερμανία δανείζει την Ελλάδα για να στηρίξει τις εξαγωγές της
Είναι τουλάχιστον αστείο να πιστεύει κάποιος ότι μια αγορά 10 εκ. κατοίκων μπορεί να στηρίξει την ανάπτυξη μιας χώρας 80 εκ.
Στο γενικό σύνολο των εξαγωγών της Γερμανίας, η Ελλάδα κατέχει το 0,7%. Δηλ περίπου 6 δις το χρόνο όταν το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι 34 δις. Αντίστοιχα η Πορτογαλία εισάγει περίπου 8 δις από την Γερμανία και δεν αναλώνεται σε τέτοιες ανόητες κατηγορίες, δεν σκέφτηκε κανείς να πει ότι η Γερμανία δεν πρέπει να δανείσει την Πορτογαλία...
Άρα τα προβλήματα κάθε χώρας δεν έχουν να κάνουν με τις εξαγωγές της Γερμανίας στις χώρες αυτές, αλλού είναι τα προβλήματα.
ΨΕΜΑ 7
Το μνημόνιο κατέστρεψε τη χώρα
Η χώρα ήταν κατεστραμμένη πριν το μνημόνιο. Το μνημόνιο ήταν μια διακρατική συμφωνία με όρους δανεισμού. Σε γενικές γραμμές προσανατολιζόταν στη μείωση των δημοσίων δαπανών, στις ιδιωτικοποιήσεις, στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στην επιτάχυνση διαρθρωτικών αλλαγών τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. (μείωση δημοσίων υπαλλήλων, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων κλπ.).
Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, που διαχειρίσθηκε το μνημόνιο, δεν μείωσε δραστικά τις δημόσιες δαπάνες και τις σπατάλες του κράτους, δεν έκανε ούτε μια ιδιωτικοποίηση, δεν κατάφερε να πατάξει την φοροδιαφυγή, δεν μείωσε τους δημοσίους υπαλλήλους, δεν έκλεισε άχρηστους δημόσιους οργανισμούς, δεν άνοιξε τα κλειστά επαγγέλματα, μείωσε μισθούς και συντάξεις οριζόντια και έβαλε φόρους σε ό,τι κινείται ή δεν κινείται. Αποτέλεσμα: η ύφεση να παγιωθεί και να χρειαστεί δεύτερο μνημόνιο πιο σκληρό.
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι επί δυο χρόνια αυτοί που διαμαρτύρονταν να μην εφαρμοστεί το μνημόνιο το κατάφεραν στο ακέραιο. Τώρα διαδηλώνουν ότι η εφαρμογή του έφταιγε που καταρρέει η χώρα.
Είναι σε σύγχυση ή την επιδίωκαν;
ΨΕΜΑ 8
Τα λεφτά τα έφαγαν οι πολιτικοί μαζί με τα κρατικοδίαιτα λαμόγια
Σωστό εν μέρει: 
Από τα 100 ευρώ που δαπανά το ελληνικό κράτος το 70% πηγαίνει σε μισθούς και συντάξεις, το 20% σε τοκοχρεολύσια και ένα 10% σε δραστηριότητες δημοσίων επενδύσεων. Σ’ αυτό το 10% κρύβεται η διαπλοκή και το πάρτι με τις μίζες ημετέρων. Αν όμως το αναλύσεις λογιστικά στο σύνολο των δαπανών η διαφθορά δεν ξεπερνά το 1,5% και σε καμιά περίπτωση δεν αντιστοιχεί στο δημόσιο χρέος των 360δις.
Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρο:
Δαπανούσαμε κάθε χρόνο κάποια δις παραπάνω από αυτό που παράγαμε. Κάθε ευρώ που έμπαινε στη χώρα έβγαινε με την αγορά εισαγόμενων προϊόντων. Αν μας χάριζε κάποιος ολόκληρο το χρέος, σε 10 χρόνια θα βρισκόμασταν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα...
ΨΕΜΑ 9
Χρεωκοπία  αντί  μνημόνιο 2
 Το μνημόνιο 2 φέρνει ύφεση και εξασφαλίζει μόνο τους δανειστές μας.
Σωστό (εν μέρει και αυτό γιατί μέρος των δανεικών πάει στην κάλυψη του πρωτογενούς ελλείμματος που ακόμα έχουμε, δηλ. πληρώνονται μισθοί και συντάξεις).
Η χρεωκοπία και αυτή εξ ορισμού θα φέρει ύφεση. Άρα τι διαλέγουμε;
Με το μνημόνιο 2 η χώρα μπαίνει σε μακροχρόνια ύφεση μένοντας όμως στην Ευρώπη, στο ευρώ και με πληθωρισμό 2,5%. Αν όμως χρεοκοπήσει η χώρα βγαίνει από το ευρώ χωρίς ρευστότητα, με αλλαγή νομίσματος και με πληθωρισμό άνω του 20%.
Σε ποια από τις δυο περιπτώσεις υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης;
Το να κατηγορούμε κάτι δεν σημαίνει ότι η άλλη επιλογή είναι καλύτερη: έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στην επώδυνη λύση ή στην καταστροφή...
ΨΕΜΑ 10
Να πάμε στην δραχμή και να αναπτυχθούμε μόνοι μας
Η προοπτική της δραχμής δεν μας κάνει ανεξάρτητους από τους πιστωτές μας αλλά εξαρτημένους για πολλά χρόνια από την φτώχια. Φαντάζει εφιαλτικό οι καταθέσεις όλων μας να μετατραπούν σε δραχμές που με την ιλιγγιώδη αύξηση του πληθωρισμού θα εκμηδενισθούν, το δημόσιο χρέος θα πολλαπλασιασθεί, τα στεγαστικά δάνεια θα είναι αδύνατον να αποπληρωθούν, η ακρίβεια και η ανεργία, και οι ελλείψεις σε βασικά προϊόντα επιβίωσης, θα πυροδοτήσουν τεράστια κοινωνικά προβλήματα( εγκληματικότητα, πορνεία, παραοικονομία κ.α.). Για το λόγο αυτό η μόνη λύση είναι η ασπίδα του ευρώ, να μας δώσει την δυνατότητα να έχουμε την απαιτούμενη οικονομική σύγκλιση με τις εύρωστες χώρες της ευρωζώνης...
Και ρωτώ: κανενός μας δεν περνάει από το μυαλό ότι, όταν αυτή η λύση προπαγανδίζεται από "εφημερίδες" σαν την ΑΥΡΙΑΝΗ, κάποιο λάκκο έχει η φάβα; (και δεν θα υπάρχει τότε φάβα για να ξανακλείσουμε τον λάκκο...)
ΨΕΜΑ 11
Το χρέος είναι απεχθές, να μην το πληρώσουμε
Απεχθές λέγεται το χρέος που δημιουργείται από απολυταρχικά καθεστώτα, όταν ο εκάστοτε δικτάτορας λαμβάνει δάνειο για δικό του πρόσοδο και δεν φθάνει ποτέ στον λαό. Στην περίπτωση μας όμως είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα: τα δάνεια χορηγήθηκαν για επιδοματική πολιτική, διορισμούς, συντάξεις και κατασπαταλήθηκαν σε διάφορες ορατές δαπάνες του κράτους. Άρα η άποψη του δεν πληρώνω χαρακτηρίζεται από λαϊκίστικη έως δολίως παραπληροφόρηση των πολιτών...
ΨΕΜΑ 12
Η χρεοκοπία της Ελλάδος είναι χρεωκοπία του καπιταλιστικού συστήματος
Όταν σε μια οικονομία η  οικονομική δραστηριότητα κατά 60% ανήκει στο κράτος, όταν η γραφειοκρατία είναι μια παγιωμένη κατάσταση, όταν 300 επαγγέλματα είναι κλειστά, όταν οι μισθοί καθορίζονται από συλλογικές συμβάσεις, όταν έχουμε 1.000.000 δημοσίους υπαλλήλους, όταν ο ΦΠΑ είναι στο 23%, όταν δαπανάμε περισσότερα από ότι εισπράτουμε λόγω αυξημένων αναγκών του διογκωμένου κράτους, αυτό λοιπόν μοιραία έρχεται και καταρρέει και σίγουρα ΔΕΝ είναι καπιταλισμός με όρους ελεύθερης αγοράς...
Δυστυχώς η αριστερά ακόμα δεν έχει καταλάβει (;) ότι η διόγκωση της κουλτούρας της διόγκωσε και το κράτος το οποίο πτώχευσε...
ΨΕΜΑ 13
Για την κατάσταση που έφτασε η Ελλάδα φταίνε τα δυο κόμματα εξουσίας
Θα το έλεγα διαφορετικά, ότι για την κατάσταση που έχει φτάσει η χώρα χρεώνονται τα 2 κόμματα εξουσίας.
Γιατί εξουσία δεν ασκούν μόνο οι κυβερνήσεις αλλά όλοι οι θεσμοί:
 Αντιπολίτευση, δημοσιογράφοι, δικαιοσύνη, γραφειοκράτες , συνδικαλιστές κ.ο.κ. συνέβαλαν στη κρατικιστικη αντίληψη της οικονομίας και την μεγέθυνση του Δημοσίου. Δυστυχώς για αυτούς που υποστηρίζουν την άποψη αυτή, η ευθύνη είναι οριζόντια και η κατάρρευση συλλογική...
ΨΕΜΑ 14
Ο λαός δεν φταίει πουθενά
Ο λαός είναι υπεύθυνος αλλά όχι κατηγορούμενος. Είναι πολύ δύσκολο να κατανείμεις κατηγορίες σε μια συλλογική αποτυχία, είναι όμως ΠΟΛΥ εύκολο να βρεις αποδιοπομπαίους τράγους για να τους φορτώσεις ΟΛΕΣ τις ευθύνες αποτυχίας φτάνοντας στο παράλογο να τις φορτώνεις (ΟΛΕΣ) σε αυτούς που τουλάχιστον προσπάθησαν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα 10ετιών. ΟΧΙ, φίλε μου, εσύ ήθελες σε 2 χρόνια να γίνουν όσα δεν έγιναν σε 30 και μάλιστα με όλους (πολιτικούς, συνδικαλιστές κλπ.) απέναντι....Έτσι απενοχοποιείσαι (νομίζεις) για την ανοχή που έδειξες στην μαλακισμένη 5ετία του χοντρού... 
Ο λαός με τις επιλογές του και με την ανοχή του συμμετείχε στην διόγκωση της αποτυχίας. Θα αναφέρω σαν παράδειγμα το εξής:
Όταν ο Αν.Πεπονής εισήγαγε το νόμο του ΑΣΕΠ, που έβαζε φρένο στο πελατειακό κράτος , στις επόμενες εκλογές οι πολίτες τον τιμώρησαν πανηγυρικά. Επίσης, όταν κατετέθη το νομοσχέδιο Γιαννίτση για το ασφαλιστικό οι «προοδευτικές» δυνάμεις το αναχαίτισαν. Τώρα, οι ίδιες δυνάμεις και πάλι φωνάζουν.
 Όταν, κάθε φορά που πήγαινε να περιοριστεί το κράτος και οι δαπάνες του, πάλι ο λαός έβγαινε με συνθήματα στους δρόμους και κατηγορούσε τους «άκαρδους» πολιτικούς σαν προδότες που ξεπουλάνε τα πάντα...
Τώρα όμως θα πουληθούν όλα αλλά με το πλεονέκτημα στον αγοραστή και όχι στον πωλητή.
ΨΕΜΑ 15
Δεν είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι γιατροί ,οι δικηγόροι, δημοσιογράφοι, οι υδραυλικοί, οι ταξιτζήδες ,εφοριακοί, πολεοδόμοι, αγρότες, κ.α.  όλοι το ίδιο
Όλοι δεν είναι, αλλά δυστυχώς είναι οι περισσότεροι...

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ...

Αντιγράφω (και προσυπογράφω) από την τσούγδω:

Η χρήση της λέξης "κηπουρός" για να χαρακτηρίσουν κάποιοι προσωπικές επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το καλοκαίρι από τον Γιώργο Φλωρίδη στην εκπομπή "Φάκελοι".


Δεν γνώριζα τότε τη "θεωρία του κηπουρού" που λέει λίγο πολύ οτι ο βασιλιάς μπορούσε να διορίσει Πρωθυπουργό όποιον ήθελε, ακόμα και τον κηπουρό του. Κάτι το οποίο φυσικά σημαίνει οτι όποιος διορίζει σε συγκεκριμένες θέσεις άτομα που βρίσκονται κοντά σε αυτόν, έχει σύμφωνα με τη συγκεκριμένη θεωρία, ηγεμονικές τάσεις.

Ας δούμε λίγο ποιοί θεωρούνταν κηπουροί του Γιώργου Παπανδρέου...

Η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη και οι κύριοι Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Δημήτρης Δρούτσας, Παύλος Γερουλάνος, Ηλίας Μόσιαλος, Γιάννης Ραγκούσης.

Η Τίνα Μπιρμπίλη ήταν ένα από τα άτομα που δέχθηκαν τρομερό πόλεμο από τη μέρα που ανέλαβε το νεοσύστατο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Η πράσινη ακτιβίστρια με τις ... πράσινες εμμονές της, δημιούργησε πρόβλημα σε διάφορους μπετολάγνους, οπαδούς του δόγματος "Οικοδομή, αγάπη μου". Δύσκολα ξεχνιέται το μπαϊράκι που σήκωσαν βουλευτές του Πασοκ με αφορμή το νομοσχέδιο για τη δόμηση στις περιοχές Natura. Πρώτη φορά είχαμε Υπουργείο Περιβάλλοντος και μάλιστα με Υπουργό σχετική με το αντικείμενο. Ένα άλλο βασικό πρόβλημα της Τίνας Μπιρμπίλη ήταν οτι όπως λένε οι φήμες, ο Γιώργος Παπανδρέου τη γνώρισε σε γυμναστήριο, κάτι το οποίο προφανώς την καθιστά μη αξιόλογη, γιατί ως γνωστόν τα αξιόλογα στελέχη ή τα συναντάς σε εκδηλώσεις ή στα συστήνουν... χορηγοί.

Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ευρωβουλευτής του Πασοκ, άνθρωπος ηπίων τόνων, που κατέχει τα Οικονομικά, στην αρχή δεν αμφισβητούνταν ιδιαίτερα από κανέναν, εισέπραξε όμως όλη τη φθορά, κατηγορήθηκε οτι δεν διαπραγματεύτηκε και στο τέλος αντικαταστάθηκε μετά την καλοκαιρινή ανταρσία βουλευτών, που θεώρησαν ικανοποιητική την αντικατάστασή του από τον μελλοντικό ηγέτη του Πασοκ, ο οποίος μπορεί να μην κατέχει τα οικονομικά, αλλά έχει λέγειν.

Ο Δημήτρης Δρούτσας, επίσης άνθρωπος ηπίων τόνων, δεν κατηγορήθηκε ιδιαίτερα από κανέναν, προσωπικά δεν μπορώ να αξιολογήσω το έργο του, όπως και το έργο οποιουδήποτε Υπουργού Εξωτερικών, καθώς αυτό φαίνεται με τα χρόνια και με τις συμμαχίες που διαμορφώνονται.

Ο Παύλος Γερουλάνος, άνθρωπος ηπίων τόνων και αυτός, όπως άλλωστε όλοι οι κατά Φλωρίδη "κηπουροί", ανέλαβε ένα Υπουργείο μέσω του οποίου πολλοί προκάτοχοί του δια των επιδοτήσεων στον χώρο της τέχνης, δημιούργησαν πολλές χρήσιμες συμμαχίες. Δεν ξέρω κατά πόσο έπραξε το ίδιο, το έργο του δεν μπορώ να το κρίνω, αλλά θα θυμάμαι για αρκετό καιρό την επιστολή του Θανάση Παπαγεωργίου που ένιωσε προσβεβλημένος με τη μικρή επιδότηση που πήρε.

Ο Ηλίας Μόσιαλος, άνθρωπος με βιογραφικό που απλά το χαζεύεις και σκέφτεσαι οτι το πιθανότερο είναι να μη το αποκτήσεις ποτέ, εξελέγη βουλευτής Επικρατείας. Μέχρι τον Ιούνιο του 2011 δεν είχε αναλάβει κάποια θέση και στον τελευταίο ανασχηματισμό ανέλαβε Υπουργός Επικρατείας. Λίγο καιρό αφ΄οτου ανέλαβε τα καθήκοντά του παρουσίασε σχέδιο αναδιάρθρωσης της ΕΡΤ και ξεκίνησε η .... επανάσταση τόσο από την ΕΡΤ όσο και από βουλευτές που πήγαν να πάθουν καρδιακό, ακούγοντας οτι σκέφτεται να κλείσει την ΕΤ1 και κυρίως το περιοδικό που κάθε Έλληνας αγοράζει φανατικά, τη "Ραδιοτηλεόραση". Δεν έχει αυτή τη στιγμή κάποια υπουργική θέση, στην ΕΡΤ πάντως, όπως και μέσα στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, ακόμη τον βρίζουν.

Ο Γιάννης Ραγκούσης, τέως δήμαρχος Πάρου και επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Πασοκ, ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών στην πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου. Επι Υπουργείας του πέρασε ο Καλλικράτης, ο νόμος για την ιθαγένεια, ενώ έγινε πραγματικότητα η Διαύγεια. Στη συνέχεια ανέλαβε το Υπουργείο Υποδομών, ενώ τώρα είναι αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Αποτελεί το κόκκινο πανί των εκλεγμένων στελεχών του Πασοκ καθώς υπήρξαν υπόνοιες οτι διανοήθηκε να σκεφτεί να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του Πασοκ όντας μη εκλεγμένος.


Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Είναι μη εκλεγμένοι! Διορισμένοι από τον Γιώργο Παπανδρέου, οπότε σύμφωνα με το σκεπτικό των πραγματικών εκπροσώπων του Ελληνικού λαού όπως η Θεοδώρα Τζάκρη, είναι και μη αξιόλογοι. Φυσικά δεν μπορούν να έχουν καμία φιλοδοξία και εξυπακούεται οτι είναι κατώτεροι των εκλεγμένων με σταυρό βουλευτών. Άλλωστε η δήλωση "δεν υπήρξα ποτέ κηπουρός" που παίζει πολύ τον τελευταίο καιρό, είναι κάτι σαν παράσημο που από εδώ και πέρα θα πρέπει να κοσμεί κάθε βιογραφικό βουλευτή ή Υπουργού.

Υπάρχει τρόπος να εκλείψουν αυτά τα πολιτικά ζωύφια, οι κηπουροί, που τόσο ενοχλούν, αρκεί να κινητοποιηθούν οι πραγματικοί εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού.

Κηπουροί είναι: Οι βουλευτές Επικρατείας και οι εξωκοινοβουλευτικοί Υπουργοί.

Άρα:

- Κατάργηση του θεσμού των βουλευτών Επικρατείας τον οποίο εισήγαγε ο Κων/νος Καραμανλής προκειμένου να συμπεριλάβει μετά την τραυματική περίοδο της δικτατορίας στα ψηφοδέλτιά του εξέχοντες επιστήμονες, καταξιωμένες προσωπικότητες Ελλήνων που διέπρεπαν στο εξωτερικό, αλλά και προσωπικότητες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν θα ήσαν διατεθειμένες να κατέβουν στο στίβο της πολιτικής.
- Πλήρης σύνδεση νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, να μην επιτρέπεται δια νόμου να υπάρχουν εξωκοινοβουλευτικοί Υπουργοί.

Έτσι και μόνο έτσι θα σταματήσουν να υπάρχουν οι τόσο ενοχλητικοί για κάποιους "κηπουροί". Όποιος χρησιμοποιεί αυτό τον προσβλητικό χαρακτηρισμό, θα πρέπει να έχει και τα κότσια να προτείνει αυτά τα τόσο απλά πράγματα, εκτός βέβαια αν βαθιά μέσα του... ζαχαρώνει μία θέση στο Επικρατείας. Περιμένω λοιπόν από τα τόσο αξιόλογα εκλεγμένα με σταυρό στελέχη, να πάρουν τις σχετικές πρωτοβουλίες, αλλιώς καλύτερα να μην ξαναχρησιμοποιήσουν τη λέξη "κηπουροί".