Διάβασα το περσινό/φετεινό best seller του Γερμανού πεσσιμιστή φιλόσοφου Arthur Schopenhauer "Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο", ένα μάλλον αδιάφορο manual στρεψοδικίας που κανονικά θα έπρεπε να πεταχτεί στον "κάλαθο" από τους νουνεχείς και διψασμένους για την αναζήτηση της αλήθειας αναγνώστες του...
Όχι όμως από τους Έλληνες "βιβλιόφιλους" (υπάρχουν άραγε;) που το "καταβρόχθησαν" (13 εκδόσεις σε 1 χρόνο!)...
Ο λόγος;
Η μανία μας να υπερισχύουμε στις συζητήσεις μας (συζητάμε άραγε ή παλεύουμε μονολογώντας παράλληλα;) και, κατά συνέπεια, χρειαζόμαστε "όπλα" για να επιβάλλουμε την άποψή μας, όπλα που απλόχερα μας προμηθεύει το βιβλίο. Άλλωστε, όπως τονίζει ειρωνικά ο φιλόσοφος, "σε μια αντιπαράθεση πρέπει να αγνοήσουμε την αντικειμενική αλήθεια και να επικεντρωθούμε στην υπεράσπιση της θέσης μας"...
Αν κάτι αποδεικνύει την προέλευσή μας από τους "αρχαίους ημών" είναι η κλίση μας στην ρητορική και την στρεψοδικία, "εγγενή έννοια της ποταπότητας της ανθρώπινης φύσης" κατά τον Schopenhauer: στην αρχαιότητα η ρητορική δεινότητα και η διάκριση στον δημόσιο διάλογο αποτελούσαν βασικούς παράγοντες στην αυτοεκτίμηση του ατόμου, γιαυτό και είχαν τόσο μεγάλη επιτυχία οι σοφιστές. Στρατιές γραφιάδων-λογογράφων δημιουργήθηκαν τότε που επ´αμοιβή σού έγραφαν ό,τι ήθελες... Γιαυτό και οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ φιλόσοφοι, ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας, τους περιφρονούσαν βαθύτατα...
Τι χρείαν μαρτύρων έχουμε λοιπόν να αντικρούσουμε τους εκάστοτε Falmereyer; Οι 13 εκδόσεις του βιβλίου αρκούντως εξοπλίζουν το οπλοστάσιό μας...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Θα διαφωνήσω μαζί σου ως προς το σκέλος της αρχαίας Ελλάδας (Αθήνας). Μπορεί οι σοφιστές να έχουν περάσει στην ιστορία ως υποστηρικτές του σχετικού και της αξίας της πειθούς ως μόνο μέσο προσέγγισης της αλήθειας, όμως πολλά σημεία του στοχασμού τους θεωρούνται σπουδαία και έχαιραν σεβασμού από το Σωκράτη και τον Πλάτωνα. Κι ας μην ξεχνάμε τους άλλους καλλιτέχνες της πειθούς (Λυσία, Ισοκράτη, Δημοσθένη), τους ρήτορες, οι οποίοι έχουν αφήσει σπουδαία έργα στο επίπεδο του πνεύματος.
Τώρα ως προς το σκέλος της υποτυπώδους συζήτησης, η οποία γίνεται από τους Νεοέλληνες θα συμφωνήσω μαζί σου!
Η Αλεξιάννα το τεκμηριώνει, κι εγώ καταθέτω την γνώμη μου απλά γιατί διαφωνώ με την ισοπέδωση όλων όσων δημιουργήθηκαν σε αυτόν τον τόπο. Επειδή στην μακραίωνη ιστορία μας δημιουργήσαμε ομορφιά και ασχήμια, πρέπει να μπορούμε να βλέπουμε καθαρά.
Από αυτά που έχω διαβάσει και φυσικά χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο, ο Σωκράτης τους περιφρονούσε επειδή δεν αναζητούσαν την αλήθεια και αναλίσκονταν σε "σοφιστείες". Ερμηνεύοντας αυτό που λες, Αλεξιάννα (και φυσικά είσαι αρμοδιότερη από μένα), νομίζω ότι ο Σωκράτης να εκτιμούσε ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ πειθούς που εφάρμοζαν οι σοφιστές π.χ. Την μαιευτική μέθοδο, μήπως όμως απέρριπτε την "φιλοσοφία" τους;
Ο Σωκράτης διαφωνούσε με τους σοφιστές επειδή εκείνοι θεωρούσαν ότι η αλήθεια είναι πάντα σχετική. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σοφιστές όπως ο Πρωταγόρας δεν έχουν καμία αξία στην ιστορία του παγκόσμιου στοχασμού.
Δημοσίευση σχολίου