ΟΙ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Πήγα χτες, Μ.Τρίτη, να ακούσω το τροπάριο της Κασσιανής στον Άγ. Γεώργιο στην πλατεία Καρύτση. Ήταν μια "όαση" αυτιών και ματιών!

Τα αυτιά μου ευφράνθηκαν από τις ψαλμωδίες της δυτικότροπης ανδρικής χορωδίας που μας πήγε στα ουράνια! Κιχ δεν ακουγόταν (σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες εκκλησίες όπου το "Καρρά/ Πανταζή στυλ" των ΓΚΑΡΙΣΜΑΤΩΝ των λεγόμενων βυζαντινών ψαλτών σε ωθεί να τους πετάξεις γαρύφαλλα)...

Τα μάτια μου κοίταξαν με συμπόνοια το εκκλησίασμα: μεσήλικες/ηλικιωμένοι ΒΕΡΟΙ Αθηναίοι (φαινόταν από το ντύσιμο, στάση, βλέμμα, χαμόγελο...) παρακολουθούσαν εκστασιασμένοι αυτή τη "μυσταγωγία" που κορυφωνόταν από την διάχυτη ευσέβεια του νέγρου ορθόδοξου ιερέα... Ένοιωσα συμπόνοια και μαζί θλίψη: όλοι εμείς που αγαπήσαμε αυτή την πολύπαθη πόλη, ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ, βλέπουμε να την καταστρέφουν οι αγροίκοι καράβλαχοι που μας κουβαλήθηκαν διαχρονικά και δεν την είδαν ΠΟΤΕ σαν δική τους νοσταλγώντας τα χωριά τους (που τα κατακλύζουν στις γιορτές για να ξαναμυρίσουν την οικεία τους βαρβατίλα)...

Πού καταντήσαμε...
Θυμάμαι, παιδί στην δεκαετία του '60, πόσες εκκλησίες είχαν χορωδίες τουλάχιστον στην Αθήνα μας. Μετά οι ορδές των άξεστων μας ΕΠΕΒΑΛΑΝ την βυζαντινή ψαλμωδία που, προσωπικά, ακόμα και με "καλλίφωνους" ψάλτες (δεν υπάρχουν αλλά ας μην το κάνουμε θέμα...) με απωθεί τα μάλα.

Αποτέλεσμα;
Γεμίσαμε wannabe μπουζουκόβιους που βγάζουν τα απωθημένα τους στο αναλόγιο και δοκιμάζουν την υπομονή και τα νεύρα μας, με αποτέλεσμα να τρέχουμε κατατρεγμένοι να ηρεμήσουμε τα αυτιά μας στις ελάχιστες εκκλησίες που έχουν απομείνει (για πόσο ακόμα;) στην Αθήνα μας: Σωτήρας στην Πλάκα, Άγ. Νικόλαος στο Χαλάνδρι (και τελειώσαμε)...Υπήρχε και η Αγ. Αικατερίνη στην Πλάκα αλλά οι "ελληνολάτρες/βυζαντινολάτρες" μας υποχρέωσαν τον παπά να εξοβελίσει την χορωδία...

Αν περιπλανηθείτε σε sites/blogs ελληναράδων, ιεροψαλτών και δεν συμμαζεύεται, θα εκπλαγείτε από την διάχυτη αντιπάθεια (σχεδόν μίσος) που αναβλύζουν όταν αναφέρονται σε δυτικού τύπου ψαλσίματα, καθολικούς, οτιδήποτε "δυτικό", λες και αυτοί έχουν την άνωθεν ευλογία της ξερολίασης και θεϊκή επιφοίτηση...

Και όχι τίποτα άλλο αλλά έχουμε και τους "θεωρητικούς" τύπου Γιανναρά που μας πουλάνε φούμαρα (έτσι νομίζω) περί καταγωγής της βυζαντινής μουσικής από την αρχαιοελληνική: αν είναι έτσι (που αμφιβάλλω), τότε νά και κάτι που, τουλάχιστον εγώ, ΔΕΝ είμαι περήφανος για τους "αρχαίους ημών..."
Και δεν φτάνει αυτό: ο Γιανναράς, σε βιβλία του ("ενάντια στη θρησκεία"), οικτίρει τους ορθόδοξους αδελφούς μας Βούλγαρους, Σέρβους, Ρώσους που ψάλλουν "δυτικότροπα" (και φυσικά σε πάνε στα ουράνια) χαρακτηρίζοντάς τους σχεδόν αιρετικούς!!

Έτσι γεμίσαμε σε κάθε σχεδόν ενορία με "σχολές" βυζαντινής μουσικής βγάζοντας καινούρια φυντανάκια που θα μας ταλαιπωρούν εσαεί...

Έτσι μούρχεται να μεταναστεύσω στη Σερβία ή Βουλγαρία, άσε που θα με βόλευε και οικονομικά. Φτηνότερη η ζωή εκεί γαρ...