ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ...

Αντιγράφω (και προσυπογράφω) από την τσούγδω:

Η χρήση της λέξης "κηπουρός" για να χαρακτηρίσουν κάποιοι προσωπικές επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το καλοκαίρι από τον Γιώργο Φλωρίδη στην εκπομπή "Φάκελοι".


Δεν γνώριζα τότε τη "θεωρία του κηπουρού" που λέει λίγο πολύ οτι ο βασιλιάς μπορούσε να διορίσει Πρωθυπουργό όποιον ήθελε, ακόμα και τον κηπουρό του. Κάτι το οποίο φυσικά σημαίνει οτι όποιος διορίζει σε συγκεκριμένες θέσεις άτομα που βρίσκονται κοντά σε αυτόν, έχει σύμφωνα με τη συγκεκριμένη θεωρία, ηγεμονικές τάσεις.

Ας δούμε λίγο ποιοί θεωρούνταν κηπουροί του Γιώργου Παπανδρέου...

Η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη και οι κύριοι Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Δημήτρης Δρούτσας, Παύλος Γερουλάνος, Ηλίας Μόσιαλος, Γιάννης Ραγκούσης.

Η Τίνα Μπιρμπίλη ήταν ένα από τα άτομα που δέχθηκαν τρομερό πόλεμο από τη μέρα που ανέλαβε το νεοσύστατο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Η πράσινη ακτιβίστρια με τις ... πράσινες εμμονές της, δημιούργησε πρόβλημα σε διάφορους μπετολάγνους, οπαδούς του δόγματος "Οικοδομή, αγάπη μου". Δύσκολα ξεχνιέται το μπαϊράκι που σήκωσαν βουλευτές του Πασοκ με αφορμή το νομοσχέδιο για τη δόμηση στις περιοχές Natura. Πρώτη φορά είχαμε Υπουργείο Περιβάλλοντος και μάλιστα με Υπουργό σχετική με το αντικείμενο. Ένα άλλο βασικό πρόβλημα της Τίνας Μπιρμπίλη ήταν οτι όπως λένε οι φήμες, ο Γιώργος Παπανδρέου τη γνώρισε σε γυμναστήριο, κάτι το οποίο προφανώς την καθιστά μη αξιόλογη, γιατί ως γνωστόν τα αξιόλογα στελέχη ή τα συναντάς σε εκδηλώσεις ή στα συστήνουν... χορηγοί.

Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ευρωβουλευτής του Πασοκ, άνθρωπος ηπίων τόνων, που κατέχει τα Οικονομικά, στην αρχή δεν αμφισβητούνταν ιδιαίτερα από κανέναν, εισέπραξε όμως όλη τη φθορά, κατηγορήθηκε οτι δεν διαπραγματεύτηκε και στο τέλος αντικαταστάθηκε μετά την καλοκαιρινή ανταρσία βουλευτών, που θεώρησαν ικανοποιητική την αντικατάστασή του από τον μελλοντικό ηγέτη του Πασοκ, ο οποίος μπορεί να μην κατέχει τα οικονομικά, αλλά έχει λέγειν.

Ο Δημήτρης Δρούτσας, επίσης άνθρωπος ηπίων τόνων, δεν κατηγορήθηκε ιδιαίτερα από κανέναν, προσωπικά δεν μπορώ να αξιολογήσω το έργο του, όπως και το έργο οποιουδήποτε Υπουργού Εξωτερικών, καθώς αυτό φαίνεται με τα χρόνια και με τις συμμαχίες που διαμορφώνονται.

Ο Παύλος Γερουλάνος, άνθρωπος ηπίων τόνων και αυτός, όπως άλλωστε όλοι οι κατά Φλωρίδη "κηπουροί", ανέλαβε ένα Υπουργείο μέσω του οποίου πολλοί προκάτοχοί του δια των επιδοτήσεων στον χώρο της τέχνης, δημιούργησαν πολλές χρήσιμες συμμαχίες. Δεν ξέρω κατά πόσο έπραξε το ίδιο, το έργο του δεν μπορώ να το κρίνω, αλλά θα θυμάμαι για αρκετό καιρό την επιστολή του Θανάση Παπαγεωργίου που ένιωσε προσβεβλημένος με τη μικρή επιδότηση που πήρε.

Ο Ηλίας Μόσιαλος, άνθρωπος με βιογραφικό που απλά το χαζεύεις και σκέφτεσαι οτι το πιθανότερο είναι να μη το αποκτήσεις ποτέ, εξελέγη βουλευτής Επικρατείας. Μέχρι τον Ιούνιο του 2011 δεν είχε αναλάβει κάποια θέση και στον τελευταίο ανασχηματισμό ανέλαβε Υπουργός Επικρατείας. Λίγο καιρό αφ΄οτου ανέλαβε τα καθήκοντά του παρουσίασε σχέδιο αναδιάρθρωσης της ΕΡΤ και ξεκίνησε η .... επανάσταση τόσο από την ΕΡΤ όσο και από βουλευτές που πήγαν να πάθουν καρδιακό, ακούγοντας οτι σκέφτεται να κλείσει την ΕΤ1 και κυρίως το περιοδικό που κάθε Έλληνας αγοράζει φανατικά, τη "Ραδιοτηλεόραση". Δεν έχει αυτή τη στιγμή κάποια υπουργική θέση, στην ΕΡΤ πάντως, όπως και μέσα στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, ακόμη τον βρίζουν.

Ο Γιάννης Ραγκούσης, τέως δήμαρχος Πάρου και επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Πασοκ, ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών στην πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου. Επι Υπουργείας του πέρασε ο Καλλικράτης, ο νόμος για την ιθαγένεια, ενώ έγινε πραγματικότητα η Διαύγεια. Στη συνέχεια ανέλαβε το Υπουργείο Υποδομών, ενώ τώρα είναι αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Αποτελεί το κόκκινο πανί των εκλεγμένων στελεχών του Πασοκ καθώς υπήρξαν υπόνοιες οτι διανοήθηκε να σκεφτεί να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του Πασοκ όντας μη εκλεγμένος.


Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Είναι μη εκλεγμένοι! Διορισμένοι από τον Γιώργο Παπανδρέου, οπότε σύμφωνα με το σκεπτικό των πραγματικών εκπροσώπων του Ελληνικού λαού όπως η Θεοδώρα Τζάκρη, είναι και μη αξιόλογοι. Φυσικά δεν μπορούν να έχουν καμία φιλοδοξία και εξυπακούεται οτι είναι κατώτεροι των εκλεγμένων με σταυρό βουλευτών. Άλλωστε η δήλωση "δεν υπήρξα ποτέ κηπουρός" που παίζει πολύ τον τελευταίο καιρό, είναι κάτι σαν παράσημο που από εδώ και πέρα θα πρέπει να κοσμεί κάθε βιογραφικό βουλευτή ή Υπουργού.

Υπάρχει τρόπος να εκλείψουν αυτά τα πολιτικά ζωύφια, οι κηπουροί, που τόσο ενοχλούν, αρκεί να κινητοποιηθούν οι πραγματικοί εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού.

Κηπουροί είναι: Οι βουλευτές Επικρατείας και οι εξωκοινοβουλευτικοί Υπουργοί.

Άρα:

- Κατάργηση του θεσμού των βουλευτών Επικρατείας τον οποίο εισήγαγε ο Κων/νος Καραμανλής προκειμένου να συμπεριλάβει μετά την τραυματική περίοδο της δικτατορίας στα ψηφοδέλτιά του εξέχοντες επιστήμονες, καταξιωμένες προσωπικότητες Ελλήνων που διέπρεπαν στο εξωτερικό, αλλά και προσωπικότητες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν θα ήσαν διατεθειμένες να κατέβουν στο στίβο της πολιτικής.
- Πλήρης σύνδεση νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, να μην επιτρέπεται δια νόμου να υπάρχουν εξωκοινοβουλευτικοί Υπουργοί.

Έτσι και μόνο έτσι θα σταματήσουν να υπάρχουν οι τόσο ενοχλητικοί για κάποιους "κηπουροί". Όποιος χρησιμοποιεί αυτό τον προσβλητικό χαρακτηρισμό, θα πρέπει να έχει και τα κότσια να προτείνει αυτά τα τόσο απλά πράγματα, εκτός βέβαια αν βαθιά μέσα του... ζαχαρώνει μία θέση στο Επικρατείας. Περιμένω λοιπόν από τα τόσο αξιόλογα εκλεγμένα με σταυρό στελέχη, να πάρουν τις σχετικές πρωτοβουλίες, αλλιώς καλύτερα να μην ξαναχρησιμοποιήσουν τη λέξη "κηπουροί".