Πέραν του οξύμωρου της δήλωσης (εναλλακτική λύση φυγής η Νιγηρία!) ας δούμε τι προσφέρει η σημερινή Ελλάδα στον σημερινό κάτοικό της:
Μη μιλήσουμε για το κλίμα και το "καλύτερο οικόπεδο του πλανήτη" γιατί αυτά τα έφτιαξε ο Θεός, η φύση (πείτε το όπως θέλετε), το κλασσικό δηλαδή στερεότυπο που επικαλούμαστε όταν ρωτηθούμε σχετικά...
Τα περί ιστορίας ανήκουν στο παρελθόν, οι προπροπροπάπποι μας πράγματι δημιούργησαν παγκόσμια ιστορία που όμως δεν καταλαβαίνω σε τι επηρέασε το DNA του ελληναρά.
Αν μπορούμε να συγκεκριμενοποιήσουμε αυτή την επίδραση, εγώ τη βλέπω μόνο στις βυζαντινές συνωμοσιολογίες περί κακών φράγκων που μας επιβουλεύονται διαρκώς ή στο σπέρμα της διχόνοιας και του "ου με πείσεις..." των "αρχαίων ημών..." που έριξαν πρόστιμο στον Περικλή γιατί τον θεώρησαν υπαίτιο του λοιμού...
Αλλιώς: σε τι μας επηρέασε το "φιλοσοφείν" των γιγάντων της αρχαιότητας;; Εγώ προσωπικά δεν βλέπω διάθεση φιλοσόφησης των συγχρόνων μας, ούτε την κυριαρχία της λογικής, μάλλον προς σοφιστεία μεριά ρέπουμε...
Προσωπικά αισθάνομαι, όταν θέλω να συζητήσω τα πολιτικά/κοινωνικά πράγματα με ανθρώπους ίδιας νοοτροπίας με μένα, όπως οι Ρωμιοί στην Πόλη: συζητάμε χαμηλόφωνα μπας και ο διπλανός ελληναράς επέμβει να μας "συνετίσει" ή μας καρφώσει με το βλοσυρό βλέμμα του επειδή η άποψή μας δεν συμβαδίζει με τα κλασσικά αντιμνημονιακά/ψεκαστικά/αντιευρωπαϊκά στερεότυπα που έχουν επικρατήσει τα τελευταία 3 χρόνια (μου έχει τύχει προσωπικά...).
Και επιτέλους, υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες νοιώθεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ και μπορείς να ζήσεις με άλλη ποιότητα κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας...
Ξέρω, θα ακούσω πάλι τα περί κλίματος/"οικοπέδου"/ιστορίας... Ε, τότε η Ιταλία, ειδικά η νότια, δεν παίζεται... Ναι, και οι Ιταλοί μπάχαλο είναι όσον αφορά την πολιτική ζωή, αλλά αναζωογονείται το μάτι σου από την αξεπέραστη αισθητική...
Έχω φίλους από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες που είναι απόλαυση να συζητάς μαζί τους, απόλαυση που έχω πλέον χάσει στην Ελλάδα (με ελάχιστες εξαιρέσεις καλών φίλων...). Τους προτιμώ, έχω βαρεθεί την ελληναράδικη νοοτροπία που, εδώ και καιρό, δίνει τον τόνο σ' αυτή τη χώρα. Όπως είπε και η Hannah Arendt στην ομώνυμη ταινία: "δεν αγαπώ λαούς, αγαπώ φίλους"...
Αρκετά ψηλό τίμημα πληρώνω για να απολαμβάνω τα φυσικά θέλγητρα αυτής της χώρας...
7 σχόλια:
Όλοι οι man of the world τσότσο μου, το ίδιο νιώθουν απ´ όποια χώρα και να κρατάει η σκούφια τους... Δυστυχώς..
Εγώ δεν καταλαβαίνω αυτούς τους κακόμοιρους που ζητάνε από την κάθε Ρεπούση να πάει στη Νιγηρία. Γιατί δεν πάνε καλύτερα οι ΙΔΙΟΙ στην Νιγηρία; Από την μια θέλουν να μας πείσουν ότι έχουν δημοκρατική νοοτροπία κι από την άλλη δεν δέχονται καμιά διαφορετική γνώμη. Δημοκράτες να σου τύχουν..!
Δημήτρη μου, διαβάζοντας την ανάρτησή σου, αναρωτήθηκα μήπως την είχα γράψει εγώ και δεν το ξέρω. Τόσο πολύ ταυτίστηκα σε κάθε λέξη σε κάθε έκφραση. Ιάσων
Αυτή η χώρα δυστυχώς μέρα με την ημέρα εξοικειώνεται όλο και πιο πολύ με εκφράσεις μισαλλοδοξίας και μίσους και εκφασίζεται. Η αμετροέπεια, η έλλειψη ανοχής και το ανοικτό μίσος στον αντίπαλο , στον διαφορετικό (που είναι η πηγή του φασισμού) δυστυχώς ανθούν σε αυτή τη χώρα τόσο δεξιά όσο και αριστερά. Αν έτσι συμπεριφέρονται οι δημοκράτες, τότε δεν ξέρω σε τι διαφέρουν από τους φασίστες. Δεν συνειδητοποιούμε ότι αυτά δεν είναι ούτε αστεία , ούτε χαριτωμενιές και ότι πλησιάζουμε επικίνδυνα στο σημείο που δεν θα υπάρχει επιστροφή, σε μια κατάσταση ακήρυκτου εμφυλίου πολέμου (διαπρέπουμε εξ άλλου στο σπορ), όπου θα πυροβολούμε όποιον διαφωνούμε και με όποιον τσακωνόμαστε. Μέσα σε αυτό το κλίμα αγριανθρωπισμού και εκβαρβαρισμού της καθημερινότητας, ούτε διαλογος πια γίνεται , ούτε μπορεί κανείς να απολαύσει τις όποιες ομορφιές προσφέρει αυτή η χώρα (τις οποίες εξ άλλου κάνουμε ότι μπορούμε να κατστρέψουμε χτίζοντας αυθαίρετα, πετώντας ανεξέλγκτα σκουπίδια κλπ). Jason
Μαζί σου Δημήτρη και εγώ κοσμοπολίτης (πολίτης του κόσμου). Υπάρχει ωραιότερος τίτλος? Ι.
Ευχαριστώ για την αποδοχή, παρακαλώ όμως τον τελευταίο ανώνυμο να γράψει το όνομά του (όχι επώνυμο αν δεν θέλει) για να τον συμπεριλάβω στους φίλους μου...
υπομονή κακόμοιρε ραγιά, το δυτικό κράτος που πάντοτε λιγουρευόσουν σε λίγο καιρό, με την βοήθεια του Μνημονίου 15, θα είναι πραγματικότητα.
υπομονή μέχρι τότε.
Ενώ εσύ, ο αδούλωτος ανάδελφος, ονειρεύεσαι τι; Φαντάζομαι το βαλκανοοθωμανικό που μέχρι πρότινος είχαμε/έχουμε...
Μάλλον θα έχεις άκρες...
Δημοσίευση σχολίου