Ας καταπιαστούμε λοιπόν με τις 2 κύριες φυλές "φιλάθλων" (αν μπορείς βέβαια να χαρακτηρίσεις φιλάθλους τις ορδές των οπαδών...), τους βάζελους και τους γάβρους...
Προφανώς δεν θα ασχοληθώ με τους κάφρους των "θυρών" ούτε και με τους επώνυμους χούλιγκαν στυλ Πρετεντέρη αλλά με τον μέσο οπαδό των 2 ομάδων σκιαγραφώντας το προφίλ του...
Πάμε λοιπόν...
ΓΑΥΡΟΣ
- Ο μέσος γαύρος ζει και αναπνέει για τον "θρύλο", οι επιτυχίες του είναι βασικό συστατικό της αυτοεκτίμησής του. Δεν του αρκούν τα 10, 15, 20, 30 πρωταθλήματα, θέλει να τα κάνει πάση θυσία 40, 50, 100...
- Ων αρχοντοχωριάτης ηδονίζεται με τους εγχώριους τίτλους, ειδικά αν έχει επικρατήσει επί του "αιωνίου"... Νομίζω ότι, ακόμα και αν κέρδιζε η ομάδα του το Champions League, θα ήθελε να το τρίψει στη μούρη των μισητών αντιπάλων του, αυτό θα ήταν το κίνητρό του και όχι η ικανοποίηση ότι θα υποστήριζε την πρωταθλήτρια Ευρώπης... Ο αρχοντοχωριατισμός του υποδαυλίζεται και από τις σχετικές κόκκινες φυλλάδες που γράφουν ό,τι μπορείς να φανταστείς, από το ότι "ο Ολυμπιακός, με βάση τις στατιστικές του 2012 είναι σε ψηλότερη θέση από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ" (άκουσον-άκουσον!) μέχρι τα κλασσικά statements "2-0 αντί για 8-0"... Και φυσικά τις διαβάζει: αν δείτε τις κυκλοφορίες των αθλητικών εφημερίδων (ο Θεός να τις κάνει εφημερίδες...), οι κυκλοφορίες του "ΦΩΤΟΣ", του "Γαύρου", του "Πρωταθλητή" απέχουν παρασάγγας από τις υπόλοιπες πράσινες και κίτρινες. Συχνά έχω δει "νορμάλ" (όπως φαίνονται με την πρώτη ματιά) ανθρώπους να διαβάζουν εμβριθώς τις κόκκινες "πατσαβούρες" ενώ αντίθετα δεν έχω δει βάζελους ή χανουμάκια να κάνουν το ίδιο με τις "δικές"τους (για τους ΜΠΑΟΚτσήδες δεν έχω άποψη, φαντάζομαι ότι είναι της ίδιας "συνομοταξίας" με τους γαύρους...). Πάντα προβληματιζόμουν τί ενδιαφέρον μπορεί να διαβάσει κάποιος σε φυλλάδες τέτοιου είδους (όλων των αποχρώσεων, μην παρεξηγηθώ...).
- Ζει και αναπνέει για να βλέπει τον ΠΑΟ στο καναβάτσο (που φυσικά δημιουργεί, τηρουμένων των αναλογιών, την ανάλογη αντίδραση...): ακόμα και στην "πέτρινη" δεκαετία ('86 - '96) το "Καραϊσκάκη" γέμιζε για να απολαύσουν τις νίκες εναντίον του τότε παντοδύναμου Παναθηναϊκού...
- Το μάτι του γυαλίζει αν ξεστομίζεις ακόμα και ήπια κριτική κουβέντα εναντίον της ομάδας του: γνωρίζω γλυκύτατο άνθρωπο, αδελφό πραγματικό, που τα μάτια του γύρισαν ανάποδα μόλις αμφισβήτησα τον "θρύλο"! Άλλος φίλος, επιχειρηματίας με τα βιβλία του Πλάτωνα στο προσκεφάλι, βάφεται στα ερυθρόλευκα και πάει ανελλιπώς στο γήπεδο. Είναι σαν τα μέλη "σέκτας" έτοιμοι να πολεμήσουν για το ψυχολογικό δεκανίκι τους...
- Λατρεύει τους "μεσσίες", Κοσκωτά (πώς να ξεχάσεις την υποδοχή που του επιφύλαξαν όταν κρατούμενος μεταφερόταν με την κλούβα της αστυνομίας το '89...), Κόκκαλη και τώρα Μαρινάκη...
- Πραγματικά δεν έχω συναντήσει (πολύ θα το ήθελα...) μετριοπαθή, αντικειμενικό ολυμπιακό, θα υπάρχει (δεν μπορεί...), είναι όμως είδος εν ανεπαρκεία...
- Δεν είναι παράξενο που η πλειοψηφία των επαρχιωτών είναι ολυμπιακοί, τους καλύπτουν όλα τα παραπάνω... Έτσι έχουν εξαπλωθεί σαν μάστιγα σε όλη την Ελλάδα...
- Ως οπαδός της παραδοσιακά πιο μεγάλης ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ομάδας με έδρα το κέντρο της Αθήνας, αστός, μορφωμένος, είναι κλασσικός "πελάτης": πληρώνει για να δει ωραίο ποδόσφαιρο και, αν αυτό δεν είναι εφικτό, αποδοκιμάζει τα ινδάλματά του ακόμα και αν παίρνουν τίτλους. Αυτό φαίνεται και στα εισιτήρια που, ακόμα και την εποχή της παντοδυναμίας του Παναθηναϊκού, είχαν φθίνουσα πορεία όταν η ομάδα δεν έπαιζε καλά...
- Γι'αυτόν το ποδόσφαιρο είναι just a game, χαίρεται ή λυπάται "στιγμιαία" και το ξεχνάει μετά από λίγο...
- Αδιαφορεί για "λυτρωτές", λεφτάδες και δεν συμμαζεύεται: το τί έχει ακούσει ο Βαρδινογιάννης (βασικός επί δεκαετίες χρηματοδότης) ακόμα και την εποχή της παντοδυναμίας του είναι πασίγνωστο...
- Συζητάει κριτικά για την ομάδα του ακόμα και με οπαδούς άλλων ομάδων γιατί δεν παίρνει ψυχολογική δύναμη από τις επιτυχίες της, έχει να ασχοληθεί και με άλλα σοβαρότερα πράγματα...
- Είναι γενικά μετριοπαθής, βγάζει ένα προφίλ ηρεμίας και θετικής αύρας. Φυσικά πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις...
2 σχόλια:
Ωχ ωχ ωχ Τσότσο, τι έχεις να ακούσεις αύριο από τους φίλους σου ;) Χα χα! Να'βλεπα από μια γωνιά τι θα σου σούρουν..
Δημοσίευση σχολίου