Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

ΝΕΟΕΛΛΗΝΟΣ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ


Από το "ερεθιστικό" βιβλίο του Στέλιου Ράμφου "Ο καημός του ενός":

"Μας κατέχει η νοοτροπία επαρχιωτών λογίων. Μπορεί να μην το νοιώθουμε και να μην μας ενοχλεί, επειδή αποτελεί στοιχείο του είναι μας, καταβάλλουμε ωστόσο εξακολουθητικά το βαρύ λύτρο της πνευματικής μιζέριας. Ο επαρχιώτης λόγιος είναι χαρακτήρας και όχι εξωτερικός προσδιορισμός. Κατά βάθος πρόκειται για άτολμο άτομο, καθηλωμένο σε νεανικά βιώματα και διαβάσματα, τα οποία αναβαπτίζει φραστικά στο επικρατούν ιδεολογικό ρεύμα της εποχής και του περιβάλλοντός του. Η ανησυχία του δεν ξεπερνά την επιβεβαίωσή του και η ανασφάλειά του τον κάνει τυραννικά απαιτητικό. Τίποτε στο διανοητικό του στερέωμα δεν υπερβαίνει εν τέλει το φράγμα της νευρώσεώς του, καμμία ρωγμή στον ορίζοντα δεν αφήνει να περάσει μέσα του το ζωτικό σφρίγος της πάλης των ιδεών. Παρακολουθεί τα γεγονότα για να ασφαλισθεί, χωρίς κατά βάθος να τα σκέπτεται και ιεραρχεί μέσα του τα πάντα για να κρατεί θέση στον εαυτό του. Το αίτημα αυτής της θέσεως κάνει την λογική του αποπνικτική και αφαιρεί από την ζωή του την αληθινή αγωνία της ελευθερίας.
Το κενό της αγωνίας τον σπρώχνει σε ηθική ρητορεία, μεγαληγορία καταγγελτική, η οποία στεγνώνει την ύπαρξη από κάθε χυμό του αισθήματος, από κάθε γενναιοδωρία.
Με περιεχόμενο την κοινοτυπία και ρεαλισμό την αίσθηση της προσωπικής του υποχονδρίας δεν διακινδυνεύει τίποτε. Σέρνεται πίσω από το ύφος του, κρύβεται μέσα στην ηθική του.

Με τέτοιον εσωτερικόν εγκλωβισμό πώς να πάρει απόσταση από τον εαυτό του και να σταθεί με καθαρό μάτι απέναντι στα πράγματα, να τα αντιμετωπίσει ως όντα καθ'εαυτά και δι'αυτά, όχι ως όντα για εκείνον;"

Τά'πε όλα:

Με "τσιμενταρισμένες" αντιλήψεις "εκ νεότητος", βολεμένος σε στερεότυπα της "ομάδας" στην οποία ανήκει (οικογένεια, συγγενολόι, χωριό, συντεχνία, ποδοσφαιρική ομάδα) βγάζει φτηνούς "δεκάρικους" με σκοπό να επιβεβαιώσει τις παγιωμένες αντιλήψεις του και τα πιστεύω του επιδιώκοντας το χειροκρότημα των ακροατών του...
Καμμία αναζήτηση της αλήθειας, φοβάται γαρ τυχόν ρωγμές στο "τσιμέντο" του...

Καληνύχτα και καλή τύχη, νεοέλληνα...

1 σχόλιο:

Αννη είπε...

Πολλή πίκρα βγάζεις βρε Τσότσο... Συμφωνώ κι εγώ με όσα λέει ο Ράμφος αλλά δεν είναι όλοι οι Έλληνες ίδιοι. Ας ελπίσουμε να φτιαχτεί στις σημερινές συγκυρίες η κρίσιμη μάζα που θα δώσει μια ώθηση να βγει η χώρα απ´την μιζέρια!