"ΕΝ ΦΥΛΑΚΑΙΣ ΗΜΗΝ..."

Έρχονται οι άγιες μέρες του Πάσχα όπου πιστεύοντες και μη πιστεύοντες στον Θεάνθρωπο θα τις "καταναλώσουμε" με ψώνια για τον οβελία/μαγειρίτσα, δώρα για βαφτιστήρια, ουσιαστική/τυπική επαφή με τα εκκλησιαστικά "δρώμενα" (για πολλούς από μας είναι η μοναδική ετήσια επαφή μας με την εκκλησία, έτσι για να θυμόμαστε τα μικράτα μας...) , κατάνυξη ή φολκλόρ προς τέρψιν των τουριστών, βεγγαλικά, πραγματική νηστεία (οι ελάχιστοι) ή αλλαγή διατροφής για αποτοξίνωση λόγω εθίμου (οι περισσότεροι), ευδαιμονία για τον ερχομό (για τα καλά) της άνοιξης...

Ας δούμε όμως μήπως μέσα στις σκοτούρες μας μπορούμε να "ψηλώσουμε" λίγο, να σκεφτούμε τί υπάρχει γύρω μας, κυρίως να στρέψουμε το βλέμμα στους πραγματικούς απόκληρους που συνήθως τους περιφρονούμε (έφταιξαν γαρ και πρέπει να πληρώσουν): μιλάω για τους ΑΠΟΡΟΥΣ φυλακισμένους και ιδίως τις γυναίκες με τα παιδάκια τους που για μια χρονιά ακόμα θα περάσουν την Ανάσταση πίσω από τα κάγκελα.

Ένα blog, που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα (ξεblogάρισμα) και πρεσβεύει ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ αυτά που δίδαξε ΕΚΕΙΝΟΣ, διοργανώνει bazaar το Σαββατοκύριακο στο Μεταξουργείο (στο Cabaret Voltaire)  για αυτούς τους "ελάχιστους", τις άπορες μητέρες-φυλακισμένες που κυριολεκτικά δεν έχουν στον ήλιο μοίρα...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!