ΟΜΕΛΕΤΤΑ

Λύσσα κακιά...

"Δυσλειτουργίες στο κράτος", "αργείτε", "φύλλο συκής τα βιογραφικά", "φιάσκο στο λιμάνι", "διώχνουμε τους ξένους επενδυτές", "μας τά'ψαλαν στις Βρυξέλλες" κλπ.κλπ.

Ένας μήνας πέρασε και ΠΑΣΟΚοι, ΜΜΕ (φίλια), σχολιαστές την πέφτουν στη Μπιρμπίλη, στην Κατσέλη, στον Παπακωσταντίνου (οι άλλοι προς το παρόν τη γλυτώνουν, θά'ρθει και αυτών η σειρά τους...) γιατί, λέει, δεν ξέρουν τί να κάνουν με τα προβλήματα που τους κληροδότησαν οι άλλοι.

Μα φυσικά, σε 40 μέρες έπρεπε να τα λύσουν όλα, τί διάολο, γιαυτό τους ψηφίσαμε, χ...καμε αν τα εμπόδια είναι βουνό, δεν είμαστε ικανοποιημένοι, μας κορόιδεψαν... ΕΜΕΙΣ, οι αφισοκολλητές τους βγάλαμε (μας άφησε χωρίς δουλειά και ρόλο ο Παπανδρέου πανάθεμά τον), τί νόημα έχει να είμαι στο κόμμα και να μην γεύομαι εξουσία, άμα τό'ξερα...

Τσουπ και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με το πρώτο γκάλλοπ που δείχνει υποχώρηση του ενθουσιασμού και έδεσε το γλυκό...

Κουβέντα για τους άχρηστους που μας έφεραν σ'αυτά τα χάλια και έχαιραν πρωτοφανούς ανοχής επί χρόνια (όχι μέρες όπως οι σημερινοί...), καμμιά θετική γνώμη για την τιτάνια προσπάθεια που δείχνει να έχει αναλάβει η κυβέρνηση όχι μόνο για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα αλλά και να αλλάξει κατεστημένες νοοτροπίες δεκαετιών, να φέρει την προ πολλού αναμενόμενη (και τώρα επιχειρούμενη) επανάσταση αποκομματισμού του κράτους, την ακύρωση "του μπάρμπα από την Κορώνη", του "βύσματος"!

Σιγά τώρα μη πιστέψουμε ότι οι γραμματείς επιλέγονται με αξιοκρατικά κριτήρια, ότι η γνώμη μας ακούγεται μέσω της δημόσιας διαβούλευσης! Αυτά παιδί μου είναι για τη Σκανδιναβία, εμείς (οι παντογνώστες) ξέρουμε ότι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας αυτά δεν γίνονται!

Τί και αν φωνάζαμε κάποτε "Γιώργο προχώρα, άλλαξέ τα όλα", τί και αν λέγαμε ότι επιτέλους θέλουμε να γίνουμε "Ευρώπη", να επικρατήσει διαφάνεια και αξιοκρατία, να απελευθερώσουμε κρυμμένες δυνάμεις, να πιάσουμε τους φοροφυγάδες, να έχουμε δίκαιο φορολογικό σύστημα... Τα λέγαμε, τα πιστεύαμε (;), όταν βλέπουμε όμως τίς πρώτες ειλικρινείς (γαμώτο!) προσπάθειες προς τα εκεί που (δήθεν) ποθούσαμε, τότε ΔΕΝ μας αρέσει και αρχίζει η γκρίνια, η μιζέρια, η κακία...

Γιατί, όλα κι'όλα, εμείς οι "βλάχοι" θέλουμε τελικά τον κομματάρχη μας, τον "μπάρμπα" που θα μας εξασφαλίσει, θα μας διορίσει, θα μας δώσει τη "δουλίτσα" που προσδοκούσαμε και, αφού "τρυπώσουμε" (γιαυτό άλλωστε οργανωθήκαμε σε κόμματα, να βρούμε το "μπάρμπα" ντε!), ε, τότε ας βγάλουμε τους γνωστούς "δεκάρικους" περί διαφάνειας και δεν συμμαζεύεται...

Τον Παπανδρέου τον βγάλαμε μπας και, αφού τα συμμαζέψει τα ρημάδια, να μοιράσει φέουδα, εξουσία, χρήμα σε μας, τους "αγνούς" αγωνιστές που πάντα τον πιστεύαμε και, τί διάολο, είμασταν πάντα δίπλα του (με "ανιδιοτελή" κίνητρα εννοείται!)...

Τέτοιο κλίμα πάει να διαμορφωθεί σιγά-σιγά στη χώρα όπου διάφοροι παρατρεχάμενοι λιγούρηδες της εξουσίας συμμαχούν με τα, για πρώτη φορά, απειλούμενα διαπλεκόμενα (εμείς στους θώκους μοιράζουμε σε σας την πίττα) συμφέροντα σε μια λυσσαλέα προσπάθεια να ναρκοθετήσουν την πορεία των πραγμάτων προς ένα καλύτερο αύριο...

Και η "αμέτοχη" κοινωνία, όλοι εμείς που είμαστε έξω από όλα αυτά τα παιχνιδάκια, κοιτάμε απαθείς;

Ε ΟΧΙ! Συμμμετέχουμε στη διαβούλευση, στέλνουμε βιογραφικά, κοιτάμε μπροστά, κλείνουμε τα αυτιά στις σειρήνες των "αναλύσεων", προβλέψεων για αποτυχία, προχωράμε, ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ και στο τέλος θα ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ...

Πάρτε πέντε, ΝΙΣΑΦΙ ΠΙΑ!!!