Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

GASTARBEITER





















Είδα πρόσφατα μια πολύ ενδιαφέρουσα φωτογραφική έκθεση με θέμα την μετανάστευση Ελλήνων στην Αμερική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.


Βλέμματα, δάκρυα, κινήσεις, αισθήσεις προσμονής για το νέο που δεν ήξεραν και πίκρας για το φευγιό από τη μίζερη τότε πατρίδα μου θύμισαν αντίστοιχες ματιές των απόκληρων που κατακλύζουν πλέον τις πόλεις μας και που, χορτασμένοι πλέον εμείς, τους βλέπουμε σαν δούλους που πρέπει να μας ευγνωμονούν (και το κάνουν) που τους δώσαμε ένα κομμάτι ψωμί (και τους το βγάζουμε ξινό...).


Αλήθεια, έχουμε αναρωτηθεί τί κίνητρο κάνει αυτούς τους απελπισμένους να εγκαταλείπουν χώρα, οικογένεια, συνήθειες και να έρχονται σε μια χώρα που τους είναι τελείως ξένη; Τί τους σπρώχνει να έρχονται κατά κύματα παρόλο που, φαντάζομαι, θα μαθαίνουν πώς γενικά τους αντιμετωπίζουμε;


Μα ποιο άλλο κίνητρο, διάολε, από το χορτασμένο στομάχι αλλά και το αεράκι ελευθερίας (που πιστεύουν ότι θα βρουν εδώ στην κοιτίδα της...) μπορεί να τους σπρώξει στην περιπέτεια των δουλέμπορων, του παρολίγον πνιγμού στο δρόμο για εδώ, της απίστευτης εκμετάλλευσης από μαφιόζικα κυκλώματα και, στην καλύτερη περίπτωση, της ηγεμονικής συμπεριφοράς των εγχώριων "μαντάμ Σουσού" που το είδανε κυρίες του καλού κόσμου και θαμώνες του Golden Hall (προσπαθώντας να ξεπεράσουν το σύνδρομο της φασολάδας που χρόνια πριν περιδρόμιαζαν);


Γιατί εμείς, "έθνος ανάδελφον", ανεμοδαρμένο σε Ατλαντικούς/Ειρηνικούς, στοιβαγμένο για μήνες σε "σαρδελλοκάραβα", διψασμένο για μια καλύτερη ζωή, ξεχάσαμε τί πέρασε η "θεία από το Σικάγο" και πόσες κατουρημένες ποδιές έπλυνε/φίλησε μέχρι να έλθει, γριά πια, να επιδείξει τον πλούτο της στην Ψωροκώσταινα, πόσα βουνά πιάτα έπλυναν στο Μανχάτταν και πόσους τόνους κάρβουνο ξεθάψανε οι παππούδες/πατεράδες μας στο Ρουρ και γίναμε αφεντικά που, σε στυλ Γεωργιάδηδων, ωρυόμαστε για την καθαρότητα της "πατρίδας"... Και διανθίζουμε τους "δεκάρικούς" μας με τσιτάτα Αριστοτέληδων, Σοφοκλέων για να περηφανευτούμε την απευθείας καταγωγή μας από το θείο γένος των αρχαίων και να υπερασπιστούμε (από το DaCapo μας) την καθαρότητα και υπεροχή της φυλής: "πας μη Έλλην βάρβαρος", έτσι δεν είναι;


Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη...

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Δυστυχώς εμείς οι Έλληνες έχουμε γίνει τρομερά ρατσιστές και θεωρούμε όλους τους μετανάστες κατώτερους, βρομερούς και τρισάθλιους, όταν πριν λίγα χρόνια κάποιος συγγενής μας ήταν στην ίδια ακριβώς κατάσταση. Το να ευχηθώ να γίνουν ρατσιστές απέναντι στους Έλληνες οι λαοί που κάποτε μας βοήθησαν(Γερμανοι, Αμερικανοί, Σουηδοί) είναι σκληρό, αλλά ίσως είναι η μόνη λύση για να συνέλθουμε...

NdN είπε...

Πολύ λίγα γράφεις για τη συμπεριφορά των περισσότερων Ελλήνων απέναντι στους μετανάστες. Δυστυχώς ξεχάσαμε ως λαός όλα αυτά που συνέβησανσε εμάς πριν από όχι και τόσα πολλά χρόνια. Δεν προβλέπω να αλλάζει σύντομα αυτή η νοοτροπία, μόνο ίσως αν με μία ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ καταφέρει η κάθε χώρα να κρατήσει αυτούς που μπορούν να ενταχθούν στον κοινωνικό ιστό και που ήρθαν για να βρουν μία καλύτερη ζωή και να κάνουν μία νέα αρχή στη ζωή τους.

Αννη είπε...

Νίκο καλησπέρα,

Το επικίνδυνο είναι η δυναμική κομμάτων σαν το ΛΑΟΣ που λαϊκίστικα χαϊδεύουν τα αυτιά των Ελληναράδων περί καθαρότητας φυλής και τα τοιαύτα...
Σκέψου να σε αντιμετώπιζαν οι Εγγλέζοι σαν εισβολέα που τους τρως το ψωμί πώς θα ένοιωθες!
Και δεν μιλώ για τις παραβατικές συμπεριφορές των μεταναστών, εκεί ο πέλεκυς πρέπει να είναι βαρύς (όπως και για τους γηγενείς), με ενοχλεί ο ρατσισμός μας που δεν ανέχεται τις άλλες συνήθειες των φιλήσυχων Ινδών, Πακιστανών κλπ., το διαφορετικό ντύσιμο αλλά και την επαιτεία τους, λες και δεν έχουμε και Έλληνες επαίτες και κακομοίρηδες!
Γίναμε "Κολωνακιώτες" τρομάρα μας...

katerina είπε...

Μα σάμπως δεν το ξερουμε, ο νεοπλουτος ειναι αυτός που νοιωθει την αναγκη να υπερασπισει την καταγωγή του πλουτου του.

Σε αυτην την τόσο μιζερη ελληνική κοινωνια- και όχι μονο την ελληνική, αλλά ας μιλήσουμε μονο για τα καθ'ημάς- θα κάνουν κάποτε οι ιστορικοι του μελλοντος μας, μελέτες για την "ηθική" του χορτασμένου.
Διαφωνώ με τον Ndn, διαφωνώ ακριβώς όσο τον εκτιμώ και τον ξεχωριζω. Δηλαδή ΠΟΛΎ.

Οι λογικές του παιρνω όσους χρειαζομαι, τους χρησιμοποιώ όσο τοςυ χρειαζομαι, και οι υπολοιποι δνε με αφορουν, ειναι απολυτα ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ.
Γιατί περα απο το περιτυλιγμα, της "ιδεολογίας" του φασισμού, υπάρχει το ουσιαστικό του υποβαθρο, που ειναι η απολυτη ανηθικότητα.

Αν σημερα μιλάμε για ευρωπαικό κεκτημένο, ιστορικά υπάρχει ένας και μονο λόγος. Ο Διαφωτισμός. Καμια ζωή, δνε ειναι διαπραγματευσιμη, όποιο κι αν ειναι το κόστος. Εθνικό, πατριωτικό, οικονομικό, αναπτυξιακό ή ότι άλλο ευφυολογημα, πάνε να μας περάσουν οι λαθραιες πολιτικές του συρμού.

τσότσος είπε...

Έχω την εντύπωση Κατερίνα μου, ότι ο Νίκος δεν εννούσε ότι τον "πλεονάζοντα" αριθμό μεταναστών (που οικονομικά δεν τουε χρειαζόμαστε αλλά και δεν μπορούμε να απορροφήσουμε) τον πετάμε στη θάλασσα: απλά χρειάζεται επιμερισμός σε όλες τις ευρ. χώρες ώστε να μην υπάρχουν "τυχερές" χωρίς δηλ. πολλούς μετανάστες (π.χ. Δανία) γιατί απέχουν γεωγραφικά και "άτυχες" όπως η Ελλάδα επειδή είναι πιο εύκολη η πρόσβαση...
Πρέπει να υπάρξει συνολική μεταναστευτική πολιτική για την ΕΕ, ώστε να μπορούν να απορροφηθούν (κοινωνικά κυρίως)αυτοί που (αριθμητικά) μπορεί να αντέξει η κάθε χώρα.
Προς Θεού,μακρυά από μας η λογική "να πάνε να πνιγούν" (κυριολεκτικά) όσοι περισσεύουν, έχεις απόλυτο δίκιο!
Καλή σου μέρα!