ΚΙΝΑ

Πήγα στο Πεκίνο για 1 εβδομάδα. Εξωτικό ταξίδι, πολλές εμπειρίες, συζητήσεις (με ανθρώπους που ζουν χρόνια εκεί αλλά και ντόπιους), ανακαλύψεις που συνοψίζονται στα εξής:

1. Οι Κινέζοι αποπνέουν ευγένεια που πηγάζει "από μέσα": διαρκές χαμόγελο χωρίς ίχνος δουλικότητας: πέρα από την εξυπηρέτηση στους τουρίστες, χαμογελούν διαρκώς και μεταξύ τους.
2. Η βασική εικόνα που βλέπεις στο Πεκίνο, την βιτρίνα της χώρας, είναι ένας άκρατος "copy-paste" καπιταλισμός με χρώμα Αμερικής περασμένων δεκαετιών: θηριώδη malls με τεράστια καταστήματα που πουλάνε είδη πολυτελείας (ρολόγια να δει το μάτι σου, ρούχα, αξεσουάρ, ηλεκτρονικά κλπ.) σε τιμές 2-3 φορές ακριβότερες από τις αντίστοιχες στην Ευρώπη.
3. ΠΛΗΡΗΣ αλλοτρίωση του λαού: απουσιάζουν ΕΝΤΕΛΩΣ τα αυθεντικά κινέζικα καταστήματα, χώροι που θα μπορούσαν να αναδείξουν στοιχεία του πανάρχαιου κινέζικου πολιτισμού (κεραμικά, μεταξωτά κλπ.). Μοναδική εξαίρεση τα πανέμορφα tea houses, όπου όμως δεν μπορείς να κάτσεις και να απολαύσεις το τσάι σου (σε αφήνουν μόνο να δοκιμάσεις το τσάι που θα αγοράσεις). Παντού υπήρχαν επιγραφές "merry christmas", "happy New Year 2013" (αλήθεια, πότε είναι η κινέζικη Πρωτοχρονιά; ούτε οι Κινέζοι δεν μπορούσαν να μου απαντήσουν...). Οι εικόνες με φάτνες και ποζάροντες Κινέζους ήταν για γέλια!
4. Αστυνομοκρατία παντού: η πρόσβαση στην θηριώδη πλατεία Τιεναμέν (η μεγαλύτερη του κόσμου) γίνεται αφού περάσεις από καλά φυλασσόμενες υπόγειες διαβάσεις όπου ανιχνευτές μετάλλων σε στυλ security check αεροδρομίου και "μυριάδες" αστυνομικών δεν αφήνουν να περάσει ούτε μύγα...
5. Ο Μάο λατρεύεται σαν θεός (επισκέφτηκα το μαυσωλείο του με το ταριχευμένο σώμα του όπου πλήθη λαού καταθέτουν καθημερινά λουλούδια) αν και η σημερινή πολιτική των ιθυνόντων πόρρω απέχει από τα νάματά του: "θεός" έχει γίνει η θεωρία του διαδόχου του Ντενκ Χσιάο Πιγκ ("άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, ο σκοπός είναι να πιάνει τα ποντίκια").
6. "Ίχνη" κομμουνισμού έχουν απομείνει μόνο στις προσφωνήσεις των μελών του κομμουνιστικού κόμματος Κίνας (ΚΚΚ): ο σύντροφος τάδε συνάντησε τον σύντροφο δείνα... Στο γυμνάσιο (!) και στο πανεπιστήμιο (για τα κρατικά μιλάμε) πληρώνονται δίδακτρα, φοιτητική γκαρσονιέρα χωρίς μπάνιο και κουζίνα κοστίζει 150 €/μήνα! Γυναίκες στα χωριά πουλούν χειροποίητες τσάντες στα πολυτελή ξενοδοχεία προκειμένου να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο και να θεραπευθούν από το AIDS!
7. Το διεθνές αεροδρόμιο του Πεκίνου, θηριώδες στο μέγεθός του, έχει εξελιχθεί στο 2ο μεγαλύτερο του κόσμου (72 εκατομύρια επιβάτες το χρόνο, 5.5 φορές μεγαλύτερο από το "Ε. Βενιζέλος").

Αν αξίζει κάτι για τον "ψαγμένο" ταξιδιώτη είναι τα μοναδικά αξιοθέατα (σινικό τείχος, Απαγορευμένη Πόλη) και κυρίως η "ιδέα" ότι είσαι στην άκρη του κόσμου (11 ώρες πτήση από την Αθήνα...). Αν είσαι άκρατος shopping freak και φυσάς το χρήμα, τότε πας στον "παράδεισο" του νεοπλουτισμού και του κιτς όπου θα συναγωνιστείς στα ψώνια τη νέα κινέζικη μεσαία τάξη των κομματικών κομμισάριων και των άμεσα/έμμεσα συνδεδεμένων με το ΚΚΚ...