Διάλογοι που σπάνε κόκκαλα, ανατριχιαστικές ομοιότητες με την μιζέρια και τις σοφιστείες που ταλανίζουν την πολιτική και κοινωνική κατάσταση στο Ελλαδιστάν...
Σκέφτομαι ότι, όπου νά'ναι, οι ικανοί, δημιουργικοί, ΛΟΓΙΚΟΙ συμπατριώτες μας "θα την κάνουν" σιγά-σιγά, δεν αντέχεται πια αυτή η χώρα...
Γιατί τί κοινό έχουν όλοι αυτοί που δημιουργούν, παλεύουν, δίνουν το είναι τους για την δική τους προκοπή (φυσικά) αλλά και κατ'επέκταση για την ευημερία αυτής της δύσμοιρης χώρας με:
- Τον "δημοσκοπικό" ελληναρά που δίνει πρωτιά στον εμπρηστή και τιμωρεί τον, αποτυχημένο (πράγματι; να δω τί θα κάναμε αν δεν είχε φτιάξει εκ του μηδενός τον μηχανισμό στήριξης ο ΓΑΠ...) μεν πυροσβέστη, αλλά ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ όχι οικονομικό εγκληματία (τη ΝΔουλα δηλαδή)... Που θαμπώνεται από την ευπρέπεια του ξύλινου κουβελικού λόγου λες και είναι ικανή η ΔΗΜΑΡ να βάλει τάξη στο μπουρδέλο με μηδέν εμπειρία και "στελεχάρες" σαν τον Κωστόπουλο και τον Μαλέλη στις τάξεις της...
- Τους αντιμνημονιακούς δεξιούς που οραματίζονται Θερμοπύλες λες και έτσι θα σώσουν τα τομάρια τους από την χλεύη της ιστορίας που ήδη τους έχει κατατάξει στο χρονοντούλαπό της για τα οικονομικά "εγκλήματα" της καταραμένης 5ετίας τους...
- Τον ψοφοειδή αδιάβαστο Μιχαλάκη που νομίζει ότι με τις μαλακίες που ξεστομίζει θα διασωθεί...
- Τους τζάμπα μάγκες δημοσιογράφους που, εκτελώντας εντολές των λαμόγιων αφεντικών τους, ακολουθούν τον άνεμο του πρώτου κόμματος (τρομάρα τους...) και κάνουν το παν να μας πείσουν πόσο καλά θα τα κάνει ο αντωνάκης ξυλεύοντας την πεσμένη βελανιδιά...
- Τον περι ου ο λόγος "εν δυνάμει" που, αντί να κριτικάρει την ΜΗ εφαρμογή του μνημονίου, μας ζάλισε τα "φρύδια" με τα "Ζάππεια" και τον αυτόματο μηδενισμό του ελλείμματος...
Σας βαρέθηκα!!!
2 σχόλια:
ΑΧ, Τσοτσο μου, κάπως αργά δεν είναι πιά για να αγανακτήσομε? Τόσο καιρό, από την πρώτη μέρα που εξελέγη το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυβέρνηση, άρχισαν όλα τα ύπουλα Μ.Μ.Ε. όχι για ιδεολογικούς ή έστω για πρακτικούς λόγους αλλά για καθαρά συμφεροντολογικούς, να ρίχνουν το φαρμάκι τους επί δικαίων και αδίκων. Φτάσαμε τώρα στο σημείο να αποκηρύσουν μετά βδελυγμίας το ΠΑ.ΣΟ.Κ. άνθρωποι που το ψήφιζαν με πάθος, και να φοβούνται τώρα να ξεστομίσουνε ότι ακόμα ψηφίζουν.
Εγώ έχω πολλές φορές "σκοτωθεί" με τον περίγυρό μου, οικογεναιακό, επαγγελματικό, φιλικό, γιατί το μόνο που υποστηρίζω είναι ότι ναι, και λάθη γίνανε, και ανάξιοι κρατικοί λειτουργοί και υπουργοί υπήρξανε, αλλά τέλος πάντων δεν έκανε όλα τα στραβά κουλούρια ένα μόνο κόμμα ή ένας μόνο άνθρωπος, αλλά είχε την ατυχία να σκάσει η βόμβα στα χέρια του, και να μην καταλάβει έγκαιρα ότι τέτοιοι που είμαστε θέλομε άλλη μεταχείρηση, όχι τύπου Δανίας στο υπουργικό συμβούλιο, αλλά γροθιά στο τραπέζι και πίεση...
Πολλά μπορώ να συζητήσω, αλλά όχι ότι θα φτάσομε στο σημείο να "σταυρώσομε" τον Παπανδρέου ή να διαλύσομε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Αγαπητέ φίλε, δεν αγανακτώ ΤΩΡΑ, από το 2004 είμαι αγανακτισμένος...
Είμαι σε φάση ψυχικής παραίτησης και αποξένωσης από τα τεκταινόμενα απογοητευμένος όχι τόσο από την ανικανότητα ΓΑΠ και λοιπών (τόσο μπορούσαν τόσο έκαναν), αλλά από τον "γρανίτη" παλαιολιθικής αντίστασης του δημ. τομέα σε ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ αλλαγή, αλλά και το "κλείσιμο ματιου" της ΝΔουλας του αντωνάκη για να μαζέψει ψηφαλάκια...
Ψυχικά είμαι απών πλέον!
Καλή σου μέρα...
Δημοσίευση σχολίου