Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

ΓΑΠ: ΜΙΑ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ

Δρυός πεσούσης...

Περισσεύουν οι αναλύσεις/εκτιμήσεις της πρωθυπουργικής θητείας του ΓΑΠ, άλλες ψύχραιμες, άλλες κακόπιστες/κακεντρεχείς, άλλες αλλού για αλλού...

Μερικές ερωτήσεις/απαντήσεις ίσως βοηθήσουν όσους έχουν μάτια και αυτιά ανοιχτά:

Α) Το "κύριε, κύριε, είμαι κακό παιδί" που μετουσιώθηκε σε "τιτανικό" ήταν το έναυσμα των δεινών μας;
Σίγουρα χρησιμοποιήθηκε ως φύλλο συκής για Γερμανούς και σία να μας βγάλουν στη σέντρα... Όμως από το Φεβρουάριο του 09 οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης είχαν επισημάνει στο δυστυχή Παπαθανασίου ότι "έτσι όπως πάτε στο τέλος του χρόνου δεν θα σας δανείζει κανείς" και αυτός πανικοβλημένος ζήτησε να μην γραφτεί κάτι τέτοιο στα πρακτικά της συνάντησης για να μην δημιουργηθεί πανικός (σωστά: ακόμα και ένα σταματημένο ρολόι δείχνει 2 φορές τη μέρα τη σωστή ώρα). Έτσι τουλάχιστον γράφει ο Τσίμας στο άρτι εκδοθέν βιβλίο του ("το ημερολόγιο της κρίσης").
Μην τρελλαθούμε λοιπόν με την μαλακία ότι δήθεν οι αγορές είχαν χάψει τα παραμύθια του "καταλληλότερου" περί θωρακισμένης οικονομίας! Άλλωστε ο μέσος όρος ετήσιου δανεισμού της Ελλάδας την 7ετία 2000-2007 ήταν 8 δις Ευρώ που εκτινάχτηκε τη 2ετία 2008-2009 σε 27 δις!
Επίσης, για να μην ξεχνιόμαστε, οι δημόσιες δαπάνες διπλασιάστηκαν μεταξύ 2003 και 2009 (τί διάολο, φτιάξαμε διπλάσιους δημόσιους οργανισμούς και υπουργεία σ'αυτό το διάστημα και δεν το ξέρουμε;)... Αλλά βλέπεις, οι χαζές αγορές (που με τα CDS προετοιμάζοντο για παν ενδεχόμενο) περίμεναν τον Παπακωνσταντίνου να τους ανοίξει τα μάτια...

Β) Τότε τί ήταν αυτό που οδήγησε τις αγορές να μας τραβήξουν το χαλί και γιατί δεν το έκαναν νωρίτερα;
Το Δεκέμβριο του 09 η Μέρκελ δήλωσε ότι δεν ήταν αυτονόητο πλέον ότι η ευρωζώνη θα συνεχίσει να εγγυάται τα κρατικά ομόλογα ΟΛΩΝ των χωρών-μελών της με αποτέλεσμα οι αγορές να χάσουν τη βεβαιότητα ότι το ευρώ είναι "ενιαίο" και άρα υπάρχουν χώρες (καλή ώρα εμείς) που προσφέρονται για φάπες (και κέρδη μέσω των CDS) με ορατή πλέον τη γύμνια τους. Και τα spreads άρχισαν να ανεβαίνουν... Σχετικά με τα spreads: το 2003 ήταν 20-25 και ο "καταλληλότερος" τα παρέδωσε πάνω από 100 (Ν. Χριστοδουλάκη: "σώζεται ο τιτανικός;¨)...

Γ) Μπορούσαμε να δανειστούμε από κινέζους, ρώσους και λοιπούς λεφτάδες εκείνη την εποχή;
Ο Πούτιν είχε τότε δηλώσει ότι η καλύτερη λύση για την Ελλάδα ήταν η προσφυγή στο ΔΝΤ, οι δε κινέζοι δεν είναι πρόθυμοι να μπουν στο νέο γιγαντιαίο μηχανισμό που αποφασίστηκε με την "αποφράδα" συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, πόσο μάλλον, λέω εγώ, θα μας δάνειζαν τα κολοσσιαία ποσά που χρειαζόμασταν για τα επόμενα χρόνια;

Δ) Γιατί όμως δεν μαζεύαμε όσο παραδάκι μπορούσαμε τότε (τέλη του 09-αρχές του 10) ΠΡΙΝ αρχίσει το ξύλο από τις αγορές;
Καλά τώρα: άντε και μαζεύαμε όσα χρειαζόμασταν για το 10, τί θα γινόταν το 11 και το 12; θα είχαμε συμμαζέψει τα οικονομικά μας σε ΕΝΑ χρόνο ώστε να βγούμε με το κούτελο καθαρό στις αγορές το 11; Εδώ με την δαμόκλεια σπάθη της τρόικας και είμαστε ανίκανοι να σοβαρευτούμε, θα μαζεύαμε το έλλειμμα απολύοντας δημόσιους υπάλληλους, κλείνοντας άχρηστους οργανισμούς ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ;;

Ε) Άργησε ο ΓΑΠ να πάρει μέτρα;
Εδώ σηκώνει συζήτηση: Αρχές του 10 ανακοίνωσε το πρώτο πακέτο περιστολής της σπατάλης, χάδι σε σχέση με τα τωρινά, και μας σηκώθηκε η τρίχα. Οι αγορές τον "έγραψαν", άρα θα έπρεπε να πάρει ΤΟΤΕ τα σημερινά (και χειρότερα) μέτρα με μάλλον το ίδιο αποτέλεσμα αφού, έτσι κι αλλιώς, τα νούμερα δεν έβγαιναν/βγαίνουν...

ΣΤ) Γιατί δέχτηκε ό,τι του πάσαραν και δεν αντέταξε μερικά "περήφανα" ΟΧΙ;
Και εδώ σηκώνει συζήτηση: Όταν είσαι ζήτουλας, όταν δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ που μπορεί/θέλει να σε δανείσει και στήνεις μηχανισμούς στήριξης από το μηδέν (Ο Ρομπάι είπε σε συνέντευξή του στην Süddeutsche Zeitung ότι 2 ώρες πριν την σύνοδο της 25ης Μαρτίου 2010 δεν υπήρχε καν γραπτή εισήγηση από την Κομμισσιόν και ότι "ο Παπανδρέου απείλησε ότι δεν μπαίνει στο αεροπλάνο της επιστροφής αν δεν φτιαχτεί ο μηχανισμός στήριξης"), έ, διάολε, εύκολα λες από το κολονακιώτικο σαλόνι σου (και από το άρτι αποκηρυχθέν νεοκλασσικό της Πηγίλλης...) ότι "δεν διαπραγματεύτηκε ο άχρηστος"!!

Ζ) Τότε πού απέτυχε;
Στα δύσκολα: πήρε τα εύκολα μέτρα (οριζόντιες περικοπές, παρόμοιες όμως πήραν ΚΑΙ οι Πορτογάλοι ΚΑΙ οι Ιρλανδοί...) και δίστασε(;) στα δύσκολα. Και εκεί όμως έχει δικαιολογίες: με τα κόμματα (ιδιαίτερα το κατ'εξοχήν ευρωπαϊκό) και τους ΔΙΚΟΥΣ του συνδικαλιστές απέναντι, κάθε μέτρο που θα πήγαινε στον πυρήνα μείωσης του κράτους (Πασοκικό κατά βάση) ήταν καταδικασμένο σε αποτυχία. Βέβαια αυτό δεν αναιρεί την αποτυχία αφού τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος...

Η) Τί ήταν αυτό που εξόργισε την κοινωνία που για 1 χρόνο έδειξε σπάνια ωριμότητα κλείνοντας τα αυτιά της σε Τσιπροσαμαράδες;
Κατά τη γνώμη μου, η αποτυχία υλοποίησης των μέτρων του 1ου μνημόνιου που έφεραν το 2ο/3ο κύμα επώδυνων μέτρων ξεχείλισε το ποτήρι: Δεν μπορείς να μου λες ότι, επειδή δεν συμμάζεψες τις δαπάνες και δεν έπιασες τους φοροφυγάδες, μου βάζεις δεκάδες νέους φόρους και χαράτσια... Δεν μπορείς να μένεις στις διαπιστώσεις για φοροφυγάδες και σπατάλες και να μην κάνεις έστω κάποιες προσπάθειες, συμβολικές αλλά και ουσιαστικές, να περάσεις στο "δια ταύτα"...

Θ) Άλλαξε κάτι από τα κακώς κείμενα;
Ίσως ΝΑΙ, τουλάχιστον σε "σπορά" νέας νοοτροπίας: το opengov (που το υπέσκαψαν οι βαθυπασόκοι), το σπάσιμο του ταμπού περί μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, το αυτόφωρο για τη φοροδιαφυγή, η επικείμενη συμφωνία με την Ελβετία (η 3η χώρα μετά τη Γερμανία και την Βρετανία που επιτυγχάνει κάτι τέτοιο), η ηλεκτρονική διακυβέρνηση (τα πρώτα αποτελέσματα τα βλέπουμε στις δημοπρασίες των νοσοκομείων), η διακομματική συμφωνία για την παιδεία, η ιδέα της πράσινης ανάπτυξης και το σπάσιμο της νοοτροπίας του μεταπράτη και του εργολάβου για μπετά είναι μερικά από αυτά.
 Ίσως κάποια από αυτά τα "ανοίγματα", που έθιξαν πολλούς, να επιτάχυναν την πτώση του κατά τραγική ειρωνία...

Ι) Τελικά λεφτά υπήρχαν;
Ε ΝΑΙ, υπήρχαν και υπάρχουν διασκορπισμένα στους πέντε ανέμους. Βλέπεις όμως ο Ελληναράς τα λεφτά τα ήθελε για κάποιο έξτρα επιδοματάκι, έτσι ΜΟΝΟ ερμηνεύει αυτός το δημόσιο χρήμα...

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

ΠΟΥ ΗΣΟΥΝΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΛΛΗΝΑΡΑ ΟΤΑΝ....

Ναι, σε σένα μιλάω!
  • σε σένα που πιστεύεις ότι είσαι το κέντρο του κόσμου γιατί κάποτε, κάποιοι μακρινοί πρόγονοί σου ήταν πραγματικά σπουδαίοι,
  • σε σένα που νομίζεις ότι είσαι ευφυής και όλοι οι άλλοι είναι "κουτόφραγκοι", "ηλίθιοι", "αφελείς", "άσχετοι",
  • σε σένα που η γνώμη σου διαμορφώνεται ανάλογα με το στενά προσωπικό σου συμφέρον,
  • σε σένα που αγανακτείς όταν σου παρουσιάζουν την ωμή αλήθεια,
  • σε σένα που δεν θέλεις κανείς να σου θυμίζει τα λάθη σου,
  • σε σένα που το παίζεις ήρωας αλλά δεν έχεις το κουράγιο να παραδεχθείς κανένα σφάλμα σου,
  • σε σένα που θεωρείς ότι είσαι μάγκας επειδή κάποιοι πολιτικοί σε χώσαν σε κάποια καλοπληρωμένη θεσούλα,
  • σε σένα που θεωρείς ότι μπορείς να μην εργάζεσαι και όσοι εργάζονται να είναι υποχρεωμένοι να σε πληρώνουν,
  • σε σένα που θεωρείς ότι είσαι σπουδαίος επειδή κατάφερες να πάρεις πρόωρη σύνταξη και να κάααααθεσαι μέχρι τα βαθιά σου γεράματα χωρίς να παράγεις τίποτα,
  • σε σένα που πουλάς την ψυχή σου για ένα κομματάκι εξουσίας,
  • σε σένα που νομίζεις ότι τα λόγια και οι πράξεις σου δεν έχουν καμιά συνέπεια,
  • σε σένα που θεωρείς αυταπόδεικτο ότι ανήκεις σε μια ανώτερη φυλή,
  • σε σένα που συνωμοσιολογείς ασύστολα,
  • σε σένα που το παίζεις συνδικαλιστής για να παλεύεις - δήθεν - για τα δικαιώματα των εργαζομένων,
  • σε σένα που γίνεσαι έξαλλος όταν σου λένε ότι οι πολιτικοί έφαγαν τα χρήματα μαζί σου και όχι μόνοι τους,

Σε σένα αναφέρομαι ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ!

Πού ήσουνα, πού βρισκόταν η αγανάκτησή σου, πότε ακούστηκαν οι φωνές σου, όταν:

  • έβλεπες συμπολίτες σου να δουλεύουν με εξοντωτικά ωράρια και να μην πληρώνονται,
  • άθλιοι εργοδότες παρενοχλούσαν υπαλλήλους τους και τους απέλυαν αν δεν ενέδιδαν,
  • έβλεπες συναδέλφους σου να χτυπάνε κάρτες εργασίας άλλων συναδέλφων που δεν εμφανίζονταν ποτέ στην υπηρεσία,
  • ήξερες ότι εκατοντάδες/χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι δουλεύουν λιγότερο κι από το μισό ωράριό τους,
  • έβλεπες γιατρούς να συνταγογραφούν εξετάσεις που ποτέ δεν θα έκανες,
  • έβλεπες παραβατικές συμπεριφορές μέσα στον χώρο του πανεπιστημίου και συνέχιζες να μιλάς για την ανάγκη ύπαρξης του πανεπιστημιακού ασύλου,
  • παρόλο που όλοι μιλάνε για ελεύθερη διακίνηση ιδεών, κανείς φοιτητής με ακραία ή έστω μη πολιτικά ορθή άποψη δεν μπορεί να την εκφράσει στον πανεπιστημιακό χώρο,
  • πήγαινες και έπαιρνες δάνεια για ποσά που μόνο εάν ήσουνα μεγιστάνας θα μπορούσες να αποπληρώσεις,
  • γνώριζες τους δράστες των εμπρησμών και μετά δεν παραξευνευόσουνα που έφτιαχναν οικόπεδα προς πώληση μέσα στα καμένα,
  • κάηκαν 70 άνθρωποι και σε λιγότερο από ένα μήνα πήγες και ξανα-ψήφισες τον μπουχέσα,
  • τα χρήματα για την προστασία της ζωής και του δάσους πήγαν στους μισθούς των αγροφυλάκων,
  • καταστράφηκαν γενιές δημιουργικών συμπολιτών σου μέσα στο "όνειρο" της θεσούλας στο δημόσιο,
  • όταν έβλεπες να καταλύεται το ΑΣΕΠ και να μπαίνουν άχρηστοι άνθρωποι στο δημόσιο,
  • αγόραζες ασύστολα εισαγόμενα προιόντα,
  • κρατικοποιούσαν επιχειρήσεις και δημιουργούσαν στρατιές άχρηστων ανθρώπων που δεν ήξεραν τι θα πει δημιουργικό μυαλό και προσπάθεια να κερδίσεις το ψωμί σου.

Εσένα, λοιπόν, μαλάκα ελληναρά, δεν σε λυπάμαι πλέον!

Δεν έχεις κρίση, δεν έχεις ευφυία, δεν έχεις ίχνος δημιουργικότητας μέσα σου και αναπόφευκτα θα χαθείς μέσα στα μαύρα σκοτάδια που οσονούπω θα τυλίξουν την πρώην ένδοξη Ελλάδα. Και όταν θα βυθίζεσαι στο χάος θα κατηγορείς όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό σου.

Λυπάμαι και σπαράζω για την χώρα μου. Έχω όμως εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου, στις δυνάμεις που δεν αποκτήθηκαν με καμιά επιφοίτηση ή έξωθεν βοήθεια αλλά μέσα από χρόνια σκληρής εργασίας.

Όταν εγώ ξενύχταγα, πάλευα και δεν φοβόμουνα τον υγιή ανταγωνισμό, εσύ πέρναγες τις ώρες σου στα γραφεία πολιτικών φιλώντας κατουρημένες ποδιές για μια άκοπη θεσούλα στο δημόσιο.

Δεν λυπάμαι πλέον που σου λέω κατάμουτρα ότι θα εξαφανιστείς όσο και να παλεύεις να την βγάλεις πάλι καθαρή.

Όσο και να παρακαλάς να παραμείνει το καθεστώς που σε εξέθρεψε, όσο και να φωνασκείς υπέρ του κάθε τρελλαντώνη που εξάπτει τα κατώτερα, σιχαμερά ένστικτά σου, δεν πρόκειται να σωθείς.

Πιθανόν να δεις τον τρελλαντώνη σου πρωθυπουργό. Θα είναι όμως στην χώρα της δραχμής, στην χώρα που θα παλεύεις για ένα πιάτο φαγητό και όχι πλέον για ένα καγιέν και δάνειο για μαιζονέτα.

Εγώ θα είμαι μακριά, θα σε βλέπω και θα χασκογελάω, όπως ακριβώς χασκογελούσες εσύ όταν με θεωρούσες άτυχη που δούλευα σκληρά κι εσύ απολάμβανες την καλοπληρωμένη ξεκούραστη θεσούλα σου.

Δεν νιώθω κανέναν οίκτο για σένα μαλάκα ελληναρά!

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΕΚΔΟΤΟ...

Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι καλός πρωθυπουργός αλλά σε REWIND!!..σκέψου τα όλα με αυτή τη σειρά : αρχικά μας ζητάει δημοψήφισμα, έπειτα κουρεύει το χρέος κατά 50%, τέλος παίρνει και 110 δις από το ΔΝΤ και μετά ανακοινώνει πως "Λεφτά υπάρχουν!" ... Ποιος μαλακας του έδωσε ανάποδα το ντοσιέ;;

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

ΑΠΟΣΤΑΤΕΙΣΤΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ!

Δανίκας σήμερα:

"Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, ε; Μ' αυτό το πλευρό να κοιμάστε. Ολος αυτός ο ορυμαγδός. Αυτός ο ασυγκράτητος πολυβολισμός. Ολο αυτό το πανδαιμόνιο εναντίον του «προδότη» πρωθυπουργού, υποκρύπτει τις πιο ιδιοτελείς, μικροκομματικές και αυτιστικές πολιτικές από συστάσεως ελληνικού κράτους. Σκεφτείτε το ψύχραιμα. Πετάξτε από μέσα σας κάθε ίχνος προπαγάνδας που έχουν ενσταλάξει μέσα σας οι αχαλίνωτες κορώνες των όψιμων εθνοπατριωτών. Εκείνων δηλαδή που μας έφεραν εδώ και τώρα από «δολοφόνοι» εμφανίζονται πάναγνοι και αθώοι. Σκεφτείτε και αναρωτηθείτε. Τι μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση μικρού, περιορισμένου ορίζοντα, όπως την προτείνει σαν κοστουμάκι για τα συμφέροντά του, ο Αντώνης Σαμαράς. Τι μπορεί να κάνει μια τέτοια κυβέρνηση που δεν μπορεί να διεκπεραιώσει η σημερινή. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Με τις εκλογές σε τέσσερις, πέντε, έξι εβδομάδες όπως τις θέλει η Νέα Δημοκρατία, θα προκύψει ακυβερνησία. Κανένα κόμμα δεν θα συγκεντρώσει απόλυτη πλειοψηφία. Επομένως νέα εκλογική αναμέτρηση μέχρι ο Σαμαράς να καταφέρει την πολυπόθητη, γι’ αυτόν, αυτοδυναμία. Η χώρα σε απόλυτο χάος για το προσωπικό καπρίτσιο και για την προσωπική βεντέτα ενός πολιτικού που σκίζει τα ρούχα του ότι πάνω απ' όλα βάζει την σωτηρία της πατρίδας. Αν είναι έτσι, τότε γιατί δεν συνεργάζεται με άλλα κόμματα. Αν είναι έτσι, τότε γιατί αρνιόταν μέχρι προ τίνος να ψηφίσει την δανειακή σύμβαση. Αν είναι έτσι, τότε γιατί εξακολουθεί να πορεύεται, αυτός και μόνο αυτός, όπως πριν. Γιατί δηλαδή ο Σαμαράς είναι ο μόνος αστός αρχηγός που ακόμα και τώρα στην πιο εφιαλτική στιγμή δεν υιοθετεί μια διαφορετική πολιτική κουλτούρα και με κανένα δεν συμμαχεί. Γιατί; Μα φυσικά για ιδιοτελείς προσωπικούς, κομματικούς σκοπούς. Να πλιατσικολογήσει ψηφοφόρους από το ΠαΣοΚ. Να εκβιάσει τις ψήφους ζαλισμένων από την κρίση, πολιτών. Ετσι να σκαρφαλώσει στον θώκο του πρωθυπουργού ως απόλυτος θριαμβευτής. Και γιατί στην συνέχεια να κατηγορεί για την φτώχεια και το πριόνισμα συντάξεων και μισθών, τον προηγούμενο πρωθυπουργό. Με απλά λόγια, ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν, από την Μεταπολίτευση μέχρι εδώ, ό,τι συνέβαινε δηλαδή με τον δικομματισμό, όπου ο ένας επωφελείτο αρπάζοντας ψήφους από τον άλλο, το ίδιο κάνει και τώρα, όταν η χώρα τραμπαλίζεται στο χείλος του γκρεμού. Αγαπητέ, όχι μόνο δεν έχουν βάλει μυαλό αλλά ακόμα χειρότεροι από πριν. Οποιος πιστεύει ότι η επόμενη κυβέρνηση θα επανορθώσει αδικίες και θα διορθώσει έστω στο ελάχιστο την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, πλανάται πλάνη διαστάσεων επικών. Εδώ είστε και εδώ είμαι. Σε μερικούς μήνες και με κυβερνήτη τον Σαμαρά θα τραγουδάμε το θρυλικό άσμα του Μητσάκη «Οπου Γιώργος και μάλαμα» παιδιά!"

Α ρε κλανιάρη Σαχλαμαρά, μακρόπνοε ηγέτη, που έβαλες "κριτήρια" τότε ως ΥΠΕΞ στην ΕΟΚ και απέριψες την προτροπή του "καντέμη" ("πάρε το όνομα 'Μακεδονία' από τη σύνοδο και άσε τα κριτήρια τώρα που στη βράση κολάει το σίδερο") με το "ατράνταχτο" επιχείρημα ότι τα κριτήρια αρκούν...

Του παίρνουν το γλυφυτζούρι του και σκούζει ο μαλάκας... Ελπίζω να πληρωθεί με το ίδιο νόμισμα και να ΑΠΟΣΤΑΤΗΣΟΥΝ όσοι εχέφρονες (υπάρχουν;) στο μπουρδελοκόμμα του και να τον ρίξουν, αμάν πια!!