ΚΛΑΤΑΡΕ...

Γυρίσαμε λοιπόν από τις διακοπές και τί βλέπουμε;

Μια κλαταρισμένη κυβέρνηση που διστάζει, διστάζει, διαπιστώνει, διαπιστώνει, διαρκώς γλουγλου και αυγά τίποτα...
Αυτή τουλάχιστον είναι η κυριαρχούσα εικόνα που διαχέεται και μάλλον δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα...

Πώς όμως θα μπορούσε να είναι αλλιώς;
Ποιοι θα κάνουν σε μέρες/μήνες τις τομές που δεν έγιναν επί δεκαετίες; Ποιος "πατέρας" (ΠΑΣΟΚ) θα φάει "τα παιδιά" του (συνδικάλες, δημόσιους υπαλλήλους);
Γίνονται αυτά; Φαίνεται πως δεν μπορούν να γίνουν...

Ο πρωθυπουργός φαντάζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα: καινοτόμες ιδέες (που μάλλον δεν τις συμμερίζεται κανείς...), γενναίες διαπιστώσεις (που δεν οδηγούν σε ριζοσπαστικές ενέργειες...), λείπει όμως "το μπλοκάκι του Σημίτη", η καθημερινή παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου (που υποτίθεται θα έκανε ο Πάγκαλος...).
Οι περισσότεροι υπουργοί τρέμουν το πολιτικό κόστος, η προηγούμενη καθημερινή "δοσοληψία" τους με τους ψηφοφόρους και τα ρουσφέτια τούς κάνει τώρα να τρέμουν να εξηγήσουν την αναγκαιότητα κάποιων μέτρων, πόσο μάλλον να τα υλοποιήσουν...

Άσε που, αν ισχύει ό,τι υποψιάζομαι (ότι δηλ. μας δίνουν το χρήμα γιατί, λόγω φόβου κατάρρευσης του ευρώ, δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς), τότε, στο μυαλό ορισμένων, θα τριβιλίζει η ιδέα ότι αφού έτσι κι αλλιώς μας τα δίνουν γιατί να "πονέσουμε" κι άλλο την κοινωνία...

Βέβαια, λέω εγώ, είναι κέρδος που εθίζεται η κοινή γνώμη σε αναγκαίες αλλαγές (αξιολόγηση πανεπιστημιακών, άρση μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων, κλείσιμο άχρηστων οργανισμών, άρση τραπεζικού απορρήτου φοροφυγάδων κλπ.), αδιανόητα πράγματα πριν από 2 μόλις χρόνια...

Τί να το κάνεις όμως όταν ο μέσος Έλληνας έχει ακόμα "κατσαπλιάδικη" νοοτροπία ("το δικό μου συμφέρον, η τσέπη μου, πάνω απ'όλα");

Ποιος δημόσιος υπάλληλος θα εφαρμόσει αυτά που απαιτούνται όταν επί δεκαετίες έχει γαλουχηθεί ότι και αξιοπρεπή μισθό θα παίρνει και μόνιμος θα είναι; Που δεν καταλαβαίνει ότι η μονιμότητα είναι οικονομικά αποτιμούμενο αγαθό, η έλλειψη του οποίου στον ιδιωτικό τομέα αναπληρώνεται (θα έπρεπε) με αντίστοιχο χρήμα; (Γιαυτό οι top managers εταιρειών, οι προπονητές κλπ. τα παίρνουν χοντρά γιατί σήμερα είναι αύριο δεν είναι...).

Ο μεγάλος ασθενής λοιπόν παίρνει στο βυθό όλους μας...

Και το θέμα είναι ότι, αν χαθεί αυτή η ευκαιρία (ΝΑΙ, το μνημόνιο ΕΙΝΑΙ ευκαιρία) και αν οι Λοβερδοβενιζελοδιαμαντοπούλες δεν τα καταφέρουν, τότε... Θα τα εφαρμόσουν οι Σταϊκούρες/ Λαζαρίδηδες/Φαήλοι;

Τρέμω σε αυτή την ιδέα...