"Ιταλία"...
Από ψηλά...
"Βαρκούλες αρμενίζουν"...
Ο τάφος της "κυράς της Ρώ" Δέσποινας Αχλαδιώτου
Τα δελφινάκια, δώρο του Αβραμόπουλου (επί δημαρχίας του)
Τόσο κοντά σ'αυτούς, τόσο μακριά από εμάς (μόνο γεωγραφικά;)...Στον απόηχο των διακοπών του καλοκαιριού πήγα "εκεί", στο τέρμα, στην εσχατιά, στο, διάσημο πλέον λόγω ΔΝΤ και Παπανδρεοδιαγγελμάτων, Καστελλόριζο...
Με το αεροπλάνο δεν το πολυκαταλαβαίνεις, γυρνώντας όμως με το πλοίο (4 ώρες μέχρι τη Ρόδο) νοιώθεις στο πετσί σου την απόσταση και την "αποκοτιά του ανήκειν" στην Ελλάδα: ένας βράχος στο ρουθούνι της Τουρκίας...
Εδώ η σημαία, ο εθνικός ύμνος, οι καταθέσεις στεφάνων στο ηρώο παίρνουν άλλες διαστάσεις, εάν δε πάς και στη Ρώ και αναπαραστήσεις μέσα σου την τελετουργική ζωή της Κυράς της, τότε σε πιάνουν συναισθήματα που εμείς οι φλώροι Αθηναίοι συνηθίζουμε να χλευάζουμε...
Ο οικισμός πανέμορφος, ας είναι καλά οι Ιταλοί που μεταλαμπάδευσαν την αισθητική τους στους Καστελλοριζιούς... Παραλίες ούτε για δείγμα, βουτάς από το μώλο... Αν είσαι τυχερός μπορεί να έλθεις φάτσα με φάτσα με μια από τις ३ θαλάσσιες χελώνες που σχεδόν καθημερινά σουλατσάρουν στο λιμάνι...
Το Καστελλόριζο είναι ένα νησί όπου, όπως είπε ένας επισκέπτης του, "δεν έχεις να κάνεις τίποτα αλλά δεν σου φτάνει όλη η μέρα για να ολοκληρώσεις αυτό το τίποτα": πλήρης γαλήνη, σουλάτσο από το ένα καφενείο/ουζάδικο στο άλλο!
Όλα λοιπόν ειδυλλιακά; Κάθε άλλο: ψαρικό αγορασμένο μπιρ παρά από τους απέναντι και χρεώνεται σε τιμές Αθήνας (εξήντα ευρώπουλα το κιλό!), έκδοση αποδείξεων μόνο αν επιμείνεις...
ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΩ, ίσως χειμώνα γισ να νοιώσω το "τίποτα" να γίνεται ασήκωτο...
4 σχόλια:
Όλα καλά και θαυμάσια,αυτό το τελευταίο με το μπιρ παρά και τους απέναντι μου τα χάλασε...
Παντού το τζάμπα κέρδος,μωρέ;
Δυστυχώς, Βασίλη, φαντάζομαι η δικαιολογία τους είναι ότι είναι στο "τέρμα" χωρίς συμπαράσταση από την πολιτεία και θα πρέπει να επιβιώσουν όπως μπορούν.
Μόνο που το Καστελλόριζο είναι γεμάτο τουρίστες ακόμα και τώρα, μέσα Σεπτεμβρίου.
Έωλη λοιπόν η δικαολογία...
Καλό απόγευμα
Γεια σου φίλε Τσότσο,
Δεν έχω πάει καθόλου σε εκεινα τα μέρη. Από τα Δωδεκάνησα μόνο στην κοσμοπολίτική Ρόδο και αυτό πριν αρκετά χρόνια.
Μου έχουν πει όμως για έναν τόπο όπως ακριβώς τον περιγράφεις. Που τα πάντα κινούνται σε πολύ αργούς ρυθμούς, που η απόσταση που τον χωρίζει από τον «ελληνικό πολιτισμό» είναι μια αιωνιότητα και μια μέρα.
Καλό όμως μέρος για να ηρεμήσεις στις διακοπές. Φαντάζομαι ωστόσο ότι ο γυρισμός πρέπει να ήταν πολύ μακρύς.
Υ.Γ. Για τον ανασχηματισμό που είδα ότι έγραψες σε προηγούμενη ανάρτηση, απλά να σου πω ότι συμφωνώ απολύτως. Δεν μπόρεσα να σχολιάσω λόγω τραυματισμού.
Περαστικά σου Νίκο, όλα καλά!
Η επιστροφή ήταν "μικτή", 4 ώρες με το πλοίο μέχρι Ρόδο και από εκεί με αεροπλάνο, αλλιώς είναι 23 ώρες μέχρι Πειραιά...
Σχερικά με τον ανασχηματισμό ελπίζω ότι το χαοτικό στυλ διοίκησης του Γιώργου να μας βγει σε καλό... Είναι και τυχερός όμως ο μπαγάσας γιατί απέναντί του έχει το "μπάζο" Σαμαρά...
Δημοσίευση σχολίου