Ένας 85χρονος άντρας, από την Ουγγαρία, δώρισε όλη του την περιουσία σε ένα νοσοκομείο παιδιών και τώρα ζει στους δρόμους!
Ο κύριος Joe Csarmaz ζει πλέον σε ένα χαρτόκουτο στην πόλη αφού πούλησε το σπίτι του και όλα τα υπάρχοντα του για να δωρίσει σε τοπικό νοσοκομείο έναν αξονικό τομογράφο και ένα μηχάνημα ακτινογραφιών! Ο κύριος Joe Csarmaz πουλώντας όλα του τα υπάρχοντα μάζεψε περίπου 125.000 ευρώ και τα δώρισε όλα στο Tuzolto Utca Childrens' Clinic, στην πόλη Budapest, όπου εργάζονταν πριν βγει στην σύνταξη!
«Έχω πολύ δυνατά αισθήματα για αυτά τα παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν μια πλήρη ζωή αφού είναι άρρωστα. Εγώ έχω ζήσει 85 χρόνια και τώρα τους δίνω την ευκαιρία να χαρούν και αυτά. Δεν με νοιάζει να ζω στην φτώχεια αρκεί να ξέρω ότι τους προσέφερα κάτι για μια καλύτερη ζωή,» είπε ο 85χρονος άντρας!!!
Και εμείς εξακολουθούμε να αναρωτιόμαστε για "τους δύο χιτώνες"...
πηγή: ΕΘΝΟΣ
10 σχόλια:
Αυτά ίσως θα έπρεπε να τα δουν οι οι κύριοι που το παίζουν άνθρωποι του θεού και ασκούν την διοίκηση των Αγίων Μοναστηριών. Το θεανθρώπινο έργο του Χρηστού δεν νομίζω να ταιριάζει με το υλιστικό και άκρως επιχειρηματικό τρόπο ζωής του Εφραίμ. Την αληθινή φιλανθρωπία δυστυχώς δεν κάνουν τα ράσα αλλά οι αγνές προθέσεις
Πραγματικά αυτός ο άνθρωπος ξεφεύγει όχι απλά από το μέσο όρο αλλά και από την ανθρώπινη λογική, η οποία υπαγορεύει συχνά μια υλιστική και εγωιστική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Πιστεύω ότι κύριος αυτός δεν είναι πια άνθρωπος αλλά έχει γίνει άγγελος από τώρα!
Αλήθεια,ο αγιος Βατοπεδίου έχει άποψη επί του θέματος;
Χάρηκα πάντως που του τάρριξε χοντρά ο Ιερώνυμος!Ελπίζω να συνεχίσει έτσι...
Καλό μήνα...
Φίλε karajan καλωσήλθες!
Όπως το λες είναι: υπάρχουν άνθρωποι του Θεού και άλλοι που ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ άνθρωποι του Θεού...
Αν δεις σε εκκλησίες εικόνες περί 2ας Παρουσίας θα δεις να απεικονίζονται ρασοφόροι στο δρόμο για την κόλαση.
Άλλωστε η χριστιανική θρησκεία δίνει ιδιαίτερο βάρος στις αγνές προθέσεις και όχι τόσο στο τελικό αποτέλεσμα.
Ο άνθρωπος αυτός μας "διδάσκει" τί είναι η απόλυτη φιλανθρωπία!
Καλό βράδυ!
Ναι, άγγελος είναι ήδη, Αλεξιάννα, η απόλυτη μορφή θυσίας που ξεφεύγει τελείως όχι μόνο από τον σύγχρονο υλισμό αλλά και από αυτό το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και επθβίωσης.
Δεν λέω ότι πρέπει να του μοιάσουμε, ας τον έχουμε όμως σαν σηματοδότη του ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΚΑΛΟΥ.
Βασίλη καλησπέρα, καλό μήνα και σε σένα!
Προφανώς όχι...
Κάποτε ένας άγιος άνθρωπος παρομοίασε τον μοναχό σαν τον ορειβάτη που προσπαθεί να σκαρφαλώσει σε ένα γυάλινο τοίχο, όπου η πτώση είναι εύκολη και οδυνηρή. Αν δηλ. ο μοναχός χάσει την προσοχή και προσήλωσή του στον στόχο του, μπορεί να γίνει χειρότερος από τον μέσο λαϊκό άνθρωπο...
καλώς σε βρήκα tso tso!
θα τα "λέμε"!
ωραίο το blog σου!
Σε ευχαριστώ βιο-τεχνία, καλώσ ήλθες, θα αλληλοσχολιαζόμαστε!
τύφλα να έχει η Leihman Brothers!
Η είσαι αφιλοκερδής ή είσαι τυχοδιώκτης!
Γεια σου Μαρία,
Τα 2 άκρα είναι: ο άπληστος και ο θυσιαζόμενος για μια ιδέα...
Δημοσίευση σχολίου