Η Λυδία Κονιόρδου στο ΒΗΜΑ με αφορμή τις αποδοκιμασίες για την, κατά Βασίλιεφ, "Μήδεια" στην Επίδαυρο:
"Μου επιτρέπεται να έχω αμφιβολίες για το κριτήριο ενός μέρους των θεατών που έχουν πάθει μια αλλοίωση από την τηλεοπτική λαίλαπα... Στη Σπάρτη το κοινό ήταν καθηλωμένο χωρίς αντιδράσεις, με πολύ καλό χειροκρότημα... Εγώ δίνω αναφορά μόνο στο Θεό και αυτό σημαίνει ότι δίνω αναφορά σέ ό,τι πιστεύω βαθιά μέσα μου..."
Μπα;
Και εγώ ο αφελής που πάντα πίστευα ότι ο ηθοποιός κάνει παραστάσεις και δίνει αναφορά στο κοινό του, τον υπέρτατο κριτή κάθε καλλιτεχνικής δημιουργίας, από το χειροκρότημα του οποίου "τρέφεται" και παίρνει δύναμη να συνεχίσει... Αυτό το χειροκρότημα που επί δεκαετίες χαρίζουμε απλόχερα στην σημαντικότερη θεατρική ηθοποιό της γενιάς μας που μας έχει χαρίσει αξέχαστες παραστάσεις είναι καλοδεχούμενο, η αντίδρασή του όμως στις σκηνοθετικές σαχλαμάρες της πρόσφατης "Μήδειας" ΟΧΙ!!
Ξαφνικά μας προέκυψε "ηθοποιός-καλόγρια" που επιζητεί την θεία φώτιση και επικοινωνεί μυστικιστικά με τον Θεό που πιστεύει, για να πάρει την έγκρισή Του για τις παραστάσεις που επιλέγει, τον τρόπο που θα παίξει κλπκλπ.
Και τί "πατάτα" ήταν αυτή για το αλλοιωμένο από την τηλεόραση κοινό! Όταν την χειροκροτεί είναι άξιο, όταν την αποδοκιμάζει όμως τότε "δεν έχει ιδέα από θέατρο"!! Φαίνεται από τα λεγόμενά της ότι οι Σπαρτιάτες δεν βλέπουν τηλεόραση και γιαυτό την χειροκρότησαν, ενώ το κοινό της Επιδαύρου, πριν πάρει τον κοπιαστικό δρόμο για το αρχαίο θέατρο, καταναλώνει 2-3 δόσεις από "καφέ της Χαράς", πρωινάδικα κλπ. ώστε να είναι "έτοιμο" για τη γιούχα...
Και κάτι άλλο: Δεν δείχνει ωριμότητα ένα κοινό που, ενώ φωνάζει "ντροπή σου Κονιόρδου" κατά την διάρκεια της παράστασης (προφανώς για την επιλογή της, σαν διευθύντριας του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, να επιτρέψει στον Βασίλιεφ να ασελγήσει στον Ευριπίδη), στην αυλαία την χειροκροτεί (προφανώς για τις υποκριτικές ικανότητές της ακόμα και σε μια ανεκδιήγητη παράσταση);;
Και στο κάτω-κάτω, γιατί να ανεχτούμε τον όποιο Βασίλιεφ που μας έβριζε πατόκορφα σε συνεντεύξεις του πριν την παράσταση (" Η Ελλάδα δεν μπορεί να συντηρήσει το θέατρο, είναι τριτοκοσμική χώρα...") παρόλο που του παρασχέθηκαν ΟΛΑ όσα ζήτησε;;
Ε, ΟΧΙ...
7 σχόλια:
Η Κονιόρδου έχει την απαραίτητη για έναν ηθοποιό αυτοπεποίθηση, η οποία την κάνει να θεωρεί ότι είναι καλή και άξια ηθοποιός ανεξάρτητα από τη γνώμη του εκάστοτε κοινού. Έτσι, πιστεύει ότι η αξία της δεν αμφισβητείται και πως όταν την χειροκροτεί το κοινό καταλαβαίνει αυτή την αξία, ενώ όταν δεν την χειροκροτεί δεν την καταλαβαίνει. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι κατακριτέα αυτή η αυτοπεποίθηση, εφόσον βέβαια αναφερόμαστε σε μια τέτοια ηθοποιό. Όσον αφορά στην ωριμότητα του κοινού, το θεωρώ απαράδεκτο να γιουχάρουν και να φωνάζουν κατά τη διάρκεια της παράστασης χωρίς να σέβονται ηθοποιούς και συντελεστές. Αν ήθελαν μπορούσαν να αποχωρήσουν από το θέατρο, να αρνηθούν επιδεικτικά να χειροκροτήσουν στο τέλος ή έστω να εκφράσουν τα παραπονά τους στο τέλος της παράστασης. Ως εκ τούτου δεν μπορώ να χαρακτηρίσω ώριμο ένα τέτοιο κοινό, ακόμα και αν πρόεβη σε μια κίνηση που δείχνει ωριμότητα, όπως αυτή που ανέφερες Τσότσο!
Δεν είδα την παράσταση,δε δικαιούμαι να έχω άποψη,έφαγα και γω ένα φέσι θερινό,αλλά δε γιουχάισα,κάθησα ,το φόρεσα,με γειά μου,ας πρόσεχα!Εγραψα σχετικά πριν από καιρό στο μπλογκ μου.Οχι,δεν είναι σωστή αντίδραση οι αποδοκιμασίες και μάλιστα στην Επίδαυρο!Επισης επιφυλάσσομαι,επειδή πολλες φορές επιδοκιμασίες και αποδοκιμασίες προέρχονται από κλακαδόρους,γι αυτό και παρακολουθώ την κάθε παράσταση σιωπηλά.
ΥΓ,Η Αλεξιάννα είναι το κορίτσι της παλιότερης ανάρτησης;
Αλεξιάννα, προφανώς δεν είναι κατακριτέα η αυτοπεποίθηση τέτοιων ανθρώπων, είναι όμως αντιφατικό να επιζητάς την επιβράβευση του κοινού θεωρώντας το ώριμο ότι σε κατάλαβε και, όταν σε αποδοκιμάζει, να το θεωρείς ανώριμο...Άλλωστε είναι το ίδιο κοινό. Θα νομιμοποιείτο η Κονιόρδου να έχει αυτή την άποψη αν παρουσίαζε τις παραστάσεις της σε διαφορετικό κοινό π.χ. τη μια στην Επίδαυρο, την άλλη φορά αλλού (άλλωστε αυτό είπε: εξεθείασε το κοινό της Σπάρτης σε αντιδιαστολή, προφανώς, με το της Επιδαύρου). Και πάλι όμως μιλάμε για ελληνικό κοινό με κοινές εμπειρίες και βιώματα που, ειδικά στο θέατρο, με την τεράστια προϊστορία των Ελλήνων, έχει ουσιαστικά κριτήρια να κρίνει παραστάσεις.
Πάντως πρώτη φορά ακούστηκε ότι το κοινό της Επιδαύρου είναι αλλοιωμένο. Αυτό το τελευταίο το βρίσκω ελιτίστικο και αλαζονικό.
Ως προς το θέμα των αποδοκιμασιών συμφωνώ μαζί σου, εγώ θα έφευγα σιωπηρά αν δεν μου άρεσε. Μην ξεχνάς όμως ότι και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι πετούσαν μέχρι και φαγητά στους ηθοποιούς κατά τη διάρκεια της παράστασης αν κάτι δεν τους άρεσε...
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο!
Φίλε vad, συμφωνώ μαζί σου για τον τρόπο αποδοκιμασίας, όμως, εσύ και η Αλεξιάννα, σαν φιλόλογοι και οι δύο, θα ξέρετε ότι οι αρχαίοι αποδοκίμαζαν ακραία τις κακές παραστάσεις.
Δεν νομίζω ότι η πλειοψηφία του κοινού της Επιδαύρου λειτουργεί σαν κλακαδόρος, άλλωστε, όπως διάβασα, στην παράσταση του "Αγαμέμνονα" κάποιοι προσπάθησαν να αποδοκιμάσουν αλλά απομονώθηκαν γρήγορα από τους υπόλοιπους.
Ναι, η Αλεξιάννα είναι η φοιτήτρια για την οποία έγραψα προ καιρού.
Καλή σου μέρα!
Πες στην Αλεξιάννα ν'αρχίσει να γράφει στο blog...
Θα της το πω Βασίλη, έχεις κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου που θα ήθελες να γράψει;
Νομίζω ότι προτιμά να σχολιάζει τί γράφω παρά να "εκτίθεται" με δικές της αναρτήσεις...
Οχι ,δεν είμαι αυτος που θα υποδείξω σε κανέναν τι να γράφει,αν δεν αισθάνεται την ανάγκη ,απλά καλά κάνει και δεν γράφει.
Δημοσίευση σχολίου