Ξέρω, πολλοί θα με "μισήσουν":
Ο Πρετεντέρης (ωχ...) το έθεσε πολύ παραστατικά σήμερα (ΒΗΜΑ) λέγοντας ότι το πρόβλημα δεν είναι ο Τσίπρας αλλά το διαρκώς απαξιούμενο ΠΑΣΟΚ που έχασε το συγκριτικό του πλεονέκτημα σε σχέση με τα άλλα κόμματα της Αριστεράς: αφού δεν γουστάρει να κυβερνήσει (έτσι δεν μας λένε μετά την 11η Νοεμβρίου, ότι "η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός";) και αναλώνεται σε κουβέντες περί καθαρότητας/ αυτοκάθαρσης, μοιραία θα πέσει σε "δυσμένεια" τώρα που έχουμε το καινούργιο "κοσκινάκι", τον Αλέξη, παίζοντας στο γήπεδό του, δηλαδή την "εισαγγελική" έδρα όπου ο ΣΥΝ διαπρέπει διαχρονικά. Πόσο μάλλον που ο "εισαγγελέας" είναι νέος και ωραίος και, ωθούμενος από το ρεύμα της στιγμής, μοιράζει πιστοποιητικά "αριστεροσύνης"...
Και τί κάνει το κόμμα του 38%; Πανικοβλημένο "πλακώνεται" με τον "νέο" ποιος είναι πιο αριστερός και ποιος όχι, μιλάει για κυβερνώσα Αριστερά, συνεργασίες και "άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε" απεμπολώντας το όνειρο της αυτοδυναμίας...
Και επειδή κοντεύουμε να τρελλαθούμε ακούγοντας ότι "τα πρόσωπα δεν έχουν σημασία αλλά οι πολιτικές", φανταστείτε λοιπόν το καλύτερο, ριζοσπαστικότερο πολιτικό πρόγραμμα να το αναλύει η Μαριλίζα ή δεν ξέρω ποιος άλλος "α-χαρισματικός"... Άσε που δεν τις βλέπω τις νέες πολιτικές μέχρι τώρα, αλλά, είπαμε, μετά το Συνέδριο θα γίνουν τα θαύματα...
Καλώς-κακώς παντού και πάντοτε οι κοινωνίες προσέβλεπαν στους ηγήτορες που θα εμπνεύσουν αυτές τις πολιτικές, θα βάλουν το στίγμα τους, θα σχεδιάσουν, θα ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ τέλος πάντων. Και αυτή τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ ούτε χαρισματικό ηγέτη, ούτε πολιτική πρόταση, ούτε προοπτική να κυβερνήσει έχει...
Είναι κι'αυτές οι ρημάδες οι δημοσκοπήσεις που τα λένε (ρεκόρ δυσαρέσκειας για το ΠΑΣΟΚ παρά τη "Ζαχοπουλιάδα"...), αλλά, τί να κάνουμε, δεν μας "παίρνει" να τις αμφισβητήσουμε πάλι μετά το κάζο των εκλογών.
Και ο "χοντρός" κυβερνά ανενόχλητος, πού θα πάει όμως, θα πέσει και τότε θα έλθουν οι Μαριλίζες και οι Ματσούκες να κυβερνήσουν συνεπικουρούμενες από πράσινους "κουμπάρους" που λέει και μια αγαπητή "ψυχή"...
16 σχόλια:
Σε παραπέμπω σε μιά συνέντευξη του ΓΑΠ στο περιοδικό ΚΛΙΚ.
Αν δεν ήσασταν ένας Παπανδρέου, θα ήσασταν τώρα σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού;
"Mπορεί να ήμουνα σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού, μπορεί να ήμουνα ένας κοινωνιολόγος που θα έκανε έρευνες σε κάποιο γκέτο μαύρων της Αμερικής. Η θα δούλευα για την ανοικοδόμηση του Kόσοβο με μια ανθρωπιστική οργάνωση. Η μπορεί να ήμουν κιθαρίστας σε κάποιο ροκ γκρουπ και να έγραφα μουσική σε ένα ελληνικό νησί. "
Εδώ μόνος του παραδέχεται ο άνθρωπος πως αν δεν είχε το συγκεκριμένο όνομα θα έγραφε μουσική σαν τον...Φοίβο.
Τι άλλο να προσθέσει ο οποιοσδήποτε;
Φίλε μου, το πρόβλημα δεν είναι μόνο η πασιφανής έλλειψη ηγεσίας. Το ΠΑΣΟΚ συμπεριφέρεται σαν ένα κακομαθημένο παιδί όπου ήλθε καινούργιο "παιδάκι" και πάει αυτό πρώτο στις κούνιες να παίξει...
Συνολικά δείχνει ανασφαλές, ηττοπαθές κόμμα, όπου κάποιοι πρωτοκλασσάτοι (π.χ. Πάγκαλος) υπονομεύουν τον ΓΑΠ και αυτός νομίζει ότι τον υποστηρίζουν.
Φιλε ξεχασες μου φαινεται
το 2004 εφταιγε ο Σημιτης
το 2007 οι υπομομευτες
μετα τις εκλογες φταινε τα ΜΜΕ που δεν τον παιζουν
στις επομενες εκλογες θα φταιει ο Τσιπ(ου)ρας
στις μεθεπομενες ειναι γρηγορα να βρουμε ποιος θα φταιει...
γυρω στο 2020 μπορει να φταιξει και το Πασοκ
Είμαι εδώ. Απλά τώρα είδα το post και .....άτιμη κοινωνία πρέπει να πάω για το μεροκάματο.
Θα επανέλθω....δήμητρια...
Φίλε μου vagnes, προσυπογράφω αυτά που λες: η μετάθεση ευθυνών και η αίσθηση "ιδιοκτησίας" που έδειξε ο ΓΑΠ μετά την ήττα με άφησαν άφωνο. Ποτέ δεν περίμενα από ένα τόσο(;) δημοκρατικό άνθρωπο να επιδείξει συμπεριφορά κατώτερη ακόμα και από του Μητσοτάκη το '93 (αυτόν και αν τον είχαν πολεμήσει τα ΜΜΕ!).
Μου κάνει εντύπωση η δαιμονοποίηση των πάντων από τους ακραιφνείς ΠΑΣΟΚους που κάνουν πως δεν βλέπουν ότι πια δεν ενοχλούν την κοινωνία τα τυχόν φαινόμενα διαφθοράς του παρελθόντος (τους ξεπέρασε η ΝΔ) αλλά η ανεπάρκεια του παρόντος.
Κατερίνα σε περιμένω!
Ήρθα, τσότσο μου. Ήρθα.
Προφανώς εγώ πρέπει να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου. Και θα το κάνω. Αλλά ας μου επιτραπεί, χωρίς να αποκηρύξω την κοινή λογική.
Ξεκινάω από μερικά αξιώματα, οι ακραιφνείς ΓΑΠικοί ας τις θεωρήσουν υποθέσεις εργασίας.
1. οι δημοσκόποι ασκούν επιστήμη. Και την επιστήμη ή την αποδέχεσαι ή γίνεσαι γραφικός π.χ. Ψωμιάδης και Ανθιμος. Και η επιστήμη δεν αποδέχεται ότι ο γυαλός είναι στραβός. Αντίθετα βροντοφωνάζει ότι στραβά αρμενίζουμε.
2. είναι λάθος να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι ψηφίζουν με μόνο κίνητρο τα συμφέροντά τους. Αντίθετα, οι άνθρωποι, προκειμένου να δράσουν πολιτικά, πρέπει να μπορούν να ταυτιστούν με μια συλλογική ταυτότητα που να δίνει αξία στους ίδιους, να τους προσφέρει δικαίωση. Και από την πολιτική δεν περιμένουν μόνο "πολιτικές", αλλά και "ταυτότητες".
3. Στη θέση της συντηρητικής, υποκριτικής, λαϊκιστικής, καταγγελτικής ηθικολογίας, που καταρρέει, κανείς μας δεν ζητά ξανά μια αποϊδεολογικοποιημένη, ρεαλιστική πρόταση διαχείρισης. Ζητάμε ένα μείγμα ορθολογικών θέσεων και ηθικής, ζητάμε κάτι που να μπορούμε να πιστέψουμε, να εμπιστευθούμε, να ταυτιστούμε μαζί του.
4. οι επαγγελματίες ΠΑΣΟΚοι, πολιτικοί, πολιτευτές, μέλλοντες πολιτευόμενοι, και υποψήφιοι κουμπάροι, εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην ιστορία. Ελπίζουν στην επανάληψη. Μία σου και μία μου. Δεν είμαι καθόλου σίγουρη, ότι η ιστορία θα τους κάνει τη χάρη.
Βαρέθηκα όμως να λέω ότι το ΠΑΣΟΚ, όπως και αν το λένε, όποιοι και αν το συγκροτούν, δηλαδή η Σοσιαλδημοκρατία, είναι το αντίπαλο δέος ή τέρας για τον νεοφιλευθερισμό.
Το ΠΑΣΟΚ, ή το όποιο ΠΑΣΟΚ, καλείται να παίξει πολιτικά αυτό τον ρόλο. Η ιστορία το απαιτεί.
Τώρα, αν με ρωτάς Τσότσο, αν το συγκεκριμένο ΠΑΣΟΚ θα τα καταφέρει.....
Λυπάμαι δεν θα σου απαντήσω (μέχρι το καινούργιο Συνέδριο που δεν ξέρω τι θα αποφασίσει, ισχύει ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός).
"Καλώς-κακώς παντού και πάντοτε οι κοινωνίες προσέβλεπαν στους ηγήτορες που θα εμπνεύσουν αυτές τις πολιτικές, θα βάλουν το στίγμα τους, θα σχεδιάσουν, θα ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ τέλος πάντων"
Δεν είμαι σίγουρος ότι έχεις δίκιο γενικά. Στην χώρα μας, ναι..., έχεις... Ομως, ποιους "ηγήτορες"?
Ο Καραμανλής ψηφίστηκε μαζικά από τις γυναίκες... γιατί ήταν ωραίος!
Ο κ. Τίποτα- Συγνώμη, ο Αβρομό εννούσα-, χτύπησε μέχρι και διψήφια νούμερα, πάλι επειδή ήταν ωραίος! -ακόμα χειρότερα, γιατί η μικροαστή μάνα έτσι έβλεπε τον ιδανικό γαμπρό της...
Ο Τσίπρας είναι νέος, ωραίος... Τι άλλο? Ακόμα δεν ξέρουμε...
Αυτοί, είτε κόντεψαν, είτε έγιναν... είτε προκειται να γίνουν ελληνικού στυλ ηγέτες.. Ολοι πάντως αναδείχτηκαν όχι επειδή "ενέπνευσαν άλλες πολιτικές" όπως γράφεις, αλλά επειδή "ενέπνευσαν" άλλα συναισθήματα...
Ευτυχώς, ο κόσμος ενθουσιάζεται... στην αρχή... αλλά κουτόχορτο τρώει μόνο γιά ένα διάστημα...
Ο μόνος ηγήτορας που είχε τα χαρακτηριστικά που περιγράφεις, ήταν Ο Ανδρέας. Και λοιπόν? Και που "ενέπνευσε", τι έγινε? Που κατέληξε η όλη ιστορία? Η διαφορά είναι οτι εκεί ο κόσμος τρώει κουτόχορτο ακόμη...
Συγνώμη, αλλά... στα υπόλοιπα έχεις δίκιο.. Ιδίως στο θέμα του ΓΑΠ (άντε, όχι Γιωργάκη σήμερα - από πάνω ακριβώς έχω την Κατερίνα...). Εμένα εκεί δεν με ενοχλεί ο ΓΑΠ αυτός καθ' εαυτός. Η τερατώδης βλακεία και η απεμπόληση της λογικής χάριν του marketing
μου τη δίνει...
Πάλι θύμωσα... άσε... και υποσχέθηκα στο blog Μου να διορθωθώ...
Πάντως, εγώ θα ήμουν πολύ ευτυχής να με κυβερνούσαν "οι Ματσούκες"! ...Απολύτως και ολοκληρωτικά! Ισως όχι ακριβώς αυτές του ΠΑΣΟΚ...
(στο μυaλό μας πάντα τα... βλαστοκύτταρα, Κατερίνα!)
Καλώς την την Κατερίνα μας!
Δεν καταλαβαίνω τελικά ποιανού δικηγόρος είσαι, γιατί στη συγκεκριμένη ανάρτηση ο Διάβολος είναι ...το ΠΑΣΟΚ. Με αυτά που γράφεις, ταπώνεις κυριολεκτικά τους φανατικούς ΓΑΠικούς και προσυπογράφω.
Στα επι μέρους τώρα:
Ο συνδυασμός ορθολογικών προτάσεων και ηθικής δεν είναι λογική διαχείρισης; Φυσικά αυτή η λογική δεν μπορεί να είναι αποϊδεολογικοποιημένη, είναι όμως διαχείριση. Η "οραματική", μη-διαχειριστική πολιτική μιλάει για ανατροπές, νέα πορεία, αλλαγή της κοινωνίας κλπ. Νομίζω ότι ο Έλληνας, άσχετα αν δεν θέλει να το παραδεχτεί, επιθυμεί προς το παρόν "λογική Σημίτη" (παρόλα τα λάθη του), δηλ. έναν άνθρωπο που θα κάνει 2-3 πράγματα (το έκανε ο Σημίτης) και θα συμμαζέψει τους κομματικούς (δεν το έκανε). Δηλαδή ικανό, ηθικό(;) συνδυασμό διαχείρισηςμε σοσιαλδημοκρατική χροιά.
Συμφωνώ μαζί σου ότι χρειάζεται ένα συνεκτικό, ηθικό, σοσιαλιστικό "πακέττο" πολιτικής και ικανών ανθρώπων που θα το υλοποιήσουν για να ταυτιστεί ο μέσος άνθρωπος μαζί του/τους και να ψηφίσει θετικά. Βλέπεις κάτι τέτοιο από ΠΑΣΟΚ μεριά; Μακάρι στο Συνέδριο...
Οι ακραιφνείς ΠΑΣΟΚοι θέλγονται από την ιστορία, δεν καταλαβαίνουν όμως ότι αυτή δεν επαναλαμβάνεται πάντα και ότι ο γιος δεν έχει σχέση με τον πατέρα (πολιτικά εννοώ).
Ταυτίζομαι με την άποψή σου για τις δημοσκοπήσεις...
Καλό βράδυ!
Σχολιαστή, δεν είμαι σίγουρος ότι οι Έλληνες ψήφισαν τον Καραμανλή ή παλιότερα ήθελαν τον Αβραμό επειδή είναι ωραία παιδιά (τρομάρα τους...), υπάρχουν και τέτοιοι, νομίζω ότι περίμεναν ΤΟ ΝΕΟ που στη χώρα μας απαραίτητα έχει ηλικιακό προσδιορισμό. Βαριούνται τους παλιούς, θέλουν αλλαγή προσώπων και γιαυτό "θεοποιείται" τώρα και ο Τσίπρας.
Αυτό δεν κατάλαβε ο ΓΑΠ και παραμυθιάζει τους δικούς του περί πολιτικών που δεν έχουν ανάγκη τα πρόσωπα κλπ. Το βασικό πρόβλημά του είναι η απώλεια αίσθησης της πραγματικότητας: είναι δυνατόν χτες στη Βουλή να μιλάει για αυριανή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όταν ταυτόχρονα κατρακυλάει στις ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ (ναι, είναι, πάντα πέφτουν μέσα, καμμία σχέση με αμερικάνικες, γερμανικές κλπ.) δημοσκοπήσεις.
Συμφωνώ ότι ηγέτες ήταν ο γερο-Καραμανλής και ο Αντρέας και, τηρουμένων των αναλογιών (έχοντας στο μυαλό μου τα σημερινά "χάπατα") ο Σημίτης.
Φυσικά δεν είναι πανάκεια ο αρχηγός, όμως η κοινωνία κατ'αρχήν θα ακούσει τί θα πει ο νέος, άρα είναι πρόσφορο το έδαφος να προωθηθεί μια καλά επεξεργασμένη πολιτική πρόταση. Ο ΓΑΠ, ό,τι και να πει ο κόσμος τον έχει απορίψει.
Κολλητέ όλα και όλα!
Τον Παπανδρέου τον Κράζουμε σιγά και ευγενικά, με τακτ και ποιότητα, αγγλιστί examble: Times New Roman 8pts
παράδειγμα: κρά κρά!!!
και όχι φωναχτά, Ελληνικά, και αγρία δηλαδή με Times New Roman, 40pts, bold...
παραδειγμα: OOOOYYYYYY!!
Σε βαζω στα φιλαρακια μου.
@Κατερίνα
Δίκιο έχεις κορίτσι μου, αλλά το ΠΑΣΟΚ αν θέλει να δεί άσπρη μέρα (όχι λόγω χιονιού που κάλυψε σύμπασα τη χώρα) χρειάζεται τον Τσίπρα του.Θέλω να πιστεύω ότι ίσως και τον βρει αν αποφύγει τον θανάσιμο εναγκαλισμό Πολυζωγοπουλέων κλπ
Χιονισμένες Καλησπέρες!!
Συμφωνώ μαζί σου αλλά εν μέρει. Συμφωνώ στο οτι μετράνε τα πρόσωπα που προωθούν τις πολιτικές και ότι οι προτάσεις χωρίς πειθώ δεν θα είχαν αντίκρυσμα (στο έγραψα και ως απάντηση στο σχόλιο σου σε μένα). Συμφωνώ επίσης στο οτι το πρόβλημα του Πασοκ αυτή τη στιγμή δεν είναι ούτε ο Συνασπισμός, ούτε ο Τσίπρας αλλά ο κακός και εσωστρεφής εαυτός που εξακολουθεί να προβάλλει.
Δε συμφωνώ όμως οτι δεν έχει χαρισματικά πρόσωπα (και το λέω εγώ που δεν είμαι Πασόκα!). Έχει αλλά τα έχει κουκουλώσει. Εχει αλλά προβάλλει συνέχεια τον Παπουτσή. Έχει αλλά ο Πάγκαλος έχει καταντήσει τόσο γραφικός και τόσο λαϊκιστής που έχει καταφέρει να αυτοπροβάλλεται για προσωπικό όφελος φυσικά. Στη παράταξη κάθε άλλο παρά καλό κάνει.
Τέλος θέλω να πιστεύω πως όταν το Πασοκ έρθει στην εξουσία, οι Μαριλίζες και οι Ματσούκες δεν θα είναι το σήμα κατατεθέν του.
Προσωπικά εκτιμώ πάρα πολύ το Ραγκούση. Ελπίζω να φτάσει εκεί που αξίζει γιατί ο πολιτικός του λόγος και η ηρεμία του πέρα από φανφάρες φρου-φρού κι αρώματα λείπουν από τον τόπο!!
Γενικά πιστεύω οτι η βάση του Πασοκ έχει πολλά ακ αξιόλογα μέλη. Αρκεί λοιπόν η κορυφή να τα αξιοποιήσει.
Καλή εβδομάδα!
Φίλε Γιάννη, καταλαβαίνω το θυμό σου γιατί οι Παπανδρεϊκοί, για να ψηλώσουν, "κόντυναν" τον Βενιζέλο με χτυπήματα κάτω από τη μέση (υπονομευτής, δούρειος ίππος συμφερόντων κλπ.). Βλέπω επίσης στο blog σου ότι σου σέρνουν τα εξ αμάξης. Έτσι λοιπόν, δικαιολογείται το ειρωνικό ύφος σου...
Cinderella, φυσικά θα έχει αξιόλογα πρόσωπα το ΠΑΣΟΚ, άλλωστε ΠΡΟΣΩΠΑ έφτιαξαν το αξιολογότατο προεκλογικό πρόγραμμά του. Νομίζω ότι αυτά τα πρόσωπα θα ασφυκτιούν στο σημερινό πλαίσιο δράσης όπου, όπως λες, κυριαρχεί ο Παπουτσής, ο Πολυζωγόπουλος κλπ.
Νομίζω ότι ο ΓΑΠ αγωνιά να αναδείξει νέους (το έκανε με τη Μαριλίζα, τον Ραγκούση), έχει όμως καεί στο χυλό (Μαριλίζα) και διστάζει.
Φίλη μου, ο αέρας ανανέωσης θα έλθει από τα πάνω, εφόσον ο αρχηγός είναι απαξιωμένος, η κοινωνία έχει στρέψει αλλού το ενδιαφέρον της (να ο Τσίπρας Νέαρχε).
Αν λοιπόν έπνεε άνεμος αλλαγής μετά την 11η Νοεμβρίου (ακόμα και από τον ΓΑΠ που, κατά τη γνώμη μου, έχει τελειώσει) με φρέσκιες ιδέες, σωστή αντιπολίτευση κλπ. τότε θα αναδεικνυόταν η νέα ομάδα του ΠΑΣΟΚ και θα "κρυβόταν" η ανεπάρκεια του αρχηγού. Τώρα το κόμμα σέρνεται...
Φίλε τσότσο, δεν έχεις άδικο σε αυτά που γράφεις. Τα πρόσωπα φυσικά και έχουν σημασία. Βέβαια, οι πολιτικες και οι ιδέες του ακόμα μεγαλύτερη, αλλά δεν παύει να χρειάζεται και ένα πρόσωπο που να εμπνέει. Στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει διότι οι δυσαρεστημένοι λοξοκοιτάνε αλλού. Το ίδιο θα συνέβαινε και αν έχανε ο ΓΑΠ. Τότε οι κάποιοι δικοί του θα είχαν αποχωρήσει προς άλλες πολιτείες.
Πάντως το ότι η εξουσία δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός και ότι τα λαμόγια πρέπει να αποχωρήσουν από το ΠΑΣΟΚ για να μην γινουν τα «μπλε ομόλογα» πράσινα, δεν με βρίσκει αντίθετο.
Στο μοναδικό που θα διαφωνήσω είναι η τελευταία σου παράγραφος. Ο Καραμανλής δεν κυβερνάει ανενόχλητος επειδή το ΠΑΣΟΚ έχει προβλήμτα. Αυτό ειναι μία πολύ απλοική εξήγηση. Ο Καραμανλής είναι εκλεγμένος και κρίθηκε από τον ελληνικό λαό από το έργο του. Ασχετα αν εγώ και εσλυ είχαμε άλλη άποψη. Αυτή είναι μία διαπίστωση που πρέπει να κάνουμε όλοι για να μη θυμίζουμε τρους δεξιούς του 2000, που δεν μπορούσαν τάχα να κατλάβουν πως ο «άχρηστος αρχιερέας της διαπλοκής» κέρδισε. Και τότε και τώρα το ίδιο λεω. Η ΝΔ κρίθηκε καλύτερη από το ΠΑΣΟΚ με απόφαση του ψηφοφόρου.
Νίκο, έχω τις εξής 2 παρατηρήσεις:
1)Αν οι χαμένοι της εσωκομματικής εκλογής (τώρα οι Βενιζελικοί, αύριο ίσως οι Παπανδρεϊκοί) λοξοκοιτάζουν προς την έξοδο, τότε υπάρχει πρόβλημα με τον "ανοικτό" τρόπο εκλογής. Φαίνεται η πόλωση, η έντονη προεκλογική εκστρατεία, οι περιοδείες κλπ. μεταφέρουν διχασμό στη βάση και έτσι δημιουργούν έντονα συναισθήματα απογοήτευσης και απομάκρυνσης. Αν η εκλογή αρχηγού γινόταν, όπως παλιά, μέσω συνεδρίου, τότε οι μεν κομματικοί θα είχαν τα ίδια συναισθήματα, εμείς όμως οι ψηφοφόροι, οι "απ'έξω", δεν θα παίρναμε χαμπάρι και θα κρίναμε τον αρχηγό από τις κινήσεις του ΜΕΤΑ την εκλογή του (π.χ. όπως έγινε με τον ΣΥΝ: και εκεί φαντάζομαι να υπήρχαν αντιπαραθέσεις στα κομματικά όργανα, η κοινωνία όμως δεν πήρε είδηση και είναι καλό αυτό).
Φαίνεται ότι ο πρωτοποριακός τρόπος εκλογής που εισήγαγε ο ΓΑΠ (τον θεωρώ κατάκτηση, να μπορεί δηλ. η κοινωνία να "βγάζει" αρχηγό και όχι τα κονκλάβια) δεν ταιριάζει με τον παθιασμένο χαρακτήρα του Έλληνα, δυστυχώς. Άσε που οι επιθέσεις εκατέρωθεν ήταν σφοδρές και εξήψαν περισσότερο τα πάθη.
2)Ναι, ο Καραμανλής βγήκε με την θέληση του λαού, όμως αμέσως παρουσίασε σημάδια κατάρρευσης. Αν υπήρχε ένα δυνατό ΠΑΣΟΚ, έστω του 38%, που θα έδειχνε σαφή σημάδια ανάκαμψης και όχι ότι είναι απορροφημένο μόνο από το Συνέδριο (λυπάμαι αλλά αυτό βγαίνει προς το παρόν: το μόττο είναι "μετά το συνέδριο θα δείτε θαύματα"), θα ξεκινούσε η αντίστροφη μέτρηση για τη ΝΔ. Ας κρατούσε το ΠΑΣΟΚ τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις με ελαφρά βελτίωση και θα'σούλεγα ποσο σίγουρος θα ένοιωθε ο Καραμανλής...
Καλό βράδυ από τη χιονισμένη Αθήνα!
Νίκο, ξέχασα:
Φυσικά η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός για να τρώνε τα λαμόγια, αλλοίμονο, ποιος θα διαφωνούσε με τη θέση αυτή!
Όμως τί μας λέει το ΠΑΣΟΚ;
"Για να ξανανέβω γρήγορα στην εξουσία, είναι αναπόφευκτο να έχω και τα λαμόγια μαζί μου (!!). Περιμένετε να καθαρίσω με τα λαμόγια μου, να ξαναβρώ την ιδεολογία μου, αν τα καταφέρω, και τότε τα ξαναλέμε".
Ένα κόμμα εξουσίας τα κάνει και τα δύο ταυτόχρονα γιατί αλλιώς "ζήσε Μάη μου"...
Δημοσίευση σχολίου