Σ' ένα χωριό στη Σκοτία, αρχές του 1890.
Μια βροχερή και χειμωνιάτικη μέρα, όπως σχεδόν όλες. Ο γεροδεμένος άντρας καταγινόταν στο χωράφι του, προσπαθώντας έτσι να κερδίσει τον επιούσιο για την οικογένειά του. Ξαφνικά άκουσε μια φωνή να καλεί σε βοήθεια από το γειτονικό βάλτο. Αμέσως ο φτωχός αγρότης παράτησε τα εργαλεία του και έτρεξε προς τα εκεί, όπου βρήκε ένα νέο αγόρι χωμένο ως τη μέση στη λάσπη να κραυγάζει απελπισμένα προσπαθώντας να ελευθερωθεί. Ο αγρότης καθησύχασε το αγόρι και σε λίγο κατάφερε να το τραβήξει από τη λάσπη σώζοντάς το από βέβαιο θάνατο.
Την επόμενη μέρα μια πολυτελής άμαξα έφτασε στο σπίτι του. Ένας πλούσιος και, όπως φαινόταν, από αριστοκρατική γενιά άντρας κατέβηκε και συστήθηκε ως ο πατέρας του αγοριού που είχε σώσει ο αγρότης. "Θέλω να σας ανταμείψω. Σώσατε τη ζωή του γιου μου" είπε ο καλοντυμένος άντρας στον αγρότη. "Δεν μπορώ να δεχτώ πληρωμή γι' αυτό που έκανα", του απάντησε εκείνος. Την ίδια στιγμή ο μικρός γιος του αγρότη βγήκε στην πόρτα του φτωχικού τους. "Είναι γιος σας;" ρώτησε ο επισκέπτης. "Μάλιστα" απάντησε ο αγρότης. "Τότε σας προτείνω κάτι: Να μου επιτρέψετε να προσφέρω στο γιο σας την ίδια εκπαίδευση που προσφέρω στο δικό μου γιο, που, χωρίς τη δική σας παρέμβαση, δεν θα ζούσε τώρα".
Ο αγρότης δέχτηκε με μεγάλη χαρά κι έτσι ο γιος του φοίτησε στα καλύτερα σχολεία και στο τέλος πήρε το δίπλωμά του από την Ιατρική Σχολή του Νοσοκομείου St. Marie του Λονδίνου.
Μέσα σε λίγα χρόνια ήταν ένας από τους πιο ξακουστούς γιατρούς του κόσμου.
Πολύ αργότερα ο γιος του αριστοκράτη άντρα που είχε σωθεί μικρός στο βάλτο, προσβλήθηκε από πνευμονία. Κόντεψε να πεθάνει, όμως σώθηκε χάρη στην πενικιλίνη που είχε εφεύρει ο διάσημος πλέον γιατρός, ο γιος του φτωχού αγρότη.
Το όνομα του γιατρού; Αλέξανδρος Φλέμινγκ.
Το όνομα του γιου του αριστοκράτη `Αγγλου που σωζόταν για δεύτερη φορά από την ίδια οικογένεια; Ουίνστον Τσόρτσιλ. . .
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία! Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχουν συμπτώσεις, όλα γίνονται για κάποιο σκοπό.
Καλή χρονιά με υγεία και αγάπη!!
Πολύ ωραία ιστορία όμως δεν είναι αλήθεια. Ο ίδιος ο Alexander Fleming την χαρακτήριζε "καταπληκτικό μύθο".
Ρίξε μιά ματιά εδώ.
Ακόμα και ψεύτικη η ιστορία είναι διδακτική.
Καλή χρονιά!
Ποσες ομορφες εικονες και πραξεις γινονται καθημερινα απο απλους και σιωπηλους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, που ποτε ισως δεν μαθαινουμε.
Ποσο θα καλυτερευε η ζωη ολων μας, αν μιμουμαστε καθημερινα τον αγροτη
όμορφη ιστορία, καλή χρονιά!
Τρύφωνα, σε ευχαριστώ για την πληροφορία (μου "κατέστρεψες" το post αλλά δεν πειράζει...)., αναρωτιέμαι μόνο πώς μπορεί να "κατασκευάστηκε" αυτός ο μύθος και γιατί (τί εξυπηρετεί).
Θυμίζει τις παλιές ιστοριούλες που βρίσκεις σε έντυπα θρησκευτικού περιεχομένου που ήθελαν να δείξουν ότι υπάρχει ένα κεντρικό θεϊκό σχέδιο για τους ανθρώπους.
Καλή Χρονιά και σε σένα!
Α δεν είχα σκοπό να σου χαλάσω το ποστ!!!
Ίσως είναι ευκαιρία να δούμε ότι με ψέματα μπορούμε να κατασκευάσουμε πολύ ωραίες αλήθειες και (αμέσως μετά μου έρχεται αυθόρμητα) με αλήθειες να κατασκευάσουμε ψέματα.
Προφανώς εσύ έκανες το πρώτο με πολύ ωραίο τρόπο.
Το σχέδιο δεν υπάρχει πρέπει να το εφευρίσκουμε εμείς. Στα σκοτεινά βαδίζουμε όπως λέει ο ποιητής.
Την ιστορία μου την έστειλε φίλος (με mail) που την βρήκε σε περιοδικό.
Για τα περί σχεδίου, Τρύφωνα, ο καθένας μας πορεύεται σύμφωνα με την, σεβαστή από τους άλλους, κοσμοθεωρία του, αρκεί να είναι συνεπής με αυτό το πιστεύω του και να μην το χρησιμοποιεί για να εκμαυλίσει άλλους (όπως συχνά συμβαίνει).
Προσωπικά δεν πιστεύω στο "σκοτεινό δωμάτιο", σέβομαι όμως απόλυτα όσους πιστεύουν το αντίθετο.
Ali mia istorioula.....
One night, at 11:30 PM, an older African American woman was standing on the side of an Alabama highway trying to endure a lashing rain storm.
Her car had broken down and she desperately needed a ride.
Soaking wet, she decided to flag down the next car.
A young white man stopped to help her, generally unheard of in those conflict-filled 1960s. The man took her to safety, helped her get assistance and put her into a taxi cab. She seemed to be in a big hurry, but wrote down his address and thanked him.
Seven days went by and a knock came on the man's door. To his surprise, a giant console color TV was delivered to his home A special note was attached. It read: "Thank you so much for assisting me on the highway the other night. The rain drenched not only my clothes, but also my spirits. Then you came along. Because of you, I was able to make it to my dying husband's bedside just before he passed away.
God bless you for helping me and unselfishly serving others."
Sincerely,
Mrs. Nat King Cole.
My dear Penny, thank you so much for the nice story you told us. It shows that almost nothing in life is pure coincidence, Someone from heaven is trying to bring us closer to each other and to raise our feelings to the highest possible level.
Δημοσίευση σχολίου