Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΣΗΚΩΝΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ!

Διαπιστώσεις:

1. Ναζισμός (ΧΑ) και σταλινισμός (ΚΚΕ) αύξησαν την επιρροή τους τόσο σε ποσοστά όσο ΚΑΙ σε απόλυτους αριθμούς σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του 2012 αν και χτες πήγαν ΛΙΓΩΤΕΡΟΙ να ψηφίσουν. Αυτό σημαίνει ότι, παρόλη την πανθομολογούμενη καταδίκη από ΟΛΟΥΣ και των δύο -ισμών και τις φυλακίσεις των πρωτοκλασσάτων νεοναζί, "ο τράχηλος του Έλληνα υποδείξεις δεν υποφέρει"...
2. Η ταλαιπωρημένη "Ελιά" έπεσε από την Ακρόπολη και, αντί να σκοτωθεί (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις), έσπασε και τα δυο της πόδια. Στέλνει όμως την "καλτσοδέτα" στην Ευρωβουλή (θετικό αν πάει ως 2ος ο Καψής αντί του κομματόσκυλου Ανδρουλάκη) και αφήνει απέξω π.χ. τον Παναγιώτη Ιωακειμίδη, βαθύτατο γνώστη των ευρωπαϊκών θεμάτων. Πώς δρουν οι σταυροδοσίες των κομματικών μηχανισμών (έχει ακόμα τέτοιους το ημιδιαλυμένο ΠΑΣΟΚ;) εν έτει 2014 δεν μπορώ να καταλάβω...
3. Υποτίθεται ότι όσοι ψήφισαν τις ΓΕΦΥΡΕΣ στον 1ο γύρο στην Περιφέρεια Αττικής ήταν συνειδητοποιημένοι ψηφοφόροι που δεν υπέκυψαν σε διλήμματα και εκβιασμούς περί σταθερότητας ή "φευγιού". Πώς τώρα αι 48.000 χιλιάδες ψηφοφόροι τους (του 1ου γύρου) έγιναν 24.000 στην συγκεκριμένη Περιφέρεια στις Ευρωεκλογές; Συνειδητοποιημένη ψήφος και π...ρια μάντολες!

Μέχρι στιγμής έχουν αποβεί άκαρπες οι προσπάθειές μου να αλλάξω υπηκοότητα και αυτό με απελπίζει...

ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΕΝ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ ("Ο ΟΦΙΣ ΜΕ ΕΞΗΠΑΤΗΣΕ")

Έχω ακούσει διάφορα κατά καιρούς που δίνουν άλλοθι σε κακιές συμπεριφορές του νεοέλληνα π.χ. ότι θέριεψε η διαφθορά από τότε που ο Αντρέας είπε (αν το είπε έτσι) "ε, είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του αλλά όχι και 500 εκατομύρια" ή ότι η εκκλησία με αυτά που λέει (π.χ. "θα σας κάψει ο Θεός" ή "ψηφίστε ανθρώπους θεοφοβούμενους") κατευθύνει τον αφελή/φοβισμένο Έλληνα προς τα εκεί που θέλει ή ότι "τι να κάνουμε, ψηφίζοντας Χρυσή Αυγή θα δώσουμε κλωτσιά στον πισινό του πολιτικού συστήματος"...

Έχω καταλήξει ότι αυτές είναι φτηνές δικαιολογίες για να δώσει ο νεοέλληνας συγχωροχάρτι στον εαυτό του και να κάνει τελικά αυτό που έχει ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ να κάνει και, ως συνήθως, χρησιμοποιεί ΟΛΑ τα παραπάνω ως "βούλα" κύρους που τον αθωώνουν ("δε φταίω εγώ που τσεπώνω το ΦΠΑ, ο Αντρέας μου έδωσε το ελεύθερο", "ψήφισα τον τάδε γιατί έτσι μου είπε ο παππούλης" κλπ.)...

Αμ δε!

• Αν δίνει πια ΤΟΣΗ πίστη στα λεγόμενα των πολιτικών, γιατί δεν ακολουθεί και άλλες ρήσεις τους π.χ. για την ανάγκη πάταξης της φοροδιαφυγής που είναι ουσιαστικά κλέψιμο των χρημάτων του διπλανού μας ή την ανάγκη να δουλέψουν πιο πολύ οι δημόσιοι υπάλληλοι για να πάει μπροστά η χώρα; Και ας μην πει ότι ΤΩΡΑ δεν τους πιστεύει: το ότι η φοροδιαφυγή είναι κλέψιμο του διπλανού μου ακούγεται κατά κόρον τουλάχιστον την τελευταία 10ετία!
• Αν είναι ΤΟΣΟ θεοφοβούμενος γιατί δεν εφαρμόζει το "ο έχων 2 χιτώνας...", "αγάπα τον πλησίον σου...", το παράδειγμα του καλού σαμαρείτη, τη συγχώρεση του πατέρα προς τον άσωτο κλπ.κλπ. που επίσης διακηρύσσονται από άμβωνος; Και αν θα βρει και πάλι το άλλοθι ("μα οι παπάδες δεν εφαρμόζουν αυτά που κηρύσσουν"), γιατί δεν παραδείγματίζεται από τα, ευτυχώς πολλά, παραδείγματα άξιων λειτουργών του Υψίστου ή από τη ρήση του Θεανθρώπου ("αυτά που κηρύττουν να τα κάνετε, μην κάνετε αυτά που εφαρμόζουν στην προσωπική τους ζωή");
• Αν θέλει να δώσει την κλωτσιά στους φθαρμένους πολιτικούς, γιατί δεν ψήφισε αυτούς που ευαγγελίζονται το νέο (Δράση, Δημιουργία Ξανά, Οικολόγους κλπ.); Ξέρω, ξέρω, "μικρά κόμματα είναι, χαμένη θα πάει η ψήφος μου". Ενώ ας πούμε η Χρυσή Αυγή με ποσοστό 0.7% στις εκλογές του 2009 ήταν μεγάλο κόμμα και έπρεπε να ενισχυθεί περαιτέρω το 2012 για να ενοχληθεί το σύστημα...

Πώς, βρε παιδί μου, του αρέσει του νεοέλληνα να βρίσκει δικαιολογίες αντί να πει ευθαρσώς:

• "ναι, ρε φίλε, θέλω να κονομήσω άκοπα και, όπου βρω κουτάλα και μέλι και τις αντίστοιχες διασυνδέσεις θα ορμήσω, γιατί η τσέπη μου είναι η υπέρτατη αξία μου σ' αυτή τη ζωή"
• "θέλω να ψηφίσω τον τάδε γιατί τον γουστάρω και με βολεύει να έχει πάρει την ευλογία του δεσπότη για να "περιτυλίξω" καλύτερα την ψήφο μου"
• "δεν πολυπιστεύω στη δημοκρατία όταν η πλειοψηφία δεν συμμερίζεται τις απόψεις μου και γουστάρω να πέφτουν πότε/πότε μερικές φάπες ιδιαίτερα σε μαυρούκους που μου κλέβουν δουλειές" (λες και θα πήγαινε ο ίδιος να δουλέψει στα μποστάνια: όταν προκηρύχτηκαν εποχιακές θέσεις για συλλογή ροδάκινων από τους 2000 που πήγαν μόνο 26 ήταν Έλληνες...) 
• "Δράση κλπ. μου προτείνουν νοικοκύρεμα κράτους και περισσότερη δουλειά, εγώ γουστάρω να έχω τις πελατειακές μου σχέσεις (γιαυτό συρρέω τώρα στο ΣΥΡΙΖΑ που μου υπόσχεται άπειρους διορισμούς χωρίς πολλή δουλειά) και να αράζω στα καφενεία"...

Σιχάθηκα την υποκρισία...

Η ΩΡΑ ΤΟΥ "ΠΗΔΗΜΑΤΟΣ"

Κάποιος Σακελλαρίδης και κάποιος Μηταφίδης θα είναι οι υποψήφιοι του ΤΣΥΡΙΖΑ (σε παρατατικό βαθμό γιατί τώρα τελευταία, εν όψει "ψητού", χαμήλωσε τους τόνους...) για τους Δήμους Αθήνας και Θεσσαλονίκης αντίστοιχα...

Για να σας δούμε τώρα, πουλάκια μου (Αθηναίοι/Θεσσαλονικείς), τι θα ψηφίσετε στις δημοτικές εκλογές: τους ακομμάτιστους και κατά γενική ομολογία ικανούς Καμίνη/Μπουτάρη ή ό,τι πει το κόμμα;

Περίμενα κάτι πιο βαρύγδουπο από τον Τσιπράκο, τον Παπαδημούλη ας πούμε για την Αθήνα ή ένα από το χώρο του θεάματος (π.χ. Κιμούλη όπως είχε ακουστεί), έτσι για να δώσει άλλοθι να μην ψηφιστούν Καμίνης/Μπουτάρης: ως γνωστόν ο νεοέλληνας έλκεται από την αίγλη των ηθοποιών και τους θεωρεί ικανούς να θεραπεύσουν πάσα νόσο και γιαυτό τους έστειλε στη Βουλή (δες Χαϊκάλη, Πάντζα κλπ.) και μάλλον θα ψήφιζε δαγκωτό τον εκλεκτό του "φερέλπιδος" κόμματος (τρομάρα μας...). Ποιος ξέρει τι σκέφτηκε (σκέφτεται άραγε;)...

Να δούμε τι ετοιμάζει το άλλο "δέος" (πάλι τρομάρα μας...): Μιχελάκα ή τελικά θα υποστηρίξει τον έμμονο Κακλαμάνη; Για κλάματα...

Ιδού η Ρόδος λοιπόν, ιδού και το πήδημα (που τόσο σας αρέσει κατά δήλωσή σας): τόσες και τόσες φορές μας φάγατε τα σπλάχνα ότι θέλετε τεχνοκράτες, ικανούς, ακομμάτιστους υποψήφιους, ε, να η ευκαιρία! Ο Καμίνης έχει βάλει σε μια τάξη την πόλη με νοικοκυρεμένα οικονομικά, αν μείνει άλλα  5 χρόνια (τόση είναι πλέον η θητεία των αυτοδιοικητικών) ίσως μπορέσει να βάλει μια ευρωπαϊκή πινελιά στην μπουρδελοπρωτεύουσα.
Για τον Μπουτάρη και το έργο του στη Θεσσαλονίκη δεν ξέρω πολλά, μου αρκούν οι φιλελεύθερες και ρηξικέλευθες απόψεις του και ο νέος άνεμος που πνέει στην "πρώτη επαρχιακή πόλη" (κατά δήλωσή του, επιτέλους κάποιος λέει τα πράγματα με το όνομά τους και αποφεύγει τη σαχλαμάρα περί "συμπρωτεύουσας"...).

Θα τους ψηφίσετε λοιπόν; Αν ναι, κάτι φαίνεται ότι αλλάζει στην νοοτροπία σας...
Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος και δεν περιμένω πολλά από ένα λαό που παρερμήνευσε το "λεφτά υπάρχουν" θεωρώντας ότι ο ΓΑΠ εννοούσε ότι θα του δώσει έξτρα επιδόματα...

ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ...

"Δεν γινόταν τίποτε, λοιπόν, ως τώρα, γιατί όλοι μαζί οι τσιφτετέλληνες ήμασταν γορδίως δεσμευμένοι μεταξύ μας. Γιατί ήμασταν συμπλόκως διαπλεγμένοι με ψιλό βελονάκι στο κέντημα μιας απίστευτης συνενοχής, κατά το «ηγεσίες και παλικάρια, γίναμε μαλλιά κουβάρια». Και γιατί αυτό ακριβώς ήταν το μεγάλο μυστικό του μνημονίου, που αρχίζει δειλά-δειλά να λύνει το γόρδιο δεσμό.
Ήταν το κοκό της χρηματοδότησης του ασύδοτου πάρτι μας, της κραιπάλης που απαιτούσαμε με τσαμπουκά και θράσος (ενίοτε και με τραμπουκά) να συνεχιστεί. Αυτό ήταν, κυρίες και κύριοι, που μας ανάγκασε να υποστούμε τη βάσανο του εκβιασμού των δανειστών. Οπότε, οι κουτόφραγκοι μας το ξεκαθάρισαν. Θέλετε κι άλλα λεφτά, ενώ ήδη τα προηγούμενα που παίρνατε πάνε για δανεικά και αγύριστα; Ωραία! Θα σας δώσουμε κι άλλα, μόνο εάν εξυγιανθείτε! Και δεν θα σας τα δώσουμε για την ψυχή των (υποτιθέμενων) προγόνων σας! Αλλά γιατί θέλουμε να σωθείτε, ώστε να μην παρασυρθούμε και εμείς στη ρουφήχτρα που σας τραβάει κάτω, κατά πάτο.
Και θα ελέγχουμε, για κάθε δόση που θα παίρνετε, ότι κάνατε κάποιο θετικό βήμα προς την εξυγίανση. Αυτή ήταν η αρχή πάνω στην οποία βασίστηκε το Μνημόνιο, η συμφωνία δηλαδή που κάναμε με τους δανειστές για ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ να μας δίνουν τα δανεικά, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΓΑΝΕ. Και ήταν αυτό μια εξαιρετικά λογική βάση συμφωνίας. Γιατί είχαμε ήδη χρεωκοπήσει ηθικά και μετά οικονομικά, από τα αδιέξοδα που μηχανεύτηκε η ξελιγωμένη βλακεία μας. Και η εξυγίανση ήταν όρος επιβίωσης για την κοινωνία μας. Ήταν όμως και όρος διασφάλισης για τους δανειστές. Αφού από το νοικοκυρεμένο οφειλέτη παίρνεις πίσω τα δανεικά, από τον ρέμπελο δεν τα παίρνεις. Απλά πράματα.
Δηλαδή, αυτό το σκεπτικό του μνημονίου είχε μέσα του μια win win situation, από την οποία όλες οι πλευρές θα έβγαιναν κερδισμένες. Και οι μόνοι που από την πρώτη στιγμή (έκαναν πως) δεν αντιλήφθηκαν κάτι τέτοιο και το πολέμησαν λυσσαλέα, ονομάζοντάς το νεοφιλελεύθερη κατοχή, ήταν οι λεγόμενοι «αντιμνημονιακοί» (χε, χε)… Αυτή είναι με λίγα η διαβόητη «αντιμνημονιακή» απάτη, που σύντομα η Ιστορία θα την στείλει άπατη, αλλά τότε θα είναι αργά. Πόσο αργά, θα το δούμε, αφού ακόμα είναι ανοιχτό.
Και αυτός ο εκβιασμός των δανειστών ότι θα μας χρηματοδοτήσουν μόνο υπό τον όρο της εξυγίανσης, άρχισε σιγά σιγά να δουλεύει… Δραματικά αργά, βέβαια, αφού δεν συντονιστήκαμε μαζί τους, αλλά αυτά θα τα πούμε στη συνέχεια. Έτσι, εσχάτως άρχισαν οι ρυθμοί να γίνονται ταχύτεροι, σε όλους τους ορόφους, σε όλα τα πεδία της σήψης. Και εδώ πήραν πρωτοβουλίες οι δικαστές που λέγαμε και ελπίζουμε τώρα να μην τους σταματάει τίποτε, γιατί έχουν μπροστά τους μαραθώνιο. Όχι μόνο για να στείλουν στη φυλακή κάποιους μεγαλόσχημους απατεώνες. Αλλά, κυρίως για να διαλύσουν το πλαίσιο που συντηρεί το παλαιό σάπιο στάτους της κοινωνίας μας, έτσι ώστε να αρχίσει να γεννιέται το καινούργιο.....
Αν, λοιπόν, τώρα έχουμε δειλά δειλά τα γεννητούρια του καινούργιου, είναι θλιβερό ότι αυτό συμβαίνει μόνο υπό την πίεση του Μνημονίου. Εξίσου θλιβερό είναι ότι αυτοί που φέρονται ως εμβρυουλκοί αυτού του καινούργιου, δεν είναι άλλοι από τους γονείς και κηδεμόνες/διαμορφωτές του παλιού, οι δύο νυν κυβερνητικοί εταίροι του Παλαιού Δικομματισμού. Και ακόμα πιο θλιβερό είναι κυρίως ότι αυτοί που πολεμούν λυσσαλέα τη γέννηση του καινούργιου είναι οι λεγόμενοι «αντιμνημονιακοί» (χε, χε). Δηλαδή οι δυνάμεις του αλλόκοτου επικοινωνιακού συστήματος που λέγεται ανεξυριζαυγιτισμός και στη συνέχεια του δώσαμε τη συμβολική επωνυμία «Τσιτραγκολιάκος».....
Και αυτοί, λοιπόν, οι «αντιμνημονιακοί», πολεμάνε λυσσαλέα το καινούργιο. Αυτό που θα έπρεπε να φέρει μια ανατρεπτική, ουσιωδώς αντισυστημική Αριστερά, κόντρα στο παλιό, ΣΤΟ Σύστημα, που λογικά θα προσπαθούσε να διασώσει μια συντηρητική Δεξιά. Γι’ αυτό δεν λένε ότι το παλιό είναι το πελατειακό παρακράτος, το οποίο στηρίζουν με νύχια και με δόντια. Και για να δώσουν υπόσταση στην παράλογη εξωτικότητά τους, εφηύραν ως εχθρό, ως παλιό, το μνημόνιο."

Από το άρθρο Είναι το Μνημόνιο, ηλίθιε! του εξαιρετικού Σακελλάρη Σκουμπουρδή (από την Athens Voice) που λέει τα αυτονόητα...

ΑΙΓΙΝΑ, ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ...

Αίγινα, το αντιφατικό νησί...

Πηγαίνω συχνά (παραθεριστής από παιδί) ακόμα και το χειμώνα, μ' αρέσει η γκριζάδα της θάλασσας, οι άνετες (λόγω έλλειψης πολλών αυτοκινήτων) ποδηλατάδες μέχρι την Πέρδικα, τα τσίπουρα στην ψαραγορά, το ατέλειωτο διάβασμα στο σπιτάκι μας συνοδεία μυρωδάτου καπνού πίπας (να κόβεις την κάπνα με το ψαλίδι) και τσίπουρου και οι ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΒΡΑΔΥΕΣ  στην "Τιτίνα"!
Ναι, υπάρχει χειμερινός κινηματογράφος  200-300 θέσεων (!) που ανελλιπώς προβάλει, από Πέμπτη μέχρι Δευτέρα, κινηματογραφικές ταινίες. Και ΤΙ ταινίες: μέσα στην παγωνιά της προηγούμενης εβδομάδας προβλήθηκε η εκπληκτική ισπανική Blancanieves, η μοντέρνα μεταφορά του παραμυθιού της Χιονάτης στον κόσμο των ταυρομαχιών τραβηγμένη σε ασπρόμαυρα βουβά (!) πλάνα!!!
Η ταινία ήταν η επίσημη συμμετοχή της Ισπανίας στα Όσκαρ του 2013 και έχει σαρώσει 10 βραβεία Γκόγια και μας άφησε, τους μόνο 4 θεατές της, ΑΝΑΥΔΟΥΣ: η δύναμη της μαυρόασπρης εικόνας, οι ανθρώπινες μορφές (βγαλμένες θαρρείς από φωτογραφίες του Μπαλάφα), η απίστευτη μουσική, η αφαιρετική σκηνοθεσία μας καθήλωσε... Βγήκαμε μαγεμένοι, ανάλαφροι...

Κατηφορίζοντας από το σινεμά προς τα καφέ της παραλίας βρήκαμε τις γνωστές αιγινήτικες εικόνες: κόσμος προσηλωμένος στις οθόνες τηλεοράσεων (έπαιζε το "σημαντικό" ματς Eintracht Φρανκφούρτης - ΑΠΟΕΛ γαρ...) συνοδεία φραπεδιάς ή μπύρας, συζητήσεις για το "κατόρθωμα" του Ολυμπιακού να προκριθεί στον επόμενο γύρο του Champions League, αρειμάνιο κάπνισμα σε ΟΛΟΥΣ τους κλειστούς χώρους...

Πιο δίπλα, ο Παναγιώτης χωμένος στα ράφια του ευρωπαϊκού επιπέδου βιβλιοπωλείου που έστησε σε ένα νησί που ΔΕΝ διαβάζει, "Το Λυχνάρι", προμηθεύει τους, αθηναϊκής προέλευσης, βιβλιόφιλους  με ΟΠΟΙΟ βιβλίο ζητήσουν (και δεν το έχει, πράγμα σπάνιο...) εντός 24 ωρών...

Ξεμακραίνοντας από το κέντρο σε πνίγει η μπόχα από τα αμάζευτα σκουπίδια που έχουν μετατρέψει τα περίχωρα (και όχι μόνο...) σε σκουπιδότοπο αποπνέοντας εικόνα εγκατάλειψης και αφροντισιάς δρόμων και παραλιών...

Διάσπαρτα δισκάκια με νερό/φαγητό για τα αδέσποτα φανερώνουν στοργικά χέρια φιλόζωων (το νησί φημίζεται για τη φιλοζωία του: εκτός από τους τοπικούς συλλόγους προστασίας αδέσποτων περηφανεύεται και για το ΕΚΠΑΖ, το κέντρο προστασίας άγριων ζώων) που καθημερινά περιθάλπουν τους τετράποδους φίλους μας...

Γλυκές αλλά ΚΑΙ αποκρουστικές εικόνες μιας αντιφατικότητας που χαρακτηρίζει ένα νησί με αξεπέραστο αττικό αλλά ΚΑΙ αιγαιοπελαγίτικο τοπίο...

Ο ΣΥΜΠΑΘΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

"Ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να λέει ό,τι να ’ναι. Ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να λέει την αλήθεια, όχι να χαϊδεύει και να παραμυθιάζει το λαό του, για να μην τον κυνηγάνε από τις παρελάσεις όπως πρόπερσι".
Ο πάντα εξαιρετικός Γεωργελές... 

"ΑΣΠΙΛΕ, ΑΜΟΛΥΝΤΕ, ΑΧΡΑΝΤΕ..."

"Ας το παραδεχθούν επιτέλους οι μόνιμοι υμνητές του άσπιλου λαού μας: η ομοφοβία, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός, η θρασύδειλη ροπή προς τη βία (μόνο όταν γνωρίζουμε ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες και όταν τα νούμερα είναι με το μέρος μας), η έλλειψη σεβασμού προς τον δημόσιο χώρο και τον συμπολίτη, η ανομία, τα κόμπλεξ κατωτερότητας και η αγραμματοσύνη, χαρακτηρίζουν μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας από συστάσεως ελληνικού κράτους και μέχρι σήμερα. Αν παραμένουμε ακόμη στον ανεπτυγμένο κόσμο, το οφείλουμε αποκλειστικά στις προσπάθειες του ισχυρού πατριωτικού Δημοκρατικού Κέντρου, που πάντοτε κράταγε τα μπόσικα σε αυτόν τον τόπο και στην αμέριστη συμπαράσταση της Δύσης."

Από το εξαιρετικό άρθρο του Νίκου Χρυσολωρά