Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

ΑΙΓΙΝΑ, ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ...


Αίγινα, το αντιφατικό νησί...

Πηγαίνω συχνά (παραθεριστής από παιδί) ακόμα και το χειμώνα, μ' αρέσει η γκριζάδα της θάλασσας, οι άνετες (λόγω έλλειψης πολλών αυτοκινήτων) ποδηλατάδες μέχρι την Πέρδικα, τα τσίπουρα στην ψαραγορά, το ατέλειωτο διάβασμα στο σπιτάκι μας συνοδεία μυρωδάτου καπνού πίπας (να κόβεις την κάπνα με το ψαλίδι) και τσίπουρου και οι ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΒΡΑΔΥΕΣ  στην "Τιτίνα"!
Ναι, υπάρχει χειμερινός κινηματογράφος  200-300 θέσεων (!) που ανελλιπώς προβάλει, από Πέμπτη μέχρι Δευτέρα, κινηματογραφικές ταινίες. Και ΤΙ ταινίες: μέσα στην παγωνιά της προηγούμενης εβδομάδας προβλήθηκε η εκπληκτική ισπανική Blancanieves, η μοντέρνα μεταφορά του παραμυθιού της Χιονάτης στον κόσμο των ταυρομαχιών τραβηγμένη σε ασπρόμαυρα βουβά (!) πλάνα!!!
Η ταινία ήταν η επίσημη συμμετοχή της Ισπανίας στα Όσκαρ του 2013 και έχει σαρώσει 10 βραβεία Γκόγια και μας άφησε, τους μόνο 4 θεατές της, ΑΝΑΥΔΟΥΣ: η δύναμη της μαυρόασπρης εικόνας, οι ανθρώπινες μορφές (βγαλμένες θαρρείς από φωτογραφίες του Μπαλάφα), η απίστευτη μουσική, η αφαιρετική σκηνοθεσία μας καθήλωσε... Βγήκαμε μαγεμένοι, ανάλαφροι...

Κατηφορίζοντας από το σινεμά προς τα καφέ της παραλίας βρήκαμε τις γνωστές αιγινήτικες εικόνες: κόσμος προσηλωμένος στις οθόνες τηλεοράσεων (έπαιζε το "σημαντικό" ματς Eintracht Φρανκφούρτης - ΑΠΟΕΛ γαρ...) συνοδεία φραπεδιάς ή μπύρας, συζητήσεις για το "κατόρθωμα" του Ολυμπιακού να προκριθεί στον επόμενο γύρο του Champions League, αρειμάνιο κάπνισμα σε ΟΛΟΥΣ τους κλειστούς χώρους...

Πιο δίπλα, ο Παναγιώτης χωμένος στα ράφια του ευρωπαϊκού επιπέδου βιβλιοπωλείου που έστησε σε ένα νησί που ΔΕΝ διαβάζει, "Το Λυχνάρι", προμηθεύει τους, αθηναϊκής προέλευσης, βιβλιόφιλους  με ΟΠΟΙΟ βιβλίο ζητήσουν (και δεν το έχει, πράγμα σπάνιο...) εντός 24 ωρών...

Ξεμακραίνοντας από το κέντρο σε πνίγει η μπόχα από τα αμάζευτα σκουπίδια που έχουν μετατρέψει τα περίχωρα (και όχι μόνο...) σε σκουπιδότοπο αποπνέοντας εικόνα εγκατάλειψης και αφροντισιάς δρόμων και παραλιών...

Διάσπαρτα δισκάκια με νερό/φαγητό για τα αδέσποτα φανερώνουν στοργικά χέρια φιλόζωων (το νησί φημίζεται για τη φιλοζωία του: εκτός από τους τοπικούς συλλόγους προστασίας αδέσποτων περηφανεύεται και για το ΕΚΠΑΖ, το κέντρο προστασίας άγριων ζώων) που καθημερινά περιθάλπουν τους τετράποδους φίλους μας...

Γλυκές αλλά ΚΑΙ αποκρουστικές εικόνες μιας αντιφατικότητας που χαρακτηρίζει ένα νησί με αξεπέραστο αττικό αλλά ΚΑΙ αιγαιοπελαγίτικο τοπίο...

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Ο ΣΥΜΠΑΘΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

"Ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να λέει ό,τι να ’ναι. Ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να λέει την αλήθεια, όχι να χαϊδεύει και να παραμυθιάζει το λαό του, για να μην τον κυνηγάνε από τις παρελάσεις όπως πρόπερσι".
Ο πάντα εξαιρετικός Γεωργελές... 

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

"ΑΣΠΙΛΕ, ΑΜΟΛΥΝΤΕ, ΑΧΡΑΝΤΕ..."

"Ας το παραδεχθούν επιτέλους οι μόνιμοι υμνητές του άσπιλου λαού μας: η ομοφοβία, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός, η θρασύδειλη ροπή προς τη βία (μόνο όταν γνωρίζουμε ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες και όταν τα νούμερα είναι με το μέρος μας), η έλλειψη σεβασμού προς τον δημόσιο χώρο και τον συμπολίτη, η ανομία, τα κόμπλεξ κατωτερότητας και η αγραμματοσύνη, χαρακτηρίζουν μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας από συστάσεως ελληνικού κράτους και μέχρι σήμερα. Αν παραμένουμε ακόμη στον ανεπτυγμένο κόσμο, το οφείλουμε αποκλειστικά στις προσπάθειες του ισχυρού πατριωτικού Δημοκρατικού Κέντρου, που πάντοτε κράταγε τα μπόσικα σε αυτόν τον τόπο και στην αμέριστη συμπαράσταση της Δύσης."

Από το εξαιρετικό άρθρο του Νίκου Χρυσολωρά

 

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

ΒΡΟΥΤΟΣ...

"Η Ελλάδα είναι μια καλή χώρα, πνευματικά κοντινή μας, αλλά γνωρίζουμε ποια οικονομικά και εν γένει χρηματιστικά προβλήματα υπάρχουν εκεί. Την ίδια στιγμή, εάν ένας επενδυτής επιλέγει μια τέτοια χώρα, προφανώς προβληματική, για τις επενδύσεις του και την προτιμά, ας πούμε, από την Περιφέρεια του Ροστόφ, γεννάται το ερώτημα: γιατί και τι δεν είναι εδώ αρκετό;"

Τάδε έφη ο "αδελφός" Πούτιν, αυτός που, σύμφωνα με τους απανταχού ελληναράδες, έδινε τσάμπα λεφτά στον Παπανδρέου και αυτός ο αχρείος δεν τα έπαιρνε γιατί, λέει, είχε προαποφασίσει να παραδώσει την Ελλάδα στο ΔΝΤ κλπ.
Και φυσικά μιλάμε για ΙΔΙΩΤΙΚΗ επένδυση, όχι για κρατικά ρώσικα λεφτά που δήθεν μας έδινε ο "αδελφός"...

Φυσικά η δήλωση θα περάσει ντούκου γιατί, ως γνωστόν, όταν η πραγματικότητα δεν συμβαδίζει με τις ιδέες των ελληναράδων τόσο το χειρότερο γι' αυτήν...

Αναρωτιέμαι σε ποια σοβαρή χώρα συμβαίνουν παρόμοια παλαβά...

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

ΘΕΟ Ή ΜΑΜΩΝΑ;



Κοίτα βρε παιδί μου που δεν είχα πάρει χαμπάρι πόσο θρησκευόμενος λαός είμαστε αφού οι έμποροι το χρησιμοποιούν ως επιχείρημα για να αντιταχθούν στο άνοιγμα των καταστημάτων και την Κυριακή... 

Φαντάζομαι ότι οι ίδιοι προσέρχονται ανελιπώς τις Κυριακές στις εκκλησίες από τις 9 το πρωί και, μετά τις 10 που τελειώνει η λειτουργία, αφιερώνονται την υπόλοιπη μέρα στη μελέτη της Αγίας Γραφής και τη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των τέκνων τους, οπότε το ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΕΣ άνοιγμα των καταστημάτων τους π.χ. από τις 9 (όπως τις άλλες μέρες) ή τις 10 μέχρι τις 5 θα καταφέρει καίρο πλήγμα στο θρησκευτικό τους συναίσθημα.
Γιατί, ακόμα και αν πάνε στην εκκλησία (ας πούμε κοντά στο μαγαζί τους για να μη χάνουν χρόνο μετακίνησης και να προλάβουν να κάνουν ένα σταυρό στην εκκλησία), θα γυρίσουν "πτώματα" κατά τις 6 στο σπίτι και πού νά'χεις τότε όρεξη για θρησκευτικά αναγνώσματα... Άσε που τα παιδιά, χωρίς το άγρυπνο μάτι του πατέρα με το Ευαγγέλιο στο χέρι, θα την κοπανήσουν εν τω μεταξύ προς βδελυρά μονοπάτια, όπότε πάει η ευλογημένη ελληνική οικογένεια...

Φαίνεται λοιπόν ότι στις μισοάδειες ελληνικές εκκλησίες οι έμποροι αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία... Δεν αναφέρομαι στους καταναλωτές γιατί αυτοί πολύ εύκολα έχουν όλο το χρόνο και στην εκκλησία να πάνε και μετά να ψωνίσουν αν θέλουν (και έχουν και τα λεφτά...).

Και φυσικά δεν αναφέρομαι, και σέβομαι απόλυτα την αντίδρασή τους, στους δυστυχείς εμποροϋπάλληλους που ούτε ανάσα δεν μπορούν να πάρουν ούτε και λεφτά (σιγά μη δώσει υπερωρίες ο εμποράκος εν μέσω κρίσης...). 

Και με τους καταστηματάρχες τουριστικών ειδών στην Αθήνα και σε ΟΛΕΣ τις τουριστικές περιοχές τι γίνεται; Αυτοί εξαιρούνται από την έκκληση του θρησκευτικού συναισθήματος; Φαίνεται ναι γιατί αυτοί εδώ και χρόνια είναι "χαμένοι", έχουν θεοποιήσει το χρήμα και έχουν απαρνηθεί το Θεό... Δεν μας πολυνοιάζει όμως γι'αυτούς, με αιρετικούς κουτόφραγκους συναλλάσσονται, άρα μπορεί να έχουν και θρησκευτικά "μιανθεί"...

Πώς εγώ ο αδαής είχα πάντα την εντύπωση ότι μπροστά στο χρήμα ο έμπορος βάζει τα πάντα στην μπάντα; Τόσο έξω έχω πέσει φαίνεται γιατί, για να το χρησιμοποιούν οι συνδικαλιστικοί φορείς των εμπόρων (χωρίς αντίδραση των μελών τους), θα είναι σοβαρό όπλο στη φαρέτρα της επιχειρηματολογίας τους με βάσιμες ελπίδες να πείσει το θεοφοβούμενο πρωθυπουργό μας...

Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

ΑΝ...

Αν είμασταν σοβαρός λαός με πολιτικό ένστικτο και σοφία, θα καταβαραθρώναμε στα τάρταρα τον αμετροεπή ΣΥΡΙΖΑ που, στο ιδρυτικό συνέδριό του, αποφάσισε ότι, αν/όταν γίνει κυβέρνηση, θα ζητήσει μονομερή διαγραφή ΜΕΡΟΥΣ του χρέους και απέρριψε τα προηγούμενα φληναφήματα περί επαχθούς χρέους και μονομερής διαγραφής του ΣΥΝΟΛΟΥ του και σχεδίου Β με επιστροφή στη δραχμή και δεν συμμαζεύεται...
Άλλωστε ΑΥΤΟ είχε πετύχει ο Παπανδρέου τον Οκτώβριο του '11 και έπεσαν όλοι να τον φάνε...

Αν είμασταν σοβαρός λαός, θα στέλναμε στο διάολο το Σαμαρά που ξέχασε τα "Ζάππεια" και τους αυτόματους μηδενισμούς των ελλειμμάτων, την "αρχιτεκτονική" του αντιμνημονιακού αγώνα και την επαναδιαπραγμάτευση...

Αν είμασταν σοβαρός λαός, δεν θα επιτρέπαμε στον εαυτό μας να εκτινάζουμε δημοσκοπικά την Χρυσή Αυγή που, εκτός από την βάναυση πρόκληση του δημοκρατικού μας αισθήματος (δεν περηφανευόμαστε ότι εμείς διδάξαμε δημοκρατία στους κουτόφραγκους;), προσβάλει και την αισθητική μας (έχουμε;)...

Αν είμασταν σοβαρός λαός, θα εξαφανίζαμε τους αεροψεκασμένους Καμμένους τώρα που τους έφυγαν και οι "σοβαροί" τους (Μακρόπουλος, Ζώης κλπ.)...

Αν είμασταν σοβαρός λαός, θα επιβραβεύαμε την ΔΗΜΑΡ για τη σθεναρή στάση της ενάντια στο στραγκαλισμό του ύψιστου αγαθού, της ενημέρωσης, που δρομολογήθηκε με το κλείσιμο της ΕΡΤ...

Αν είμασταν σοβαρός λαός, θα κρατούσαμε σε αξιοπρεπή ποσοστά το ΠΑΣΟΚ που, έστω δειλά προσπάθησε να σβήσει τη φωτιά και έκανε τις ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ μεταρρυθμίσεις των τελευταίων ετών (ΔΙΑΥΓΕΙΑ, Καλλικράτης, οικονομικός εισαγγελέας, άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών, κακούργημα η φοροδιαφυγή) ξεπερνώντας τις βενιζελικές αθλιότητες: άλλωστε ο Βενιζέλος εξανάγκασε τον "προδότη" Παπανδρέου σε παραίτηση (αυτό δεν θέλαμε;)...

Αν είμασταν σοβαρός λαός, θα εκτινάσσαμε τα ποσοστά του ΚΚΕ που είναι το ΜΟΝΟ κόμμα που ευαγγελίζεται τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ εναλλακτική λύση στο μνημόνιο...

Αν είμασταν σοβαρός λαός...

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

MAN OF THE WORLD

Ο εθνικός μας συνθέτης δήλωσε ότι "είναι προνόμιο να ζεις στην Ελλάδα" και πρότρεψε τη Ρεπούση να πάει να ζήσει στη Νιγηρία...
Πέραν του οξύμωρου της δήλωσης (εναλλακτική λύση φυγής η Νιγηρία!) ας δούμε τι προσφέρει η σημερινή Ελλάδα στον σημερινό κάτοικό της:

Μη μιλήσουμε για το κλίμα και το "καλύτερο οικόπεδο του πλανήτη" γιατί αυτά τα έφτιαξε ο Θεός, η φύση (πείτε το όπως θέλετε), το κλασσικό δηλαδή στερεότυπο που επικαλούμαστε όταν ρωτηθούμε σχετικά...

Τα περί ιστορίας ανήκουν στο παρελθόν, οι προπροπροπάπποι μας πράγματι δημιούργησαν παγκόσμια ιστορία που όμως δεν καταλαβαίνω σε τι επηρέασε το DNA του ελληναρά.
Αν μπορούμε να συγκεκριμενοποιήσουμε αυτή την επίδραση, εγώ τη βλέπω μόνο στις βυζαντινές συνωμοσιολογίες περί κακών φράγκων που μας επιβουλεύονται διαρκώς ή στο σπέρμα της διχόνοιας και του "ου με πείσεις..." των "αρχαίων ημών..." που έριξαν πρόστιμο στον Περικλή γιατί τον θεώρησαν υπαίτιο του λοιμού...
Αλλιώς: σε τι μας επηρέασε το "φιλοσοφείν" των γιγάντων της αρχαιότητας;;  Εγώ προσωπικά δεν βλέπω διάθεση φιλοσόφησης των συγχρόνων μας, ούτε την κυριαρχία της λογικής, μάλλον προς σοφιστεία μεριά ρέπουμε...

Προσωπικά αισθάνομαι, όταν θέλω να συζητήσω τα πολιτικά/κοινωνικά πράγματα με ανθρώπους ίδιας νοοτροπίας με μένα, όπως οι Ρωμιοί στην Πόλη: συζητάμε χαμηλόφωνα μπας και ο διπλανός ελληναράς επέμβει να μας "συνετίσει" ή μας καρφώσει με το βλοσυρό βλέμμα του επειδή η άποψή μας δεν συμβαδίζει με τα κλασσικά αντιμνημονιακά/ψεκαστικά/αντιευρωπαϊκά στερεότυπα που έχουν επικρατήσει τα τελευταία 3 χρόνια (μου έχει τύχει προσωπικά...).

Και επιτέλους, υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες νοιώθεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ και μπορείς να ζήσεις με άλλη ποιότητα κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας...
Ξέρω, θα ακούσω πάλι τα περί κλίματος/"οικοπέδου"/ιστορίας... Ε, τότε η Ιταλία, ειδικά η νότια, δεν παίζεται... Ναι, και οι Ιταλοί μπάχαλο είναι όσον αφορά την πολιτική ζωή, αλλά αναζωογονείται το μάτι σου από την αξεπέραστη αισθητική...

Έχω φίλους από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες που είναι απόλαυση να συζητάς μαζί τους, απόλαυση που έχω πλέον χάσει στην Ελλάδα (με ελάχιστες εξαιρέσεις καλών φίλων...). Τους προτιμώ, έχω βαρεθεί την ελληναράδικη νοοτροπία που, εδώ και καιρό, δίνει τον τόνο σ' αυτή τη χώρα. Όπως είπε και η Hannah Arendt στην ομώνυμη ταινία: "δεν αγαπώ λαούς, αγαπώ φίλους"...
Αρκετά ψηλό τίμημα πληρώνω για να απολαμβάνω τα φυσικά θέλγητρα αυτής της χώρας...

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ, ΟΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΦΑΙΔΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Δεν αντέχω πλέον να ασχολούμαι με την ελληνική επικαιρότητα, από όπου και να την πιάσεις βρωμάει. Ότι προλάβω να δω από τα Google news όταν μπαίνω στο internet, κι αυτό διαγωνίως.

Η κόρη μου παρακολουθεί μαθήματα στη Νομική Αθηνών και ήρθε προχθές στο σπίτι γελώντας με όσα είχε να μου πει γιατί γνωρίζει τις υπερβολικά συναισθηματικές αντιδράσεις μου. Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές πραγματικά τραβάω τα μαλλιά μου με όσα ακούω κι εύχομαι να ζούσα στο Κιριμπάτι για να μην έχω πλέον καμία απολύτως σχέση με την Ελλάδα…

Μου έφερε δύο φυλλάδια που μοιράζονται στη Νομική, τα οποία και σκάναρα για να είναι στην διάθεση όποιου δεν πιστεύει την κατάντια μας.
 
Σχετικά με το φυλλάδιο για τους καθηγητές, θα σταθώ μόνο σε ένα σημείο. Το φυλλάδιο θεωρεί απαράδεκτο τον θεσμό της αξιολόγησης με το επιχείρημα ότι εφόσον είχαν τα προσόντα για να διορισθούν, ποιος θα τολμήσει να τους αμφισβητήσει; Κάτι δηλαδή σαν το «μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται». Η αριστερή κίνηση που εξέδωσε αυτό το φυλλάδιο δεν έχει ακούσει φυσικά ποτέ για την ‘δια βίου μάθηση’, για σεμινάρια επιμόρφωσης για έλεγχο ποιότητας και αποτελεσμάτων, για τίποτε από όσα δηλαδή θεωρούνται δεδομένα  σε όλο τον κόσμο, εκτός Ελλάδας βέβαια. Όσοι δηλαδή θα επωφελούνταν από την αξιολόγηση των καθηγητών και πρώτοι απ’ όλους οι μαθητές, δεν δικαιούνται να έχουν άποψη για την ποιότητα των διδασκόντων. Οι μαθητές δηλαδή δεν έχουν κανένα δικαίωμα στο σχολείο – πλην των καταλήψεων φυσικά! Η αριστερή αυτή κίνηση (και όχι μόνο) θεωρούν απαράδεκτο το δικαίωμα των μαθητών να κρίνουν τους διδάσκοντες. Σκάσε κι άκου δηλαδή όποια βλακεία και να σου λέει ο καθηγητής σου γιατί ‘αυτός ρε ρεμάλι πριν 20, 30 χρόνια σπούδασε άρα ξέρει τι σου λέει!’. Και φυσικά πέρα από τους μαθητές δεν δέχονται κανέναν άλλον αξιολογητή. Καμία αξιολόγηση δεν γίνεται δεκτή, ούτε ψυχολογική για να μην μας προκύψει κανένας βίαιος ή παιδεραστής καθηγητής, αλλά ούτε και σε σχέση με το γνωστικό τους αντικείμενο, εξάλλου τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο μένουν ακίνητα, ακριβώς όπως στον μεσαίωνα!

Το άλλο φυλλάδιο για τις αναπληρώσεις μαθημάτων στη Νομική Αθηνών είναι ακόμη τρομακτικότερο. Ξεκινάει με το γνωστό λογύδριο περί κατάργησης των κεκτημένων των φοιτητών και άλλα αριστερο-ελληνικά στερεότυπα. Η φράση που μου έκανε τρομακτική εντύπωση είναι η «Και λίγο πριν την εξεταστική και επιτέλους, τις καλοκαιρινές διακοπές, άλλο ένα περιστατικό έρχεται να ταράξει τα νερά της φοιτητικής καθημερινότητας: το πρόγραμμα αναπλήρωσης των ‘χαμένων’ μαθημάτων, που για τις επόμενες δύο εβδομάδες αναγκάζει τους φοιτητές να μεταναστεύσουν στο κτίριο της Νομικής, προκειμένου να παρακολουθούν την μία παράδοση μετά την άλλη….». Πότε έγιναν τόσο τεμπέληδες οι φοιτητές ειδικά αυτής της σχολής που είναι στην κορυφή προτίμησης των ελληνόπαιδων; Πώς δηλαδή θέλουν να παίρνουν τα διπλώματά τους; Χωρίς να πηγαίνουν στα μαθήματα; Πόσο ηλίθια νιώθω που κάνω αυτές τις ερωτήσεις…

Οι φοιτητές του φυλλαδίου θεωρούν μάλιστα σαν «τιμωρία» τις αναπληρώσεις των μαθημάτων με στόχο να «φιμώσουν τις φωνές των φοιτητών». Ακολουθεί φυσικά το ψέμα, ότι δηλαδή η Νομική έμεινε κλειστή περισσότερες ημέρες με απόφαση της Κοσμητείας παρά λόγων των καταλήψεων των φοιτητών λόγω του σχεδίου Αθηνά. Και καταλήγει ότι εφόσον οι αναπληρώσεις  αντιβαίνουν σε αποφάσεις του φοιτητικού συλλόγου, ασκούν …τρομοκρατία.

Δηλαδή οι μέλλοντες δικηγόροι της χώρας μας επιχειρηματολογούν ότι οι αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων έχουν μεγαλύτερη ισχύ από τους νόμους του κράτους.
ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ - ΤΕΜΠΕΛΙΑ - ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ: το νέο σλόγκαν της ελληνικής σπουδάζουσας νεολαίας (εύχομαι ενός μικρού ποσοστού της...)

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ!

Νά, συνέλληνες, ο ΕΞΥΠΝΟΣ Έλληνας, ο ανήσυχος, ο ευρηματικός, ο δημιουργικός, αντάξιος των προγόνων του: ο Μπουτάρης!
Αντί να κάθεται στις δάφνες της εδώ καταξίωσης, άνοιξε τα φτερά του και έφτιαξε αμπελώνα στην Κίνα!!!

Τελικά,παίδες, αν βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει, κάνουμε θαύματα...

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Help us save the strays in Greece, indiegogo campaign

 
                                  
        
 
        Ο τίτλος της ανάρτησης είναι και ο τίτλος της καμπάνιας για τα αδέσποτα στο site indiegogo που δημιούργησε η κόρη μου Αλεξιάννα μαζί με την κυρία Μαριάνθη Ζαμπέτα, την κυρία που διατηρεί το καταφύγιο αδέσποτων ζώων Fazoo Farm.
        Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Η κόρη μου πάντα είχε μεγάλη αγάπη στα ζωάκια και όταν άρχισε να βγάζει τα δικά της χρήματα ξεκίνησε να τα βοηθάει εθελοντικά και με δικά της έξοδα. Κάπως έτσι,  με τη διάθεση να σώσει όσα περισσότερα αδέσποτα μπορούσε, καταλήξαμε να έχουμε οικογενειακώς ένα σκύλο, τρεις γάτες μέσα στο σπίτι και καμιά δεκαριά στον κήπο. Τις στείρωσε όλες -πλέον δεν ακούγεται πουθενά στο δρόμο μας το γνωστό κάλεσμα της θηλυκιάς γάτας για ζευγάρωμα- όχι επειδή δεν θεωρούμε αξιολάτρευτα τα γατάκια, αλλά επειδή εκεί έξω υπάρχουν ήδη τόσα αξιολάτρευτα γατάκια που ψάχνουν για οικογένεια. Στείρωσε και άλλες θηλυκές και αρσενικές γατούλες, δεν έμεινε μόνο στον κήπο μας αλλά και στην ευρύτερη περιοχή,  τις έπιασε πολλές φορές μετά κόπων και βασάνων, τις πήγε στον κτηνίατρο όπου στειρώθηκαν και εμβολιάστηκαν και μετέπειτα έχει αναλάβει την ευζωία τους ταϊζοντάς τες και παρέχοντάς τους πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για ό,τι χρειαστούν. Τις φορές που βρήκε νεογέννητα γατάκια πεταμένα στα σκουπίδια δεν δίστασε να τα μαζέψει, να τα φροντίσει, να ξυπνάει μέσα στη νύχτα να τα ταϊζει, να αγωνιά πάνω από την εύθραυστη ζωούλα τους και τελικά να τους βρει μια σωστή οικογένεια όπως έχει κάνει και με άλλα γατάκια που ευτυχώς δεν στερήθηκαν τόσο απάνθρωπα τη μαμά τους. Βρήκε τυφλά γατάκια, ακόμα και στις διακοπές της, και τα περιέθαλψε, τους παρείχε την απαραίτητη ιατρική φροντίδα και με δικά της έξοδα, όταν διαπίστωσε ότι στην Ελλάδα κανείς δεν τα ήθελε, τα έστειλε σε σωστές, ελεγμένες οικογένειες στη Γερμανία (ενδεικτικά μπορείτε να διαβάσετε εδώ την ιστορία της τυφλής Μπιρμπίλως). Και πόσα άλλα που δεν θυμαμαι, πόσα αδέσποτα που με τη βοήθειά της έζησαν και βρήκαν αγάπη.
         Για τη Μαριάνθη Ζαμπέτα δεν έχω να πω πολλά, μιλάει από μόνο του το έργο της που μπορείτε να το δείτε και στην ιστοσελίδα του Fazoo στο facebook. Η κυρία αυτή διατηρεί με τελείως δικά της έξοδα ένα καταφύγιο στο Κορωπί, ένα χώρο όπου φιλοξενούνται πάνω από 60 σκυλάκια και 20 γατάκια, μέχρι να βρουν μια οικογένεια να τα αγαπήσει. Ζωάκια που σώθηκαν από άθλιες συνθήκες (ενδεικτικά μπορείτε να δείτε το άλμπουμ "Επέζησα και σε περιμένω για να αρχίσω να ζω!"), υποσιτισμένα, κακοποιημένα, άρρωστα και με πολλή προσπάθεια έγιναν καλά και βρήκαν -ή σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα ψάχνουν- τους ανθρώπους τους. Από τα χέρια της έχουν περάσει εκατοντάδες αδεσποτάκια, εκατοντάδες ψυχές που σώθηκαν χάρη σε αυτή.
        Τα έξοδα για αυτές της δραστηριότητες είναι πάρα πολλά και εκ των πραγμάτων, όσο και αν θέλουν οι δύο γυναίκες να βοηθήσουν όσο περίσσοτερα αδέσποτα γίνεται, είναι αναγκασμένες να περιθάλψουν περιορισμένο αριθμό αδέσποτων. Γι' αυτό το λόγο δημιούργησαν την καμπάνια αυτή στο indiegogo, το site όπου ανεβαίνουν καμπάνιες με συγκεκριμένα οράματα και όποιος τα συμμερίζεται μπορεί να βοηθήσει οικονομικά. Βοηθώντας τις δύο αυτές γυναίκες θα σωθούν κι άλλα αδέσποτα, τόσα όσα επιλέξουμε όλοι μαζί με τις συνεισφορές μας. Ακόμα και ένα ευρώ μετράει! Μπείτε στην καμπάνια και δείτε και τα δωράκια που δίνονται ως ανταμοιβή σε κάποια ποσά! Αν πάλι δεν θέλετε να βοηθήσετε οικονομικά, μπορείτε να βοηθήσετε έμμεσα κάνοντας share και κοινοποιώντας την καμπάνια σε φίλους και γνωστούς.
        Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε και την ανάρτηση "Ας βοηθήσουμε όλοι τα αδέσποτα" στο blog της Αλεξιάννας.
 
Να είστε καλά :)
 
 
 

Σάββατο 6 Απριλίου 2013

ΞΕΦΤΙΛΑ...


Ξέρω τι λέει η Ευρώπη για τους Κύπριους, για τα μαύρα χρήματα, για το πόσο πλούσιοι είναι, για όλα όσα τους καταμαρτυρούν/ούμε. Τα περισσότερα από αυτά πιθανότατα ισχύουν, δεν διαφωνώ στα στοιχεία, δεν εθελοτυφλώ στα γεγονότα.

Σκέφτηκε όμως κανείς από όλους τους πρωταγωνιστές του δράματος, τους απλούς ανθρώπους; Στην εσχατιά της Ευρώπης ζούνε οι Κύπριοι, μπήκανε στην Ευρώπη και στο ευρώ για προστασία και υποστήριξη. Για τον ίδιο λόγο που μπήκανε στην Ε.Ε. οι Σλοβένοι, οι Φινλανδοί, οι Ιρλανδοί, οι Πολωνοί, οι Ούγγροι, εμείς.
 
Συνεχίζω να πιστεύω στο πείραμα της Ε.Ε. Πιστεύω ότι όλοι οι λαοί που αλληλοσκοτωνόμασταν επί αιώνες, αξίζουμε να ζούμε ειρηνικά και αλληλέγγυα όλοι μαζί. Με τις ιδιαιτερότητές μας, τις παραδόσεις και τις γλώσσες μας. Με τους διαφορετικούς χαρακτήρες μας, με τον ενθουσιασμό μας, τα πάθη μας αλλά όχι τα μίση μας.
 
Δεν μας αξίζουν η Μέρκελ, ο Μπαρόζο, ο Σόιμπλε γιατί δεν πιστεύουν στο όραμα της Ευρώπης. Δεν μας αξίζει όμως ούτε ο Χριστόφιας που κρύφτηκε σαν τον ποντικό πριν τις εκλογές, ούτε ο τωρινός Αναστασιάδης, ούτε οι Ελλαδίτες Σαμαράς, Βαγγέλης Βενιζέλος και φυσικά ο μη εξαιρετέος Κωστάκης Καραμανλής ο Β´... Άθλια υποκείμενα όλοι τους, μόνο το τομάρι τους σκέφτονται, οι πολίτες των χωρών τους μόνο σαν ψηφοφόροι μετρούν.
 
Τι είναι ο Μπαρόζο; Ένας αποτυχημένος πρωθυπουργός μια μικρής χώρας που έδωσε γη και ύδωρ στον κατάπτυστο υιό Μπους, έγινε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής... Ξεφτίλα..
 
Η Μέρκελ; Μια μετριότατη ύπαρξη αλλά ικανότατη δολοπλόκος, κατάφερε να γίνει και να παραμένει η Καγγελάριος της πλέον δυναμικής χώρας της Ευρώπης. Ξεφτίλα στους Γερμανούς που δεν μπορούν να παράξουν μυαλά μεγαλύτερης εμβέλειας, μια πρώην κομμουνίστρια που δεν μπορεί να δει πέρα από την μύτη της, σέρνει από την μύτη μια ολόκληρη Ευρώπη... Ο Σόιμπλε, ένας στερημένος απ´ ότι φαίνεται άνθρωπος, που δεν μπορεί να κρατήσει το στόμα του κλειστό και θέλει όλους να τους κατακεραυνώνει. Βρήκαμε έναν νέο τιμωρό Θεό στο πρόσωπό του. Μπράβο μας!
 
Κι οι πολιτικοί της Κύπρου; Ένα μάτσο ηλίθιοι που πίστευαν ότι σε τέτοιες εποχές μπορούσαν να διατηρήσουν επ´ αόριστον το χρηματοπιστωτικό status quo τους. Για λύπηση αλλά και για πολλή οργή. Ξεφτίλες... Μαζί και με τα δικά μας "μπουμπούκια" στυλ Στουρνάρα που έβγαλαν στην φόρα αμέσως μετά την αρχική δραματική συνεδρίαση του Eurogroup τα άπλυτα της συνάντησης, λες και περίμεναν να τους πούμε και μπράβο που μας κοινοποίησαν τις "βρώμικες" λεπτομέρειες της συνάντησης. Διπλή ξεφτίλα...
 
Μην ψάχνετε να βρείτε με ποιανού το μέρος είμαι. Με το μέρος της Ευρώπης είμαι, και πιστεύω ότι μας έλαχαν τα χειρότερα ανθρωπάκια κάτω από τις δυσκολότερες συγκυρίες.
 
Δεν ζητούνται μόνο μυαλά στην σημερινή Ευρώπη, ζητείται και ψυχή, ζητείται πάθος και έμπνευση για να παραμείνουμε οι λαοί της Ευρώπης μαζί και ενωμένοι.

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ...

Τώρα που τα "αδέλφια" μας οι Ρώσοι άφησαν τα άλλα "αδέλφια" μας στα κρύα του λουτρού μήπως, λέω, θα έπρεπε οι Τσιπροκαμμένοι και όλοι οι περί προδοτών πλειοδοτούντες αντιμνημονιακοί ξερόλες συμπατριώτες μας να αναλογιστούν (μέσα τους γιατί το "έξω" τους δεν τους το επιτρέπει...) τι μαλακίες ξεστόμιζαν για τον Παπανδρέου 3 χρόνια τώρα που αρνιόταν τα (ανύπαρκτα) δις που εφύοντο στα "ευρώδεντρα" της Σιβηρίας;
Ίσως όμως να το αναλογίζονται εδώ και καιρό, γιαυτό να έκαναν τουμπεκί τις τεκμηριωμένες απαντήσεις του που δημοσιεύτηκαν προ καιρού, ίσως τους έφαγαν οι τύψεις (τι λέω και εγώ ο μαλάκας)...

Και οι θεοφοβούμενοι εξ αυτών, με επικεφαλής τον ψεκασμενοκαμμένο, να ψάξουν να βρουν εξομολόγο (ξέρω ένα καλό...) για να "ξεπλυθούν" ψυχικά...
 Τι διάολο, σαρακοστή έχουμε (παντού ακούω την ευχή "καλή σαρακοστή" λες και όσοι την λένε θα τηρήσουν την μοναστηριακού τύπου αυστηρότατη νηστεία που η εκκλησία έχει θεσπίσει για την περίοδο προ του Πάσχα...), μόνο στη σωματική νηστεία χωρίς εσωτερική κάθαρση θα μείνουμε;

Για πολλά μπορούμε να κατηγορήσουμε τον ΓΑΠ (ειδικά εγώ τον ψέγω για την αδυναμία συντονισμού και επιβολής στα ΠΑΣΟΚια εντός/εκτός της κυβέρνησής του προκειμένου να εφαρμοστούν όσες σωστές "πρόνοιες" προέβλεπε το 1ο μνημόνιο), όμως στα περί "εναλλακτικών λύσεων" που ξεστόμιζε ακόμα και ο άρτι "γενίτσαρος" Σαμαράς, ε, θα πρέπει να είναι πλέον πασιφανές ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΜΙΑ: θυμίζω ότι, μετά τη συνάντηση με τους Ρώσους τότε (09/10 δεν θυμάμαι ακριβώς πότε), ο Μεντβέγιεφ του είπε on camera "να απευθυνθεί στο ΔΝΤ"...

Άντε λοιπόν, πουλάκια μου, περίοδος αυτογνωσίας ήρξατο, κοιταχτείτε λίγο μέσα σας και "αποπλύνατε τας αμαρτίας υμών"...

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

HAPPY TOGETHER


Βρεθήκαμε ξανά...

Στα 44 σχεδόν χρόνια που πέρασαν από τότε που αποφοιτήσαμε και διασκορπιστήκαμε, οι περισσότεροι, στα 4 σημεία του (ευρωπαϊκού) ορίζοντα, οι συναντήσεις μας μετριόνταν στα δάκτυλα του ενός χεριού: θες η απόσταση, θες η τριβή με τις σπουδές, την κατοπινή δουλειά, τις οικογενειακές "αποκαταστάσεις" δεν καταφέραμε, οι παλιοί συμμαθητές της τάξης του '69 της Γερμανικής, να ξαναβρεθούμε σε "μεγάλη κλίμακα" τουτέστιν μαζική μάζωξη της πλειοψηφίας.

Οι προηγούμενες "ταβερνοκατανύξεις" (του ενός χεριού που είπαμε) είχαν το αναμενόμενο σασπένς: ποιοι θα έλθουν, πώς θα αναγνωριστούμε με καραφλίτσα, κοιλίτσα, παραπανίσια κιλάκια...
Η χαρά υπόκωφη, καταπιεσμένα συναισθήματα νοσταλγίας και προσμονής για να δούμε πώς/τι έγινε ο κολλητός μας του ίδιου θρανίου, σε ποιές επαγγελματικές κορυφές υψιπετούν τα "σαϊνια" που, εγώ ο μέτριος, από τότε θαύμαζα και αναγνώριζα την απόσταση "απόδοσης" που με χώριζε από αυτούς...

Η τελευταία όμως συνάντησή μας την περασμένη Πέμπτη δημιούργησε την "έκρηξη"...
Κάτι e-mails "ασυνεννοησίας" περί της ώρας/μέρας που θα μπορούσαμε όλοι να βρεθούμε,  κατέληξαν σε ορυμαγδό εκατοντάδων μηνυμάτων "προ-χαράς" για το επερχόμενο ΓΕΓΟΝΟΣ, λες και ξαναγίναμε teenagers: πειράγματα. διακριτικά μεν (μην τυχόν πληγώσουμε αυτόν/αυτήν που δεν ξέραμε αν ο χρόνος που πέρασε τον/την έκανε πιο ευαίσθητο/η από τότε...) ενθουσιώδη δε, ανυπομονησία και "αγωνιώδης" προσμονή για την "μεγάλη μέρα"...

Και η "φούσκα" έσκασε την Πέμπτη και μας έλουσε με γέλια, φιλιά, αγκαλιές.
Βρεθήκαμε και με φίλους που δεν τα είχαν καταφέρει τις προηγούμενες φορές να έλθουν, μιλήσαμε για αυτούς που οι συνθήκες τους κράτησαν αυτή τη φορά μακριά μας, καθήσαμε δίπλα με τους τότε κολλητούς μας, ΞΑΝΑΓΑΠΗΘΗΚΑΜΕ!

Και μετά;
Αμ το μετά έχει πλάκα:
Τα mails ξαναφούντωσαν απρόσμενα, η "φούσκα" ξαναγέμισε και προς το παρόν φαίνεται ότι θα διαρκέσει για τα επόμενα 44 χρόνια: ραντεβού για βραδιές τάνγκο κλείνονται (αχ Βασίλη!), εκδρομές κανονίζονται, facebook groups φτιάχνονται!!!
Περιττό να πω ότι η ΠΡΩΤΗ μου δουλειά, μόλις ανοίξω τον υπολογιστή στο γραφείο το πρωί και στο σπίτι το απόγευμα, είναι να δω τα mails, τις ανακοινώσεις, τις ειδοποιήσεις και να απαντήσω το βράδυ σε όλα αν προλάβω...
Τάσο, Έρη, Βασίλη, Χρίστο, Γιάννη, Ρέτη, Λίλη, "πρόεδρε", Γιώργο, Μίλτο, Ξενοφών (και ας είσαι μακριά), συμμαθητές αγαπημένοι, τώρα που σας (ξανα)βρήκα ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΦΗΝΩ!
Τάσο, σε ευχαριστούμε για όλα!

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

ΑΠΟΡΙΑ ΨΑΛΤΟΥ...


Περιμένω να δω πώς θα αντιδράσουν οι τα πάντα κατέχοντες αντιμνημονιακοί πολιτικοί/σχολιαστές/ ξερόλες σε όσα ο ΓΑΠ παρουσίασε προχτές (15 μύθοι) σχετικά με τα παραμύθια των τζάμπα μαγκών που επί 3 χρόνια μας πιπιλίζουν το μυαλό, αρχής γενομένης από τον Σαμαρά, με μαγικές λύσεις και "ζάππεια"...

Αν εξαιρέσω το εξυπνακίστικο άρθρο του Ντερμπεντέρη στο ΒΗΜΑ, άκρα του τάφου σιωπή: σύντομες αναφορές μόνο σε άλλες εφημερίδες, καθαρά για ειδησεογραφικά δεοντολογικούς λόγους ("ε, ας αφήσουμε και 'το πτώμα' να ψελλίσει τη θεωρία του αλλά, προς Θεού, μην του δώσουμε και υπερβολική σημασία και, αναλύοντας όσα λέει, καταλήξουμε σε συμπεράσματα που δεν θα αρέσουν στο αντιμνημονιακό πόπολο που μόνο αίμα θέλει")...

Και φυσικά, σιγά μην ασχοληθεί από μόνος του ο "περιούσιος" λαός να διαβάσει, να κρίνει, να προβληματιστεί και τελικά, αν πρέπει, ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΓΝΩΜΗ για τα τεκταινόμενα και να αποδώσει τις ευθύνες της σημερινής κατάντιας του σ'αυτόν που αρμόζει, στον Κωστάκη δηλαδή...

Αλλά τί λέω και εγώ ο μαλακοαφελής: εδώ παρέπεμψε τον Περικλή επειδή δεν απέτρεψε τον λοιμό και, παρότι πείστηκε από την επιχειρηματολογία του, του έριξε πρόστιμο για την ανεπάρκειά του, όπως μας λέει ο Θουκυδίδης...
Άλλωστε δεν έχει μείνει μνημειώδης η φράση του Ευρυβιάδη "ου με πείσεις καν με πείσεις";
Διαχρονική αποτύπωση της ξεροκεφαλιάς του Έλληνα...

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!

Εδώ και 3,5 χρόνια αναρωτιέμαι γιατί, μετά τους πρώτους μήνες (όπου χοντρός, Ρουσόπουλος και σια απέφευγαν να βγουν από το σπίτι τους), η τσαντίλα του κόσμου εστιάστηκε (με βαρύτατους χαρακτηρισμούς: "χούντα", "Τσολάκογλου", "στο Γουδί" κλπ.) στον πυροσβέστη-ΓΑΠ και όχι στον εμπρηστή-ΚΚ.

Μια πρώτη εξήγηση μπορεί να είναι ψυχολογική: ξεχνάς γρήγορα το κάπνισμα που κατέστρεψε τα πνευμόνια σου και καταριέσαι το γιατρό που δεν σε έκανε καλά. Λογικό...

Μια δεύτερη, ίσως πιο σύνθετη, έχει να κάνει με το προφίλ των δύο πρωταγωνιστών και ποιος ταιριάζει καλύτερα στην ψυχοσύνθεσή μας.
Λοιπόν:

Το προφίλ του Καραμανλή ταιριάζει καλύτερα στον νεοέλληνα: αραχτός, προσηνής, "όσα έλθουν και όσα πάνε", λίγο σουβλάκι/ουζάκι, ταξιδάκια για αναψυχή, λίγο brutal που λένε.
Συν τοις άλλοις ήταν και προνοητικός: μόλις είδε τα δύσκολα "την έκανε"... Διόρισε επίσης κόσμο και κοσμάκη όπου μπορούσε ( ο Στυλιανίδης π.χ. έχωσε τη μισή Θράκη στο μετρό και ένοιωσε περήφανος γιαυτό!) και αυτό κάνει κλικ στον Έλληνα που, έχοντας χάσει προ πολλού την δημιουργικότητά του, ευελπιστεί ΠΑΝΤΑ να πιάσει την καλή είτε με διορισμό σε προσοδοφόρα δημόσια θέση (που θα του δίνει παχυλό μισθό ή, ακόμα καλύτερα, θα έχει και κάποια "τυχερά"), είτε με την ελπίδα επιδοτήσεων, επιδομάτων (νόμιμων/νομότυπων/ παράνομων) που θα του κάνουν τη ζωή πιο εύκολη/αραχτή (value for money)... Γιαυτό άλλωστε δεν ακούστηκε κιχ για τους ψευτοσυνταξιούχους, ούτε από τα κόμματα (που πιάνουν γρήγορα τον σφυγμό του κόσμου), ούτε από τα ΜΜΕ (μετά την σύντομη καταγραφή των σχετικών ειδήσεων-επίφαση ενημέρωσης...).

Πόσο διαφορετικό όμως το "αμερικανάκι":

Διαφάνεια παντού, πέσιμο μέσα στα σκ... χωρίς να υπολογίζει το κόστος, ευγενής εκ φύσεως, ε, λογικό να του την "πέσουν" οι βλαχομπαρόκ συμπατριώτες μας με προεξάρχοντες τους δικούς του: όταν του φώναζαν "Γιώργο προχώρα, άλλαξέ τα όλα" μάλλον εννούσαν "διώξε τους μεν και φέρε τους δε στη μάσα" (δηλ. εμάς που γιαυτό σε στηρίζουμε)... Πρόσθεσε σ'αυτά και την μειωμένη ευφυία του (ως γνωστόν ο Έλληνας μόνο τους έξυπνους σαν του λόγου του εκτιμάει, γιαυτό δεν θέλει να μοιάσει σε Ιρλανδούς/Πορτογάλους που, βλάκες γαρ, ακολουθούν κατά γράμμα ό,τι τους λένε οι "κακοί" Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ και θα βγουν από τη στενωπό γρηγορώτερα από εμάς...), την επιθυμία του να στηριχτεί σε νέους τεχνοκράτες (που, "κηπουροί" όντες, σταυρώθηκαν από τα ΜΜΕ από την πρώτη στιγμή και φυσιολογικά δεν άντεξαν...) και έδεσε το γλυκό...

Και έτσι πορευόμαστε στην ψυχολογική μακαριότητά μας, καταλογίζοντας βαρύτατες ευθύνες σε λάθος πολιτικούς, βέβαιοι όντες ότι αποφασίζουμε σωστά καταγγέλοντας όσους δεν ταιριάζουν στην ψυχοσύνθεσή μας...

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

ΛΩΤΟΦΑΓΟΙ...

Νά λοιπόν που σιγά-σιγά ξεμυτίζουν οι φιλαλήθεις και, υπό την δεδομένη αντιΓΑΠική υστερία, τολμηροί:

Μετά το Στουρνάρα, το γνωστό και μη εξαιρετέο ΒΗΜΑ τόλμησε να γράψει την αλήθεια ότι δηλαδή η διετία 2008-2009 ήταν η ΠΗΓΗ των δεινών μας, όταν ο "καταλληλότερος" εκτίναξε το έλλειμμα σε δυσθεώρητα ύψη (57 δις συνολικά) και, έντρομος από το έκτρωμα που εξέθρεψε, "την έκανε" δια των εκλογών...

Και πώς έγινε αυτό; Ούτε και ο ίδιος ξέρει καλά-καλά... Τα επίσημα στοιχεία λένε ότι οφείλεται σε μισθολογικές αυξήσεις, διορισμούς κλπ., αυτά δηλαδή που ξέρουν καλύτερα από όλους οι Έλληνες πολιτικοί...

Μα οι προηγούμενοι δεν δανείστηκαν;
Ναι, δανείστηκαν αλλά κρατούσαν το δανεισμό υπό έλεγχο (μικρότερος ρυθμός δανεισμού σε σχέση με τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ) και στο τέλος-τέλος έφτιαξαν 5-6 έργα (αλήθεια ο Κωστάκης τί άφησε πίσω του;)...

Άντε λοιπόν, καταλάβετε, πανέξυπνοι Έλληνες, ότι, παρόλες τις αδυναμίες του, ΔΕΝ ήταν ο ΓΑΠ η πηγή των δεινών μας αλλά ο αραχτός χοντρούλης... Τώρα, γιατί ο "περιούσιος" λαός έχει βάλει στο στόχαστρο τον ατυχή πυροσβέστη αντί τον αμελή εμπρηστή, ε, άβυσσος η ψυχή της πλειοψηφίας των συμπολιτών μας...

Και, διάολε, δεν δέχομαι ότι δεν τα ξέραμε ή ότι τα ξεχάσαμε, δεν πέρασαν δα και δεκαετίες από τότε... Απλά, ο Έλληνας κοιτάει πάντα το δέντρο, ποτέ το δάσος και αφίεται έρμαιο στις προπαγανδιστικές διαθέσεις των, κατά τα άλλα, "αλητών, ρουφιάνων, δημοσιογράφων" που, εξυπηρετώντας μάλλον τα συμφέροντα των κατά το μάλλον ή ήττον χρεοκοπημένων αφεντικών τους, του πιπίλισαν το μυαλό με ΠΛΗΡΗ διαστροφή της αλήθειας: γιατί άλλο πράγμα είναι να διαμαρτύρεσαι γιατί δεν πατάσσεται η φοροδιαφυγή (ώστε οι περικοπές σε μισθούς/συντάξεις να είναι ηπιότερες) αλλά το μνημόνιο είναι αναγκαίο κακό εδώ που μας έφερε ο άσχετος και άλλο να πιστεύεις ότι ο απελπισμένος ΓΑΠ-πυροσβέστης, με απασφαλισμένη την χειροβομβίδα στα χέρια του (που του παρέδωσε ο προκάτοχός του) είχε μαγικές εναλλακτικές λύσεις μπροστά του (λέγε με "Ζάππεια"...), τις οποίες, ο άθλιος, δεν εκμεταλλεύτηκε (ή πολύ χειρότερα, είχε προσχεδιάσει την χρεοκοπία της χώρας)...

Να δω τώρα, μάγκες μου, τί θα λέτε όταν η Ιρλανδία βγει εντός του 2013 στις αγορές... Α, ξέχασα, "εμείς δεν είμαστε Ιρλανδοί", όπως έγραφε ένα πλακάτ στις διαδηλώσεις, που σημαίνει ότι εμείς δεν είμαστε υπάκουοι στα κελεύσματα του "διεθνούς καπιταλισμού", έχουμε την περηφάνεια μας και στέλνουμε στο Γουδί τους προδότες...

Μόνο που λάθος "Τσολάκογλου" έχουμε στοχοποιήσει...