Η ΓΝΩΣΤΗ ΦΑΓΩΜΑΡΑ

Τελικά η "μη μου άπτου" και κοπτόμενη για τον ανταγωνισμό και το όφελος των καταναλωτών Κομισιόν δεν επέτρεψε τη συγχώνευση Aegean/Olympic και έτσι οι ευρωπαίοι αεροπορικοί ανταγωνιστές μπορούν να ανασάνουν: δεν θα δημιουργηθεί νέος μεγάλος παίκτης με 65 αεροπλάνα που θα έτρωγε μεγάλο κομμάτι από την πίτα τους... Και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Αλμούνια (Ισπανός γαρ, είναι γνωστό στους κοινοτικούς κύκλους ότι οι Ισπανοί μας βαράνε όπου μας βρουν...) "πάτησε", όπως φαίνεται, σε νομότυπα επιχειρήματα για να ακυρώσει την συμφωνία...

Έτσι χάθηκε η ευκαιρία να δημιουργηθεί "εθνικός πρωταθλητής" στις αερομεταφορές και τώρα οι δυο τους θα φάνε τις σάρκες τους μέχρι τελικής πτώσεως... Κάτι που πιθανότατα θέλουν και οι πιλότοι (ΕΧΠΑ),  οι οποίοι συµµετείχαν σε όλα τα στάδια  των ερευνών από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής:
«∆ικό µας κίνητρο δεν ήταν ο τορπιλισµός της συγχώνευσης, αλλά να παραµείνει ανοιχτό παράθυρο για τη λειτουργία του ανταγωνισµού στις ελληνικές αεροµεταφορές µε την παρουσία και άλλου "παίκτη" στο εσωτερικό της χώρας, σε περίπτωση που στο επόµενο διάστηµα ένας από τους δύο σηµερινούς δεν θα αντέξει τον ανταγωνισµό», δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΧΠΑ Γρηγόρης Κωνσταντέλλος.

Δηλαδή προτιμούν οι πιλότοι να έχουν καβάτζο μια εταιρεία, εάν δεν τα καταφέρει η άλλη, παρά να υπάρχει μία γερή εταιρεία που θα κρατούσε ψηλά το ελληνικό όνομα στους αιθέρες και θα ανταγωνιζόταν στα ίσια τα μεγαθήρια... Και αυτά τα περί εξασφάλισης του ανταγωνισμού είναι αέρας κοπανιστός γιατί, αν καταρρεύσει η μία εταιρεία (που μάλλον είναι αναπόφευκτο, γιαυτό οι άσπονδοι "φίλοι" Βασιλάκης-Βγενόπουλος έβαλαν στην άκρη τις διαφορές τους και προσπάθησαν να συγχωνευτούν...), τότε πάλι μία εταιρεία θα μονοπωλεί τα ελληνικά αεροπορικά πράγματα!
Δηλαδή η Lufthansa, British Airways, Air France κλπ. δεν έχουν δεσπόζουσα θέση στις χώρες τους και  μόνο στην Ελλάδα θα υπήρχε το πρόβλημα με μία εταιρεία κολοσσό!

Μας κοροϊδεύει λοιπόν ο Αλμούνια σε αγαστή συνεργασία με τους έλληνες πιλότους που, όπως φαίνεται, το στενό συνδικαλιστικό τους συμφέρον (ως είθισται με ΟΛΟΥΣ τους συνδικαλιστές εν Ελλάδι) κοίταξαν και πάλι...
Άντε λοιπόν να δούμε ποια από τις 2 εταιρείες θα αντέξει μέχρι τέλους ή μήπως καμμία και αυτό να είναι το ευκταίον από πολλούς;

ΕΛΕΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΞΕΡΟΛΕΣ!

Δεν τους πιάνεις τους καλαμαροδημοσιογράφους πουθενά...

Τόσες Εξεταστικές περάσανε και το μόνιμο σχόλιο/παράπονο ήταν ότι τα κόμματα δεν μπορούσαν να καταλήξουν σε κοινό πόρισμα και ο καθένας παρέπεμπε/αθώωνε όποιον υπαγόρευε η κομματική συνείδησή του...
Τώρα που διαφαίνεται ότι τουλάχιστον οι 2 μονομάχοι έχουν συμφωνήσει σε κάποια μίνιμουμ και διαπραγματεύονται τα μάξιμουμ, μιλάνε για συναλλαγή και "δώσιμο" των χαμένων από χέρι για να κρύψουν τους "χοντρούς" ένοχους για τις μίζες της SIEMENS...

Κατ'αρχήν για να το λέτε ρε μάγκες σημαίνει ότι εσείς οι παντογνώστες έχετε παρακολουθήσει με κάθε λεπτομέρεια την πορεία της Εξεταστικής, έχετε από πρώτο χέρι πληροφόρηση τί περιλαμβάνουν οι 800 χιλιάδες σελίδες της δικογραφίας (ή ακόμα καλύτερα τις έχετε μελετήσει!) και έχετε καταλήξει ότι το διαφαινόμενο πόρισμα είναι αποτέλεσμα κατάπτυστου παζαριού.
Μάλλον όμως έτσι θα πρέπει να είναι γιατί εσείς ΟΛΑ τα ξέρετε, οι άλλοι (στην προκείμενη περίπτωση οι βουλευτές της Εξεταστικής) δεν ξέρουν την  τύφλα τους, ούτε διαισθάνονται την  οργή του κόσμου που ζητάει να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο και ΜΠΟΡΕΙ να έκαναν το καθήκον τους... Μπααα, λαμόγια συλλήβδην ΟΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι!

Και ποιο άραγε να ήταν αυτό το ρημάδι το καθήκον;
Να παραπέμψουν, λέω εγώ, αυτούς για τους οποίους προκύπτουν ΣΟΒΑΡΕΣ ενδείξεις ενοχής και να ταλαντεύονται για τους άλλους που μια παραπομπή τους ΜΠΟΡΕΙ να κατέληγε σε "βατοπεδινό" φιάσκο...
Ε, δίαολε, είναι ΦΥΣΙΚΟ να υπάρχει διαπραγμάτευση ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΜΦΙΒΟΛΟΥΣ λόγω πολιτικών και όχι μόνο εντυπώσεων, μέσα στο πολιτικό παιχνίδι είναι και αυτό!

Εσείς πού το ξέρετε και μιλάτε με τόση σιγουριά γαι κουκουλώματα κλπ.;;;

Και αν είστε ΤΟΣΟ σίγουροι για την ενοχή των "υπό διαπραγμάτευση" και την αθωότητα των "δοσμένων", ε τότε βγείτε με στοιχεία και ΠΕΙΤΕ ΤΟ, μην αφήνετε την ύπουλη λάσπη να διαχέεται στον ανεμιστήρα ότι τάχα μου τα 2 κόμματα τα έχουν  κάνει πλακάκια...

Στέκεστε στο ΠΙΘΑΝΟ παζάρι και αποσιωπάτε ότι, έστω υπό την πίεση του κόσμου που διψά (δικαίως) για αίμα, ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ να παραπεμφθούν κάποιοι ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ!

Πείτε μια καλή κουβέντα ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, για να κόψετε τη φόρα όλων των (επί της ουσίας) φασιστοειδών ή αφελών που κραυγάζουν εναντίον του μπουρδέλου που πρέπει να καεί...

Τί αφελής όμως που είμαι:
Πότε οι Έλληνες δημοσιογράφοι είχαν αφενός το θάρρος της γνώμης τους λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους και έχοντας επίγνωση των επιπτώσεων των λόγων/γραπτών τους και αφετέρου τις ΓΝΩΣΕΙΣ να καταλάβουν την ουσία των πραγμάτων! Άνθρωποι που μόνο απ'έξω έχουν περάσει από πανεπιστημιακές σχολές, που, και αν ακόμα ξεκίνησαν κάποιες σπουδές (άσχετες με το δημοσιογραφικό επάγγελμα/λειτούργημα τις περισσότερες φορές), τις εγκατέλειψαν είτε λόγω φυγοπονίας είτε λόγω της σαγήνης που πρόσφερε το παχύ χρήμα (τις παλιές καλές εποχές)...

ΚΟΤΕΣ ΛΕΙΡΑΤΕΣ

Είναι, λένε, αποφασισμένοι να μην καμφθούν από το κυβερνητικό σχέδιο να ανατρέψει τα κεκτημένα τους...
Αγωνίζονται, δήθεν, για να διαφυλάξουν το δημόσιο χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών και να προστατέψουν τους επιβάτες από την αναλγησία της κυβέρνησης που θέλει σώνει και καλά να αυξήσει άνευ λόγου τα εισιτήρια...
Προέταξαν τα στήθη τους όλο αυτό τον καιρό στη λαίλαπα του Ρέππα (που ΘΑ ερχόταν, ΤΩΡΑ κατατέθηκε το νομοσχέδιο!) και μας άλλαξαν τα φώτα στις γιορτές με μαλακίες του τύπου "μολών λαβέ" και φάσκελα...
Οι συνδικάλες της χλιδάτης Αττικό Μετρό απειλούσαν με 48ωρες και επ'αόριστον απεργίες...

Και όλοι εμείς που λιώσαμε παπούτσια στον ποδαρόδρομο ή (ξανά)κάναμε πλούσιους τα άλλα "μπουμπούκια" (τους ταξιτζήδες) για να πάμε στη δουλίτσα μας, αναλογιζόμασταν με τρόμο τί θα γίνει ΟΤΑΝ θα ερχόταν το περιβόητο νομοσχέδιο στο φώς: εγώ τουλάχιστον είχα προετοιμαστεί ότι θα χάσω επιτέλους τα περιττά κιλά μου περπατώντας 2 ώρες κάθε μέρα (πηγαινέλα στο γραφείο)...

Και μόλις δημοσιεύτηκε το "τρομονομοσχέδιο" και διαπιστώθηκε ότι ο Ρέππας δεν έκανε πίσω και τους άλλαξε τον αδόξαστο (πραγματικά ανατρέπει βολέματα 10ετιών!) και τους κάλεσε σε διάλογο με προοπτική ΜΙΚΡΟΔΙΟΡΘΩΣΕΩΝ, πάνε άπατα τα αγωνιστικά τσιτάτα και οι υψωμένες γροθιές: αναστέλλονται οι κινητοποιήσεις με την κρυφή ελπίδα, λέω εγώ, να περισώσουν όσα μικροπρονομιάκια μπορούν...
Η τσεπούλα λοιπόν, αυτή η καταραμένη κινητήρια δύναμη του Έλληνα, αυτή ήταν το "διακύβευμα", τα κεκτημένα, που αν μπορούν, έστω και κουτσουρεμένα, να διασωθούν, ε, τί να κάνουμε, θα σκύψουμε περίλυποι το κεφάλι που αναγκαστήκαμε να υποκύψουμε και να υποστείλουμε τον αγώνα για δημόσιες φτηνές συγκοινωνίες...

Πάνε λοιπόν στο διάλογο με την ανάλγητη κυβέρνηση (πραγματικά ανάλγητη ρε παιδιά: ενώ μπορεί να έχει κοινωνική ειρήνη, να εξυγιαίνει τις ΔΕΚΟ χωρίς να ακουμπά προνόμια, να μην αυξάνει τις τιμές των εισιτηρίων και δημόσιων αγαθών, να μην συγκρούεται με τους δικούς της συνδικαλιστές, να μας έχει όλους ευχαριστημένους, αυτή, ένα μυστήριο πράγμα, πραγματική μαζόχα, μας γαμάει χωρίς σάλιο...κρεβάτι ψυχίατρου χρειάζονται, δεν εξηγείται αλλιώς!) με κατεβασμένες τις σημαίες του αγώνα και με την κρυφή ελπίδα μπας και τους λυπηθεί ο τύραννος και δεν ακουμπήσει κάποιο από τα επιδόματά τους...

Αυτό που ανέκαθεν σιχαίνομαι είναι η υποκρισία: πες φίλε μου ότι δεν μπορείς να ανεχτείς να καταστρατηγούνται κεκτημένα, ότι ανατρέπονται οικογενειακοί προγραμματισμοί (λες και για μας τους υπόλοιπους, μισθωτούς, συνταξιούχους κλπ. δεν ανατράπηκαν!), ΜΗ ΜΕ ΖΑΛΙΖΕΙΣ ΜΕ ΔΕΚΑΡΙΚΟΥΣ περί δημόσιου συμφέροντος, φτηνού εισιτηρίου και δεν συμμαζεύεται!
Πες ότι "εγώ, κύριε, ο οδηγός ΗΣΑΠ, με τα 3-4 χιλιάρικα το μήνα που παίρνω, έχω κάνει τα κουμάντα μου, έχω τις ανάλογες υποχρεώσεις και θα πονέσω αν μου τα πετσοκόψει", μη με παραμυθιάζεις με δήθεν ευαισθησίες για το κοινωνικό σύνολο!

Αν όμως μιλήσεις με ειλικρίνεια θα φας τις φάπες από όλους εμάς τους υπόλοιπους μαλάκες και φυσικά δεν το θέλεις... 
Πήγαινε λοιπόν στο διάλογο, πίεσε (με απεργίες φυσικά) να στηρίξεις το κλαδικό σου συμφέρον και άσε τις μεγαλοστομίες και τις τζάμπα μαγκιές...

ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ;

Είδα την παράσταση "ο επιστάτης" περιμένοντας τα καλύτερα, όχι μόνο λόγω της παρουσίας του Καταλειφού αλλά και λόγω της φήμης του έργου και του δημιουργού του (Χάρολντ Πίντερ).

Ε λοιπόν:

Αν πηγαίνεις στο θέατρο για να παρακολουθήσεις ρεσιτάλ ηθοποιίας τότε ο Καταλειφός (και μόνο) σε αποζημιώνει, οι 2 "κομπάρσοι" που συμμετέχουν επιεικώς ανεπαρκείς...

Αν περιμένεις από το έργο να σου "μιλήσει" είτε σε 1ο είτε σε 2ο επίπεδο (π.χ. αποκωδικοποιώντας νοήματα που υποκρύπτονται και στην αρχή δεν τα ανακάλυψες) απόφυγέ το: αυτά τα βαρύγδουπα που γράφουν οι κριτικές περί "παιχνιδιών εξουσίας" και τα τοιαύτα είναι αφελή: ο τίτλος του έργου θα έπρεπε να είναι "δώσε θάρρος στο χωριάτη..." και τίποτα άλλο.

Είμαι σίγουρος ότι αν δεν το είχε γράψει ο Πίντερ αλλά άγνωστος δικός μας, θα είχε φάει "ντομάτες".

Δεν έχω τις γνώσεις να κρίνω τον Πίντερ, αλλοίμονο τί να πω για ένα νομπελίστα, όμως δεν μπορώ να μην σταθώ στον βλαχοεπαρχιωτισμό και την ξενομανία των κριτικών μας που το εκθείασαν ως έργο και παράσταση...

 Ίσως η αγγλοσαξωνική "ιδιοσυγκρασία" να το καταλαβαίνει καλύτερα αλλά εμένα μου φάνηκε "φύκια για μεταξωτές κορδέλλες"... Ίσως τότε που πρωτοπαίχτηκε (1960) να "μιλούσε", σήμερα όμως φαντάζει επίπεδο και "ρηχό"...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΥΓΕΙΑ, το πρώτιστο/το μέγιστο, ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ότι θα τα καταφέρουμε (σιγά τα ωά, οι παππούδες μας ξεπέρασαν πείνα, πολέμους προσφυγιά, θα μας "ρίξουνε" ωρέ τα κομμένα επιδόματα και ο στριμμένος εργοδότης;), ΤΟΛΜΗ να "γυρίσουμε" τη μιζέρια που μας κυκλώνει σε ευκαιρίες αλλαγής προς το καλύτερο της ζωής μας, ΡΙΞΗ με στερεότυπα, συμβατικότητες, κλισέ που μας καταδυναστεύουν, ΦΩΣ ΠΑΝΤΟΥ!

Ας σταματήσουμε να βλέπουμε το δέντρο και το δάκτυλο που δείχνει προς τα πάνω και ας ανακαλύψουμε το δάσος, τον ουρανό, τον ανοικτό ορίζοντα, ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ!

 Πίσω μας οι φόβοι, τα πλην, οι δισταγμοί, σφίγγουμε τα δόντια και μορφωνόμαστε, καλλιεργούμαστε, ανοίγουμε φτερά, κοιτάμε μπροστά και ΠΕΤΑΜΕ!

Κλείνουμε τα αυτιά στους επαγγελματίες καταστροφολόγους, αναπτύσσουμε τις δυνατότητές μας (είναι μεγάλες ΑΣ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ), διαβάζουμε ενδιαφέροντα βιβλία, ξεφαντώνουμε με καλή μουσική και χορό, ταξιδεύουμε σε τόπους κοντινούς/μακρινούς, ανακαλύπτουμε "το θεό των μικρών πραγμάτων" (την απαξιωμένη καθημερινότητα που όμως κρύβει "θησαυρούς" που στη φούρια μας τους προσπερνάμε), ΑΝΟΙΓΟΜΑΣΤΕ!

ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ!