Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

ΚΙΝΑ




Πήγα στο Πεκίνο για 1 εβδομάδα. Εξωτικό ταξίδι, πολλές εμπειρίες, συζητήσεις (με ανθρώπους που ζουν χρόνια εκεί αλλά και ντόπιους), ανακαλύψεις που συνοψίζονται στα εξής:
  1. Οι Κινέζοι αποπνέουν ευγένεια που πηγάζει "από μέσα": διαρκές χαμόγελο χωρίς ίχνος δουλικότητας: πέρα από την εξυπηρέτηση στους τουρίστες, χαμογελούν διαρκώς και μεταξύ τους.
  2. Η βασική εικόνα που βλέπεις στο Πεκίνο, την βιτρίνα της χώρας, είναι ένας άκρατος "copy-paste" καπιταλισμός με χρώμα Αμερικής περασμένων δεκαετιών: θηριώδη malls με τεράστια καταστήματα που πουλάνε είδη πολυτελείας (ρολόγια να δει το μάτι σου, ρούχα, αξεσουάρ, ηλεκτρονικά κλπ.) σε τιμές 2-3 φορές ακριβότερες από τις αντίστοιχες στην Ευρώπη.
  3. ΠΛΗΡΗΣ αλλοτρίωση του λαού: απουσιάζουν ΕΝΤΕΛΩΣ τα αυθεντικά κινέζικα καταστήματα, χώροι που θα μπορούσαν να αναδείξουν στοιχεία του πανάρχαιου κινέζικου πολιτισμού (κεραμικά, μεταξωτά κλπ.). Μοναδική εξαίρεση τα πανέμορφα tea houses, όπου όμως δεν μπορείς να κάτσεις και να απολαύσεις το τσάι σου (σε αφήνουν μόνο να δοκιμάσεις το τσάι που θα αγοράσεις). Παντού υπήρχαν επιγραφές "merry christmas", "happy New Year 2013" (αλήθεια, πότε είναι η κινέζικη Πρωτοχρονιά; ούτε οι Κινέζοι δεν μπορούσαν να μου απαντήσουν...). Οι εικόνες με φάτνες και ποζάροντες Κινέζους ήταν για γέλια!
  4. Αστυνομοκρατία παντού: η πρόσβαση στην θηριώδη πλατεία Τιεναμέν (η μεγαλύτερη του κόσμου) γίνεται αφού περάσεις από καλά φυλασσόμενες υπόγειες διαβάσεις όπου ανιχνευτές μετάλλων σε στυλ security check αεροδρομίου και "μυριάδες" αστυνομικών δεν αφήνουν να περάσει ούτε μύγα...
  5. Ο Μάο λατρεύεται σαν θεός (επισκέφτηκα το μαυσωλείο του με το ταριχευμένο σώμα του όπου πλήθη λαού καταθέτουν καθημερινά λουλούδια) αν και η σημερινή πολιτική των ιθυνόντων πόρρω απέχει από τα νάματά του: "θεός" έχει γίνει η θεωρία του διαδόχου του Ντενκ Χσιάο Πιγκ ("άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, ο σκοπός είναι να πιάνει τα ποντίκια").
  6. "Ίχνη" κομμουνισμού έχουν απομείνει μόνο στις προσφωνήσεις των μελών του κομμουνιστικού κόμματος Κίνας (ΚΚΚ): ο σύντροφος τάδε συνάντησε τον σύντροφο δείνα... Στο γυμνάσιο (!) και στο πανεπιστήμιο (για τα κρατικά μιλάμε) πληρώνονται δίδακτρα, φοιτητική γκαρσονιέρα χωρίς μπάνιο και κουζίνα κοστίζει 150 €/μήνα! Γυναίκες στα χωριά πουλούν χειροποίητες τσάντες στα πολυτελή ξενοδοχεία προκειμένου να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο και να θεραπευθούν από το AIDS!
  7. Το διεθνές αεροδρόμιο του Πεκίνου, θηριώδες στο μέγεθός του, έχει εξελιχθεί στο 2ο μεγαλύτερο του κόσμου (72 εκατομύρια επιβάτες το χρόνο, 5.5 φορές μεγαλύτερο από το "Ε. Βενιζέλος").

Αν αξίζει κάτι για τον "ψαγμένο" ταξιδιώτη είναι τα μοναδικά αξιοθέατα (σινικό τείχος, Απαγορευμένη Πόλη) και κυρίως η "ιδέα" ότι είσαι στην άκρη του κόσμου (11 ώρες πτήση από την Αθήνα...). Αν είσαι άκρατος shopping freak και φυσάς το χρήμα, τότε πας στον "παράδεισο" του νεοπλουτισμού και του κιτς όπου θα συναγωνιστείς στα ψώνια τη νέα κινέζικη μεσαία τάξη των κομματικών κομμισάριων και των άμεσα/έμμεσα συνδεδεμένων με το ΚΚΚ...

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;



Γιατρέ μου, έχω πρόβλημα και, τώρα που πλησιάζει το κλείσιμο του χρόνου, θέλω να το βγάλω από μέσα μου, να κάνω την αυτοκριτική μου...

Γιατί, επειδή αποκλείεται νά'ναι στραβός ο γιαλός, μάλλον ΕΓΩ στραβά αρμενίζω!

Οι απόψεις μου για τα κακώς κείμενα και την κρίση της ελληνικής κοινωνίας μας, του "γιαλού" δηλαδή, είναι ΕΚ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ αντίθετες με την συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μου και μου δημιουργεί στρες και αγωνία τί στο διάολο κάνω λάθος...

Ας πάρουμε, γιατρέ μου, τα πράγματα με τη σειρά...
  1. Πιστεύω ότι το μνημόνιο 1 ήταν μοναδική ευκαιρία να κάνουμε όσα δεν έγιναν επί δεκαετίες: τα περισσότερα μνημονιακά μέτρα ήταν κλασσικές επεμβάσεις νοικοκυρέματος και μεταρρυθμίσεων που, αφού δεν τα κάναμε ΜΟΝΟΙ μας τόσα χρόνια, ήλθαν οι Τόμσεν και οι λοιποί να μας υποχρεώσουν να τα εφαρμόσουμε επιτέλους. Και επειδή οι κυβερνώντες μας δείλιασαν και ασχολήθηκαν μόνο με τις περικοπές μισθών/συντάξεων (το εύκολο δηλαδή), ήλθαν τα μνημόνια 2 και 3. ΑΝΤΙΘΕΤΑ, ό "γιαλός" βγήκε από την πρώτη στιγμή στους δρόμους (θυμάστε τους νεκρούς της MARFIN την μέρα ψήφισης του μνημονίου τον Μάιο του '10;), αντέδρασε για τις περικοπές αλλά ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕ τις μεταρρυθμίσεις που, νόμιζα εγώ ο ηλίθιος, ότι ήθελε (ακούγοντας τα προηγούμενα χρόνια από φίλους αλλά και γενικώτερα το γνωστό κλισέ "δεν βρίσκεται κάποιος να βάλει μια τάξη μωρέ;"). Έδειξε δε ο "γιαλός" πώς αντιλαμβανόταν τα δημόσια δρώμενα αγκαλιάζοντας τα ποικιλώνυμα ΄"δεν πληρώνω" κλπ. Και γιατί έγιναν όλα αυτά; Γιατί ο "γιαλός" πίστευε τότε (και συνεχίζει μάλλον να το πιστεύει) ότι υπήρχαν ΑΛΛΕΣ εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης (Ρώσοι, Κινέζοι, φυτείες με "ευρώδεντρα" από όπου μπορούσαμε να "κατεβάσουμε" χρήμα χωρίς να κοπιάσουμε και χωρίς όρους)... Φαίνεται ότι δεν έχω επαρκή πληροφόρηση και ενημερώνομαι μονομερώς από τον "κατάπτυστο" γερμανικό τύπο και τα εδώ μίσθαρνα όργανά του...
  2. Πιστεύω ότι το μνημονιακό "φάρμακο" είναι μεν πικρότατο αλλά ΑΣΥΓΚΡΙΤΑ ηπιότερο από την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία που η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση διατυμπάνιζε (ή μήπως εξακολουθεί;) επί 30 τόσους μήνες. Φαίνεται όμως ότι πάλι κάνω λάθος πιστεύοντας ότι περικοπές 24 δις (τόσο ήταν το πρωτογενές έλλειμμα το 2009) "μια και έξω" είναι σκληρότερες από τις προφανώς επώδυνες των 8-10 δις που υποχρεωθήκαμε να υποστούμε ανά έτος (με την ελπίδα νοικοκυρέματος). Φαίνεται ότι οι αντιμνημονιακοί, ο "γιαλός" δηλαδή (το 85% είναι εναντίον του μνημονίου) πιστεύουν το αντίθετο...
  3. Εάν ο ΓΑΠ έπαιρνε τα 26 δις (και όχι τα 13) που του πρόσφεραν οι αγορές το Φεβρουάριο του '10, τότε θα την σκαπουλάραμε και, κάνοντας ό,τι χρειαζόταν (δηλ. μεταρρυθμίσεις, περιορισμό της κρατικής σπατάλης κλπ.) σε 1 χρόνο ΜΟΝΟΙ μας, θα μας επιβράβευαν οι αγορές και θα μας δάνειζαν με προνομιακά επιτόκια από το 2011 και μετά.. Έτσι πιστεύει ο "γιαλός" που καταριέται τον νέο "Τσολάκογλου"... Εγώ αντίθετα νομίζω ότι οι αγορές ΞΕΡΟΥΝ τί συμβαίνει και δεν χρειάζονταν τον ΓΑΠ να τις ξυπνήσει... Μάλλον και εδώ κάνω λάθος: η αφέλεια του ΓΑΠ έριξε, εκτός από μας, και Ιρλανδούς, Πορτογάλους, Ισπανούς και Ιταλούς στα δόντια των αγορών που ΤΟΤΕ κατάλαβαν τί συνέβαινε στον ευρωπαϊκό Νότο. Έτσι δεν είναι, γιατρέ μου;
  4. Οι δανειστές μας, λέει ο "γιαλός", είναι στυγνοί τοκογλύφοι που μας δανείζουν με επιτόκια ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ κατά πολύ της αγοράς (και που τώρα χαμήλωσαν ακόμα περισσότερο...), που κάποιοι από αυτούς δανείζονται με μεγαλύτερο επιτόκιο για να μας τα δίνουν... Εγώ τώρα που πιστεύω ότι τοκογλύφους αποκαλείς αυτούς που σε δανείζουν με επιτόκια ΠΟΛΥ ΨΗΛΟΤΕΡΑ της αγοράς, είμαι, φαίνεται, "αλλού"...
  5. Όλοι έχουν πεισθεί ότι, με καλύτερη διαπραγμάτευση το '10, θα είχαμε αποφύγει τους σκληρούς όρους του μνημονίου. Εγώ που πιστεύω ότι, όταν είσαι με απλωμένο το χέρι στη ζητιανιά, τα περιθώρια διαπραγμάτευσης είναι ανύπαρκτα (το ένοιωσε στο πετσί του και ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς, το αντιλήφθηκαν και οι υπόλοιπες μνημονιακές χώρες και εφαρμόζουν τα μνημόνιά τους χωρίς πολλή συζήτηση...) είμαι βαθιά νυχτωμένος...
  6. Ο "γιαλός" έχει αποφασίσει ότι Γερμανοί/Γάλλοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους αφού το 2003 δεν δέχτηκαν να μπουν στη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος και, άρα, δεν δικαιούνται να μας κουνάνε το δάκτυλο. Εγώ που πιστεύω ότι άλλο πράγμα είναι το τότε έλλειμμά τους (5%) και άλλο το τραγικό 15.5% δικό μας (άντε, 12,5% που ήταν αρχικά) μάλλον κάνω λάθος...
  7. Πιστεύω ότι οι πολιτικοί μας έχουν μεν ευθύνες που όμως ΔΕΝ είναι ίδιες για όλους: π.χ. ο μεν Κωστάκης έβαλε τη φωτιά (έφτασε το έλλειμμα του '09 στα 35 δις όταν οι προηγούμενοι το κρατούσαν ελεγχόμενο στα 8-10/χρόνο), ο δε ΓΑΠ απέτυχε να τη σβήσει αποτελεσματικά, πιστώνεται όμως την δημιουργία ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ του "σωστικού" μηχανισμού (που φυσικά έχει σημαντικό κόστος, μας έσωσε όμως από την ολική κατάρρευση). Πιστεύω επίσης ότι ο Καραμανλής ΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ την έλευση της COSCO και ο Παπανδρέου ΧΡΕΩΝΕΤΑΙ την τότε αντίδρασή του. Δεν είναι λοιπόν ΟΛΟΙ ίδιοι: κάποιοι διαχρονικά αποδείχτηκαν ικανοί και κάποιοι όχι. Αντίθετα ο "γιαλός" τους τσουβαλιάζει ΟΛΟΥΣ, απαιτεί λαϊκά δικαστήρια και προωθεί όλους όσους του υπόσχονται ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος (προς τα πού άραγε;) με ακραίο παράδειγμα τη Χρυσή Αυγή...
  8. Ο "γιαλός" είναι σίγουρος ότι ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ σε τίποτα, για ΟΛΑ φταίνε οι πολιτικοί που δεν έλεγξαν τα ψεύτικα επιδόματα, δεν σταμάτησαν τη μικροδιαφθορά (μικροδιαφθορά;) δημάρχων, εφοριακών, την τεμπελιά των δημοσίων υπαλλήλων, δεν μπουντρούμιασαν τους επίορκους όλων των αποχρώσεων. Εγώ που θεωρώ ότι σε τέτοιας έκτασης διαφθορά και σπατάλη χρειάζεσαι μηχανισμούς "στάζι" (1 ελέγχων για κάθε ελεγχόμενο για να έχεις αποτελεσματικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς με τα χάλια που μας αποκαλύπτονται καθημερινά...), που πιστεύω ότι μεγαλύτερη ευθύνη έχει ο οδηγός που παραβιάζει το STOP από τον αστυνομικό που δεν του κόβει κλήση, είμαι, διάολε, "φάουλ"... Εγώ που πιστεύω ότι, αν οι πολίτες ΠΙΕΖΑΝ τους τοπικούς βουλευτές να προχωρήσουν στις μεταρρυθμίσεις και όχι για να ικανοποιήσουν τα ρουσφέτια τους ή να τους γιαουρτώσουν, αν δεν "αγκάλιαζαν" όλους αυτούς τους λαϊκιστές (ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ κόμματα και δημοσιογράφους) τότε και οι πολιτικοί ΙΣΩΣ να είχαν αλλάξει στάση, ε μάλλον ΣΤΡΑΒΑ ΑΡΜΕΝΙΖΩ...
Άλλωστε, όπως μας ενημέρωσε πρόσφατα και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπήρχε οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης του "περιούσιου" λαού που ο Καραμανλής αρνήθηκε να υλοποιήσει σε αντίθεση με τον ΓΑΠ που το αγκάλιασε με θέρμη...

Γιατρέ μου, ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;